Најпрво мене ме запишале на пливање за да научам да пливам, затоа што едно лето ќе сум се удавела во Охридско, сум се сопнала на камен и не сум станала од водата. Се замислиле моите и да не се повтори, ајде, ќе ја пратиме на пливање.
Научив да пливам брзо, ама моиве, денес, утре, денес, утре, не ме отпишале на пливање и сум продолжила. Потоа тренерот мој почнал да им кажува дека многу добро почнувам да ги владеам техниките а и јас самата не сакав да прекинам, имав многу голема желба да пливам, да седам во вода, па еве, до ден денес секој ден киснам на базен.
Зошто пливам? Па како што многумина велат, пливањето е најубавиот спорт. Кардио - васкуларниот систем ми е развиен до перфекција, сите мускули се активни додека пливаш, спортот е чист. Нема контакт со противниците, индивидуален спорт е, тоа што ти ќе си направиш на натпревар е само твое, и медалите и дисквалификациите. Интересно ми е затоа што секој испливан метар е борба со водата, треба да се научиш што полесно да ја совладуваш. Повредите од пливањето се сведени на минимум, скоро и да ги нема. Тука е и фактот што треба да се знае да се плива и за живот, недај Боже, можно е секој од нас да биде сведок на борба на давеник со водата, нема ништо поубаво и похумано да му се помогне на некој, да се спаси живот. :smir:
Да можам се вратам назад во детството и да бирам спорт со кој би се занимавала, повторно би избрала пливање без размислување.
