Вистинска љубов.... постои ли? Како би ја познале?

  • Креатор на темата Креатор на темата smizlicka
  • Време на започнување Време на започнување
Секоја љубов е вистинска на свој начин додека трае.
Зарем постои НЕ-вистинска љубов?


Ако не трае, не е вистинска.
Затоа постојат бракови, да се овистини, дур не се оневистинила.
Преку претворање на љубовта (што секад ќе прејде во разочарувања) во заеднички интереси (чувство на приврзаност, навика, деца, имот, хобија, пријатели).
 
Ако не трае, не е вистинска.
Затоа постојат бракови, да се овистини, дур не се оневистинила.
Преку претворање на љубовта (што секад ќе прејде во разочарувања) во заеднички интереси (чувство на приврзаност, навика, деца, имот, хобија, пријатели).

Па ако е вистинска треба да трае и без бракот. :)
 
vistinski odgovor nema da ima na ova prasanje, no mozebi ke go doznaete VISTINSKIOT odgovor koga ke useri nekoj od dvajcata ke sfatite se ....
 
Ако не трае, не е вистинска.
Exactly.
Па ако е вистинска треба да трае и без бракот. :)
И ова е точно, само зависи во какво општество живееш, ние сме во такво во кое мора да се официјализира со брак, а двајца партнери со поинакво размислување (дека нема потреба од брак) ретко успеваат да се најдат.
 
Добро тука донекаде се согласуваме. Делот каде што не се соглауваме е колку попоустливо им судиш на луѓето толку повеќе ќе ти се серат на глава. Строги критериуми значи и мирна глава, значи филтрација и прочистување на луѓето и критериумите. Или прост партнер-Ако ти од работодавецот не очекуваш да ти зголеми плата, тој и нема да го направи тоа.


Суси извини што цепидлачам, со се се слагам ама тука праиш една грешка.
Мешаш стандарди и судење.
Да имаш стандарди е едно, а да им судиш на луѓето е друго. Првото те спрегнува кон пичка, второто е бариера, ѕид пред пичка.
Кај стандардот делуваш во рамките на својот суверенитет, при судење ти излегуваш од тие рамки и делуваш на простор каде што немаш јурисдикција.
Принципот, високиот критериум, стандардот, кој мора да биде de facto а не само de jure, e квалитет на мажот со голема вредност за една жена.
Од друга страна, судење, односно наметнување на својот стандард на некој друг, и судење на истиот по свои стандарди, е највероватно најлошата карактерна особина што можеш да ја поседуваш како маж коа се жени во прашање.
И знаеш зашто Суси, многу добро знаеш :)
 
Суси извини што цепидлачам, со се се слагам ама тука праиш една грешка.
Мешаш стандарди и судење.
Да имаш стандарди е едно, а да им судиш на луѓето е друго. Првото те спрегнува кон пичка, второто е бариера, ѕид пред пичка.
Кај стандардот делуваш во рамките на својот суверенитет, при судење ти излегуваш од тие рамки и делуваш на простор каде што немаш јурисдикција.
Принципот, високиот критериум, стандардот, кој мора да биде de facto а не само de jure, e квалитет на мажот со голема вредност за една жена.
Од друга страна, судење, односно наметнување на својот стандард на некој друг, и судење на истиот по свои стандарди, е највероватно најлошата карактерна особина што можеш да ја поседуваш како маж коа се жени во прашање.
И знаеш зашто Суси, многу добро знаеш :)


Ај пак, попросто па и подолго, малце сум спор денес.
 
Ај пак, попросто па и подолго, малце сум спор денес.


Сандард (или принципи, као сааш): Јас не дозволувам некоја да ме прави будала. Јас не ебам ороспии и 2 грама внимание не ги частам. Јас имам принцип секој ден да сум физички активен и секој ден да читам/медитирам/курацнасир.
Судење: Ти ме правиш будала! Ти си ороспија и се ебеш со кој стигнеш! Ти си мрза и курво книга у живот немаш прочиташ не ми објаснуј!

Да имаш стандард значи да имаш принципи, правила, филозофија по која се водиш безкомпромисно.
Да судиш, значи да очекуваш од другите да се водат по тие твои принципи и правила.

Жена: Мораш да имаш висок стандард за жени, али несмееш да ми збориш дека/коа не го исполнувам.
Односно, несмееш да шаљаш промискуитетни цури, пошо тоа е немање стандард, ама несмееш да ми сереш ја коа се ебам со десет души у месецот.
Движечи и дишечи парадокс :D

Затоа ти велам, да имаш Стандард, кон кој цврсто и безкомпромисно се држиш, те прави Муж. Во нејзините очи си Boss.
Ама од друга страна, несака да биде судена.

Незнам како поинаку, првиот пат боље ти објаснив.
Ако не ти е јасно како овие 2 ствари се инкорпорираат во реалност, бидејќи на прв поглед се спротивставени, ќе ти објаснам...
 
Мојата вистинска љубов ја препознав додека јавав на мојот розов еднорог бркајќи еден бел зајак низ шумата кој се втера во една куќичка од чоколадо.
Го наденав со рогот баш пред да влезам во куќарката и слегов од еднорогот за да го земам и влезам во куќарката.
Кога влегов внатре со зајакот во рака мојата љубена ја метеше куќарката и готвеше турли тава на каминот, па и дадов да го исчисти зајакот и стави да се свари.
Само што влегов ме запраша на француски дали треба некоја помош, па покасно на германски и на крајот се разбравме на англиски некако.
Ми понуди лимонада од домашни лимони и ја прашав зошто е толку љубезна.
На тоа ми одговори мудро со цитат од Достоевски... За да запознаеш некој човек, спрема него мораш да бидеш внимателен и претпазлив за да не паднеш во грешка и во предрасуда, зашто после со тешки маки ќе можеш да ја исправиш.

Покасно имавме секс и јас и бев прв, и покрај тоа беше опуштена и одлична во таа работа.
 
"Љубовта има само една мера, а тоа е смртта. На крајот на вистинската љубов е смртта и само љубовта на чиј крај доаѓа смртта е љубов".

Во еден расказ на Кундера го прочитав и морав да го споделам.
Ако сакате и продискутирајте си.
 
"Љубовта има само една мера, а тоа е смртта. На крајот на вистинската љубов е смртта и само љубовта на чиј крај доаѓа смртта е љубов".

Во еден расказ на Кундера го прочитав и морав да го споделам.
Ако сакате и продискутирајте си.

Perfect.

Некако се слично со моето мислење што често го кажувам - Доколку има обострана искрена љубов кај двајца, за нејзин евентуален прекин единствено оправдување е смртта.

Слично, но различно.
 
Ако не трае, не е вистинска.
Затоа постојат бракови, да се овистини, дур не се оневистинила.

Значи нема вистинска љубов според ова.
Така ќе му дојде, ако мораш да имаш потпис за да сакаш некого и да се осигураш дека ќе биде до тебе, тоа не е вистинска љубов. :)

Мислам дека постои.
Како ќе ја познаеш ... Тоа не знам, ако сум среќна да дознаам некогаш, ќе пишам.
 
"Љубовта има само една мера, а тоа е смртта. На крајот на вистинската љубов е смртта и само љубовта на чиј крај доаѓа смртта е љубов".

Во еден расказ на Кундера го прочитав и морав да го споделам.
Ако сакате и продискутирајте си.

Убаво. А во случај да има афтерлајф ќе бидете заедно засекогаш

:)
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom