Павел Шатев во младоста бил анархист. Исто како и многу револуционери од историското ТМРО. Особено "Гемиџиите". Така велат нивните автобиографии, така велат и новинските соопштенија, така велат и многу историчари (особено странски -се мисли на небалкански, кои што немаат обврска да служат на нечија национална кауза). Не за џабе рокале баш банки и имале девиза "Без богови, без господари".
Понатаму инклинира кон интернационален комунизам.
Точно. И самиот Шатев през WWII е вече агент на СССР. И като агент на с'ветските тајни служби е суден в Софија през војната. Това не се крие вече в Русија, знае се, а и го имаше името на Шатев на руски web-страници с имена на агенти на "разведка"-та им. Това е много ост'р в'прос в Б'лгарија, заштото и сега Путин бави вр'штането на бг архивите (в 1944 г. СССР краде много документи от д'ржавнија архив, барабар с'с златнија резерв от Народната банка.) Остри статии от вчера -
http://www.dnevnik.bg/show/?storyid=604154 ("ште в'рне ли Русија б'лгарските архиви"),
Солидарноста со борбите за национално ослободување и самоопределување (карактеристика за анархизмот под влијание на Бакунин и Кропоткин) за жал е злоупотребена од македонските и бугарските историчари за да го претстават како нечиј народен херој. Врвна перверзија на сето тоа е формирањето десничарски институт кој го носи неговото име.
Ако сте чели повечко от по-новата б'лг. историографија, ште видите, че Шатев е критикуван немалко. Едно заради "гемиджијските" анархически дејствија - преждевременни атентати, некоординирани с ВМОРО (ВМОРО е искало даже да ги убие), нарушили процеса на подготовка за Илинден и довели до ответни турско-еврејски погроми в Солун и
десетки невинни жертви. Но да кажем за оправдание, че "гемиджиите" били hot heads, самопожертвувателни, идеалисти. В краја на краиштата (at the end of the day) ВМОРО не е могла да претендира за монопол в'рху револјуционните активности.
Но втората критика срешту Шатев е заради подпадането му под комунистическата идеја, под идејата за световнија комуниз'м с цент'р в Москва. Това вече е просто предателство. Нјама значение че/ако тој се е самоопределјал национално като б'лгарин, или като македонец (по него време, между WWI и WWII, това не е било the main issue, the major point of contention). И Методи Шаторов-Шарло, може да се е чувствал като бугарин, или не. - Нема веза! Тој си остава
предател на националните интереси на тази земја.
Комунистите, дали от 'б'лгарска' или от 'југославска' провиенција, все са били предатели на нац. интереси. Това се разбира, за това говорјат вече и хора от Р Македонија. Ето интервју на един Владимир Перев, журналист от Прилеп (
Б'лгарија все оште е под с'ветска ментална окупација, а Македонија под југославска. С'кратено истото:
http://e-vestnik.bg/1963 ). За
Виктор Канзуров да не говорим.
Ето извадкa от Перев за Шатев:
"... Дори говорејки за Македонија често чуваме думи за Павел Шатев – “великијат” гемиджија, взривил кораба Гуадалкивир. За него обаче трјабва да кажем друго – че нај-голјамата грешка на турскија султан е, че не му е отрјазал главата. Тогава в Б'лгарија штеше да има един агент на Коминтерна по-малко. Тогава по-малко штјаха да б'дат шансовете с'ветската армија да окупира Б'лгарија. И тогава помалко хора штјаха да умрат или да идат в затворите заради комунистически агенти като Шатев и Шарло.
Зашто днес се реабилитират такива фигури?
Ние имаме грешен подход к'м темата. Говорим за това как'в м'ченик е бил
Павел Шатев. Но никој не казва как са отрјазали главата на един
јордан Бадев (1888, Битолја - септември, 1944, Софија), големијат литературен критик, за когото малко хора вече изобшто са чували. Никој не иска да каже как зверски е бил убит
Данаил Крапчев (1880, Прилеп - септември, 1944, Софија). Всички говорјат само за Шатев и Шатаров. Голјама работа, че са били б'лгари. Ние всички сме б'лгари. Това, че нјакој е бил б'лгарин не го амнистира, че е бил злосторник.
И в Македонија ли е така?
В Македонија Втората световна војна оште не е приклјучила. ... "