Ценам мислење, ама ако ги прочитам мислам дека ќе посакам да се самоубијам...
Не знам оти никогаш не го сфатив штосот со мотивациските книги.
Ваљда тоа е дека се инспирирам од обратното и грдото, пример Процес од Кафка многу повеќе ќе ме инспирира или Замок, да одам контра бирократските лавиринти, отколку некој кој би ме учел на дисциплина и трпение.
Го делам истото мислење ама..Можеби се сепак малку поинакви од тие што ми се стереотип за мотивациска книга. Повеќето се толку low level што дури се осеќаш глупо кога ги читаш. Веројатно има и таму разлика во наративот.
ve razbiram i na mesto vi se mislenjata.
da vi pisam koja e mojata logika tuka, pa vie odlucete dali drzi voda za vas.
od ovaa godina namaliv citanje na knigi, a prepoln sum i so hard kopii, ebooks kindle i se. na sekoe doagjanje vo mkd, vlevam vo knizarnica tri i polnam cela torba bukvalno. od ovaa godina vekje ne citam motivacioni, osven ako ne e od nekoj avtor koj epten go cenam.
za mene ima dve golemi grupi na ovie motivacioni knigi - starite/izvorni/pioneri vo oblasta i vtorite ala toni robins i kompanija.
ova e ogromna industrija i sega vekje stanuva pateticno za gledanje, koj se e motivacionen avtor. toa e voglavno toni robins klapa. patetika i ocobol.
postarata generacija napoleon hil, brajan trejsi, i mozda stiven kovi i robin sharma drzat voda za mene.
gi koristam od denovite koga studirav, do sega povekje od 10 godini.
mislam deka moze mnogu da se nauci i iskoristi od niv, so pravilen pristap.
mi pomognale da napreduvam vo karierata, vo teski momenti i za nekoi vazni zivotni odluki. za mene vredat, a sekoj si ima pravo na svoe mislenje
