Потеклото на Албанците

[kama]

Greska Dvoglaviot Orel nema Vrska so Hristianstvoto kako sto kazav Absorbiran od Hittitite Evo Sto ZNaci Dvoglaviot Orel

Прегледај го приврзокот 12390

Yazilikaya Twin goddesses and double headed eagle

A group of gods are to the left Tesub, the weather god, both feet on two mountain gods, confronting his wife Hepat, standing on a panther, and their sun, Sarruma, likewise on a panther. Behind them two twin-goddesses, their feet on the spread wings of a two headed eagle.


p.s: Kako sto znaeme Site Evropskoto Hristijanstvo e samo eden obicen Miks na Evropskite Paganski religii so Hristijanstvoto togasniot Vladetel na Rim koga go Prifatil Hristijanstvoto integriral mnogu paganski elementi za po lesno konvertiranje na Paganskite pleminja vo Hristijanstvo i po lesno VLadeenje so niv.

Не знам како да ти објаснам, двоглавиот орел кај Албанците е (по вашата историја) е дојден како симбол на скендеберг фамилијата и тој како таков означува чисто христијански симбол, и нема врска со никакви хети, пошто никој од скендеберг не ни знаел за постоење на некакви хети ко што не знаела и Европа до пред еден век. Меѓу пропаста на Хетитското Царство и појавата на христијанство има неколку илјада години дупка. Ниедна мнозинска нехристијанска нација не користи двоглав орел како симбол освен Албанците.

П.С. Двоглавиот орел нема никаква врска со РИМ, има со Византија.

Не постои таква категорија како Европско Христијанство, и ако гледаме шо е микс, тогаш Исламот е микс од Христијанство, Јудеизам и паганските религии на Арапскиот полуостров.

 

[Sturmgewehr]

Не знам како да ти објаснам, двоглавиот орел кај Албанците е (по вашата историја) е дојден како симбол на скендеберг фамилијата и тој како таков означува чисто христијански симбол, и нема врска со никакви хети, пошто никој од скендеберг не ни знаел за постоење на некакви хети ко што не знаела и Европа до пред еден век. Меѓу пропаста на Хетитското Царство и појавата на христијанство има неколку илјада години дупка. Ниедна мнозинска нехристијанска нација не користи двоглав орел како симбол освен Албанците.

П.С. Двоглавиот орел нема никаква врска со РИМ, има со Византија.

Не постои таква категорија како Европско Христијанство, и ако гледаме шо е микс, тогаш Исламот е микс од Христијанство, Јудеизам и паганските религии на Арапскиот полуостров.

Kako mislis ne znaele Lugeto nisto za Hittiti dvo GLaviot Orel???????

Tradicijata se prenesuva od edna generacija vo druga isto taka i etnosot i se sto ide so nego kako jazik, Simboli, Obleka, Pesni i red drugi Raboti mozda se izmenuva Znacenjeto ili malku ja izmenuvat FOrmata ali toj simbol ti e ist, ist slucaj so Hristijanstvoto Krstot e Hristijanski i e Asociran so Hristijanite duri i posle 10 000 GOdina ako sme zdravi i zivi Krstot ke bide Hristijanski od Samiot fakt deka e vazen simbol i se prenesuva kako tradicija i vo isto vreme i Ritualite so nego.

TOcno DvoGlaviot orel e VIzantiski bas zatoa ti zboram deka vo Vizantija ( Anatolia ) ziveele Hittitite i podocna vojni ova ona raspaganje ali sepak Etnosot prezivea kako vid Tradicija se do den denes.

Islamot e samo edna druga ABRAHAMIC RELIGION nemam namera da gi potcenam hristijanite i mnogu jasno znaeme deka Islamskata tradicija i SHerijatot e napraven da se vklopi so Arabskite pred-Islamski RItuali isto sto se SLuci vo Evropa so Hristijanstvoto miks so Paganstvo istoto i so Islamot. Svakas???

 

[kama]

Kako mislis ne znaele Lugeto nisto za Hittiti dvo GLaviot Orel???????

Tradicijata se prenesuva od edna generacija vo druga isto taka i etnosot i se sto ide so nego kako jazik, Simboli, Obleka, Pesni i red drugi Raboti mozda se izmenuva Znacenjeto ili malku ja izmenuvat FOrmata ali toj simbol ti e ist, ist slucaj so Hristijanstvoto Krstot e Hristijanski i e Asociran so Hristijanite duri i posle 10 000 GOdina ako sme zdravi i zivi Krstot ke bide Hristijanski od Samiot fakt deka e vazen simbol i se prenesuva kako tradicija i vo isto vreme i Ritualite so nego.

TOcno DvoGlaviot orel e VIzantiski bas zatoa ti zboram deka vo Vizantija ( Anatolia ) ziveele Hittitite i podocna vojni ova ona raspaganje ali sepak Etnosot prezivea kako vid Tradicija se do den denes.

Islamot e samo edna druga ABRAHAMIC RELIGION nemam namera da gi potcenam hristijanite i mnogu jasno znaeme deka Islamskata tradicija i SHerijatot e napraven da se vklopi so Arabskite pred-Islamski RItuali isto sto se SLuci vo Evropa so Hristijanstvoto miks so Paganstvo istoto i so Islamot. Svakas???

Те сфаќам целосно, ама ти мене не ме сфаќаш. Не викам јас дека хетите не имале двоглав орел, да имале ама како таков тој е минорен симбол и имале многу други симболи, на пример лавот е 100 пати повеќе користен.Кога се формира византиската империја нема ле сознанија за хетитското царство бидејќи 100 посто би се повикале на тоа славно царство кое им парирало на египетското царство во својот најголем процут. Впрочем никој во “цивилизираниот свет“ до 1874 година не ни знаел дека во Мала Азија постоело толку моќно царсво. За симболиката на двоглавиот орел во хетитското царство никој со точност не знае што претставува. Ама денешното значење на двоглавиот орел кој содејствува со значењето што се воведува со неговата примена во Византиското царство е чисто христијанско. Така и кога предците на Скенденберг го земаат за свој симбол го земаат двоглавиот орел како симбол на христијанството, како што денес Пакистан на пр. или Турција ја зеле полумесичината со звезда за свој симбол како знак за исламот, а тој воопшто историски гледано не преставува исламски симбол(иако денес е општо прифатен)

Да резимирам, Прифаќањето на двоглавиот орел во Албанија е од страна на тогашното население е само како христијански симбол и можеби како копирање на Византија како што е случај со средновековна Србија и нејзините симболи.

 

[Bratot]

И? Тоа не прави помалку албанци? Тоа го прави Скендербег македонец?

Орелот произлегува директно од христијанството, да, дека во минатото како што и сам знаеш албанците биле дел католици дел православни. Католичката црква во Албанија и те како била силна тогаш (а и денеска) така да христијанството има голем удел во албанската култура, затоа и на вас денешните христијани тоа ви изгледа познато и на некој начин сакате да го присвоите. Но, христијанството не е македонско, тоа е религија која што секој може да си ја верува.

А орелот па најстаро датира од Хиитите, од кои што директно произлегува и византискиот или како повеќе преферирате "христијанскиот" орел..

Крај краева...византискиот орел, не е ист со албанскиот орел. Се разликуваат. Албанците се приврзани кон албанскиот орел. Не кон христијанскиот.
Тоа ти е исто како што скоро во секој нов спот/лого/флаер гледам симболично сонце. Македонското е ваше...не јапонското. Македонското сонце ве грее и ви е помило, а не сонцето на Стрит Фајтер што го има во позадина..

jas ubavo sum kazal ti si svatil pogresno citaj go mojot post kako sto ti velam deka VIzantiskite Hristijani go Absorbirale ovoj simol sto znaci ovoj simbol kako sto kazav nagore ne e Hristijanski tuku e pozajmen od Strana na Hristijanite a i Albancite go imat pozajmeno ovoj Simbol od nekade duri i Ilirite gi imat pozajmeno SImbolite od nekade sto znaci se odi nazad vo Egipet nema nisto Originalno.

Svasistikata ne e Hristijanski simbol toj simbol odi nazad se do Persiskata i Indiskite CIvilizacii.

Ко мали деца сте.

Римз, самиот си го кажа тоа. Не јас. Ако ти се води имагинарни дискусии, во ред продолжи си.

Штурмче, јас реков дека Орелот претставува Христијански симбол, а не дека прв пат се употребувал од Христијаните.

И свастиката е рано-христијански симбол кој води корени од античките времиња.

Христијанството како и другите религии, се базирале на веќе постоечките пагански обичаи и симболи кои се адаптабирале во развојот на одредени култури.

Ниту полу-месечината не е муслимански симбол, но сите ја поврзуваме нејзината денешна симболика со муслиманските земји чие знаме ја содржи полумесечината и ѕвездата.

На кратко - и двоглавиот орел и свастиката и сонцето го симболизирале христијанството и христијанската култура и како такви преминале и во употреба ден денес.

Никаква врска немаат Албанците со Орлите, ниту пред да го прифатат денешното знаме некогаш претходно се нарекувале Шќиптари.
Прифаќањето на двоглавиот орел е преку христијанските мотиви, без да ги погодувам муслиманските чувства, меѓутоа нема друга реалност.

Хиити, Инки, Маи се беспредметни во расправата за симболите на денешна Албанија.

Али ако тоа прави да се осеќате подобро, наоѓајќи некое такво апсурдно оправдување, во ред. Што да ви кажам, директни потомци на старите Хиити сте.

 

[rymz]

Да резимирам, Прифаќањето на двоглавиот орел во Албанија е од страна на тогашното население е само како христијански симбол и можеби како копирање на Византија како што е случај со средновековна Србија и нејзините симболи.

Како прво, Кастриоти фамилијата не го копира орелот од Византија, туку од христијанството, како и сите други балкански народи а и пошироко. Да не навлегувам многу во историјата на двоглавиот орел како симбол, но грешка си кога тврдиш дека Византискиот орел нема врска со Хиитскиот бидејќи симболот, а и неговото значење, византијците го превземаат директно од Хиитската култура која што се протегала отприлика во денешна Анадолија..Источното византиско царство со владеење во тие предели првпат дошле во контакт со двоглавиот орел како симбол кој тие самите покасно му даваат значење на двојно владеење, религиозно и воено (тоа уствари и означува за време на Византија) а хиитите во двоглавиот орел гледале нешто духовно (религија, сепак) и моќ. Не само орелот како симбол, туку и древните хиитски елементи, оружја и начин на градење го крадат. Визајнтија скоро целата хиитска култура ја превзема како да е нивна. Оттаму потекнува и двоглавиот орел. Не за џабе првпат се користи откако е освен Константинопол во почетокот на 13тиот век. Откако стапнале во Анадолија.
Е сега разликата помеѓу христијанскиот (тој што православието то ест го користи) е дека има крст и кандило на канџите...Албанскиот нема. Значи албанскиот орел е директно превземен од византискиот двоглав орел, а православието има друг орел. И мислам дека тука веќе се би требало да е јасно без да дрибламе лево десно...


Можеби е оффтопик, ама преку таквото ми е кога некој ќе се фати за тоа христијански бил, те ова, те она, па од ваму потекнува па од таму потекнува. Се знае од каде потекнува. Од хиитската култура. Превземен е од византија поради симболиката, значењето, христијаните го користат со тоа што му додаваат крст и кандило или како и да се вика тоа другото не сум добар со црковни работи. Поради иста симболика и Кастриоти го користат орелот, религиозна и воена моќ. Кастриоти владееле со Албанија.

На кратко - и двоглавиот орел и свастиката и сонцето го симболизирале христијанството и христијанската култура и како такви преминале и во употреба ден денес.

Не!
Двоглавиот орел со крст и кандило денеска е употребен во православието и ТОЈ го симболизира христијанството. Другиот орел нема врска со христијанство барем во денешно време и симболизира моќ.

Германската конфедерација, СС Дивизијата Скендербег и тако даље, има на википедија сите можни девијации на симболот и кој ги користи, види таму убаво се гледа дека само православието го користи орелот со крст на канџите..
Другиот користен симболизира само моќ, симболика која што останува од Византија како моќна империја.

 

[f91]

Od Hititite do Komnen ima 20 veka!...Da ne zaboravi neshto izmegu?

 

[rymz]

Od Hititite do Komnen ima 20 veka!...Da ne zaboravi neshto izmegu?

Ноуп...ништо. А ти?

 

[Andonov Bale]

Во албанија летат орли двоглав и затоа тоа е симбол на албанците до кога ке му се лутите на глупавост.Па каде на друго место важат закони од 15 век на крвна одмазда 100000 деца албанци цел живот го врват зад 3 метарски ѕидови никогаш не гладајки цивилизација.

 

[Bratot]

Ова станува жалко.. ко што би рекле Бугарите.

 

[rymz]

Во албанија летат орли двоглав и затоа тоа е симбол на албанците до кога ке му се лутите на глупавост.Па каде на друго место важат закони од 15 век на крвна одмазда 100000 деца албанци цел живот го врват зад 3 метарски ѕидови никогаш не гладајки цивилизација.

На цел балкан, колку и да не сакаш сам да си признаеш

 

[Македонеро]

На цел балкан, колку и да не сакаш сам да си признаеш

Да де на цел балкан кај што има Албанци

 

[bitushanec]

Населување на Албанците во Македонија

Многу често од албански историчари и политичари слушаме дека албанците биле автохтон народ во Македонија. Но, тоа воопшто не е точно. Сите историски извори го тврдат сосема спротивното, односно дека Албанците се најдоцните дојденци во Македонија, дури турците се дојдени порано отколку првиот дошљак албанец во Македонија. Историските сведоштва говорат дека првите Албанци во Македонија почнале да се доселуваат поинтензивно дури после средината на 18 век. И секој човек кој логично размислува и има малку познавања од македонската топонимија и археологија, ќе знае дека сите населени места каде денеска живеат Албанци некогаш биле чисти македонски места, со македонски топоними, со македонски цркви и гробишта, без никакви пишани историски извори или археолошки наоди од албанци се` до половината на 18 или 19 век. Каде има албански џамии или цркви, албански гробишта од 17 век во тетовско, госитварско, дебарско, струшко, скопско, кумановско?! Никаде!

Според отоманскиот попис на населението од 1430-1431 г., во Македонија немало воопшто Албанци. Веќе од средината на 15 век, со исламизацијата на Албанците, тие во мал број почнале да доаѓаат во Македонија како турски војници и наеминци, но сепак во многу минорен број. Во отоманскиот попис од 1452-1453 година, се забележани само 32 албански семејства на територијата на цела Македонија и тоа 31 семејство во вилаетот Калканделен (Полог) и 1 католичко семејство во Скопје. Овие албанци веќе во најголем дел биле исламизирани и отоманските власти ги обележувале како АРНАУТИ или АРБАНАСИ, како би се разликувале од староседелското. Имено, во пописните тефтери, отоманците на личните имиња на албанците додавале “Арбанас“ или “Арнаут“ за да ги разликуваат од староседелците, за кои немало никакви придавки за народност.

Отоманскиот попис од 1467-1468 г. забележува само 84 албански домаќинства на територијата на цела Македонија и тоа во следниве вилаети:
Вилает Калканделен (Полог) 20 домаќинства
Вилает Ускуп (Скопје) 2 домаќинства
Вилает Пирлепе(Прилеп) 10 домаќинства
Вилает Ќипрјули (Велес) 3 домаќинства
Нахија Крчово (Кичево) 7 домаќинства
Нахија Мариово 1 домаќинство
Нахија Манастир (Битола) 41 домаќинство
Извор: ТДИМН. ОПД, т. III, с. 35–143 (вилает Калканделен), с. 150; ТДИМН. ОПД, т. I, с. 197–199; ТДИМН. ОПД, т. II, с.139–271 (нахија Манастир), с. 271–485


Првите шест албански села во Македонија
Албанците дошле на границите на Македонија во 1572 г. Ф ранцузинот Филип Канаје го опишал заземањето на Качаник од страна на неколку како што лично запишал “албански групи на убијци и разбојници“ во 1572 г. (Френски п'теписи за Балканите, с.140.). Во 1595 г. за прв пат во историјата е забележана албанска разбојничка тајфа која опљачкала неколку полошки села, а многу селани ранила и испоубила [Ј. Трифуноски, Полог, стр. 38].

Според отомански документ од 1597 г., околу 10.000 албански разбојници од северна Албанија, ограбиле и изгореле 27 села во западна Македонија, а во 6 од тие села, во дебарската област, се заселиле првите Албанци во Македонија (Шопова, Д. Цит. с'ч., с. 83). Значи, прво населување на Албанци во македонско село, временски датира 3 години пред почетокот на 17 век и тоа било во областа на Дебар.


Албанско населување во скопската област
Во отомански документ од 1595 г. за прв пат е забележано присуство на “арнаутски разбојнички групи“ во скопската област (Шопова, Д. Цит. с'ч., с. 78-79), но без албанско населување.

Албанците почнале постепено да ги освојуваат високите планински македонски села од скопска Црна Гора дури кон крајот на 17 век (Материали, 536. / “АРНАУТИ“ Васил К'нчов, "Македонија. Етнографија и статистика" (с 11 карти), Издава Б'лгарското книжовно дружество в Софија, 1900 година, Част п'рва.Народи в Македонија. Арнаути., стр. 83-100).

Албанците прво ги зазеле највисоките македонски села на скопска Црна Гора и после постепено слегувале кон ниските села. Село Брест до 19 век било чисто македонско село, во Љуботен албанците навлегнале на крајот на 18 век (пак таму, Васил К'нчов, "Македонија. Етнографија и статистика", Част п'рва.Народи в Македонија. Арнаути., стр. 83-100).

Германскиот патувач Хан во втората половина на 19 век ги посетил албанските села на скопска Црна Гора и самите тамошни албанци го известиле дека се преселени во скопските северни планини после австријските војни, што е крајот на 17 век (Hahn, Reise von Belgrad nach Salonik, Wien, 1868. стр. 70.).

До 20 век, на Китка и Црн Врв се населиле Албанци во 21 македонско село. Тие дошле од Косово во текот на 18 и 19 век, а жителите на Алдинци знаеле дека нивните предци дошле во Алдинци од Гњилане (Материали, стр. 523. / Васил К'нчов, "Македонија. Етнографија и статистика", Част п'рва.Народи в Македонија. Арнаути., стр. 83-100).
Во Скопското поле првите албанци се спуштиле дури во 19 век, за време на управувањето на Хамзи-паша, Албанец, кој етапно доселувал албанци од северна Албанија.[ J. Трифуноски, Скопско Поље, 358.]


Албанско населување на Полог

Почетокот на албанската населување т.е. заземање на Полог почнува од средината на 18 век. Сепак, тие во тој период претставувале многу мала малцинска група во Полог, се до првата половина на 19 век, кога со Полог владее албанецот Абдураман-паша, кој насилно и масовно населувал албанци од северна Албанија [ Ј. Трифуноски, Полог, с. 71-74.]. Голем дел од староседелското македонско население на Полог, било насилно поалбанчено, цели родови биле поалбанчени, како и многу жени и девојки под притисок на тетовските албански паши и нивниот зулум [ Ј. Трифуноски, Полог, стр. 38-39, 50-51.]. Истото се има случено и со Кичевија, каде најголемиот дел од тие Албанци се всушност од македонско потекло. Затоа, можеме да кажеме дека Албанците во Македонија се македонски браќа.

Албанците од с. Теарце биле заселени од тетовските паши, од Мат, Долен Дебар и призренско; албанците од с. Доброште дошле од Дебар и Љума. Во с. Длабочица, с. Стража и с. Култино албанците потекнуваат од Дукачин Љума. Во последното село, Абдурахман Паша во почетокот на 19 век ги избркал Македонците и населил Албанци ( Материали (Софија), 437, 439, 446-447).

Во Жеденската област до почетокот на 19 век живееле исклучително Македонци, но подоцна почнале и таму да се доселуваат Албанци од Реч и Долни Дебар.

Од албанските зулуми, Македонците од Полог масовно бегале и ги оставале празни селата. Васил К`нчов во последната деценија на 19 век ја посетил Македонија и опишува дека селото Горно Фалише до 1860 г. броело 30 македонски семејства, а во 1890 г. опустело, како и селата Палатица, Корито, Форино и Чајле, кои иста така останале опустени и празни (В. "Новини", год. II бр. 12, 13./ Васил К'нчов, "Македонија. Етнографија и статистика", Част п'рва.Народи в Македонија. Арнаути., стр. 83-100). Македонскиот етнограф Трифуноски, спомнува дека и селата Катрање и Еребино ја споделиле истата судбина на опустување (Ј. Трифуноски, Полог, 39-40). На опустените македонски имоти и цели села, албанските паши населувале Албанци.

Еве неколку потресни вистинити историски приказни, како врз Македонците од Полог бил вршен етногеноцид. Во с. Лопушник, кон крајот на 18 век се доселиле тројца Албанци и со “зулум“ купилe земја oд селаните во Лопошник, плаќајки им на македонските сопственици на имотот само 60 гроша и така Албанците постепено го зазеле селото [Ј. Трифуноски, Полог, 183.]. Македонцитге од селото Железно Речане било на удар на качачките банди во почетокот на 19 век, а населението за ситница убивано, "трган народ", велеле мештаните [Ј. Трифуноски, Полог, 191.]. Македонските селани од Горна Ѓоновица биле убивани на паша, во шума, на нивите, им ја грабале стоката [Ј. Трифуноски, Полог, 210.]. Во тогашното македонско селото Симница, најпрво се населиле три албански семејства од Мат (Албанија) и со помош на други дошљаци од Албанија ја нападнале Симница и големиот манастир, кој постоел во селото. Сите калуѓери , освен еден, кој бил надвор од манастирот, биле убиени, игуменот на манастирот запален, а манастирот разорен. Манастирот 1936 г. бил обновен, но балистите повторно го разориле во 1943 г. [Ј. Трифуноски, Полог, 213.] И селото Џепчиште, како и сите полошки села пред 200 години било чисто македонско место, со манастир св. Богородица. Кога сите селани биле собрани на богослужба во манастирот "Турци" [муслимански Албанци] го запалиле манастирот заедно со селаните.[Ј. Трифуноски, Полог, стр. 347].

 

[bitushanec]

Населување на Албанците во МАТИЈА

Населувањето на Албанците на Балканот во 11 век

Која е татковината на Албанците?! Некои историчари тврдат дека Албанците се кавкаски народ, кој потекнува од кавказка Албанија. Според нив, кавкаските албанци биле нападнати, заробени и одведени од страна на Арапите како арапски војници во Италија, при арапските напади на Италија во 11 век. Дел од албанците биле заселени од арапите крај италијанскиот град Тоска, па се поврзува името на албанското племе Тоски со нивното привремено живеалиште во Италија. Од тука можеби е присуството на латинските позајмици во албанскиот јазик, но и во подоцнежните албанско-влашки контакти и албанизацијата на епирските власи. Константинопол т.е. Византија, која во тој период ја контролираше и јужна Италија, ја одбрани оваа територија од арапите и нив ги протера. Во “Historia, Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae. Impensis ed. Neberi, Bonnae” е објаснето дека византискиот воен лидер Michael Ataliotos ги пренел албанците од јужна Италија на Балканот и ги населил во месноста Арбан (денешна северна Албанија), на тромеѓето меѓу Македонците, Србите и Црногорците, за да ги прекине и ослаби словенските народи и нивните врски.
За кавкаското потекло на Албанците може да се надоврзат и топонимите во кавкаскиот регион. Во денешна Грузија, во земјата на некогашниот аварски каганат, постојат топоними исти како и имињата на албанските племиња. Така, постои село Бушати во Грузија, а воедно Бушати е име на албанско племе заселено околу Скадар. Во Грузија воедно постојат села со имиња како Гегути, Гегени и Геги. Гегите се северните Албанци. Исто така, мноштво албански зборови се исти или имаат ист корен како и кавкаските јазици од Чеченија, Дагестан, Грузија итн.
Ако на ова се додаде дека прв пат писмени документи на албански јазик се јавуваат дури во 15 и 16 век, несомнена е нивната средновековна колонизација на балканот.


1. Населување во област Арбан
Прв пат историските извори спомнуваат присуство на албанци/арвани/арбани на Балканот во втората половина на 11 век. Византискиот хроничар Скилица пишувајки за историски настани од 1078 г., првпат во историјата спомнува Албанци на Балканот (ГИБИ VI, с. 338–339.). Михаил Аталиат пак спомнува Албанци во втората половина на 11 век. Византиската принцеза Анна Комнена ги лоцира Албанците во 11 век во областа Арбан (северна Албанија), по кои тие и го добиле националниот назив Албанци (Анна Комнина, Алексиада. С'ст. ја. Лјубарскиј. Москва, 1965, с. 351; Ферjaнчић, Б. Албанци у византиjским изворима, В: Илири и албанци, Београд 1988, 287–292; Ђирковић, С. Албанци у огледало jужнословенских извора.- В: Илири и албанци, с. 328–330.). Пред втората на 11 век никаде не се спомнува народ Албанци или било кое од другите имиња користени за овој народ, а не се спомнува и областа Арбан. Затоа Албанците може да кажеме дека се најдоцните колонизатори на Балканот. Георг Штадмулер ја локализира областа Арбан меѓу поречието на реките Шкумбин и Матија околу рамнината на Кроја (Stadtmüller, G. Оp. cit, p. 89 ff.).
Историските пишани извори утврдуваат дека до 1280 г., немало Албанци во други делови на територијата на денешна Албанија, освен во областа Арбан.
2. Населувањето на Албанците во Драч и драчката област
Албанците од 11 век до 1280 г. живееле исклучиво во областа Арбан, откога почнале да ја напаѓаат и населуваат драчката област. Кон крајот на 13 век е датиран првиот историски податок за албанско присуство во Драч, кога албанците го нападнале и ограбиле Драч, а потоа го напуштиле (Ibidem, I, p. 357.). Историскиот доказ вели дека тие не биле домороден народ во Драч, бидејќи дошле, го опљачкале и потоа заминале од него. Некаде во 1280 г. имало голем земјотрес во Драч, кој го разрушил градот и староседелското население од Драч се иселило, а тогаш прв пат Албанците го населиле Драч (Pachymerеs, Georgii. De Michaele et Andronico Palaelologis. I, Bonnae, 1835, p. 508.). Драч бил голема македонска колонија, кој бил во рацете на македонскиот господар Ивец, еден од првенците на царот Самоил. Византиските средновековни хроничари опишуваат како македонскиот војвода Ивец имал голем дворец наречен Проништа, на драчката планина Врохот (така се нарекувала во тие времиња). Појужните области на денешна Албанија ги владеел македонскиот господар Николица, исто така првенец на Самоил (Скилица-Кедрин, ГИБИ, VI, с. 292.)
3. Населување на Албанците на југ од Драч
Византискиот историчар Лаоник Халкокондил сведочи дека Албанците откога го зазеле и населиле Драч, почнале да постепено да се селат на југ во 14 век (Веселаго, Е. Известија Лаоника Халкокондила об албанцах, ВВ, 10, 1956, с. 140). Воедно и Јоан Кантакузин, друг византиски хроничар, пак опишува дека Албанците како номади за прв пат почнале да доаѓаат во областите на Белград (дн. Берат), Канина и Колонија во 30-те години на XIV век. (Cantacuzeni, I. Eximperatoris Historiarum. Bonnae, I, 1828, p. 279–280, 450, 474, 495.). Но, тоа не била права и масовна колонизација на Албанци во овие места, зошто според турскиот попис од 1431 г., имало само неколку албански семејства во спомнатите области ( Stanescu, E. La population Vlaque de l'empire Byzantin aux XIe–XIIIe siecles, BF, VII, 1979.).

4. Населување на Албанците во областите на Коњух (турски Елбасан), Горица (тур. Корча) и Белград (тур. Берат)
Според турскиот попис од 1431 г., нема присуство на албанци околу градовите и во самите градови Коњух (турски Елбасан), Горица (тур. Корча) и Белград (тур. Берат) ( Stanescu, E. La population Vlaque de l'empire Byzantin aux XIe–XIIIe siecles, BF, VII, 1979.). Овие места почнуваат мали групи албански номади да ги населуваат дури во 17 век, но не станаа албански доминантни места се` до крајот на 19 век.
Турските податоци за Албанците до 15 век
Османлиските пописи ни кажуваат дека во 15 век албанци живееле само со турскиот санџак Арванид, а географски тоа е поречието на реките Шкумбин и Матија, околу рамнината на Кроја. За тоа сведочи и пописот на населението од 1431-1432 г., каде Албанци се зебележуваат во санџакот Арванид, но не и во другите места на територијата на денешна Албанија, со исклучок на неколку семејства (İnalcık, H. Higri 835 Tarihli Süret-i Defter-i Sancak-i Arvanid. Ankara, 1954.).
Според сите историски извори, може да забележиме дека албанската експанзија и албанизација на словенското домородно население од територијата на денешна Албанија започнува од 17 век, со исламизација на албанците и нивно зајакнување како отомански исламски сојузници против христијаните староседелци.

 

[Picasso`]

Хаха

Халкикондил ги нарекува Арбаните Македонци...

Албанците од 11 век до 1280 г. живееле исклучиво во областа Арбан, откога почнале да ја напаѓаат и населуваат драчката област. Кон крајот на 13 век е датиран првиот историски податок за албанско присуство во Драч, кога албанците го нападнале и ограбиле Драч, а потоа го напуштиле (Ibidem, I, p. 357.).

Ова е првата голема лага на Поповиќ, т.е. Поповски кој зборува преку овие чворови ВМРО-вски.

Дека за овоа лаже сведочи овоа...

Трновски надпис на Цар Иван Асен II

Надписот е напишан врз каменна колона, средната от трите налево од входот на црквата "Свети Четиридесет Маченици" во Велико Трново

8 ред.

Така изгледа

Превод:

„Во лето 6738, индикт 3. јас Иван Асен, в Христа бога верен цар и самодржец на блгарите, син на стариот цар Асен, ја создадов из основа и со живопис ја украсив докрај оваа пречестна црква во името на светите 40 маченици, со помошта на кои во дванаесетата година од моето царување, во којашто година се исписуваше овој храм, излегов на бран (војна) во Романија и ја разбив грчката војска и го пленив самиот цар кир Теодор Комнин со сите му болјари, а целата земја од Одрин до Драч завладеав – грчка, уште и арбанаска и српска. Франките ги владееја само градовите околу Цариград и самиот тој град, но и тие се повинуваа под десницата на моето царство, понеже немаа друг цар освен мене и благодарение на мене ги поминуваа своите денови, зошто така повели Бог. Понеже без него ни дело, ни слово се извршува. Нему слава на векови. Амин."

Оној кој ја постирал датата нека провери информации, и кога живеел цар Иван.

http://bg.wikipedia.org/wiki/Иван_Асен_II

јоан Асен II или јоан II Асен (с'што Иван Асен II) е цар на Б'лгарија от 1218 до1241 г. Тој е син на цар Иван Асен I. Личността на Иван Асен II е уважавана и в с'седна Рум'нија, к'дето тој се смјата за един от големите рум'нски средновековни владетели (под името Ioan Asan II).

Албанците од 11 век до 1280 г. живееле исклучиво во областа Арбан, откога почнале да ја напаѓаат и населуваат драчката област. Кон крајот на 13 век е датиран првиот историски податок за албанско присуство во Драч, кога албанците го нападнале и ограбиле Драч, а потоа го напуштиле (Ibidem, I, p. 357.).

Вака ќе да беше а?

Да постирам уште податоци со кои Поповиќ ќе го набијам на сечениов ми мој КУР?

Еве старо за албанците.

Fragment on the Origins of Nations

What is possibly the earliest written reference to the Albanians is that to be found in an old Bulgarian text compiled around the beginning of the eleventh century. It was discovered in a Serbian manuscript dated 1628 and was first published in 1934 by Radoslav Grujic. This fragment of a legend from the time of Tsar Samuel endeavours, in a catechismal 'question and answer' form, to explain the origins of peoples and languages. It divides the world into seventy-two languages and three religious categories: Orthodox, half-believers (i.e. non-Orthodox Christians) and non-believers. Though the Serbs go unmentioned, the Albanians, still a small conglomeration of nomadic mountain tribes at this time, find their place among the nations of half-believers. If we accept the dating of Grujic, which is based primarily upon the contents of the text as a whole, this would be the earliest written document referring to the Albanians as a people or language group.

It can be seen that there are various languages on earth. Of them, there are five Orthodox languages: Bulgarian, Greek, Syrian, Iberian (Georgian) and Russian. Three of these have Orthodox alphabets: Greek, Bulgarian and Iberian. There are twelve languages of half-believers: Alamanians, Franks, Magyars (Hungarians), Indians, Jacobites, Armenians, Saxons, Lechs (Poles), Arbanasi (Albanians), Croatians, Hizi, Germans.


А изворот е овој

[Extract from: Radoslav Grujic: Legenda iz vremena Cara Samuila o poreklu naroda. in: Glasnik skopskog naucnog drustva, Skopje, 13 (1934), p. 198 200. Translated from the Old Church Slavonic by Robert Elsie. First published in R. Elsie: Early Albania, a Reader of Historical Texts, 11th - 17th Centuries, Wiesbaden 2003, p. 3.]

http://www.albanianhistory.net/texts15/AH1000.html

Ај сеа да ми кажеш кај зборува Михаил Аталијоти..

1038, 1042, 1078
Michael Attaleiates:
The First Byzantine References

Michael Attaleiates was a Byzantine lawyer and historian who rose to high office under the emperors Romanus IV (r. 1067-1071) and Michael VII (r. 1071-1078). His 'History', covering the years 1034-1079, is a largely eyewitnessed account of political and military events in the Byzantine Empire. It was during this period that the Byzantine Greeks first took note of the Albanians as a people.

When the Emperor Michael (1), who passed away in piety and whose home is known to have been the province of Paphlagonia, took up the sceptre of the Byzantine Empire, the Agarene (2) people in Sicily in the West were defeated by Byzantine naval and land forces.
And had not the well-known George Maniakes, who had been entrusted with the general command, been eliminated on the slanderous accusation that he was hungry for power, and had not the military command of the war been transferred to others, that large and renowned island, blessed with large cities knowing no lack of precious goods, would still be under Byzantine control. Now, however, jealousy has destroyed not only the man and his endeavours, but also that enormous undertaking (3). For when subsequent commanders made base and shameful plans and decisions, not only was the island lost to Byzantium, but also the greater part of the army. Unfortunately, the people who had once been our allies and who possessed the same rights as citizens and the same religion, i.e. the Albanians and the Latins, who live in the Italian regions of our Empire beyond Western Rome, quite suddenly became enemies when Michael Dokenianos insanely directed his command against their leaders...

Constantine IX Monomachos (4) proved to be more benevolent on the imperial throne than his predecessor. He conveyed imperial honours and gifts to almost everyone with ambition, and delighted his subjects. Suddenly storm clouds gathered in the West and threatened him with nothing less than destruction and expulsion from the throne. The aforementioned George with the surname Maniakes, thirsting for blood, began an uprising in the Italian part of the Empire with Byzantine and Albanian soldiers there, being offended because the emperor had shown him a lack of respect and fearing the emperor in view of previous hostilities. He caused great turmoil in the rest of the army opposing him and took it over. After having set up his camp at a two days' march from Thessalonika, he made his attack on the imperial camp in the evening...

When this had taken place and the usurpers had gradually calmed down, another disaster began to take its course and to spread like a poisonous weed intent on destroying the crops. The danger came from the city of Epidamnus (Durrës). The Protoprohedros Duke Basiliakes, who had been sent there by the emperor, having succeeded in avoiding Bryennius and withdrawing from Adrianopole, took over Durrës and assembled an army there from all the surrounding regions. By soliciting support for his side by means of substantial gifts, he succeeded in having the Franks enter his territory from Italy and attempted to make use of them for his side. By various pretences and means, he collected money from everyone under his order and command, set up a list and used as a pretext for this arms buildup the fact that he intended to attack Bryennius as a renegade. Once he had ensured that he had indeed assembled a large army and forces fit for action, composed of Byzantine Greeks, Bulgarians andAlbanians and of his own soldiers, he set off and hastened to Thessalonika...

(1) Michael IV (r. 1034-1041).
(2) i.e. the Arabs.
(3) i.e. the recapture of Sicily in 1038-1040.
(4) Constantine IX (r. 1042-1055).
[Extracts from: Michaelis Attaliotae: Historia, Bonn 1853, p. 8, 18, 297. Translated by Robert Elsie. First published in R. Elsie: Early Albania, a Reader of Historical Texts, 11th - 17th Centuries, Wiesbaden 2003, p. 4-5.]

http://www.albanianhistory.net/texts15/AH1038.html

 

[Picasso`]

Дека Тоските не дошле од Италија говори фактот што тие си биле Православни и силни подржувачи на Византија. Во тоа време они се бореле со Анжујте.
Ако Тоските дошле од Италија, онда ќе биле Католици. Заш не се? Како и сите арванити, кои живееле на Епир?


Ја види и учи.
http://en.wikipedia.org/wiki/Charles_I_of_Naples

Conquest of Albania and Genoese War

In February 1271, Charles began to expand his Adriatic possessions by capturing Durazzo, and he soon controlled much of the Albanian interior. In February 1272, he proclaimed himself King of Albania and appointed Gazzo Chinardo as his Vicar-General. He hoped to take up his expedition against Constantinople again, but was delayed by the rise of Pope Gregory X, consecrated on 27 March 1272. Gregory had high hopes of reconciling Europe, unifying the Greek and Latin churches, and launching a new crusade: to that end, he announced the Council of Lyon, to be held in 1274, and worked to arrange the election of an Emperor.

Опа цупа опа цупа...

Јесте дека Албанците католици напраиле сојуз со Анжуите, заедно со ШПАТА, Топија, Дукаѓини, за кои Поповиќ тврди дека се Славјани, да го постирам ако сакаш видеото за Шкендо и скекулациите за него, особено ШПАТА го акцентира како Македонец-Славјанин.

Јесте дека Халкикондил пишуе, и жал ми е за документот што го немам али ќе го најдам кој гласи фака (фрагментче) "..Тие јунаци кои се нарекуваат АРБАНИ, се МАКЕДОНЦИ"

Пред извесно време постирав и слики насликани во Неапол и Сицилија, со албанска носија и со кечиња, чудно носеа македонски знамиња меѓу кои и орелот!

Албанците ги нарекувале Македонци и обострано за време на среден век? Кој знае оти? А? Не го објаснува тоа Поповиќ?

И секако документите кои говорат дека Албанците биле славјанизирани во тие простори, а не обратно славјаните да биде албанизирани.

Имаме и генетски аргументи за тие ствари, а имаме и антрополошки, ак сакаш и нив ќе ги постираме. Знам дека на глувиот колку и да му пееш ЏАБА е ама ако, некој друг ќе сака да си научи.