Месец април и мај имав прилика да возам туристи со мој пловен објект најчесто релација Охрид-Св Наум и локални кратки тури. Извозав многу туристи(добро не толку) странски и домаши.
Различни гости различно го чуствуваат Охрид, некој странски гости го гледаат како свој, некој домаши како да не е наш. И обратно.
Доста гости запознав и имав и убави и неубави ситуации па ке спомнам дел два.
Ситуација број еден. Претходно договорена тура 2 фамилии од Португалија ги возам за Трпејца, некаде околу средина на април. Денот топ за април сончево без јак ветар. Им објаснувам за нашево езеро, за охридска пастрмка и некако не заинтересирани ми гледаа, чудно да не се културни си викам а странци. Покасно уз муабет испадна дека веќе години идале тука и граделе куќа/викендичка па сето то што пробував да им го "наметнам" веќе им беше познато.
Во друга ситуација имав постари холанѓанки (нели тие не трошеа) на иста ваква подолга релација и освен капетанско морнарската должност се трудев да бидам и водич објаснувајќи им основни работи за охридско езеро длабина ширина видови риби и останати работи. На излегување едната "баба" ми вика да се слика за спомен со мене и ми остава топ бакшиш, кога видоја другите 2 баби и нивните мажи да не останат покусо и тие истото го направија.
Воглавно супер поминав со повеќето странци сите беа задоволни од Охрид. Едно често поставувано прашање ми беше дали има Охрид зимски туризам. Кога зборвував за Галичица ова ме прашуваа. Насмеан така со чуство на (туѓ) страм им викам.. да да има услови има планина ама нема кој да вложи... Како да им објаснам на културен начин со каква багра од политичари позиција и опозиција располагаме.....
Сега малце за нашите туристи.
Немав којзнае колку прилика ама имав неколку тури кај што возев и наши. Прво за впечаток ме изненадија Скопјани, неколку пати возев такви фамилии, ниту лошо зборуваа за охриѓани , ниту го плукаа градов баш напротив ко ке им објаснував за Канео, за стариот дел на градот беа заинтересирани и без разлика што беше кратка тура оставија бакшишче.
То време според муабети правени со гости и со пријатели каде што Ох-Ск имало омраза на висок левел е изгледа 15 тина години зад нас.
Со Биточани пак обратно, неколку кратки тури што ги возев, воглавно мажот со брза цвикера или пак ланец на врат, тотално незаинтересирани за ништо , ни за стариот дел ни за историјата на градов ама буквално ништо не ги интересираше. Само моторот колку одел најмногу.
И за крај случка која ме изирита најпоќе. Деца мали основци по 10-11 години при што имавме основен дијалог на англиски. Ги прашувам од кај сте(секако на англ) ми викаат Гостивари. Значи од цела група деца едно дете не знаеше да го зборува јазикот на државата во која е роден. ОК. И не е некој проблем си викам таму во Гостивар сигурно изолирани живеат не се емпаципирани во општеството доволно ипак деца се. Врвот на нервозата беше кога едно дете од групата уште не почната турата неколку пати искоментира ''фак србија '' и упорно ме прашуваше дали сум муслиман. Малце се разочара од одговорот хахаххаха.... Ми идаше да го фрлам во вода.
