Дали религијата ги лаже луѓето?
- Креатор на темата Ag0rA
- Време на започнување
- Член од
- 14 јули 2005
- Мислења
- 1.428
- Поени од реакции
- 43
Навиката да се плука е тешка работа.
Интересно нешто, во Америка на пример, до скоро на секоја доларска банкнота стоеше текстот "In God we trust". Верската подука е задолжителна во сите училишта, и големо внимание се посветува на почитувањето на религиозното чувство кај секој човек. Џорџ Буш ги собра решавачките гласови со јавно исповедање на својата припадност кон “новородените христијани“ (Newborn Christians), и со приказната како верата во Христа му помогнала да си го најде патот во животот, унаку би завршил во алкохолизам и деперсија.
И сега, никој не плука па Америка, нарекувајќи ги верски затуцани слепци и којзнае што не.
Или примерот на Израел. Од ништо, изградена е силна држава, која и покрај сите изгледи на спротивното, успева да им одолее на сите искушенија и да напредува. На која основа? На истата основа врз која повеќето учесници тука плукаат со сите слини од грлото - библијата им е документ врз кој си бараат тапија на палестинската земја. А ако ги прашате евреите, како ви успева - одговорот се знае: “со вера во Бога, се е можно“.
Интересно, како оние кои со презир гледаат врз затуцаните верски занесенковци, и се потпираат само на научните сознанија, не можат ниту на малиот прст да им се фатат на Америка и на Израел!
Интересно нешто, во Америка на пример, до скоро на секоја доларска банкнота стоеше текстот "In God we trust". Верската подука е задолжителна во сите училишта, и големо внимание се посветува на почитувањето на религиозното чувство кај секој човек. Џорџ Буш ги собра решавачките гласови со јавно исповедање на својата припадност кон “новородените христијани“ (Newborn Christians), и со приказната како верата во Христа му помогнала да си го најде патот во животот, унаку би завршил во алкохолизам и деперсија.
И сега, никој не плука па Америка, нарекувајќи ги верски затуцани слепци и којзнае што не.
Или примерот на Израел. Од ништо, изградена е силна држава, која и покрај сите изгледи на спротивното, успева да им одолее на сите искушенија и да напредува. На која основа? На истата основа врз која повеќето учесници тука плукаат со сите слини од грлото - библијата им е документ врз кој си бараат тапија на палестинската земја. А ако ги прашате евреите, како ви успева - одговорот се знае: “со вера во Бога, се е можно“.
Интересно, како оние кои со презир гледаат врз затуцаните верски занесенковци, и се потпираат само на научните сознанија, не можат ниту на малиот прст да им се фатат на Америка и на Израел!
- Член од
- 31 јули 2006
- Мислења
- 2.537
- Поени од реакции
- 702
- Локација
- Hidden in the Kalunga
- Веб-сајт
- www.retrocreamsperfume.etsy.com
Извини, ама морам да те поправам овде - верска подука не е задолжителна во сите училишта во Америка. Всушност, во јавните училишта е строго забранета заради поделбата меѓу држава и црква. Кој што сака детето во училиште да учи и веронаука, ги носи децата во приватни католички училишта. И да, дури и самите Американци си ги викаат сограѓаните верски затуцани слепци, посебно насочено е тоа кон оние што живеат на Југот.
TheBestTipster
Избраниот
- Член од
- 8 март 2008
- Мислења
- 2.387
- Поени од реакции
- 97
Една до МИКИ - ца ..
ДАли сатенистите уживаат во пеколот , како што верниците уживаат во Рајот .. Оти , сатанистите го прифаќаат Луци како нивен лидер , и логички е да не бидат мачени во Рајот .. Баш ме интересира за ова ..
ДАли сатенистите уживаат во пеколот , како што верниците уживаат во Рајот .. Оти , сатанистите го прифаќаат Луци како нивен лидер , и логички е да не бидат мачени во Рајот .. Баш ме интересира за ова ..
MIKI1
Поставувач на неодговорени прашања.
Ќе се обидам да ти одговорам, колку е можно пократко.
Рајот не е „место„ на уживање, како тоа го подразбираат световните луѓе. Рајот е место на непрестана радост и среќа од поединецот, кој се удостоил да Го гледа Христа и ништо повеќе нема да му биде потребно. Или да бидам уште попрецизен: Рајот е „место„ на бесконечен живот (без болести, срмт, болки, без мажење и жеење, без плач, без распаѓање и сл) а Царството Небесно е состојбата на духот од верникот: состојба на радост и среќа поради близината Христова до сите поединци во Рајот. Според тоа, нема уживање во световна смисла од зборот „уживање„.
Пеколот, пред се, е место на непрекидни маки, или т.н. вечна смрт. Пеколот не е баш таков каков обично го опишуваат: оган, „скари„ на кој се вртат грешниците и сл. Она кое го одликува пеколот а кое стои пред телесните болки, е пред се, состјобата на духот/душата од поединецот, не толку поради телесните болки кои треба да ги трпи бесконечно, туку многу повеќе поради неможноста од поединецот да се поправи, враќајќи се назад, во овој свет и во овој живот. Од пеколот, нема „анду„ команда и тоа е најголемиот проблем. Телесните болки во пеколот се подразбираат, но духовните се уште поголеми: нема назад, нема време и можност за покајание, а „црвот„ кој непрекидно ќе го „боде„ поединецот , ќе го прави најгоемиот проблем. „Цврот„ е совеста, која непрекидно ќе ги опоменува оние од пеколот за пропуштената можност за покајане во овој свет и во овој живот па затоа и велам дека духовните маки (бодежот од совеста) се потешки од телесните.
Ај да прејдам на одговорот.
Сатанистите го прифаѓаат Луци за свој бог, оти тој им ги нуди оние работи кои самиот ГИ НЕМА! И тука е најголемиуот парадокс! Во Рајот, Луци ги излажа Адам и Ева со ВИСТИНА , просто е неверојатно како е типот лукав! Она кое Луци им го нуди на своите следбеници во овој свет и во овој живот, НЕ Е НЕГОВО туку е Божјо! Луци нуди све: земни богатства, слава, комфор, луксуз, кои самиот не ги има створено, туку се што е создадено, создадено е од Бога а не од Луци. Така, Луци паразитира на веќе создаденото а на своите „верници„ им го нуди она кое Бог а не тој (Луци) го има создадено. Затоа, може да се каже дека во овој свет, Луци има што да им понуди на своите. Арно ама, типот им го вели и следното: Ќе ви дадам све, а вие, за возврат, ќе ми ја дадете ДУШАТА! Ти текнува? Значи, неговите поклоници во овој свет и во овој живот навистина можат да имаам многу богатства и моќ(и) кои Луци им ги овозможува и со кои неговите поклоници можат да уживаат. Но, животот, како што е познато, не е вечен па така и на најбогатите и на најмоќните не им гинат 2 м3 земја, но што после? Неговите следбеници, кои свесно, помалку свесно или несвесно веќе му ја подариле својата душа уште во овој свет, после смртта незибежно одат во пеколот. А после смртта, самиот Луци нема да им помогне на своите овоземни поклоници, туку самиот ќе ги клевети за нивното однесување во овој свет и во овој живот! Ете ја луквавоста од Луци: дозволува многу, по цена на одземање на душата а со тоа, душата „гарант„ оди во пеколот!
За крај: според описот за Рајот и пеколот, Луциевите поклоници НЕМА да уживаат во пеколот (а како би уживале!?), туку вечно ќе страдаат-пред се духовно, а после тоа и телесно.
Рајот не е „место„ на уживање, како тоа го подразбираат световните луѓе. Рајот е место на непрестана радост и среќа од поединецот, кој се удостоил да Го гледа Христа и ништо повеќе нема да му биде потребно. Или да бидам уште попрецизен: Рајот е „место„ на бесконечен живот (без болести, срмт, болки, без мажење и жеење, без плач, без распаѓање и сл) а Царството Небесно е состојбата на духот од верникот: состојба на радост и среќа поради близината Христова до сите поединци во Рајот. Според тоа, нема уживање во световна смисла од зборот „уживање„.
Пеколот, пред се, е место на непрекидни маки, или т.н. вечна смрт. Пеколот не е баш таков каков обично го опишуваат: оган, „скари„ на кој се вртат грешниците и сл. Она кое го одликува пеколот а кое стои пред телесните болки, е пред се, состјобата на духот/душата од поединецот, не толку поради телесните болки кои треба да ги трпи бесконечно, туку многу повеќе поради неможноста од поединецот да се поправи, враќајќи се назад, во овој свет и во овој живот. Од пеколот, нема „анду„ команда и тоа е најголемиот проблем. Телесните болки во пеколот се подразбираат, но духовните се уште поголеми: нема назад, нема време и можност за покајание, а „црвот„ кој непрекидно ќе го „боде„ поединецот , ќе го прави најгоемиот проблем. „Цврот„ е совеста, која непрекидно ќе ги опоменува оние од пеколот за пропуштената можност за покајане во овој свет и во овој живот па затоа и велам дека духовните маки (бодежот од совеста) се потешки од телесните.
Ај да прејдам на одговорот.
Сатанистите го прифаѓаат Луци за свој бог, оти тој им ги нуди оние работи кои самиот ГИ НЕМА! И тука е најголемиуот парадокс! Во Рајот, Луци ги излажа Адам и Ева со ВИСТИНА , просто е неверојатно како е типот лукав! Она кое Луци им го нуди на своите следбеници во овој свет и во овој живот, НЕ Е НЕГОВО туку е Божјо! Луци нуди све: земни богатства, слава, комфор, луксуз, кои самиот не ги има створено, туку се што е создадено, создадено е од Бога а не од Луци. Така, Луци паразитира на веќе создаденото а на своите „верници„ им го нуди она кое Бог а не тој (Луци) го има создадено. Затоа, може да се каже дека во овој свет, Луци има што да им понуди на своите. Арно ама, типот им го вели и следното: Ќе ви дадам све, а вие, за возврат, ќе ми ја дадете ДУШАТА! Ти текнува? Значи, неговите поклоници во овој свет и во овој живот навистина можат да имаам многу богатства и моќ(и) кои Луци им ги овозможува и со кои неговите поклоници можат да уживаат. Но, животот, како што е познато, не е вечен па така и на најбогатите и на најмоќните не им гинат 2 м3 земја, но што после? Неговите следбеници, кои свесно, помалку свесно или несвесно веќе му ја подариле својата душа уште во овој свет, после смртта незибежно одат во пеколот. А после смртта, самиот Луци нема да им помогне на своите овоземни поклоници, туку самиот ќе ги клевети за нивното однесување во овој свет и во овој живот! Ете ја луквавоста од Луци: дозволува многу, по цена на одземање на душата а со тоа, душата „гарант„ оди во пеколот!
За крај: според описот за Рајот и пеколот, Луциевите поклоници НЕМА да уживаат во пеколот (а како би уживале!?), туку вечно ќе страдаат-пред се духовно, а после тоа и телесно.
TheBestTipster
Избраниот
- Член од
- 8 март 2008
- Мислења
- 2.387
- Поени од реакции
- 97
Изуми дека Луди работе по договор ...:nesum:
А , нели само душата страда во пеколот .. на кој начин телото страда .. не останува телото на Земјата ?
А , нели само душата страда во пеколот .. на кој начин телото страда .. не останува телото на Земјата ?
MIKI1
Поставувач на неодговорени прашања.
Душата страда во пеколот после телесната смрт (ако Бог и досуди да отиде во пеколот а не во Рајот) и тоа страдање (ќе) трае се до второто Христово доаѓање. На тоа доаѓање, после општото воскресение, душата се враќа во овој свет, го препознава своето тело, па така, на страшниот Христов суд, Христос ќе и суди и на душата и на телото ИСТОВРЕМЕНО, оти, нели , Бог го создаде човекот истовременео, како една целина, во која се содржи материјален дел-тело и нематеријалн дел-душа. По смррта пак, телото „оди„ во земјата оти од неа и е создадено, а душата „оди„ на поеднинечниот суд, каде на секоја душа и се суди пооделно, па зависно од начинот на овоземното живеење, душата добива приовремен суд-привремено ќе биде или во Рајот или во пеколот. А овде, веќе се враќаме на почетокот од постов.
Ако тој твој бог постоеше и беше семоќен....досега Луци ќе беше завршена приказна...или намерно го оставил за да има со што да плаши, иако и ова нема смисла.
Приказни, бајки, сказни....
А што до тогаш, која му е намената, уствари ако уште во корен го сотрел немало да има потреба од тој многу, многу страшен суд...вака изгледа е борба на два еднакви противника, кои се во примирје и фаза на собирање ресурси зо нов обрачун. Само да не биде страшен суд само за "белата" страна. JBG sekoja vojna ima dva kraja......што ако си ја избрал погрешната страна...касно ќе дознаеш.
MIKI1
Поставувач на неодговорени прашања.
Затоа што, ако Бог би притискал врз слободната човекова волја (да го обере добрто или злото) тогаш сам Бог би се однесувал тирански кон своето врвно творение-родот човечки. Затоа, сеупште ги остава лушето да обдерат: да Му се приклона Нему, како на свој создател или да му се приконат на човекомразецот. А за сето тоа псоти и награда и казна, слично како и во овосветовното живеење-дорите дела повлекуваат награда за добрината а лошите-казна.
Не се работи за рамноправни противници-Творецот е супериорен над своето творение па така, сатаната е безпомошен во однос на силата Божја.
Се додека сме живи, имамем можност са обраќање кон Бога а не кон злото и на тој начин, самите си го одредуваме местото-или во Рајот или во пеколот, а милоста Божја ќе го има завршниот збор-кој каде ќе „отиде„.
Не се работи за рамноправни противници-Творецот е супериорен над своето творение па така, сатаната е безпомошен во однос на силата Божја.
Се додека сме живи, имамем можност са обраќање кон Бога а не кон злото и на тој начин, самите си го одредуваме местото-или во Рајот или во пеколот, а милоста Божја ќе го има завршниот збор-кој каде ќе „отиде„.
A што правиме ако стварноста е обратна, односно улогите се обратни...т.е вие само си замислувате односно сте натерани, заведени дека сте на правата страна...војна е сите сретства се дозволени...ја разгледа ли и оваа опција.
MIKI1
Поставувач на неодговорени прашања.
Хе-хе-хе....пошто веќе реков дека не сум верник по раѓање па затоа можам да кажам дека ја имам поминато и неверничката животна школа а сега, како дел од Црквата, можам да споредувам две вистини: световната и црковната па одтаму и моето убедување дека ни случајно не сум „заведен„. Споредбата воедно е можност за лично и свесно одбирање на која страна ќе и припаднам. А мојот избор е православната вистина и јас ништо не си „замислувам„.
