da_be_man
Entropy
- Член од
- 17 октомври 2005
- Мислења
- 628
- Поени од реакции
- 126
Генетските тестирања само ќе го потврдуваат тоа што секој со голо око може да го констатира. Да се констатира тоа треба само да се излезе и да се запознаат народите и нивните култури.
Сите народи, без разлика на политичките граници имаат свои типични карактерни особини како што секоја индивидуа има своја карактеристичен карактер. Кај индивидуите има секогаш примеси на карактерните особини од заедницата и овие не се предизвикани од политичко-општествениот систем.
Политичко-општествениот систем само дава мали примеси при евулутивниот развој на етникумите а не комплетен опис. Комплетен опис се прави само со вклучување на сите традици кои како некој puzzle ќе ни дадат одговори на различни прашања.
Многу етникуми имаат исти политички и општествено политички системи а сепак се различни. Некој ќе рече дека тоа лежи на религиозната разлика. Тоа не е точно. Германија и Франција се со иста религија и низ времето со горе долу исти политички системи ама германецот се разликува од французинот и од енглезот од километри...а и полјакот може да се земе за пример да се елиминира географската положба (меридијаните се паралелни со тие на Германија)
При ова не мора да се вклучи и физичкиот изглед на самите луѓе иако и тоа дава информации ама не е денеска политички коректно да се користи како аргумент поради тоа што се случии на европскиот континент пред 60тина години. Карактерните особини се одсликуваат преку наравите кои се провлекуваат низ традициите на етникумите. Скоро секаде има преклопување ама никаде тоа преклопување не е тотално.
Со побивање на теоријата за големите преселби на народите (каква смешна формулација се учеше и уште се предава/како да се ластовици) и генетската потврда се побиваат тврдењата на некои етникуми дека се автохтони.
Гегите како доселеници и јадро на албанскиот етникум денеска се доказ за овие работи. Се разликуваат и не се преклопуваат со наравите на соседите а преклопување мора да има ако се живее со милениуми еден до друг и се поминуваат исти политички системи.
Како еден пример е афинитетот према алкохолот, се знае дека на овие простори мажите од исконско врем имале традиција на пиење кои дури и турците со 500 години ја презедоја (со нивното раки). Вакви примери за нарави можат да се најдат кај сите кои ќе им го дадат карактерот, потврдат сличноста а и разликата на дојдените.
Кај бугарите пак е обратно, тие имаат сличности и преклапања со соседите бидејќи нивното јадро не е настанато од малцинството туку само името нивно. Голем дел од наравите, јазикот, религијата ги превземаат од мнозинските етникуми на таа територија. Еден од тие етникуми од кои го превземаат и јазикот е Mакедонскиот кој не бил само распространет на просторите на етничка македонија туку и половина Бугарија.
Сите народи, без разлика на политичките граници имаат свои типични карактерни особини како што секоја индивидуа има своја карактеристичен карактер. Кај индивидуите има секогаш примеси на карактерните особини од заедницата и овие не се предизвикани од политичко-општествениот систем.
Политичко-општествениот систем само дава мали примеси при евулутивниот развој на етникумите а не комплетен опис. Комплетен опис се прави само со вклучување на сите традици кои како некој puzzle ќе ни дадат одговори на различни прашања.
Многу етникуми имаат исти политички и општествено политички системи а сепак се различни. Некој ќе рече дека тоа лежи на религиозната разлика. Тоа не е точно. Германија и Франција се со иста религија и низ времето со горе долу исти политички системи ама германецот се разликува од французинот и од енглезот од километри...а и полјакот може да се земе за пример да се елиминира географската положба (меридијаните се паралелни со тие на Германија)
При ова не мора да се вклучи и физичкиот изглед на самите луѓе иако и тоа дава информации ама не е денеска политички коректно да се користи како аргумент поради тоа што се случии на европскиот континент пред 60тина години. Карактерните особини се одсликуваат преку наравите кои се провлекуваат низ традициите на етникумите. Скоро секаде има преклопување ама никаде тоа преклопување не е тотално.
Со побивање на теоријата за големите преселби на народите (каква смешна формулација се учеше и уште се предава/како да се ластовици) и генетската потврда се побиваат тврдењата на некои етникуми дека се автохтони.
Гегите како доселеници и јадро на албанскиот етникум денеска се доказ за овие работи. Се разликуваат и не се преклопуваат со наравите на соседите а преклопување мора да има ако се живее со милениуми еден до друг и се поминуваат исти политички системи.
Како еден пример е афинитетот према алкохолот, се знае дека на овие простори мажите од исконско врем имале традиција на пиење кои дури и турците со 500 години ја презедоја (со нивното раки). Вакви примери за нарави можат да се најдат кај сите кои ќе им го дадат карактерот, потврдат сличноста а и разликата на дојдените.
Кај бугарите пак е обратно, тие имаат сличности и преклапања со соседите бидејќи нивното јадро не е настанато од малцинството туку само името нивно. Голем дел од наравите, јазикот, религијата ги превземаат од мнозинските етникуми на таа територија. Еден од тие етникуми од кои го превземаат и јазикот е Mакедонскиот кој не бил само распространет на просторите на етничка македонија туку и половина Бугарија.