- Член од
- 19 февруари 2023
- Мислења
- 3.722
- Поени од реакции
- 7.257
Абе @Ska Maniac беше во право има Хасан.
- Член од
- 30 октомври 2021
- Мислења
- 1.753
- Поени од реакции
- 4.143
Аха ,како последниот ,,македонски ,, цар Пресиан II ..
- Член од
- 19 февруари 2023
- Мислења
- 3.722
- Поени од реакции
- 7.257
А тој Хорват од Загреб ви е?Аха ,како последниот ,,македонски ,, цар Пресиан II ..
Ska Maniac
Бараба
Па ти кажав ја.
Кога биле на Волга им дошле арапски и персиски мисионери. Тие што земале ислам останале таму. Овде кај нас дошле тие што нејќеле ислам и затоа доаѓаат како тенгристи а тука примаат христијанство.
Автоматски споено мислење:
Најјаки имиња Умор и Телец
А Паган е со нај паган метал име.
- Член од
- 19 февруари 2023
- Мислења
- 3.722
- Поени од реакции
- 7.257
Најсмешно е името на бугарот што ја нацртал династијава.Па ти кажав ја.
Кога биле на Волга им дошле арапски и персиски мисионери. Тие што земале ислам останале таму. Овде кај нас дошле тие што нејќеле ислам и затоа доаѓаат како тенгристи а тука примаат христијанство.
Автоматски споено мислење:
Најјаки имиња Умор и Телец
А Паган е со нај паган метал име.
Пишува доле, Војводата Љаљо Метев
Да беше од Битола ќе го викаа лајнаро.
Partizanen banditen
Психијатриски случај
- Член од
- 24 август 2016
- Мислења
- 6.081
- Поени од реакции
- 18.635
Најголемите музички ѕвезди на времето им беа Гергана, Камелија...типични православни женски имиња.
- Член од
- 31 мај 2019
- Мислења
- 458
- Поени од реакции
- 1.372
- Возраст
- 34
Da sme realni, dokolku Makedonija ostanese vo sostav na Bugarija, ke imavme denes eden kup Bugarski iminja kakvi sto ima vo Bugarija, namesto branot na srpsko-hrvatski iminja koi stanaa popularni uste vo Jugoslavija.
Duri i koga ne sme bile vo Jugoslavija se davale iminja kako Asparuh
5 ноември 1972 годона
Некролог по повод 40 денови од смртта на Аспарух Корубиноски, член на МК од Прилеп и еден од основачите на Прилепскиот партизански одред а по ослободувањето е основач и прв претседател на Сојузот на синдикатите на Македонија.
Во 1958 година е избран како народен пратеник на изборната околија Плетвар
Duri i koga ne sme bile vo Jugoslavija se davale iminja kako Asparuh
5 ноември 1972 годона
Некролог по повод 40 денови од смртта на Аспарух Корубиноски, член на МК од Прилеп и еден од основачите на Прилепскиот партизански одред а по ослободувањето е основач и прв претседател на Сојузот на синдикатите на Македонија.
Во 1958 година е избран како народен пратеник на изборната околија Плетвар
- Член од
- 19 февруари 2023
- Мислења
- 3.722
- Поени од реакции
- 7.257
Македонија никогаш не била во состав на бугарија освен Струмица краток период, овие имиња се и должат на егзархиското влијание кое освен црковно е и бугарска државна инсталација, дадов линк погоре на народните имиња запишани од браќата миладинови, нема да најдеш Аспарух.Da sme realni, dokolku Makedonija ostanese vo sostav na Bugarija, ke imavme denes eden kup Bugarski iminja kakvi sto ima vo Bugarija, namesto branot na srpsko-hrvatski iminja koi stanaa popularni uste vo Jugoslavija.
Duri i koga ne sme bile vo Jugoslavija se davale iminja kako Asparuh
5 ноември 1972 годона
Некролог по повод 40 денови од смртта на Аспарух Корубиноски, член на МК од Прилеп и еден од основачите на Прилепскиот партизански одред а по ослободувањето е основач и прв претседател на Сојузот на синдикатите на Македонија.
Во 1958 година е избран како народен пратеник на изборната околија Плетвар
Зборник на Миладиновци/ Сопствени народни имиња - Викиизвор
Da sme realni, dokolku Makedonija ostanese vo sostav na Bugarija, ke imavme denes eden kup Bugarski iminja kakvi sto ima vo Bugarija, namesto branot na srpsko-hrvatski iminja koi stanaa popularni uste vo Jugoslavija.
Duri i koga ne sme bile vo Jugoslavija se davale iminja kako Asparuh
5 ноември 1972 годона
Некролог по повод 40 денови од смртта на Аспарух Корубиноски, член на МК од Прилеп и еден од основачите на Прилепскиот партизански одред а по ослободувањето е основач и прв претседател на Сојузот на синдикатите на Македонија.
Во 1958 година е избран како народен пратеник на изборната околија Плетвар
Претходно се знае дека доминатни имиња си биле Росен, Пламен и Ивајло.
Macka12345
Модератор
- Член од
- 14 октомври 2021
- Мислења
- 552
- Поени од реакции
- 947
Мене ќе ми одговориш?
Или кажи ми името Карин? Какво е?
Бугарско?
Џемиле? Севдим? Руслан? Сабрие? Хатидже? Самет?
Сакаш да ти наредам уште 10 души кои НЕ СЕ БУГАРИ?
Моето име е пример апла христијанско и македонско. Не знам човек што е Македонец да има некое Ш име како вашите.
- Член од
- 30 октомври 2021
- Мислења
- 1.753
- Поени од реакции
- 4.143
Епа така де , Кока Кола требало да стават милениумски имена како Петелко ,Катил ,Чубра или Чубрика , а не Марио (латинско ) и Маjа (индиско)Зборник на Миладиновци/ Сопствени народни имиња - Викиизвор
mk.m.wikisource.org
Албанците немаат причина да бидат лути бидејќи имината не се изворно македонски.
- Член од
- 19 февруари 2023
- Мислења
- 3.722
- Поени од реакции
- 7.257
Дардан не е изворно Македонско?Епа така де , Кока Кола требало да стават милениумски имена како Петелко ,Катил ,Чубра или Чубрика , а не Марио (латинско ) и Маjа (индиско)
Албанците немаат причина да бидат лути бидејќи имината не се изворно македонски.
Марио е убаво име од Марија, барем нашето Марио не е вашето Мариол Ивајлев, и не ме терај да зборувам за Мариофил и оскудација.
Имаш и големо непознавање за Македонски имиња, на пример и Ѓорѓи е Македонско име од 4 век пне
Gorgias of Macedon - Wikipedia
Последно уредено:
Macka12345
Модератор
- Член од
- 14 октомври 2021
- Мислења
- 552
- Поени од реакции
- 947
90% се кај нас, другите по Европа
- Член од
- 31 мај 2019
- Мислења
- 458
- Поени од реакции
- 1.372
- Возраст
- 34
Зборам за периодот од 4 + 4 години за време на двете светски војни.Македонија никогаш не била во состав на бугарија освен Струмица краток период, овие имиња се и должат на егзархиското влијание кое освен црковно е и бугарска државна инсталација, дадов линк погоре на народните имиња запишани од браќата миладинови, нема да најдеш Аспарух.
Зборник на Миладиновци/ Сопствени народни имиња - Викиизвор
Суштината е дека тоа влијание дало плод и македонците масовно го прифатиле.
Многу лош пример за паралела ти е да ги зимаш Миладинови за докажување поента во ситуацијава.
Димитар Миладинов / за Охридското Бугарско училиште
Константин Миладинов / Грк владика на Болгарите
А бре Болгари, големи глави,
Зашчо гоните Грци владици?
Кои се криви, кои се прави,
Ела да видим, бре безбожници?
Ето ја идам у вас владика,
Ја шчо ви правам, ако ве дерам;
От срце страшна жалост ми вика,
Како да можам пари да берам.
А бре Болгари, најпрости хора,
Бре шчо ви чинам, ако ве гнетам?
Зар ми је грижа ако разора
Та чужа земја кâде ја шетам?
Сите от еднош шчо се кренахте,
И с горделиво дигнати глави,
Викнете гласно ем шчо станахте:
„Нешем (нејќим) владици Грци лукави!“
Ај ви безумни мали дечина,
Зар ви се чинит че не можиме
Да в измамиме со симичина,
И низ прстите да ве броиме!
Сите от еднош се разбудихте;
Тоа на харно не ни мириса;
Но ак' станахте шчо направихте?
Пак ја владика над глај ви виса.
И от Дунава до Бело Море
Народно сејте сегде учение
И велегласно секој говоре
Какво от наска трпи мâчение.
Право да кажа това нас плаши;
Но пак над глајте ја сол ви триа,
Да ни се живи срествата наши,
Тие работет ако ја спиа.
Шчо направиха вашите кмети,
Ако нас против в Стамбол станаха,
Нихните зборој нови клевети
Сит' европејци ги почитаха.
Гласојте ваши, глас во пустина;
Викате вие, мâлчиме ние.
Је многосложна наша машина,
На запад сеит, на север жние.
На лево вртит, на десно берит,
И ако мало фати да криви,
Но своеволно ушче та мери
Ваши житници, и наши ниви.
Книгите ваши, историја ваша
В народогубач оган фрлихме,
И будушнос ви с рâката наша
Во темен облак ви ја завихме.
Мие по наша совест правихме;
А вие љуѓе зелени борој,
Не нè разбрахте, како постâпихме,
И се стекохте веднаш как' порој;
Со ластоварки стари и млади
Сарајот мои обколисахте;
Светии владико, ах бога ради
Доста нас гибаш, сите викахте!
Биди ни татко, а мие чеда,
И под твоето земи нè крило!
А ја на криво све това гледа,
И пред вас станва страшно плашило.
Знајте, сте чули исторја страдна,
Како ја шепнах кâде шчо треби,
И сила грозна на вас нападна
И беспошчадно сите истреби.
Вистина гласот наш тро' осипна,
Не грмит јасно в нашите уши;
Но на јуначка нога ак' рипна,
Над вас зло горко ќе се разруши.
Но какв облак от запад падна?
Какви от север секајци светет,
И наша стара волја прежадна
Во извртките ишчет да сплетет?
Ето и тој шчо нас слушаше,
На, сега узна сâта вистина;
Напред со милост тој нас венчаше,
Сега наградвит горка правдина!
Народот стана со восхиштение,
И благодарност богу туриват;
Сегдека радост, сегде учение,
А наше срце в отчајание пливат.
Ах, како кутар да заборава
Нашата слава в старото време!
Надежда светла сега н' остава,
И на нас останвит чуждото племе!
Но пак как' пастир ја ваш владика,
Ја со душевно кâм вас смирение
От чисто срце, как' татко вика,
Да направиме пермирение.
„Некако јаска по напред мижех,
От вас собирах дупки да крпам;
Ако как' овчар вас тога стрижех,
Сега ќе фата просто да дрпам;
Но вие да сте слепи и неми;
Да ве огољвам и да ве мољам:
„Не зема чеда!“ велите „земи“.
И без да сака ја вас ве гољам.
Ќе речам дај ми? ти ако немаш,
Продај шчо имаш, продај си песот,
И добар биди со лихва за земаш,
Ак' твојте коси стрчет низ фесот.
Да си остајте вашето пение,
Сè шчо народно да заборајте,
Земите слепо грцко учение
И по нашата свирка играјте.“
Такви отстâпки ви направихме,
По наша совест с' чисто смирение,
И всепокорно ви ги оставихме
Да видим ваше полн' одобрение.“
Ако го следиме примерот на македонските преродбеници, ние по некоја таква логика со бугарите треба да сме како Константин Миладинов со бугарскиве дејци на сликава.
- Член од
- 19 февруари 2023
- Мислења
- 3.722
- Поени од реакции
- 7.257
Ти имај си твое мислење за Миладинови, не ти спорам, мене ми е јасно зошто го избегнувале Македонското име, а тоа дека Македонците прифаќале нешто од Србите и Бугарите за време на војните ти е невиден лапсуз, тие со фотељите да, затоа и денес патиме, уште тие глувци се влечат на врвните места во политиката, затоа тоа мислење да си го оставиш за началниците и кметовите и нивните деца, а не на мојот народ.Зборам за периодот од 4 + 4 години за време на двете светски војни.
Суштината е дека тоа влијание дало плод и македонците масовно го прифатиле.
Многу лош пример за паралела ти е да ги зимаш Миладинови за докажување поента во ситуацијава.
Димитар Миладинов / за Охридското Бугарско училиште
Константин Миладинов / Грк владика на Болгарите
А бре Болгари, големи глави,
Зашчо гоните Грци владици?
Кои се криви, кои се прави,
Ела да видим, бре безбожници?
Ето ја идам у вас владика,
Ја шчо ви правам, ако ве дерам;
От срце страшна жалост ми вика,
Како да можам пари да берам.
А бре Болгари, најпрости хора,
Бре шчо ви чинам, ако ве гнетам?
Зар ми је грижа ако разора
Та чужа земја кâде ја шетам?
Сите от еднош шчо се кренахте,
И с горделиво дигнати глави,
Викнете гласно ем шчо станахте:
„Нешем (нејќим) владици Грци лукави!“
Ај ви безумни мали дечина,
Зар ви се чинит че не можиме
Да в измамиме со симичина,
И низ прстите да ве броиме!
Сите от еднош се разбудихте;
Тоа на харно не ни мириса;
Но ак' станахте шчо направихте?
Пак ја владика над глај ви виса.
И от Дунава до Бело Море
Народно сејте сегде учение
И велегласно секој говоре
Какво от наска трпи мâчение.
Право да кажа това нас плаши;
Но пак над глајте ја сол ви триа,
Да ни се живи срествата наши,
Тие работет ако ја спиа.
Шчо направиха вашите кмети,
Ако нас против в Стамбол станаха,
Нихните зборој нови клевети
Сит' европејци ги почитаха.
Гласојте ваши, глас во пустина;
Викате вие, мâлчиме ние.
Је многосложна наша машина,
На запад сеит, на север жние.
На лево вртит, на десно берит,
И ако мало фати да криви,
Но своеволно ушче та мери
Ваши житници, и наши ниви.
Книгите ваши, историја ваша
В народогубач оган фрлихме,
И будушнос ви с рâката наша
Во темен облак ви ја завихме.
Мие по наша совест правихме;
А вие љуѓе зелени борој,
Не нè разбрахте, како постâпихме,
И се стекохте веднаш как' порој;
Со ластоварки стари и млади
Сарајот мои обколисахте;
Светии владико, ах бога ради
Доста нас гибаш, сите викахте!
Биди ни татко, а мие чеда,
И под твоето земи нè крило!
А ја на криво све това гледа,
И пред вас станва страшно плашило.
Знајте, сте чули исторја страдна,
Како ја шепнах кâде шчо треби,
И сила грозна на вас нападна
И беспошчадно сите истреби.
Вистина гласот наш тро' осипна,
Не грмит јасно в нашите уши;
Но на јуначка нога ак' рипна,
Над вас зло горко ќе се разруши.
Но какв облак от запад падна?
Какви от север секајци светет,
И наша стара волја прежадна
Во извртките ишчет да сплетет?
Ето и тој шчо нас слушаше,
На, сега узна сâта вистина;
Напред со милост тој нас венчаше,
Сега наградвит горка правдина!
Народот стана со восхиштение,
И благодарност богу туриват;
Сегдека радост, сегде учение,
А наше срце в отчајание пливат.
Ах, како кутар да заборава
Нашата слава в старото време!
Надежда светла сега н' остава,
И на нас останвит чуждото племе!
Но пак как' пастир ја ваш владика,
Ја со душевно кâм вас смирение
От чисто срце, как' татко вика,
Да направиме пермирение.
„Некако јаска по напред мижех,
От вас собирах дупки да крпам;
Ако как' овчар вас тога стрижех,
Сега ќе фата просто да дрпам;
Но вие да сте слепи и неми;
Да ве огољвам и да ве мољам:
„Не зема чеда!“ велите „земи“.
И без да сака ја вас ве гољам.
Ќе речам дај ми? ти ако немаш,
Продај шчо имаш, продај си песот,
И добар биди со лихва за земаш,
Ак' твојте коси стрчет низ фесот.
Да си остајте вашето пение,
Сè шчо народно да заборајте,
Земите слепо грцко учение
И по нашата свирка играјте.“
Такви отстâпки ви направихме,
По наша совест с' чисто смирение,
И всепокорно ви ги оставихме
Да видим ваше полн' одобрение.“
Ако го следиме примерот на македонските преродбеници, ние по некоја таква логика со бугарите треба да сме како Константин Миладинов со бугарскиве дејци на сликава.
Автоматски споено мислење:
Не ти ја разбирам па паралелата со бугарски дејци? Во што па тука гледаш проблем?Зборам за периодот од 4 + 4 години за време на двете светски војни.
Суштината е дека тоа влијание дало плод и македонците масовно го прифатиле.
Многу лош пример за паралела ти е да ги зимаш Миладинови за докажување поента во ситуацијава.
Димитар Миладинов / за Охридското Бугарско училиште
Константин Миладинов / Грк владика на Болгарите
А бре Болгари, големи глави,
Зашчо гоните Грци владици?
Кои се криви, кои се прави,
Ела да видим, бре безбожници?
Ето ја идам у вас владика,
Ја шчо ви правам, ако ве дерам;
От срце страшна жалост ми вика,
Како да можам пари да берам.
А бре Болгари, најпрости хора,
Бре шчо ви чинам, ако ве гнетам?
Зар ми је грижа ако разора
Та чужа земја кâде ја шетам?
Сите от еднош шчо се кренахте,
И с горделиво дигнати глави,
Викнете гласно ем шчо станахте:
„Нешем (нејќим) владици Грци лукави!“
Ај ви безумни мали дечина,
Зар ви се чинит че не можиме
Да в измамиме со симичина,
И низ прстите да ве броиме!
Сите от еднош се разбудихте;
Тоа на харно не ни мириса;
Но ак' станахте шчо направихте?
Пак ја владика над глај ви виса.
И от Дунава до Бело Море
Народно сејте сегде учение
И велегласно секој говоре
Какво от наска трпи мâчение.
Право да кажа това нас плаши;
Но пак над глајте ја сол ви триа,
Да ни се живи срествата наши,
Тие работет ако ја спиа.
Шчо направиха вашите кмети,
Ако нас против в Стамбол станаха,
Нихните зборој нови клевети
Сит' европејци ги почитаха.
Гласојте ваши, глас во пустина;
Викате вие, мâлчиме ние.
Је многосложна наша машина,
На запад сеит, на север жние.
На лево вртит, на десно берит,
И ако мало фати да криви,
Но своеволно ушче та мери
Ваши житници, и наши ниви.
Книгите ваши, историја ваша
В народогубач оган фрлихме,
И будушнос ви с рâката наша
Во темен облак ви ја завихме.
Мие по наша совест правихме;
А вие љуѓе зелени борој,
Не нè разбрахте, како постâпихме,
И се стекохте веднаш как' порој;
Со ластоварки стари и млади
Сарајот мои обколисахте;
Светии владико, ах бога ради
Доста нас гибаш, сите викахте!
Биди ни татко, а мие чеда,
И под твоето земи нè крило!
А ја на криво све това гледа,
И пред вас станва страшно плашило.
Знајте, сте чули исторја страдна,
Како ја шепнах кâде шчо треби,
И сила грозна на вас нападна
И беспошчадно сите истреби.
Вистина гласот наш тро' осипна,
Не грмит јасно в нашите уши;
Но на јуначка нога ак' рипна,
Над вас зло горко ќе се разруши.
Но какв облак от запад падна?
Какви от север секајци светет,
И наша стара волја прежадна
Во извртките ишчет да сплетет?
Ето и тој шчо нас слушаше,
На, сега узна сâта вистина;
Напред со милост тој нас венчаше,
Сега наградвит горка правдина!
Народот стана со восхиштение,
И благодарност богу туриват;
Сегдека радост, сегде учение,
А наше срце в отчајание пливат.
Ах, како кутар да заборава
Нашата слава в старото време!
Надежда светла сега н' остава,
И на нас останвит чуждото племе!
Но пак как' пастир ја ваш владика,
Ја со душевно кâм вас смирение
От чисто срце, как' татко вика,
Да направиме пермирение.
„Некако јаска по напред мижех,
От вас собирах дупки да крпам;
Ако как' овчар вас тога стрижех,
Сега ќе фата просто да дрпам;
Но вие да сте слепи и неми;
Да ве огољвам и да ве мољам:
„Не зема чеда!“ велите „земи“.
И без да сака ја вас ве гољам.
Ќе речам дај ми? ти ако немаш,
Продај шчо имаш, продај си песот,
И добар биди со лихва за земаш,
Ак' твојте коси стрчет низ фесот.
Да си остајте вашето пение,
Сè шчо народно да заборајте,
Земите слепо грцко учение
И по нашата свирка играјте.“
Такви отстâпки ви направихме,
По наша совест с' чисто смирение,
И всепокорно ви ги оставихме
Да видим ваше полн' одобрение.“
Ако го следиме примерот на македонските преродбеници, ние по некоја таква логика со бугарите треба да сме како Константин Миладинов со бугарскиве дејци на сликава.
Еве овојпреродбеник кај мене на сликава се бори на Кресна кое востание е дефакто про руско, и после востанието оди и си пишува за Александар и Филип, сакаш да кажеш дека Македонзкиот национализам и Бугарскиот не можеле да коегзистираат во минатото?
Еве ти и друг пример Герџиков и гемиџиите, за што е обвинет Герџиков од Тодор Александров? Дека се бори за Македонски народ со вековна историја.
Во право си дека ние Македонците не сме можеле да коегзистираме со кучиња поврзани со дворецот, но со други дме можеле.
Сега е друга ситуација, сега сите Бугари се стока.
Автоматски споено мислење:
Миладинови ги запишале имињата од Македонија не од Тутракан.Зборам за периодот од 4 + 4 години за време на двете светски војни.
Суштината е дека тоа влијание дало плод и македонците масовно го прифатиле.
Многу лош пример за паралела ти е да ги зимаш Миладинови за докажување поента во ситуацијава.
Димитар Миладинов / за Охридското Бугарско училиште
Константин Миладинов / Грк владика на Болгарите
А бре Болгари, големи глави,
Зашчо гоните Грци владици?
Кои се криви, кои се прави,
Ела да видим, бре безбожници?
Ето ја идам у вас владика,
Ја шчо ви правам, ако ве дерам;
От срце страшна жалост ми вика,
Како да можам пари да берам.
А бре Болгари, најпрости хора,
Бре шчо ви чинам, ако ве гнетам?
Зар ми је грижа ако разора
Та чужа земја кâде ја шетам?
Сите от еднош шчо се кренахте,
И с горделиво дигнати глави,
Викнете гласно ем шчо станахте:
„Нешем (нејќим) владици Грци лукави!“
Ај ви безумни мали дечина,
Зар ви се чинит че не можиме
Да в измамиме со симичина,
И низ прстите да ве броиме!
Сите от еднош се разбудихте;
Тоа на харно не ни мириса;
Но ак' станахте шчо направихте?
Пак ја владика над глај ви виса.
И от Дунава до Бело Море
Народно сејте сегде учение
И велегласно секој говоре
Какво от наска трпи мâчение.
Право да кажа това нас плаши;
Но пак над глајте ја сол ви триа,
Да ни се живи срествата наши,
Тие работет ако ја спиа.
Шчо направиха вашите кмети,
Ако нас против в Стамбол станаха,
Нихните зборој нови клевети
Сит' европејци ги почитаха.
Гласојте ваши, глас во пустина;
Викате вие, мâлчиме ние.
Је многосложна наша машина,
На запад сеит, на север жние.
На лево вртит, на десно берит,
И ако мало фати да криви,
Но своеволно ушче та мери
Ваши житници, и наши ниви.
Книгите ваши, историја ваша
В народогубач оган фрлихме,
И будушнос ви с рâката наша
Во темен облак ви ја завихме.
Мие по наша совест правихме;
А вие љуѓе зелени борој,
Не нè разбрахте, како постâпихме,
И се стекохте веднаш как' порој;
Со ластоварки стари и млади
Сарајот мои обколисахте;
Светии владико, ах бога ради
Доста нас гибаш, сите викахте!
Биди ни татко, а мие чеда,
И под твоето земи нè крило!
А ја на криво све това гледа,
И пред вас станва страшно плашило.
Знајте, сте чули исторја страдна,
Како ја шепнах кâде шчо треби,
И сила грозна на вас нападна
И беспошчадно сите истреби.
Вистина гласот наш тро' осипна,
Не грмит јасно в нашите уши;
Но на јуначка нога ак' рипна,
Над вас зло горко ќе се разруши.
Но какв облак от запад падна?
Какви от север секајци светет,
И наша стара волја прежадна
Во извртките ишчет да сплетет?
Ето и тој шчо нас слушаше,
На, сега узна сâта вистина;
Напред со милост тој нас венчаше,
Сега наградвит горка правдина!
Народот стана со восхиштение,
И благодарност богу туриват;
Сегдека радост, сегде учение,
А наше срце в отчајание пливат.
Ах, како кутар да заборава
Нашата слава в старото време!
Надежда светла сега н' остава,
И на нас останвит чуждото племе!
Но пак как' пастир ја ваш владика,
Ја со душевно кâм вас смирение
От чисто срце, как' татко вика,
Да направиме пермирение.
„Некако јаска по напред мижех,
От вас собирах дупки да крпам;
Ако как' овчар вас тога стрижех,
Сега ќе фата просто да дрпам;
Но вие да сте слепи и неми;
Да ве огољвам и да ве мољам:
„Не зема чеда!“ велите „земи“.
И без да сака ја вас ве гољам.
Ќе речам дај ми? ти ако немаш,
Продај шчо имаш, продај си песот,
И добар биди со лихва за земаш,
Ак' твојте коси стрчет низ фесот.
Да си остајте вашето пение,
Сè шчо народно да заборајте,
Земите слепо грцко учение
И по нашата свирка играјте.“
Такви отстâпки ви направихме,
По наша совест с' чисто смирение,
И всепокорно ви ги оставихме
Да видим ваше полн' одобрение.“
Ако го следиме примерот на македонските преродбеници, ние по некоја таква логика со бугарите треба да сме како Константин Миладинов со бугарскиве дејци на сликава.
Последно уредено: