Галичник
Малубројна по налталитет, многубројна по дух и школувана интелигенција, Мијачијата има преродбенички епицентар во Галичник. Од трите еднопросторни и духовни царства, Мијачијата јазично, етнички, народно и индивидуално материјално и духовно, од своето славно писмено и усмено, фолклорно и уметничко (современо) творештво е најславно, најпрочуено - тоа е простор за кој постојано, и во војна и во мир, сакале да го освојат-присвојат, останало Мијачкото царство, хомогено, изворно, автентично. Понекогаш љубоморно завидно самото на себе, а камоли на други! Галичник. Ремек дело на градителската Мијачка рака-куќи-кули. Пред градот, град.
Старата галичка куќа е комплетна архитектонска творба, заснована на логичната просторна организираност, таа и во надворешниот изглед делува рационално и одмерено. Без дилема се работи за дело со највисоки архитектонски квалитети во нашето народно градителство.
Галичка свадба
Речиси 4 децени, со мали прекини, на Петровден (12 јули), во Галичник се одржува атрактивната туристичка манифестација „Галичка Свадба”-единствена од ваков вид во нашата држава и пошироко.
Галичката Свадба во своето опстојување придонесе да се негуваат единствените свадбарски обичаи и ритуали, на жителите од овој крај, да се сочувааат изворните песни, ора, и надалеку познатата галичка носија-изработена со филигранска прецизност и точност на терзиите, да се сочува Галичник, на кој во седумдесеттите години на овој век му претстоеше целосно „умирање”. Токму оваа манифестација придонесе да се асфалтира патот низ Бистра, од Маврово до Галичник, во 1974 година, со што започна обновување на галичките куќи, кои се со специфична и автентична архитектура, дури почнаа да се градат и нови. Сето ова овозможува во Галичник да се врати животот од Ѓурѓовден до Митровден, но се прават напори животот да опстојува и во зимските месеци, континуирано цела година.
Петровденската Галичка свадба е богата со многу оригинални, единствени и неповторливи свадбарски обичаи и ритуали. Во деновите на свадбата, пиштат зурлите и ечат тапаните „од Галичник до Река”, со сиот подземен и надземен екот кон каменот на Бистра и небесниот свод. Тие придружници на печалбарите на овој крај на Македонија, секогаш ја најавуваат Галичката свадба која е со најмногу сватови.
И денеска сеуште е актуелна една порака од народната песна во која народниот пејач, за овој ден, на галичкиот печалбар му порачува: „каде и да си-за Петровден дома да си”. И навистина: галичките печалбари растурени ширум светот брзале, не жалејќи ни пари ни време, на овој ден да бидат дома меѓу своите. И сега како и порано, Галичани на Петровден се во својот Галичник и меѓу своите.
Секоја година за време на Галичката свадба, се почитуваат голем број на обичаи кои ја карактеризираат оваа свадба: чекањето на тапаните, свекрвино оро, носењето на невестата на вода, поставувањето на свадбарскиот бајрак, канењето на мртвите, бричењето на зетот, земањето на невестата, замесувањето на лебот, венчавањето во црквата „Св. Петар и Павле”, и други обичаи, кои полека изумираат но кои во себе содржат и кријат многу детали од животот на Галичанецот во минатото...
Повеќе слики
http://www.gostivar.com.mk/galicnik/galerija/galerijagmak.html
