Bodhidharma
Avatara
- Член од
- 17 септември 2011
- Мислења
- 10.783
- Поени од реакции
- 15.399
Не мора да си седнат за да медитираш, мене на пример додека трчам ми е најсоодветно ....тоа е друга тема.Буразеру. Среќа е да седнеш веќе едншка у живото и да научеш да медитираш (For Budhas sake) и да увидеш дека нема свесни и потсвесни желби. Сите желби се потсвесни, извираат од потсвеста, ама ние после само свесно ги модерираме.
Иначе среќа е кога немаме желби, кога го прифаќаме и живееме животот таков каков што е у потпуност.
(Знам, теоретски љубав лепо звучи, малчице је друкшије у пракси) али веќе е јасно шо ја предизвикува несреќата кај сите нас. - Желбите.
@Киндер У право си. Среќа не постое надвор од нас.
---Одрицањем свих жеља долази до њихових испуњења.--- Зен узречица.
Да, Буда нели и неговите 4 племенити вистини, да немаш амбиции(жед, thirst) беше таа. Види...она што Буда не го знаел тоа време е филмот, иако може имало некои форми на театар во Индија и бил запознаен со глума и сценарио.
Можеш да пробаш да буричкаш по потсвеста и да бараш причини зошто и како ти се случува тоа што ти се случува. Не верувам дека и за милион год. ќе успееш да ги пронајдеш сите "тајни". Затоа што тука се кријат милиони години и милиони животни искуства. Целата твоја конструкција сегашна е склоп од сите тие животни искуства, секоја клетка од тебе. Дури и раѓањето на ѕвездите се наоѓа негде во некои делови на твојата потсвест.
Зошто да се откажуваш од амбициите?
Патот до среќата уствари лежи во спознанието на твојата ултимативна природа, дека ти си Brahman и дека се ова е игра(филм). Во таа ситуација се поставуваш над случувањата....како орелот над бурата. Страдањата завршуваат не кога ќе се откажеш од амбициите, туку кога ќе ги прифатиш истите како дел од филмот.
Еве ти буразеру....еден поклон од мене.