Споменик покрај Прилепечки манастир
На пат за Чебрен, каде што од Првата чета на прилепскиот партизански одред и од делови на битолскиот и кавадеречкиот партизански одред, требаше да се формира поголема партизанска единица, во близина на село Прилепец, прилепско, поточно над манастирот над селото, во херојска борба против бугарскиот фашистички окупатор загинуваат поголем дел од борците на Првата чета од прилепскиот партизански одред Ѓорче Петров. При првиот напад загинуваат: Стеван Димески - Ништакот, Димче Мирчески - Бањарот, Бошко Јосифоски - Корчагин и Трајче Најденоски - Соколе, додека при вториот напад загинуваат: Стеван Базеркоски, Гога Секулоски, Менде Бошкоски и Борка Спасески. Ранет и заробен, а подоцна и убиен во касарната во Прилеп, од страна на бугарските фашисти, е делегатот и инструкторотна Покраинскиот Комитет на КПЈ за Македонија Киро Нацевски - Фетак. Успеале да се спасат само: Петар Пепељугоски - Црвениот, Благоја Бошкоски - Дабичот и Петко Велкоски.
Во близина на манастирот, на 19 декември 1942 година, откако беа предадени во борба против бугарската војска и полиција, загинаа деветмина борци на партизанскиот одред „Ѓорче Петров“:
1. Киро Фетак
2. Борка Спасески – Влачарот, командир на одредот
3. Стеван Базеркоски
4. Стеван Димески
5. Димче Митрески
6. Гога Јанкулоски
7. Трајче Најдески – Соколе
8. Бошко Јосифоски
9. Менде Бошкоски
Киро Нацев-Фетак
Киро Нацев – Фетак е роден во 1918 година во Куманово. Член на СКОЈ е од 1934 година, а на КПЈ од 1936 година.
Како шивач, активно работел во УРС-овите синдикати и во работничкото друштво „Абрашевиќ“. Во 1936 година, кога бил примен во партијата, бил уапсен и минал повеќе месеци под полициска истрага. Но полицијата неможела ништо да дознае од него. Поради немање работа заминал за Ниш. По априлската војна се наоѓа во германско заробеништво откаде се враќа во септември 1942 година. Активно работи на формирање на првите партизански единици. Партијата му ја довери должноста политички секретар на Првиот партизански одред на теренот на Куманово и Козјак. Кога одредод претрпе пораз, Киро со група другари успеа да се пробие до Куманово, а оттаму заминува на илегална работа во Скопје. Потоа работи како инспектор на ПК КПЈ за Македонија во Скопје, во прилепско и на теренот на Крушево.
Кај манастирот Прилепец, по повеќечасовна борба од окружување Киро бил тешко ранет и заробен од бугарските полицајци, а потоа е ѕверски мачен. Убиен е во касарната во Прилеп есента 1942 година.
Стеван Базеркоски-Лански
Станал член на КПЈ од 1941 година. Тој е еден од првите десет прилепски партизани, кои на 12 септември 1941 година на Селечка планина, во месноста Будимаш, ја формираа првата партизанска чета. Стеван Базеркоски е борец на Првиот прилепски партизански одред уште од првиот ден на неговото формирање. Бил вршител на должноста интендант во Вториот прилепски партизански одред „Димитар Влахов“, формиран во 1942 година.
Загинал во борба со бугарската фашистичка полиција и војска на 19 декември 1942 година во близина на манастирот кај селото Прилепец.
Методија Бошкоски – Ѓурчин (1921-1942)
Методија бил син на Ицко млекарот и Ленка. По завршувањето на основното образование, продолжил да се школува во Гимназијата, но поради сиромаштија, се отпишал по завршувањето на првиот клас. Потоа замина да го учи шнајдерскиот занает кај најдобрите шнајдери во Прилеп: Клајне, Вангел Момироски и Киро Мерипушка.
По смртта на татко му, Ленка остана сама да се грижи за седумте чеда. Откако го научи шнајдерајот, Методија отвори дуќан и почна да работи, а со тоа и да го одгледува семејството. Во тоа време се вклучи и во синдикалната организација. Во 1941 година стана член на Комунситичката партија и член на Првиот прилепски партизански одред. Во 1942 година активно се вклучи во партизанското движење, во составот на партизанскиот одред „Димитар Влахов“.
Загина на 19 декември 1942 година, во борба со бугарската војска и полиција кај манастирот „Свети Никола“, кај селото Прилепец.
