Фрида Кало (1907—1954) е мексиканска сликарка која е родена како Магдалена Кармен Фрида Кало и Калдерон во фамилијарната куќа во Којокану, кој во тоа време е бил мало предградие во Мексико. Нејзиниот татко е бил сликар и фотограф со германско - еврејско потекло, чија што фамилија е со потекло од Романија. Кало е забележана по својата неконвенционална појава. Во својата 6-та година заболела од детска парализа, поради што десната нога и била потенка од левата. Својот деформитет Фрида го затскривала носејќи долги сукни со живописни бои. Освен тоа имала вродена болест spina bifida која влијаела на развојот на нејзината кичма и нога.
Во својата 19 -та година доживеала страшна сообраќајка, ( автобусот со кој се возела се судрил со трољебус) при што се здобила со сломена кичма, ребра, карлица, клучна коска, 11 скршеници на десната нога, исчашувања на стапалото и рамењата, а железна шипка и ги пробила градите и стомакот поради што подоцна ќе се соочи и со репродуктивни проблеми. Иако се опоравила од повредите и после 35 операции дури успеала и да прооди, имала психички кошмари цел живот.
По сообраќајната несреќа, Кало се откажала од медицинската кариера и се посветила само на сликарството. Ги сликала сопствените искуства и нејзините дела честопати биле шокантни во прикажувањето на болката и тешкиот живот на жената. Дури 55 од 143 нејзини слики се автопортрети кои содржат личен симболизам дополнет со анатомски референци. Била под влијание на мексиканската култура која што ја сликала со јаки бои, и мешавина од реализам и симболизам.
Нејзините слики го привлекле вниманието на сликарот Диего Ривера, со кој подоцна и ќе стапи во брак. Била и активен член на комунистичката партија. Се смета дека била во врска и со Лав Троцки, кого го убиле агенти на Јосиф Висарионович Сталин во Мексико, 1940 г. По неговата смрт, Фрида станува најголем сталинист/антиреволуционер. Нејизниот дом е украсен со многу социореалистички уметнички дела, вклучувајќи ги и портретите на Маркс, Енгелс, Сталин...
Иако уметничкиот труд на Фрида Кало е оквалификуван како надреалистички, самата таа ја отфрлала таа категоризација. Нејзината преокупација со женските теми ја направија феминистичка култна личност на XX век.
Кало својот живот го заврши на 13 јули 1954 а нејзината пепел ( во урна) е поставена во нејзиниот бивш дом (La Casa Azul) во Којокану кој е претворен во музеј и содржи голем број нејзини слики.
Биографскиот документарен филм, кои содржи автентични ( оригинални) снимки , под наслов "Фрида Кало" е снимен 1982 година во Германија. Режисерот Пол Ле Дук пак го снимил филмот (Frida, naturaleza viva) со Офелија Медин во главната улога, во 1981 година, а во 2002 -та Мирамакс го сними филмот " Фрида " со Селма Хаек во главната улога.
El Venado Herido, 1946. (Ранет елен)
Sin Esperanza, 1945. (Без надеж)
Autorretrato con el Retrato del Dr. Farill, 1951. (Автопортрет со доктор Фариљ)
Tree of hope
The Love Embrace of the Universe
