Археолошка реконструкција на етногенезата на Словените

[Bratot]

Археолошка реконструкција на етногенезата на Словените
-Ставови на полските археолози

Piontek Ј. 1992 година. Користењето на палеодемографичниот модел за реконструкција на историскиот процес на етногенезата на Словените.
Acta Universitatis Lodziensis, Folia Archaeologica, 16, стр 285-299

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Wydział Biologii, Instytut Antropologii
ul. Fredry 10
61-701 Poznań

Проблемот на етногезата на Словените предизвикувал и сеуште останува прашање на големиот интерес на истражувачите кои претставуваат различни области од општата антропологија.

Таа етногенеза, исто така, произведува многу жестоки дискусии, водени во рамките на дадена научна област или меѓу претставниците на различните полиња на историјата, биологијата, социологијата, итн .
Во моментов, ние гледаме многу тешка дебата меѓу археолозите, кои водат остар спор на темата за етногенезата на Словените. Верувам дека спорот е само површно ја допира проблематиката со етногенезата на Словените.

Ова првенствено е спор за тоа како да се искористи модерната археологија, или можеби праисторијата.
Ова е спор за тоа што треба да се преземе на методолошка основа врз анализата на археолошките податоци, како да се изгради синтетички и аналитички пристап, а потоа како да се потврди или да се комбинираат информациите добиени од резултатите на другите дисциплини при верификацијата на старите општества и раната историја.
Поради оваа причина, антрополозите физично - и мислам дека исто така и другите претставници на дисциплините кои традиционално соработуваат со археологијата - како приматели на резултатите од истражувањето и наодите направени врз основа на археологијата се заинтересирани за она што се случува во модерната археологија, и како овие промени можат да ја олеснат меѓусебната соработка.

Од причините наведени погоре, верувам, затоа, дека визиите креирани од археолозите за процесот на етногенезата на Словените се само неколку од многуте предлози, и мора да конкурираат со предлозите предложени од страна на претставниците на различни дисциплини на антропологијата, воопшто.

Покрај тоа, ниту првичните прифатени решенија од страна на археолозите, ниту наодите презентирани во конечниот заклучок за реконструкција на процесот на етногенеза на Словените не можат да се противречни на наодите од другите полиња на истражување на старите општества, што за жал се случува.

Godłowski K. (1979):
"...demografia, jak antropologia są tymi dziedzinami studiów nad początkami Słowian, w których wnioskowanie jest obciążone zbyt wielką liczbą hipotetycznych niesprawdzalnych założeń, żeby można było z tego wywieść argumentację w pełni rozstrzygalną" (M. Parczewski 2000, s. 468).
превод:
“... Демографијата, и антропологијата се оние области на проучување на потеклото на Словените, во кои заклучоците се оптоварени со премногу хипотетички непроверени претпоставки, за да можеме да произлеземе со цврста аргументација“
(М. Parczewski 2000, стр 468).

Главниот аргумент во концептот на Godłowski К. вели, „ се’ до нивното појавување Словените не играат голема улога, односно народот кој живеел на мала географска површина одеднаш направи блескава историска кариера која се ширела во многу брзо темпо во неколку пати поголеми области одколку нивната првобитна област на живеење“. (K. Godłowski 1979, s. 7).

Од гледна точка на демографските промени мораме да се запрашаме:

Кои фактори (биолошки, културни, социјални) допринеле за да се зголеми способноста за толкав броен прираст кој одненадеж се зголемува?

Што такво се случи со биолошката репродукција- според според претпоставките К. Godłowskieg – групата од 300 илјади Словени - да биде способна за 400-500 години, да достигне бројка од 7 милиони и 300 илјади луѓе според Х. Łowmiański.
Ова прашање настана во врска со истражувањето на Kurnatowski S. (1977).

При оценувањето на резултатите на овие студии, К. Godłowski (1979, стр 6) изјави дека:
"...opierają się one na zbyt wielkiej ilości niepewnych danych i założeń, jeśli chodzi o obliczenie gęstości zaludnienia w oparciu o źródła archeologiczne, jak również w odniesieniu do mechanizmów rządzących rozrodczością populacji ludzkich znajdujących się w okresie gwałtownej ekspansji oraz ich zdolności asymilacyjnych".

превод:
"... Тие премногу се потпираат на неверодостојни податоци и претпоставки во врска со пресметката на густина на население врз основа на археолошките извори, како и во однос на механизмите кои ја регулираат плодноста на човековата популацијата која е во период на брза експанзија и нивната способност за асимилација."

Теоријата на "брза експанзија" на словенско население е крајно шпекулативна и не може да биде добиена од анализата на историските извори, бидејќи во овие студии не се наведува начинот како од археометричната анализа се стигнува на ниво на структурната и објаснувачка анализа. Оваа транзиција бара или да се изгради теориски модел на истрага на овој феномен (процес), или повикување на постојните теоретски објаснувања, во овој случај, испитувањата направени врз основа на човековата екологија (Биодемографија).

Godłowski К. (1979, стр 6) во резимето на оценување на палеодемографичната анализа заклучува дека:
"...w chwili obecnej mamy tu więc do czynienia z równaniem o wielu niewiadomych niż z argumentami, jakie mogą poważnie zaważyć na szali dyskusji na temat pierwotnych siedzib Słowian".
превод:
"... Во моментов, ние се соочуваме со равенка со многу непознати од аргументите кои можат сериозно да влијаат врз тежиштето на дебатата за оригиналната прататковина на Словените".

Значи треба да се достават такви аргументи, кои ќе ги објаснат причините за промените во репродуктивниот систем на словенското население , како овие ненадејни промени овозможиле зголемување на билошката динамиката и на можноста за територијално проширување.

За жал, овие аргументи не можат да се најдат во реконструкцијата на процесот на миграција и населување на Словените.

Извор:
Godłowski К. 1979 година. Студија на прашањето за ширењето на Словените во V - VII век Краков.
Kurnatowski С. 1977. Понови теории за оригиналната татковина на Словените преку палеодемографичната анализа "Slavia Antiqua", 24, s. 17 - 38.
Parczewski М. 2000. Глас во дискусијата [во:] Археологијата и праисторијата на Полска во последните половина век. М. Kobusiewicz, S. Kurnatowski (red.), s. 467-468. Kobusiewicz, С. Kurnatowski (ур.), pp 467-468. Објавена PTPN, Познањ.

Си реков ќе има којзнае колку напалени словени на темава ама слабо реакција

Она што е веќе познато, да го повториме:

„Од друга страна, досега немаме регистрирано археолошки, материјални траги од присуството на Словените во Македонија во 7, 8 и поголемиот дел од деветтиот век.
Одговорот на тоа прашање лежи во непознавањето на материјалната култура
На подрачјето на Република Македонија нема писмени докази за престојот на Словени во тоа време, а нема ниту археолошки наоди покрај тоа што во изминатите близу пет децении со интензивни истражувања на теренот се евидентирани 3600 архелошки локалитети од различни епохи.
И покрај тоа, ранословенски наоди нема. „

Средновековни градови во Македонија - Др. Иван Микулќиќ




За жал, досега не успеавме да регистрираме археолошки (материjални) траги од присуството на Словените на нашето подрачjе од 7., 8. и поголемиот дел од 9. век.


Одговорот на ова загатка не лежи во непознаването на материjалната култура на Словените. Словенски гробови (со кремациjа, во урни) и остатоци од населби се откриени во Jужна и Средна Грциjа; колку се оди повеќе кон jуг, толку се тие поброjни. Од друга страна, големиот среднобалкански простор од Дунав на север, до Солун на jуг, досега не дал никакви ранословенски наоди. Очигледно е дека Словените од Подунавjето едноставно поминале низ тоj простор, претходно веќе опустошен, без ромеjски населби и за нив неатрактивен. Тие се населиле во медитеранскиот дел на Грциjа, со блага клима, до морето кое со векови привлекувало броени народи од север. Тука Словените можеле да контактираат со преостанатите грчки градови и да се снабдуваат со толку ценетите занаетчиски произведи, кои Византиjа ja издигнале меѓу водечките во светот. Ако ги проследиме сочуваните пишани податоци, ќе ja добиеме истата географска слика. Според Монемвасиската хроника, Пелопонез бил под власта на Словените цели 218 години (од 586-805 г.).
Острогорски 1959, 198. — Каранис 1972, Х, 147

Уште во 13. век Латините возувале против Езерjаните и Милингите (Миjаците) на Пелопонез. Археолошките словенски наоди од 7. до 9. век се броjни (Тиринс, Арг, Патрас, Олимпиjа и др.).
В. Поповиќ 1980, 234-239, сл. 2.3.


Тесалиjа несомнено била населена исто така густо со Словени. На тоа укажува настанот од 799 г. кога кнезот Акамир заедно со Хеладиките (домашните Грци) прави заговор против царицата Ирина. Во тоа време Акамир е с? уште независен словенски архон на областа Верзетиjа, во Тесалиjа.
M. Vasmer 1970, 85, 86.

Верзетите (или Велегезити) се спомнати и во Чудата на св. Димитриjа како едно од словенските племиња што порано го опседнувале Солун.
Постарите истажувачи (Л. Нидерле, М. Дринов и др.) претпоставувале дека ова племе е идентично со подоцнежните Брсjаци (забележани во 11. век). Сепак, пред половина век М. Фаснер, светски авторитет за овие прашања, ова аргументирано го отфрлил. Од Верзитиjа (Тесалиjа) потекнуваат и повеќе археолошки наоди од 7.-9. век, како и голем броj рани словенски топоними.
В. Поповиќ 1980, 238, сл. 3; — Н. Чаусидис 1992, 141-154 и 1993, 159-178.


Племето Воjунити продрело во Епир, до Jадранскиот брег на jугoзапад.
Понатаму на север од спомнатите региони, а тоа значи и на подрачjето на денешна Република Македониjа, нема писмени докази за престоjот на Словени во тоа време.
Исто така, нема ни археолошки наоди од тоа време и покраj тоа што во изминатите 4 децении со интензивни рекогносцирања на теренот евидентиравме околу 3.600 археолошки локалитети од различни епохи.

Во издание на МАНУ, Скопjе, во 1994 г. излезе I том на Археолошката карта на Република Македониjа. Тоа се општи текстови како воведи во поjавите од одделните временски периоди и одделни култури. Картоните на наоѓалиштата како материални докази се уште не се обработени. Спореди ja книгата на Е. Манева 1992, 11-15.


Како потврда на ова и српскиот антрополог Србољуб Живадинович директор на Европскиот Институт за проучување на древните Словени во Лондон:

 

[Bratot]

Бре бре.. испарија пансловените од форумов..


продолжуваме ние и покрај нивната недруштвеност:

- Now, from a geolinguistic point of view, there is just one explanation possible
for this peculiar and transparent areal configuration: Southern Slavic must form the
earlier core, while the two Northern branchings must be a later development, each withits proper history and identity. No other explanation is possible, unless one challenges the very raison d’etre of IE and Proto-Slavic reconstruction, besides common sense.​

Needless to say, this simple remark demolishes the whole construction of the
Slavic homeland in Middle Eastern Europe and of the Slavic migration in traditional
terms, as well as all of its corollaries. But let us check the other two points, before​

developing it further within the framework of the PCT.

- The only evidence for a great migration of Slavs in historical times that traditional
scholars can possibly claim lies in a literal reading of the mentions of medieval
historians, such as the Thracian Priscus of Panion (5th century), the Greek Procopius of Cesarea (6th century) and the Goth Jordanes (6th century), or those of the Church (e.g. Conte 1990, 33-34).
But it is quite evident that such mentions do not point
unambiguously to an ‘invasion’ or ‘migration’ of Slavs, but can just as simply be taken as to refer to pre-existing Slavs, the presence of which even traditional scholars now admit.
When, for example, John of Ephesos, bishop of Constantinopolis under Justinian
(527-65) mentions the innumerable raids into the Bizantine territori by “the damned
people of the Slavs” he damns them because they were still pagan, and not because they are ‘arriving’!
And when, in his [FONT=TimesNewRoman,Italic]De rebus Gethicis Jordanes describes the location of the Venedi, and writes that they inhabited the area “From the source of the Visla river and on incommensurable expanses”, he does not give the slightest indication of a recent arrival of theirs, but simply describes a statu quo. And I challenge Slavic specialists to find any indication of a recent arrival of the Slavs in their area in other medieval sources.​

The much simpler truth is that the Slavs were there from remote times. For, again, the first mention of peoples in writing depends on the birthday of writing, and not on the birthday of peoples!​

- In short, if such an enormous expansion of the Slavs both to the South and to the North from their alleged homeland in Middle-Eastern Europe had really taken place, the most important evidence we should expect to find would be archaeological. Which is entirely missing.​

- Another fundamental objection to this thesis lies in the fact that, following the
traditional scenario, we would have to assume that this ‘great migration’ involved also
the Southern Slavic area: an absolute impossibility, as we have just seen. If there has been a ‘migration’, it must have proceded from South northwards.​

- A third, fundamental objection to this thesis is the contradiction between the
idea of a medieval migration and the total disappearance of the presumed pre-existing languages. Not even modern mass migration and colonization, despite the enormous technological and cultural difference between the migrants and the indigenous people, have caused the total extinction of all autocthonous languages in the New World.​

How can we accept such an idea for the Early Middle Ages, and for the highly
civilized areas of Southern Eastern prehistoric Europe? What and where would the pre-Indo-European substrate be in Bulgaria, Macedonia, Serbia, Croatia, Bosnia andSlovenia?

Unless we associate this late migration to a gigantic genocide – a
phantascientific hypothesis – this hypothesis does not belong to serious scientific thinking.​

- What prehistorical or historical circumstances would have brought the Slavic​

people first to their demographic explosion and then to their great migration, both of which made them into the dominating population of Eastern Europe, from North to

South, and the most numerous group in Europe? ​

Neither archaeology nor history gives us the slightest piece of evidence for such events which, as we have already noticed,would have caused nothing less than the almost total disappearance of the previous populations and of their languages.​

http://www.continuitas.com/interdisciplinary.pdf​

Mario Alinei (born 1926, Turin) is Professor Emeritus at the University of Utrecht, where he taught from 1959 to 1987, currently living in Impruneta. He is founder and editor of Quaderni di semantica, a journal of theoretical and applied semantics. Until recently, he was president of Atlas Linguarum Europae at UNESCO.

Alinei has authored hundreds of publications and is a well known scholar in the field of dialectology. He is also the main proponent of the Paleolithic Continuity Theory, which contends that the Indo-European languages originated in Europe and have existed there since the Paleolithic.
Some of his main linguistical contributions, which were instrumental in creating the Paleolithic Continuity Theory, regarded tendencies towards the conservation of languages, as opposed to the theories of "biological laws" of linguistic change and the method of lexical self-dating.

http://en.wikipedia.org/wiki/Mario_Alinei
[/FONT]



Значи досега ги имавме:

• Полјаците од Институтот за Антропологија,
• МАНУ со Археолошката карта на Македонија,
• Европскиот институт во Лондон за прочување на древните Словени,
• Марио Алинеи од Универзитетот во Утрехт, лингвиста специјализиран за древните јазици

еве наредни нека бидат.. нека бидат... ај Русите, односно Руската Академија на Науки :

A.M. Khazanov – Institute of Ethnography, Academy of Sciences of the USSR.

…In prehistoric times, antiquity, and the Middle Ages, migrations were very rarely, if ever, accompanied by a complete replacement of population. With very few exceptions, those epochs were not acquainted with genocide, reservations, or mass deportations. Normally there was some kind of continuity between aborigines and newcomers. This is true in particular, of many people of the USSR – Azerbaijani, Khakass, Ossets….


Наредни.. Американците од Универзитетот во Чикаго:

Abstract of the study.

A Test of a Migration Hypothesis: Slavic Movements into the Karst Region of Yugoslavia [and Comments and Reply], by Gloria Jean y'Edynak, Brad Bartel, Carl B. Compton, Robert W. Ehrich, David A. Fredrickson, Alexander Gallus, Leo S. Klejn, Matthias Laubscher, Tadeusz Malinowski, Raymond R. Newell, Ari N. Poulianos, Milan Stloukal, Susan C. Vehik and Robert A. Benfer
© 1976 The University of Chicago Press.

Abstract

The paper presents the thesis that migration hypotheses must be tested on skeletal populations as well as on other information spheres: subsets of material culture, linguistics, historical records, and toponyms. It tests the null hypothesis that a population of Slavs replaced the indigenous population of Illyrians in the karst region of Yugoslavia after the middle of the 6th century A.D. The null hypothesis is rejected by univariate and multivariate craniometric analyses of time-successive populations in the karst zone: (1) Pre-Slavic, (2) Early Medieval, (3) Late Medieval, and (4) Recent.
The conclusion is that there is little morphological difference between the Pre-Slavic and Slavic populations of the karst zone.

The explanation for Slavicization in the karst zone must be sought in the cultural linguistic sphere and
not in a phenomenon of population replacement.

"….Frequently, population (biological) is assumed or inferred from the appearance of change in the cultural domain, cultural change need not however, imply population change." This is a similar notion based on archaeological evidence that Curta was highlighting, although I'm not sure to what extent.

 

[Славјански]

Основен проблем, зошто се делат словените од домордното балканско население ?
Какви поинакви артефакти се очекуваат ?

Ене ви ги Украинците погледнете ја Триполската култура и зошто одредени нивни учени ја поврзуваат со културата на Егејот ?

 

[Bratot]

Славјански, дај некои цитати, линкови, референци.

Вака тешко се води дискусија со народов.

Да не ја изгубиме поентата на темава, која се однесува на етногенезата на Словените.

Пред се' универзитетски и стручни анализи, аргументи и докази.

 

[Македонцки]

интересно е што на просторот на ЈУГОСИТОЧНА ЕВРОПА, од украина преку романија па се до балканот и крајбрежна Македонија сите се согласни дека функционирало, се движело и разменувало напредно и писмено НЕОЛИТСКО општество/заедница.
истиот простор на фамозната Словенизација на истиот простор функционирале луге од можеби сличен род или група кој ден денес функционираат и без славјанските теории за преселба (кој не се поткрепени со физички докази) кој полека еволуираат во теории за славјанско староседелство

сличности (идентичности) помегу македонско балканските и романско -украинските наоди

фигуринките на мајката божица

керамиката

градбите

писмото

како што можев да видеам дискусии сеуште се водат, поделени мислења има и мегу најеминентните професорски имиња што ја прави историјата жива и менлива наука


One such early example of a proto-writing system is the Vinča script, which is a set of symbols depicted on clay artifacts associated with the Vinča culture, which flourished along the Danube River in the Pannonian Plain, between 6000-4000 B.C. The first discovery of this script occurred at the archaeological site in the village of Turdaş, Romania (which was known at the time as Tordos), and consisted of a collection of artifacts that had what appeared to be an unknown system of writing. In 1908, more of these same kind of artifacts were discovered at a site near Vinča, outside of the city of Belgrade, Serbia. Scholars subsequently labeled this the "Vinča Script" or "Vinča-Tordos Script". There is a considerable amount of controversy surrounding the Vinča script as to how old it is, as well as whether it should be considered as an actual writing system, an example of proto-writing, or just a collection of meaningful symbols. Indeed, the entire subject regarding every aspect of the Vinča script is fraught with controversy.[35]
Beginning in 1875 up to the present, archaeologists have found than a thousand Neolithic era clay artifacts that have examples of symbols similar to the Vinča script scattered widely throughout south-eastern Europe. This includes the remarkable discoveries of what appear to be barter tokens, which were used as an early form of currency. Thus it appears that the Vinča or Vinča-Tordos script is not restricted to just the region around Belgrade, which is where the Vinča culture existed, but that it was spread across most of southeastern Europe, and was used throughout the geographical region of the Cucuteni-Trypillian culture. As a result of this widespread use of this set of symbolic representations, historian Marco Merlini has suggested that it be given a name other than the Vinča script, since this implies that it was only used among the Vinča culture around the Pannonian Plain, at the very western edge of the extensive area where examples of this symbolic system have been discovered. Merlini has proposed naming this system the Danube Script, which some scholars have begun to accept[35]. However, even this name change would not be extensive enough, since it does not cover the region in Ukraine, as well as the Balkans, where examples of these symbols are also found. Whatever name is used, however (Vinča script, Vinča-Tordos script, Vinča symbols, Danube script, or Old European script), it is likely that it is the same system.[35]

 

[Picasso`]

Пример, вака се работи на случајот.

едитирано од модератор: прва опомена за оф-топик, наредна ќе значи забрана за пристап на тема.

 

[Македонцки]

триполи, освен обликот неверојатна 'случајност' се шарите односно резбата на самата фигура

Figurine of a Standing Woman, terracotta, Pilavo, v. Burilcevo, Kocani region,
Eneolithic, Suplevec-Bakarno Gumno Culture, “Tattoo decoration” for some
festivities, H. 11 cm (Fourth Millennium BC)

Солунско, 6000 гпх

Anthropomorphic figurine, Neolithic, Porodin village near Bitola (Museum of Macedonia, Skopje)

Clay head of a figurine from the settlement of Dikili Tas, 4th millennium BC, Kavala, Archaeological Museum.

споредба со триполските наоди

 

[Bratot]

Атеистот сеуште го нема на оваа тема?

 

[Македонцки]

една од главните грчки приговори/заблуди пропагирана надвор и внатре во република Македонија од одредени експертсконовинарски кругови е -
НЕ МОЖЕТЕ ДА БИДЕТЕ МАКЕДОНЦИ КОГА СТЕ СЛОВЕНИ...

ова гледиште се користи од страна на сите соседи ексклузивно за Македонците и речиси во секоја прилика од речиси сите слоеви, од вебткретени до угледни академици

иако непоткрепена како и археолошкото одсуство на докази поврзани со словените оваа теза е повторно конструирана од Европската школа (западна и источна секој за своите цели.) и поага од фактот

ЈАЗИК = ЕТНИКУМ

ја разбирам Грчката неукост и неспособност да се разговара и свати поимот група на народи или јазици, но во последно време она што фрапира е дека повторно како и пред неколку века одредени шарлатани домашни ( и платени) и странски ( и неупатени) избираат селективно да ја злоупотребат блискоста на модерниот македонски јазик со јужнословеснките јазици без притоа да обезбедат соодветни објаснувања за слични примери, за да не жириме ке задржиме само на два

РОМАНСКИ ЈАЗИЦИ
The six most widely spoken standardized Romance languages are Spanish, Portuguese, French, Italian, Romanian, and Catalan. Among numerous other Romance languages are Corsican, Leonese, Occitan, Aromanian, Sardinian, Sicilian, Venetian, Galician, and Friulian.


ГЕРМАНСКИ ЈАЗИЦИ

The most widely spoken Germanic languages are English and German, with approximately 309–400 million[1][2] and over 100 million[3] native speakers respectively. The group includes other major languages, such as Dutch with 23 million[4] and Afrikaans with over 6 million native speakers;[5] and the North Germanic languages including Norwegian, Danish, Swedish, Icelandic and Faroese with a combined total of about 20 million speakers.[6] The SIL Ethnologue lists 53 different Germanic languages.


Spoken in
South Africa
Namibia
Botswana
Malawi
Zambia



1. голем број на денес модерни нации со ДОМОРОДНО потекло зборуваат ист јазик поради географско историските прилики, тоа не ги прави Анличаните Германци

2.Германски се збори во Африка (Шпански во Јужна Америка), пример како помала група може и го наметнува јазикот врз поголемо ДОМОРОДНО население

3.Асимилација, обратен процес присутен во Грција каде со сила на јазикот се Грцизира Македонското и другите национални малцинства


4.дефинициите како оваа никој не ги коментира

5.пред бројните пишани наоди се замижува додека сличностите и корените на многу топоними зборови и имиња остануваат необјаснето прекутени

за НЕМОСТА говори и темава која намерно останува празна, едносмерно пополнета зошто на славистите им зарипна грлото изгледа

Kolovrat or kolowrat (also Colovrat, sometimes anglicized as Collowrath) means spinning wheel in a number of Slavic languages (contemporary or archaic meaning): "kolo" means "wheel", "vrat" is the stem for "turning/spinning/etc." It may also be an archaic form of the East Slavic word kolovorot for "brace". Kolo symbolizes the Sun. The word may also refer to one of the following

по археолошка реконструција од ова здравје :helou:

 

[Bratot]

Македонцки друже, да се обидеме да направиме компилација на акедемски/научни извори, за момент остави аргументите погоре да бидат дискутирани на други постоечки теми, а овде нека ги соочиме и споредиме “авторитетите“ од светот на кои овде се повикуваат одредени недокажани миграциони теории:

Original home and migrations

There are two theories in regard to the original home of the Slavs, and these theories are in sharp opposition to each other. One considers the region of the Danube as the original home of the Slavs, whence they spread northeast over the Carpathians as far as the Volga River, Lake Ilmen, and the Caspian Sea. The other theory regards the districts between the Vistula and the Dnieper as their original home, whence they spread southwest over the Carpathians to the Balkans and into the Alps, and towards the west across the Oder and the Elbe.

The ancient Kiev chronicle, erroneously ascribed to the monk Nestor, is the earliest authority quoted for the theory that the original home of the Slavs is to be sought in the region of the Danube. Here in detail is related for the first time how the Slavs spread from the lower Danube to all the countries occupied later by them. The Noricans and Illyrians are declared to be Slavs, and Andronikos and the Apostle Paul are called Apostles to the Slavs because they laboured in Illyria and Pannocia. This view was maintained by the later chroniclers and historical writers of all Slavonic peoples, as the Pole Kadlubek, "Chronika pol." (1206), Boguchwal (d. 1253), Dlugos, Matej Miechowa, Decius, and others. Among the Czechs, this theory was supported by Kozmaz (d. 1125), Dalimir (d.1324), Johann Marignola (1355-1362), Pribik Pulkava (1374), and V. Hajek (1541). The Russians also developed their theories from the statements of their first chronicler, while the Greek Laonikos Harkondilos of the fifteenth century did not commit himself to this view. The southern Slavs have held this theory from the earliest period up to the present time with the evident intention to base on it their claims to the Church Slavonic in the Liturgy. At an early period, in the letter of Pope John X (914-29) to the Croatian Ban Tomislav and the Sachlumian ruler Mihael, there is a reference to the prevalent tradition that St. Jerome invented the Slavonic alphabet. This tradition maintained itself through the succeeding centuries, finding supporters even outside these countries, and was current at Rome itself. Consequently if we were to follow strictly the written historical authorities, of which a number are very trustworthy, we would be obliged to support the theory that the original home of the Slavs is in the countries along the Danube and on the Adriatic coast.

Catholic Encyclopedia 1912
http://www.newadvent.org/cathen/14042a.htm

Уште еднаш значи, заклучокот:

Consequently if we were to follow strictly the written historical authorities, of which a number are very trustworthy, we would be obliged to support the theory that the original home of the Slavs is in the countries along the Danube and on the Adriatic coast.

превод:

Следствено, ако ги следиме строго пишаните историски извори, од кои еден дел се многу сигурни, ќе бидеме обврзани да ја поддржуваме теоријата дека оригиналната татковина на Словените е во земјите по должината на Дунав и на јадранскиот брег.

А од Дунав до Јадрански брег = Балкански полуостров

 

[Македонцки]

не дозволувајтеда ве одвлече од одлична тема (иако и самите словени се трн во големоалбанската прикаска)

барајте дупки во теоријата на преселбата, од логички до археолошки и пишани

Old Russian manuscripts written already in the 10th century several times mention the "lines and curvings" which had been in use in pagan Russia. They were considered as a part of old Slavic cults of paganism, and priests could "read and tell fortunes" by them. An Arabic traveler in the late 9th century wrote about Eastern Slavs: "...They constructed a monument and wrote the name of their dead leader on it". How could Slavs write a name when there was no Cyrillic yet? Such "lines and curvings" were found on different stone and wooden tablets, and also on rocks, instruments and pots all over Russia and several in East Europe. The first such inscription, consisting of 14 symbols, was discovered in 1897 not far from Ryazan, a city southeast from Moscow.

ах тие линии и цртички

Later similar symbols were found in Belorussia, Bulgaria, Poland, Crimea; they all probably represent modifications of the same writing system. But no idea exists about what kind of writing it was. The number of symbols makes more than 75, this makes us suppose this was a syllabic script or even a logographic one. Still, as the territory of its usage was very wide, different variant of the same letter can differ from each other and considered now as two different letters.

Several symbols look much like Cyrillic, or remind the Greek alphabet. Hard to say how this happened: either the script originally borrowed from the Greek, or modified later under the influence of Cyrillic. Perhaps the "lines and curvings" were written from the left.

Still many scientists do not admit this was a script?. Other theories say it was: calendar symbols; pictograms; Cyrillic letters written by illiterate Slavic scribes. Most of inscriptions date back from the 9-11 centuries, later the script (if it was a script) was replaced by Cyrillic together with the change of religion from polytheism to Christianity.

 

[Славјански]

Нешто што ја дупи во мозок теоријата за Словените.

Според името на Јустинијан, Вправда, испаѓа овој асли Словен, роден 482 година, но и по фамилија.
Татко му е Исток и потекнува од фамилијата на Константин Велики, името на мајка му е Бигленица, таа му е сестра на Правда (Јустин), сестра на Јустинијановиот татко била Лада и била мажена за Селимир (Желимир), кој бил словенски принц.
Во Берберинскиот ракопис името на Јустановата жена е Вукица и на син му Божидар, за кого една стара жена му претскажала дека ќе стане Врагидар на Римската Империја.

Се да му онадам, па цар на една империја се станува ли за 5 мин, доаѓаш у кожинка ебеш се што е аристократија пред тебе со милениуми и викаш, слушај батка кршам кичми, јас дунав сум го препливал за вардар не праам муабет.

И онда вели.

G.Sotiroff, The assassination of Justinan's personalitu, Junn 1974.
Прокопиј:
“... на почетокот сакаме да зборуваме отворено. Јустиниај не бил Хелен.Тој малку зел од хеленската култура. Но брзо по доаѓањето на императорскиот престол тој ги затворил паганските школи во Атина ... ги конфискувал фондовите за јавни свечености во Хелада...

Што па Словен од три лепе преку три реки да го нервираат Хелени ?

И генералот Белизариус, според името “варварин“, ги водел неговите војни во Италија и Северна Африка, а императорот никогаш чудно немал желба да го посети Рим, божемниот прадедовски град на сите Ромеи. (Како Белград на сите Југословени, моја додавка).
Извор: Procopius, Anecdota, XXVI, 33; XXIV, 7; XI, 31.

Овој Белизариус, Хелен, Ермеец, Илир, Марсоец, се може да биде ама дечко од дома не смее да е.

Е ова е интересно.

Според Прокопиј.
Вправда(Јустинијан) бил против партијата на “Зелените“, бидејќи припаѓал на своите “Сини“ на кои им бил заштитник заедно со својата голема пријателка, Македонката Теодора, која ги фаворизирала редовно ифицерите на “Сините„, кој Прокопиј редовни ги нарекувал “ВЕНЕТИ“(гром од ведро небо).

Венети, хммммм, чууукш, па овие дечкиве Бодричи односно Македонјаните што избегаа од ножот на Римјаните, одејќи на гости кај Словените горе во прибалтикот, па они формираа држава, Венетија.
Башка Рурик основачот на Русија по мајка Умилои од Бодричите е Македонјанин.

Г.Сотиров констатира:
Бидејќи Венетите беа истиот народ како што се нарекувал со името Словени, тогаш треба да се заклучи дека “Сините“, според Прокопиј редовно именувани како Венети, во Јустинијаново време како многубројни жители на Цариград биле Словените на кои ние редовни си припаѓаме уште од времето на Пелазгите кои се првиот бран од нашето племе и на таа страна бил и Јустинијан.

Ете ти ја суштината.

 

[Bratot]

Знајш кој е проблемот со археологијата....?

Шо за неа не постои ни Царот Самоил...


А документите што ги постирате, се само документи од 13, 14, 15... 21 век...

Каква е поврзаноста со археологијата, антрополигијата, етногензата итн. на Словените со Самоил?

Пак си длабоко во оф-топик.

Најдени се пишани документи за Самоил, но најден е и гробот, негов и на неговите родители.

Тврдините кои ги изградил сеуште стојат.

Јас не сум видел тврдини на Словени позади Дунав ниту некој чул за нив пред 6 век.


На темава барам аргументи кои ќе ги побијат погоре изнесените, лични замисли или тумачења без соодветна поткрепена евиденција и извори не вршат работа.

Докази?


П.С. И обрнете внимание пак да не отидете оф-топик.

 

[Славјански]

Ќе заборавев, кај Македонјаните се наоѓаат и цртките и ресите, односно СЛАВјаНСКИЕ РУНЫ.
Тентов и Бошевски на конгресот во Санкт Петерсбург со помош на писмото дешифрирано од Каменот од Розета успеале најверно да ги дешифрираат и Руните, но и писмото од Винча.

 

[Bratot]

Славјански... треба ли да повторувам и колку пати за да ви стане јасна намената на темава?

Ако имаш научни извори, со име и презиме, кои ќе можат или неможат да констатираат тоа што е предмет на дискусија - миграцијата и етногенезата на Словените, тогаш повели постирај.