Фан Клуб РК "Прилеп 2010"

  • Креатор на темата Креатор на темата Bops
  • Време на започнување Време на започнување
BilboBaggins напиша:
Победа на домашен терен против Тинекс со 24-22. Трети сме на табелата со 16 бода, се одлепивме од Охрид кој остана на 13, Металург Јуниор се втори со 18 и Струмица убедливо се први со 24.

Наредно коло се игра на гостински терен против Пелистер.
Кликни за повеќе...
Нема бодој во Битола...:icon_mrgr:
 
Поради субјективни причини си заминавме ние на пет гола разлика две минути пред крајот за време тајм аутот.
 
ТРИУМФ НА ТУТУНСКИ КОМБИНАТ БРЕНД ВО РАКОМЕТНИОТ КУП НА МАКЕДОНИЈА
Пехарот по големиот срам остана во Прилеп
Другата страна на финалето: дилетантизам на судиската двојка Арсенов-Јаневски, физички пресметки меѓу играчите во "жарот" на борбата, повлекувањето на пелистерци од паркетот, 15-минутен прекин, Мавровски и
%7BB010FA2F-0701-4F3C-874D-FAD57CD5F946%7D_pehar-2.jpg
Ракометарите на Тутунски комбинат Бренд со триумфот над Пелистер во финалето на Купот на Македонија го освоија првиот трофеј во својата клупска историја. Со овој успех на најубав можен начин е прославен златниот јубилеј 50 години организиран ракомет во Прилеп, но и 30 години спонзорство на АД "Тутунски комбинат". Тутунарите и целиот Прилеп искрено и заслужено му се израдуваа на првиот пехар во своите витрини, но поимот ракомет таа неделна вечер на паркетот во Универзалната сала во Прилеп загуби секоја смисла. Двочасовното финале прерасна во гладијаторска крволочна борба, во која целта на дефанзивните интервенции во најголем број случаи не беше топката, туку желбата да се тушира противникот. Како илустрација, тутунарот Славиша Стојковиќ на крајот мораше да биде пренесен во болница поради полесен потрес на мозокот, како последица на еден боречки зафат од Калајџиоски, но своја минута превиткување на паркетот имаа и Орде и Кристијан Илиоски, Шокоски, Темелков, Калајџиоски, Митков... Се на се, вкупно 40 минути се играше со ракометар помалку! Тензијата ја креваа и пелистерци, понекогаш претерувајќи во реакциите, иритирајќи ја публиката, а за што Секулиќ ќе си го "добиеше" одејќи кон соблекувалните на полувремето.
Работите излегоа од колосек. Скопската судиска двојка Арсенов-Јаневски се однесуваше како свирчето да им заталкало во рацете. Недораснати да се носат со тежината на ситуацијата, со својот дилетантизам, сами го подготвија теренот за инцидентните ситуации и за гневните реакции како на гледачите, така и на актерите на паркетот. А, откако во 39:44 минута еден нималку нежен прекршок на Шокоски врз Темелков при противнапад го оквалификуваа само како обична опструкција, за да во следниот момент му покажат две минути на голманот на битолчани Виктор Горбах поради наводна вербална провокација, на пелистерци им пукна филмот. Финалето на Купот се претвори во една од најголемите срамоти во историјата на македонскиот ракомет: претседателот на Пелистер, Спиро Мавровски, ја повлече својата екипа од паркетот и ја упати кон соблекувалните. Во меѓувреме, атмосферата на трибините ја достигна точката на вриење, па малубројните "чкембари" во придружба на полицијата беа изведени од салата. По преиспитувањето на својата крајно непопуларна постапка, очигледно свесни за можните последици и драконски казни, пелистерци по десет минути се вратија на паркетот. Но, на Мавровски како тешко да му падна кога забележа дека делот од трибините каде што седеа "чкембарите" е празен, па интервенираше кај полицијата да ги врати. По оправдано добиениот црвен картон за својата одлука да ја повлече екипата, на Мавровски му се влоши здравствената состојба. Беспоштедната борба на паркетот продолжи, додека истовремено се правеа обиди да му се нормализира состојбата на Мавровски, кој, сепак, мораше да замине во болница.
Целата таа мачна ситуација на 15-минутниот прекин тутунарите како да психички далеку подобро ја поднесоа. Битолчани при резултат 13:13 изведоа напад за водство, но потоа се беше во рацете на домаќините. Лесно стекнаа предност од три-четири гола, што со смирена и рутинирана игра успеаја да ја одржат и на крајот заслужено да му се радуваат на пехарот. Сепак, тутунарите беа тие кои од првата минута на средбата беа во водство, а во своите редови го имаа и извонредниот Брестовац, кој нареди 19 одбрани. Битолчани неколку пати успеваа да израмнат, но не и да направат целосен пресврт. На крајот ниту сребрените медали не сакаа да си ги земат, не му подадоа рака на победникот, ниту, пак, го потпишаа записникот по завршувањето на натпреварот.
 
Коњаникот Сабја напиша:
ТРИУМФ НА ТУТУНСКИ КОМБИНАТ БРЕНД ВО РАКОМЕТНИОТ КУП НА МАКЕДОНИЈА
Пехарот по големиот срам остана во Прилеп
Другата страна на финалето: дилетантизам на судиската двојка Арсенов-Јаневски, физички пресметки меѓу играчите во "жарот" на борбата, повлекувањето на пелистерци од паркетот, 15-минутен прекин, Мавровски и
%7BB010FA2F-0701-4F3C-874D-FAD57CD5F946%7D_pehar-2.jpg
Ракометарите на Тутунски комбинат Бренд со триумфот над Пелистер во финалето на Купот на Македонија го освоија првиот трофеј во својата клупска историја. Со овој успех на најубав можен начин е прославен златниот јубилеј 50 години организиран ракомет во Прилеп, но и 30 години спонзорство на АД "Тутунски комбинат". Тутунарите и целиот Прилеп искрено и заслужено му се израдуваа на првиот пехар во своите витрини, но поимот ракомет таа неделна вечер на паркетот во Универзалната сала во Прилеп загуби секоја смисла. Двочасовното финале прерасна во гладијаторска крволочна борба, во која целта на дефанзивните интервенции во најголем број случаи не беше топката, туку желбата да се тушира противникот. Како илустрација, тутунарот Славиша Стојковиќ на крајот мораше да биде пренесен во болница поради полесен потрес на мозокот, како последица на еден боречки зафат од Калајџиоски, но своја минута превиткување на паркетот имаа и Орде и Кристијан Илиоски, Шокоски, Темелков, Калајџиоски, Митков... Се на се, вкупно 40 минути се играше со ракометар помалку! Тензијата ја креваа и пелистерци, понекогаш претерувајќи во реакциите, иритирајќи ја публиката, а за што Секулиќ ќе си го "добиеше" одејќи кон соблекувалните на полувремето.
Работите излегоа од колосек. Скопската судиска двојка Арсенов-Јаневски се однесуваше како свирчето да им заталкало во рацете. Недораснати да се носат со тежината на ситуацијата, со својот дилетантизам, сами го подготвија теренот за инцидентните ситуации и за гневните реакции како на гледачите, така и на актерите на паркетот. А, откако во 39:44 минута еден нималку нежен прекршок на Шокоски врз Темелков при противнапад го оквалификуваа само како обична опструкција, за да во следниот момент му покажат две минути на голманот на битолчани Виктор Горбах поради наводна вербална провокација, на пелистерци им пукна филмот. Финалето на Купот се претвори во една од најголемите срамоти во историјата на македонскиот ракомет: претседателот на Пелистер, Спиро Мавровски, ја повлече својата екипа од паркетот и ја упати кон соблекувалните. Во меѓувреме, атмосферата на трибините ја достигна точката на вриење, па малубројните "чкембари" во придружба на полицијата беа изведени од салата. По преиспитувањето на својата крајно непопуларна постапка, очигледно свесни за можните последици и драконски казни, пелистерци по десет минути се вратија на паркетот. Но, на Мавровски како тешко да му падна кога забележа дека делот од трибините каде што седеа "чкембарите" е празен, па интервенираше кај полицијата да ги врати. По оправдано добиениот црвен картон за својата одлука да ја повлече екипата, на Мавровски му се влоши здравствената состојба. Беспоштедната борба на паркетот продолжи, додека истовремено се правеа обиди да му се нормализира состојбата на Мавровски, кој, сепак, мораше да замине во болница.
Целата таа мачна ситуација на 15-минутниот прекин тутунарите како да психички далеку подобро ја поднесоа. Битолчани при резултат 13:13 изведоа напад за водство, но потоа се беше во рацете на домаќините. Лесно стекнаа предност од три-четири гола, што со смирена и рутинирана игра успеаја да ја одржат и на крајот заслужено да му се радуваат на пехарот. Сепак, тутунарите беа тие кои од првата минута на средбата беа во водство, а во своите редови го имаа и извонредниот Брестовац, кој нареди 19 одбрани. Битолчани неколку пати успеваа да израмнат, но не и да направат целосен пресврт. На крајот ниту сребрените медали не сакаа да си ги земат, не му подадоа рака на победникот, ниту, пак, го потпишаа записникот по завршувањето на натпреварот.
Кликни за повеќе...
Еве уште неколку слики:
420306_292024174200398_1318081982_n.jpg 424386_292024227533726_311188162_n.jpg 425338_292024334200382_372472486_n.jpg


Криво ми е тогаш што не сум бил на трибини, 7 годишно дете кај ќе ме носеле мене таму :(. Најдобрата генерација според мене на Тутунски беше оваа што го освои купот, истата година поради правилото за повеќе дадени голови на гости не се пласираше во 1/4 на КПК и тоа со промашен пенал во последната секунда. Не памтам многу од тогашните утакмици, ама знам дека нема ракометен фан во Македонија што не ги знае имињата на играчите. Исто и навивачите и атмосферата беа на врвно ниво, скоро сите во публиката беа познавачи на ракометот....се враќа сето тоа пополека ама многу скромно, сега скоро сите се театарски навивачи, кои доаѓаат од мода или пак девојчиња што трчаат по играчите, ретко кој е останат од старата гарда или има длабинско познавање на ракометот.
 
BilboBaggins напиша:
Криво ми е тогаш што не сум бил на трибини, 7 годишно дете кај ќе ме носеле мене таму :(. Најдобрата генерација според мене на Тутунски беше оваа што го освои купот, истата година поради правилото за повеќе дадени голови на гости не се пласираше во 1/4 на КПК и тоа со промашен пенал во последната секунда. Не памтам многу од тогашните утакмици, ама знам дека нема ракометен фан во Македонија што не ги знае имињата на играчите. Исто и навивачите и атмосферата беа на врвно ниво, скоро сите во публиката беа познавачи на ракометот....се враќа сето тоа пополека ама многу скромно, сега скоро сите се театарски навивачи, кои доаѓаат од мода или пак девојчиња што трчаат по играчите, ретко кој е останат од старата гарда или има длабинско познавање на ракометот.
Кликни за повеќе...

Мал си бил бе, јас тогаш сум имал 9 години таман за на ракомет :D
памтам само дека имаше многу столчиња на паркет во неколку наврати :D и дека ме болеа нозете следните два дена оти цела утакмица бевме на нозе. И да сакаше да седниш не можеше пошто едноставно немаше место ни за стоење, одвреме навреме се мачев воздух да земам меѓу другите, имаше стварно многу луѓе в сала тој ден.
Се прашувам дали ќе се повтори некогаш сето то.
 
Тешка пара фрли тогаш Тутунски,едноставно мораше да се земи пехарот...иако да беше Пелистер комплетен тешко дека ќе не тепавте,многу бевме јаки тогаш,една од најјаките екипи шо ја имал некогаш Пелистер беше,неверојатно физички спремна...
Пелистер беше без Дивиот на та утакмица и без Мојсо(кој изигра малку)ама се чуваа за финалето во Челинџ шо го игравме..
Добра екипа имавте тогаш,Брестовац буљашо беше во голема форма,замена Чупарко,Марјан Колев среден,лев се знај Шокоски...:pos:(цар беше батето,еден опасен лев бек)....
Десно крило Страшо,лево Кристијан ,пикер Орде сите Илиевски...:pos:
Замена за Орде беше еден Босанец мислам,Очичек некако беше,голем суртук беше....
Таа сезона за малку не поминавте во КПК,со Партизан,првата ја изгубивте 7 таму,втората се играше во Прилеп и тепавте 6 разлика,за само еден гол не поминавте....
Таа сезона Партизан стигна до полуфинале на КПК...
 
Ви се погоди Чурлевски ...:)
Боро има големо ракометно познавање . Се гледа и по резултатите на Прилеп , од кога дојде кај вас.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom