Па види. Ако се дрзнуваш да вреѓаш постари. Прво кажува за тебе.
Јас сум 2001 иначе, немам 40, ама ако вреѓаш некој ваљда го правиш пошто мислиш дека си јака. Епа не си јака сестро кога пишуваш како второ одделенче.
Смири малце хормони, бруеш во темава. Баш убава дискусија отворила жената. Треба да се прави муабет за ова. Пошто сѐ поутепани генерации доаѓаат.
Никаква почит, чувство, дружба, еве и ова, ти мислиш дека нападот е најдобра одбрана. Тоа е детски.
Шо дека ги изруга и ти нив дека носеле хеланки? Постигна нешто?
Тогаш имало таква мода, денес пак се враќа ако не приметуваш. Моди од 80те, 90тите, и тоа што сега го носиме, за некој е веч виџено.
И ја до пред некоја година мислев дека многу работи знам. Или што има мене некој да ми кажува. Ама не е така.
Јас сум го поминала цело детство на улица.
Сега кај мене во маало еве распуст е, нема деца надвор.
Одам во средно да си ги видам професорките, уште дур бев на факс. Вика едната кога влагала во училна биле со нозете на маса.
Јас да качам нозе на маса дур е професор присутен? Да сечам професор во збор?
Имам колешка помала што збори паралелно со директорот.
Никакви вредности, никаква култура, почит.
И има огромна разлика од луѓе растени во социјализмот, и сега.
да, ние не работиме за минималец, не се водиме по ,,ќути има и полошо”, не сме млаџи референт до крај на животот во иста фирма. Ама тие луѓе што растеле во време на Тито имале и кога немале. Имало слога, блискост, дружба, ќе си помогнеп. Имало контроли.
сега? Распашана команда. И затоа ништо не се цени.
И припази на речникот. За да не бидеш санкционирана од темава. Такво понашање можеш дома, на тие што не те воспитале кога и како треба и со кој. Јасно?
Mislam vo zivo da se socijaliziraat, ke pocnat i muabet pomegju sebe da pravat.