Патолошката потреба на нетуркиските источнобалкански народи по секоја цена да се идентификувaат како огурски (туркиски) Бугари

[121314]

Description:

Tall, short-headed type with bony features, a flat occiput and long nose, often brown-haired with fair to light-brown skin. Chin strong, but round, lips rather thin, hair abundant. Forehead broad, sloping and high. Common in mountain regions of Central and Eastern Europe, especially the Balkans. Developed during the Upper Paleolithic, probably in the Middle East, and may be linked to European Bell Beaker types of the Bronze Age. Often a cohabitant of Alpinid. Besides the standard Dinarid proper, there exists a depigmented, anthropometrically similar Norid variety. Some unite Dinarids with Armenoids and similar types in a Taurid group. European colonists spread Dinarid over many places of the world, especially North America.

http://humanphenotypes.net/basic/Dinarid.html

Description:

Central European type typical for mountain and forest regions. Presents the counterpart of Alpinids. The name derives from the Dinaric Alps in former Yugoslavia, where the type is commonly found among Serbs, Croats, Montenegrins, Bosniaks, and their relatives. Also typical for the Eastern Alps (esp. Tyrol), Carpathians, South Germany, Austria, Albania, West Ukraine. Extends to France, Western Greece, Bulgarian mountains, Italy, and other regions of Europe.

Physical Traits:

Light brown skin. Wavy, sometimes straight, dark brown hair and brown eyes. Tall, meso- sometimes brachyskelic, mesomorph with short arms. (Hyper-)brachycephalic, hypsicranic with a flat occiput. The nose is prominent, long, convex and hyperleptorrhine. Face long with bony and coarse features. Chin strong, but round, lips rather thin, hair abundant. Forehead broad, sloping, and high.

http://humanphenotypes.net/Dinarid.html

Description:

Central European type that closely resembles Dinarids except for lighter pigmentation. Authors interpret this to be the result of Nordid and other (e.g. East Europid) admixture. The name derives from the Roman province of "Noricum" in today's Austria. Common in Austria, Slovakia, Southern and Eastern Germany, Northern France, Northern Albania, also Northern Italy, Bosna, Serbia, Western Ukraine, and the Carpathian Mountains, sometimes Greece, Russia, and other regions.

Physical Traits:

Pale to fair skin. Straight or wavy, (ash) blonde, occasionally red hair, light mixed, often blue or grey eyes. (Rather) tall, mesoskelic, often mesomorph. Brachycephalic, mildly hypsicranic with a flattened occiput. Nose long, hyperleptorrhine, often convex. Facial features bony. Chin sturdy, but round. Forehead broad and high.

http://humanphenotypes.net/Norid.html



Description:

Ancient Northern European variety. Named after some of the Neolithic Borreby skulls of Denmark (not all!). Some emphasised resemblance with Cro-Magnons. Similar to Faelid, but shorter-skulled with East Baltid and Alpinid tendencies. Most common in Denmark, South Norway (Jæren), and North Germany (esp. Fehmarn). Extends to the Baltic region, Britain, Italy, and Montenegro.

Physical Traits:

Pale to fair skin, straight or wavy blonde, sometimes red or brown hair, blue or mixed eyes. Tall, meso- macroskelic, mesomorph to endomorph with a heavy bone structure. Mildly brachycephalic, with an extraordinary large head. Leptorrhine, straight, sometimes concave nose. Face roundish and robust, forehead high.

http://humanphenotypes.net/Borreby.html

 

[121314]

Description:

Depigmented, rather tall and long to medium-skulled, relatively large-headed group, found in its highest frequencies in Northern Europe. Facial features are marked, curved occiput, orthognathic, nose high and narrow, forehead high and slightly receding, chin sturdy, lips thin, legs rather long. Started to develop during the Upper Paleolithic when Cro-Magnons settled in Europe. Reached its modern form after the influx of Indo-European migrants from the East around 5000 BCE (e.g. Corded Ware). Modern East Nordids (ProtoNordids, Aisto Nordids) still resemble those early migrants, the broader-faced Dalo Faelids still show similarities to Cro-Magnons. In the East, Nordids tend to be high-skulled, in the West, low-skulled. The Hallstatt type is usually seen as the most typical modern variety. Trønders are common in Scandinavia, the Anglo-Saxon variety in Western Europe. Colonists spread Nordids all over the world (e.g. America, Australia, South Africa).

http://humanphenotypes.net/basic/Nordid.html

Description:

Ancient East Nordid variety, the eastern counterpart of the Aisto Nordids. Together with early Mediterranids it was widespread in prehistoric Proto-Indo-European populations of the Eurasian steppes (Fatyanovo). Diluted today. Still found sporadically in Russians, Balts, Rhodopians, Kurds, Gilani, Alawis, Samaritans, Druze, some Persians, Kalash, Pamiri, and sometimes even in Uyghurs.

Physical Traits:

Pale to fair skin, straight or wavy, usually blonde, sometimes reddish hair with blue, green, or grey eyes. Tall, mesoskelic, ectomorph to mesomorph. Dolichocephalic, mildly hypsicranic. Face long, nose prominent, long and hyperleptorrhine, sometimes convex. Rather rugged features, a deep mandible and a marked chin.

http://humanphenotypes.net/ProtoNordid.html



Description:

East Nordid subvariety, common in coastal regions of Baltic countries. One of the last strongholds of East Nordids that are only a minority type in most of their distribution today. Played a role in the formation of Tavastid and Trønder. Purest in Western Finns and West Estonians, also Latvians, Lithuanians, Russians, Poles, Belarusians, and in Sweden, where it has a Hälsingland subvariety.

Physical Traits:

Pale skin, straight, usually blonde hair with blue or grey eyes. Tall, mesoskelic, rarely brachyskelic, mesomorph. Mesocephalic, mildly hypsicranic with a higher and larger skull than Hallstatt Nordid. The face and head appear a little wider, noses tend to be long, high, prominent, straight, and hyperleptorrhine, forehead high, chin sturdy. Overall marked features.

http://humanphenotypes.net/AistoNordid.html

Description:

Coarse, Cromagniform Nordid variety of Central and Northern Europe. Named after the Swedish province of Dalarna and the German region of Westphalia. Typical areas include Central Germany, Netherlands, and Southern Sweden / Norway, partially even Southern Finland. Germanic migrations in Antiquity dispersed it across Europe. A Dalic, Faelid, and Västmanland subvariety can be distinguished.

Physical Traits:

Pale to fair skin. Straight to curly, blonde, sometimes red or brown hair. Grey-blue or mixed eyes. Tall, mesoskelic, mesomorph with robust bones, in old age sometimes endomorph. Mesocephalic, chamae- orthocranic with a curved occiput, very large-headed. Leptorrhine, straight or mildly convex nose. Wide face, broad angular jaw and zygomatic arches. Brow ridges strong, deep-set, small eyes. Forehead broad, mildly sloping. Broad mouth with thin lips.

http://humanphenotypes.net/Dalofaelid.html

 

[121314]

Description:

Widespread group, common all over the Mediterranean and adjacent regions. Long-headed, dark-eyed, with light brown skin, and straight to curly, often dark and abundant hair. Occiput protruding, chin small and well-modeled, mouth small, slightly softer and fuller than in Nordid, skulls often smaller. The tall Atlanto Mediterranid subgroup is typified by the narrow-faced Eurafricanids, but many include broader-faced, more ancient, cromagniform Berberids and the eastern Pontids, who seem connected to ancient Indo-Europeans of the Eurasian steppes (e.g. Kurgans around 5000 BCE). The small Gracile Mediterranid subgroup is usually regarded as the most typical Mediterranid. The short-nosed, wide-faced, and short Paleo Sardinians represent an older variety. Trans Mediterranids show intermediate features between Gracile and Atlanto Mediterranid. Mediterranoids in a broader sense include Orientalids and Indids. European colonists spread them all over America.

http://humanphenotypes.net/basic/Mediterranid.html



Description:

Atlanto Mediterranid proper type. Relatively old, present in early Natufians and European as well as North African megalith builders. Spread across the Mediterranean since the Mesolithic until Antiquity. Today common in Portugal, Eastern Spain (e.g. Valencia), Liguria, Western Switzerland, Wales, Croatia, North Algeria, Morocco, and Canary Islands. In Mesopotamia more diluted and transitional to Proto Iranid.

Physical Traits:

Light brown skin, straight to curly, usually dark brown hair. (Rather) tall, ecto- to mesomorph, brachy- mesoskelic. Dolichocephalic, mildly hypsicranic with a straight, sometimes depressed and leptorrhine nose. Face coarse and long, deep set eyes, cheekbones often wide. Significant brow ridges, mild prognathy common.

http://humanphenotypes.net/Eurafricanid.html

Description:

East Mediterranid type, sometimes associated with ancient Scythians, Kurgans, and other steppe peoples. Common in the Balkans, especially Bulgaria, Macedonia, Greece (Thracian subvariety), Western Turkey, Ukraine, Southern Russia, Azerbaijan, Northwestern Iran (e.g. North-West Persians and Lurs), and parts of Mesopotamia (Chaldeans, Mandaeans, Samaritans). Sporadically in Lithuania, Poland, Romania, Silesia, Italy, Caucasus (Cherkess), and Arabia.

Physical Traits:

Light brown skin, straight or wavy, brown to black hair, pigmentation sometimes somewhat lighter than in other Mediterranids. Rather tall, mesoskelic, ectomorph. Mesocephalic and mildly hypsicranic with a straight and leptorrhine nose. The face is long. Facial features are not very robust, eye apertures often narrow.

http://humanphenotypes.net/Pontid.html

Description:

Altered Mediterranoid of Eastern Europe that connects Pontids with more northern types. Most common in a large area from Poland to the Russian city of Penza. Extends north to Finland and south to Macedonia, Bulgaria, Greece (Thracia, North Thessalia), and Georgia. Occasionally west to Eastern Germany. Has a Polesian (transitional to Pre Slavic), Central Eastern European, and Ryazan subvariety.

Physical Traits:

Fair skin, straight or wavy, dark blonde to dark brown hair. Medium height, mesoskelic, ectomorph to mesomorph. Mesocephalic, mildly hypsicranic with a straight and leptorrhine nose. Differs from Pontids proper by wider faces, sharper facial features, and fairer pigmentation. Blue eyes are almost as common as dark eyes.

http://humanphenotypes.net/NorthPontid.html

Description:

Mediterranid proper, smaller than other Mediterranids: the most gracile type of Europe. Appears first in Mesolithic groups of Palestine (Natufians). Common in Iberia, Southern Italy, Mediterranean islands, Western France, Southern Greece, Northern Tunisia. In low frequencies across Europe, e.g. Western Germany (esp. Rhineland-Palatinate), Ireland, Wales, Southern Bulgaria to the Black Sea and the Levant.

Physical Traits:

Light brown skin, straight to wavy, rarely curly, usually abundant brown to brown-black hair. Rather short, meso- sometimes macroskelic, ectomorph with gracile bodily proportions, rather wide hips in women. Mesocephalic, chamaecranic with a protruding occiput. Oval, narrow face with refined and gracile features. Straight, hyperleptorrhine, not very long nose. Mildly rounded forehead.

http://humanphenotypes.net/GracileMediterranid.html



Description:

Type of coastal European regions that contains Mediterranid and Dinaro-Armenid elements. Probably the result of ancient migrations from Asia Minor across the sea. Found from Lebanon and Southern Turkey to Cyprus, Greece, Italy, Spain, France (Brittany, Gironde), partially British Isles (western and southern coasts, Wales, Scotland), Netherlands, Frisia, sometimes even Scandinavia and Poland.

Physical Traits:

Light brown skin. Straight to curly, brown or black hair. Dark eyes. Rather tall, ecto- to endomorph, meso-, sometimes macroskelic. Mesocephalic, mildly hypsicranic, slightly flattened occiput. Nose hyperleptorrhine, often convex, prominent. Face is oval, body hair strong.

http://humanphenotypes.net/Litorid.html

 

[121314]

Лексикостатистика и словенските јазици

Во Кушниаревич и сор. 2015 година (Датотека S2 „Лингвистика: збирки на податоци; методи; резултати“) се дава датирано словенско стебло, кое генерално се совпаѓа со мислењето на славистите и не содржи никакви очигледни недоследности. Дрвото е стабилно, сите јазли имаат висока статистичка поддршка. Анализата во Кушниаревич и сор. 2015 е изградена на висококвалитетни речници со 110 зборови, делумно составени од авторитативни речници, делумно собрани на терен од информатори според семантичките спецификации предложени во Kassian et al. 2010. Етимологизираните листи беа пресметани со главните алгоритми (Bayesian inference, NeighborJoining, UPGMA, Maximum Parsimony). Добиеното консензус дрво (слика 1) покажува тројна поделба околу 100 н.е. на западни, источни и јужни подгрупи, а потоа во средината на I милениум овие подгрупи речиси истовремено се поделени на две или три гранки - се случило таканареченото словенизирање на Европа.






Во Кушниаревич и сор. 2015 година, посебно се разгледува проблемот на словенечкиот јазик, кој беше принуден да биде исклучен од лексикостатистичката анализа. Словенечкиот, кој во сегашната форма треба да се смета за член на јужнословенската подгрупа, има некои специфични изоглоси со западнословенските јазици, особено словачкиот. Овие општи иновации се карактеристични првенствено за северозападните дијалекти на словенечкиот, но некои од нив се шират на југ, опфаќајќи го не само преостанатиот словенечки регион, туку и кајкавските дијалекти на српско-хрватскиот, а понекогаш дури и чакавските дијалекти. Словенечко-западнословенските изоглоси се однесуваат и на фонетиката и на морфологијата (Гринберг 2000: 36, 40–42 со дополнителна литература, исто така Куркина 1985; Безлај 2003) и основниот речник (Kushniarevich et al. 2015, Сл. K, L, М во Ѕ2 фајл).
Средната позиција на словенечкиот меѓу јужните и западните подгрупи е видлива во филогенетската мрежа, Сл. 2. Нема сомнеж дека јужнословенските јазици (првенствено словенечкиот) и западнословенските јазици (првенствено чешко-словачките дијалекти) биле во близок контакт на територијата на Панонија пред доаѓањето на Унгарците таму во X век.

Потеклото на словенечкиот јазик не е сосема јасно. Можни се најмалку три сценарија. (1) Словенечкиот е изворен јужнословенски јазик, тесно поврзан со српско-хрватскиот, но потпаднал под силно влијание на западнословенските дијалекти кон крајот на I милениум од нашата ера. (2) Словенечкиот е изворен западнословенски јазик, кој најпрвин бил отсечен од западнословенскиот центар со преселувањето на Германците и Унгарците кон крајот на I милениум од нашата ера, а потоа неизбежно се нашол под притисок на српско-хрватските дијалекти. (3) Словачки или некои од современите словачки дијалекти историски потекнуваат од јужнословенската подгрупа. Лексикостатистичка анализа на висококвалитетните сводешови списоци на северозападните словенечки дијалекти би можела да ја разјасни ситуацијата.

Севкупно, може да се каже дека лингвистичката анализа во Кушниаревич и сор. 2015 година покажува како треба да функционира лексикостатистиката: висококвалитетни влезни податоци, употреба на неколку конкурентни филогенетски алгоритми, а излезот е стабилно дрво чија топологија и хронологија одговараат на претходно утврдените факти и не се во спротивност со традиционалните ставови на специјалистите.

 

[121314]

Во Новотна & Блажек 2007a; Новотна & Блажек 2007b се прикажува датирано дрво на словенски јазици засновано на сводешовски речници од 100 зборови, собрани и етимологизирани од авторите, а потоа пресметани со алгоритамот Starling NeighborJoining, сл. 3. Стабилноста на дрвото не е јасна, не е дадена статистичка поддршка за јазлите. Топологијата на дрвото не содржи никакви очигледни грешки, но јазлите се јасно поместени кон понови датуми, што е во спротивност со историските докази и нашите општи идеи. Како резултат на ова подмладување, на пример, исчезна лексикостатистичката разлика помеѓу полскиот и кашубискиот (двата јазика се залепени заедно во еден терминален јазол). Причината за таквите плитки датуми е тоа што списоците на Новотни и Блажек се етимолошки ориентирани и со тоа вештачки архаични, додека глотохронолошкиот модул на пакетот Старлинг е калибриран за поуниформни влезни податоци. Некои примери од руската листа: во отворот „пепел“ е архаичниот збор пепел, кој сега се применува главно на пепел од цигари или пепел од кремирање, а неутралниот руски збор за „пепел“ е иновацијата зола. Во слотот „стомак“ има два синоними: архаичен брјухо и иновативен живот; всушност, се разбира, само живот треба да биде присутен во сводешовиот список. Меѓу другото, таквиот етимолошки пристап е во спротивност со експлицитниот принцип формулиран од Сводеш: „за секоја тест ставка е наведен заедничкиот, секојдневен еквивалент за секој јазик“ (Swadesh 1955: 122).





Во Дaјен, Крускал & Блек 1992 се дава класификација на индоевропското семејство врз основа на речниците од 200 зборови на Сводеш собрани за приближно 85 индоевропски јазици, вклучувајќи ги и словенските. Самите списоци беа составени и етимологизирани од Исидор Дајен уште во 1960-тите; моментално се достапни во форма на текстуална датотека „Компаративна индоевропска база на податоци собрана од Исидор Дајен“, објавена на различни интернет страници. Списоците беа пресметани со алгоритмот UPGMA. Дaјен, Крускал & Блек 1992 не дава дрво, туку наместо тоа, дава хиерархиски организирана листа на јазици и објавува малку тешко разбирлив дијаграм што бара од читателот да си замисли класификација на дрво (кладограм). За еден словенски фрагмент од кладограмот, видете ја сл. 4. Како што може да се види, добиената филогенија е целосно незадоволителна. Главната причина за овој неубедлив резултат се неквалитетните влезни листи кои содржат значителен број лексикографски грешки. Некои грешки во словенскиот дел од базата Дајен се дискутирани во Кушниаревич и сор. 2015 година (Датотека S2, стр. 27-29). Резултатот од Дaјен, Крускал & Блек 1992 е во контраст со веродостојното словенско дрво во Кушниаревич и сор. 2015 година (сл. D во датотеката S2), добиена со истиот UPGMA алгоритам.

 

[121314]

Во Греј & Еткинсон 2003 и Букер и сор. 2012 година (со значајни појаснувања во 2013 година: Science 342, стр. 1446) се даваат индоевропски дрвја добиени со бајесово заклучување.

Анализата во Греј & Еткинсон 2003 се базира на 200 зборови од базата на податоци на Дајен. Словенски дел од дрвото, сл. 5, незадоволително во однос на топологијата (источнословенските се сместени во западнословенската клада), хронологијата (700 н.е. – распад на прасловенскиот) и стабилноста (многу јазли имаат ниска статистичка поддршка).

Анализата во Букер и сор. 2012 е изградена на 207 зборови. Лексичката база на податоци „Индоевропска лексичка база на податоци“ (IELex) беше подготвена специјално за овој филогенетски проект. IELex е поправена и проширена верзија на базата на податоци на Дајен; таму беа додадени некои индоевропски јазици и списокот на извори беше проширен (делумно користени се анонимни сводешевски списоци од Википедија: слободната енциклопедија). Во споредба со базата на Дајен, EILex корегира голем број лексикографски грешки, но додадени се некои нови грешки, видете ја дискусијата во Кушниаревич и сор. 2015 година (Датотека S2, стр. 30-32). Словенско дрво во Букер и сор. 2012 година повеќе одговара на нашето разбирање на словенските јазици отколку дрвото во Греј и Eткинсон 2003 година, но сепак содржи и две очигледни грешки: полскиот е источнословенски јазик, а словенечкиот е надворешен во подгрупата на јужнословенските.

Причината за овие слаби резултати во овие два бајесови експерименти на заклучување е иста како и во случајот со дрвото од Дајен, Крускал & Блек 1992 дискутирано погоре: нискиот лексикографски квалитет на влезните листи, на пример, бројните полски заемки во украинскиот список беа означени како изворни украински облици, етимолошки поврзани со соодветните полски зборови.

Статијата на Букер и сор. 2012 бара некои вонлингвистички коментари. Статијата е објавена на 24 август 2012 година (Science 337), индоевропското дрво претставено во него содржело премногу очигледни грешки за лингвистите да го прифатат овој резултат. Понатаму, на 20 декември 2013 година (Science 342: 1446, без DOI, без формулар за цитирање), овој истражувачки тим објави дека е идентификувана значајна техничка грешка во кодирањето на податоците и презентираше ажурирана верзија на индоевропското дрво. Дрвото 2013 всушност изгледа поприфатливо од дрвото 2012 година, но, за жал, авторите (спротивно на нивната изјава) не ажурираа некои датотеки со апликации на веб-страницата Science, особено, новата датотека NEXUS не беше објавена, а датотеката *.tre содржи само дрво 2012 без дрво 2013. Овие детали треба да се имаат на ум, кога се повикуваат на статијата на Букер и сор. 2012.





Во Чанг и сор. 2015 година сеобјави индоевропско стебло засновано на истата база на податоци на IELex од 207 зборови, обработена со бајесово заклучување, но со некои дополнителни однапред одредени ограничувања во споредба со анализата во Букер и сор. 2012 година. Меѓутоа, всушност, секоја од трите словенски подгрупи била однапред дефинирана од страна на авторите како ригиден клад. Со други зборови, прво ѝ кажуваме на компјутерската програма што сакаме како излез, а потоа програмата го произведува посакуваниот резултат.

Ова илустрира една важна работа од практична гледна точка. Ако видите хартија со бајесова филогенија, имајте предвид дека компјутерските пакети за бајесови заклучоци (како што се MrBayes или BEAST) имаат флексибилни поставки, од кои многу може директно да влијаат на добиеното дрво. Потребно е внимателно да се прочита техничкиот дел од статијата и неговите додатоци за да се разбере дали се поставени ограничувања пред анализата и кои елементи на дрвото се резултат на овие ограничувања и кои елементи всушност го претставуваат резултатот од студијата.

 

[121314]

Васиљев & Саенко 2020 претставува дрво на словенски јазици засновано на 25 дијалектни речници од 110 зборови, етимологизирани и потоа пресметани со методот Starling NeighborJoining. Стабилноста на дрвото не е јасна, а не беше обезбедена статистичка поддршка за јазлите.

Главната иновација на експериментот е специјално развиена математичка постапка, според која прво се пресметува просечното апсолутно отстапување во количината на заеднички речник за секој јазол, а потоа соседните преклопувачки бинарни јазли се залепени заедно во еден заеднички небинарен јазол (што доведува до политомија). Втората иновација е што авторите фундаментално одбија да ги вклучат литературните јазици во анализата, бидејќи литературните и стандардизираните јазици имаат тенденција вештачки да го зачуваат вокабуларот.

Добиеното дрво, слика 7 не изгледа убедливо. Може да се претпостави дека изворот на проблемите лежи во следново. Васиљев и Саенко (2020) се во право дека книжевната норма често има архаичен речник кој целосно не одговара на употребата на живи зборови, што доведува до подмладување на датумите на дрвото и потенцијално до тополошки искривувања. Сепак, речниците на словенските дијалекти што се користат во Васиљев & Саенко 2020 страдаат од недостатоци од поинаков вид. Прво, некои од овие речници се диференцијални (тие опфаќаат само речник што се разликува од литературната норма), што го отежнува пребарувањето на стандардните зборови за сводешовските концепти во таков речник. Второ, што е уште поважно, значителен дел од речниците што ги користеле авторите се составени од локални јазични ентузијасти кои сакаат да го опишат и зачуваат својот мајчин дијалект. Често имплицитниот принцип на таквите лексикографи е да покажат дека дијалектот што се опишува значително се разликува од стандардниот јазик; колку повеќе разлики има, толку подобро. Особено, таквиот став води до фактот дека во таквите описи речникот може да биде искривен во корист на посебни локални зборови и изрази. Овој пристап се покажува како многу корисен за дијалектолошки, етимолошки и етнографски студии, но е штетен за лексикостатистиката, бидејќи наместо основни зборови за сводешки концепти, погрешно може да се изберат ретки и маргинални зборови. Грешките од овој вид водат, напротив, до постари датуми на дрвото. Овој ефект очигледно доведе до појава на лепеза на дрвото на Васиљев и Саенко.





Проектот Автоматската програма за судење по сличност (ASJP) (Wichmann, Holman & Brown 2022) е многу поинаков пристап. Наместо традиционална етимолошка анализа (како во сите експерименти опишани погоре), ASJP се потпира на фонетска сличност помеѓу зборовите што се споредуваат. Авторите собраа речници со 40 зборови за огромен број јазици ширум светот, околу 8.000 списоци. Формите на зборови во списоците се транскрибираат рамномерно, а Левенштајновите растојанија меѓу нив се мерат. Резултирачката матрица на растојанија помеѓу јазиците се пресметува со алгоритмот NeighborJoining и се гради дрво (стабилноста на дрвото не е јасна, не е дадена статистичка поддршка за јазлите). ASJP е тековен проект каде што се додаваат нови јазици и постоечките списоци може да се ажурираат и рафинираат.

Словенски дел од дрвото ASJP (дрво v.5 од 2021 година, Müller et al. 2021), сл. 8, е незадоволителна. Тешко е да се утврди без дополнителни тестови што точно предизвикува такви силни нарушувања: лексикографски и преписни грешки во влезните листи или карактеристики на алгоритмот или нешто друго. Навистина, иако грешките во руската листа забележани во Кушниаревич и сор. 2015 година (Датотека S2, стр. 33-34) за базата на податоци ASJP v.16 се коригирани во тековниот v.20, но остатокот од словенскиот дел од базата на податоци ASJP веројатно нема да биде подложен комплетен преглед. Од друга страна, можно е самиот специфичен ASJP алгоритам да не е доволно чувствителен за да ја реконструира филогенијата на такви тесно поврзани и контактни јазици како што се словенските (сп. слични проблеми, на пример, со германските јазици на дрвото ASJP).



Лексикостатистика и славјанские јазыки | Генофонд РФ

 

[121314]

 

[121314]

https://i.pinimg.com/originals/ec/7a/6c/ec7a6c5560e6e45129551174cd2514ab.jpg

 

[121314]

Haplogroup R1a (Y-DNA)

History and description of Haplogroup R1a (Y-chromosomal DNA) and its subclades. Haplogroup R1a is the dominant paternal lineage in Northeast Europe and southern Central Asia. It was diffused around Eurasia by the Indo-Aryans and Balto-Slavic people.

www.eupedia.com

 

[121314]

 

[121314]

 

[121314]

 

[121314]

Haplogroup R1a - Slavic haplogroup R1a and I2a-Dinaric/Slavic

Haplogroup R1a - statistic per country and subclades base on FDNA R1a Project.

blog.vayda.pl

 

[121314]