aha... i kako toa 50 milioni sloveni uplaseni od 5 milioni (dali i tolku) Huni go "preplivale" dunav so slamki?
А как го е преминал преди това Александ'р Дунава без сламки ?
"Александ'р постигнал това, к'м което така страстно се стремјал –
п'лната си независимост и самостојателност.
И вс'штност, започвајки своја самостојателен живот, тој прод'лжава делото на башта си.
По това време Филип вече бил с'брал моштна армија от обединените гр'цки сили
и една част от неја даже била изпратена в мала Азија.
Оставало му само да премине Хелеспонт и да поеме в победен марш к'м Персија.
В този момент, както и трјабвало да се очаква, в'зникнала непријатност.
Покорените от страшнија Филип планинци, узнавајки за гибелта му се сетили за својата изгубена независимост.
Нјакога свободни, а сега принудени да се подчинјават на Македонија г'рци с'што решили, че нјама от кого повече да се страхуват –
„кралјат умрја”, а момчето на трона едва ли представлјава опасност.
Те засега не разбирали, че новијат крал изобшто не е за подценјаване.
Разбрали го скоро. Оказало се, че војниците на младија цар са изкусни в боја
и освен това се подчинјават на жестока дисциплина.
През есента на 335 г. Армијата на Александ'р преминала Балкана
и покорила племената на север от него,
а след това и дунавските племена.
Преди две хилјади години преминаването на река като Дунав се считало неверојатно сложна задача.
Но колкото е по-трудна задачата, толкова по-привлекателна е тја и по-слад'к е успех'т.
Такива са били принципите на младија цар.
И ето че маститите гр'цки полководци са хв'рлени в недоумение,
а старателно укрепените градове – прев'рнати в руини.
В последствие ситуацијата се усложнјава оште повече
и ако да беше на мјастото на Александ'р друг п'лководец, то тој би изпаднал в отчајание.
В'станали илиријците и превзели град Пелиј – господстваштата височина над
п'тиштата на запад от Македонија.
Александ'р отново превежда војските си направо през планините, пренебрегвајки удобните п'тишта.
И отново го чака победа, което никак не е за учудване: пред војниците е младијат цар,
прекрасен и храб'р, като млад бог.
Докато Александ'р в'дворјавал ред на север, започнали безпорјадки в Г'рција. В'станала Тива.
Армијата наст'пва с форсиран марш , обитателите на древнија град са обезор'жени:
те изобшто не очаквали от младија цар такава п'ргавина.
На Александ'р били достат'чни само нјаколко дни, за да завземе града,
којто, за назидание на другите, бил уништожен до основи,
с изклјучение на храмовете и дома на великија гр'цки поет Пиндар.
Александ'р направил образцова показна демонстрација на силата си
и на с'вета в Коринт на великите м'же не оставали ништо друго,
освен да го признајат за главнокомадвашт..."
