Терминот комплекс е за прв пат во психологијата се појавува кај Сигмунд Фрој и Карл Г. Јунг . Според Јунг потеклото или центарот на комплексите е во несвесниот дел на личноста кои се препознаваат индиректно преку верувањата , чувствата и се препознава преку однесувањето на индивидуата. Комплекс е личното несвесно во кое припаѓаат емоции, мемории, перцепции, зелби кои личноста сака да ги оствари. Создавањето на комплексите ннајчесто е за време на детството. Така ако посакуваме нешто а не моземе да го имаме , тогаш детето мозе целиот свој зивот да работи на тоа како да го добие тоа. Но ако е на некаков начин инвалидизирана личноста (физички) тогаш тоа не мозе да го добие и несвесно личноста ќе има КОМПЛЕКС поради таа загуба. Исто така несвесните комплекси имаат големо влијание на свесниот дел од личноста а со тоа влијаат на однесувањето, емоциите, мислите, целите на личноста. Пример за комплекс кој го открил Фројд е Едиповиот комплекс (според кој машкото дете е амбивалентно кон таткото и тој му е препрека кон остварувањето на интимноста помеѓу него и мајка му и Електра комплекс кога зенското дете е амбивалентно кон мајката и тогаш мајката е препреката која стои помеѓу девојчето и остварување на интимност со таткото. Но овие комплекси мозе да бидат позитивни или негативни. Позитивниот татков комплекс се манифестира преку барање на машки примери или модели според кој ќе се развива детето. Негативниот Едипов или татков комплекс предизвикува недоверба и страв кај детето кај повеќето машки личности во неговата близина. Постојат и понови теории за повеќето комплекси но начинот на кој се создаваат е горенаведениот.
ФРУСТРАЦИЈАта настанува кога некоја цел на поединецот нема да биде остварена (значи таа е нешто сосема различно од комплексот). Се развиваат чувства на гнев, омраза, разочарување. Фрустрацијата е емоционална реакција на некоја препрека што ја попречува индивидуата да си ја оствари својата цел. Според потеклото постојат внатрешни фрустрации и надворешни. Внатрешните личноста мозе многу полесно да ги промени, додека надворешните фрустрации не зависат од идивидуата туку се производ од нешто врз кое поединецот нема КОНТРОЛА.
ФРУСТРАЦИЈАта настанува кога некоја цел на поединецот нема да биде остварена (значи таа е нешто сосема различно од комплексот). Се развиваат чувства на гнев, омраза, разочарување. Фрустрацијата е емоционална реакција на некоја препрека што ја попречува индивидуата да си ја оствари својата цел. Според потеклото постојат внатрешни фрустрации и надворешни. Внатрешните личноста мозе многу полесно да ги промени, додека надворешните фрустрации не зависат од идивидуата туку се производ од нешто врз кое поединецот нема КОНТРОЛА.
Како прво детето воопшто не е свесно што е тоа кастрација... Значи стварно неможам да ја сварам теоријава, ова е најголемата глупост претворена во ,,теорија,, 
