- Член од
- 6 јануари 2011
- Мислења
- 1.059
- Поени од реакции
- 2.684
Леле што убава тема.
Јас би живеела сама во едно мало станче некаде далеку од дома и би предавала германска книжевност на некој универзитет. Единственото друштво ќе ми биде моето маче кое ќе се вика Мураками. Деновите ќе ми поминуваат во читање книги и многу поезија, музика и филмови. Секоја Нова Година ќе ја поминувам дома гледајќи го концертот на Виенската филхармонија, а потоа ќе почнам да размислувам за суштината на животот, стравот од смртта, за метафизиката можеби, за љубовта и за некои бесмислени прашања од типот: -Зошто ѕвездите си вообразуваат дека раѓаат мравки, а мравките ѕвезди?
Ќе имам луди комшии со уште полуди идеи како правење план за полетување на месечината, верување во светот на магијата и создавање компилација од најобични текстови, а сепак во функција на водич низ животот.
И тогаш еден ден на раскрсница случајно ќе доживеам сатори, кога за дел од секундата ќе ни се сретнат погледите на мене и на љубовта на мојот живот. И тогаш ќе сфатам дека е дојдено времето да излезам од херметички затворениот свет кој сама сум си го создала и да почнам да ја живеам љубовта во мало, а не само да пишувам за неа.
(Значи се работи за женска, моја верзија на ликот на Семјуел од книгата "Љубов со мали букви")
Јас би живеела сама во едно мало станче некаде далеку од дома и би предавала германска книжевност на некој универзитет. Единственото друштво ќе ми биде моето маче кое ќе се вика Мураками. Деновите ќе ми поминуваат во читање книги и многу поезија, музика и филмови. Секоја Нова Година ќе ја поминувам дома гледајќи го концертот на Виенската филхармонија, а потоа ќе почнам да размислувам за суштината на животот, стравот од смртта, за метафизиката можеби, за љубовта и за некои бесмислени прашања од типот: -Зошто ѕвездите си вообразуваат дека раѓаат мравки, а мравките ѕвезди?
Ќе имам луди комшии со уште полуди идеи како правење план за полетување на месечината, верување во светот на магијата и создавање компилација од најобични текстови, а сепак во функција на водич низ животот.
И тогаш еден ден на раскрсница случајно ќе доживеам сатори, кога за дел од секундата ќе ни се сретнат погледите на мене и на љубовта на мојот живот. И тогаш ќе сфатам дека е дојдено времето да излезам од херметички затворениот свет кој сама сум си го создала и да почнам да ја живеам љубовта во мало, а не само да пишувам за неа.
(Значи се работи за женска, моја верзија на ликот на Семјуел од книгата "Љубов со мали букви")
