Калиопи Букле: Не им го потценувам трудот на оние што пеат во бурекчилници!
Напаѓана, оспорувана и озборувана од последниот македонски “Евровизиски фестивал“, Калиопи Букле покажа дека и на тој начин не и дава спокој на нацијата, која повеќе од три децении е ненаситна за нејзината песна. Хит до хит, како што љуби да каже секој нормален што ги препознава нејзините музички вредности, песни за сите времиња и глас што ќе ве крене и “од мртвите“. Со Калиопи секогаш отворено и “без влакно на јазикот“ само за “Свет“.
Со оглед на тоа што сите го почнуваат интервјуата со тебе за твојот најнов проект со Един Карамазов, јас на прашањата за албумот ќе им се навратам подоцна, зашто на почетокот на муабетот ме интересираат некои други работи, а тие се: дали Калиопи и по толку години присутност на естрадата може за себе да каже дека на ова парче земја се чувствува холивудски?
И тоа како! Се чувствувам како македонска Ава Гарднер или подобро како Марлен Дитрих...не, не! Мерил Стрип би била посоодветен пример за тоа како се чувствувам... Или можеби сепак како Ал Пачино е она со што треба да се идентификува мојата холивудска самочувственост. Само за разлика што мојот Холивуд во себе го живеам на Балканов, а тоа и не е секогаш гламурозно. Единствената разлика меѓу мене и гореспоменатите високопочитувани имиња е тoa што искрено не верувам дека кој било од нив би уживал толку долго во балканскиве средби, колку што уживам јас.
И што всушност успеа да ќариш од големото музичко име Калиопи, за себе и своите најмили, сопругот, за потесната и подалечната фамилија, а можеби и за татковината Македонија кога настапуваш во странство?
Уф! Ќарив само големи нешта! Име, репутација, слава, почит, пријатели, непријатели, обожаватели, озборувачи, критичари, писмени и полуписмени, неписмени... И сето тоа е само за мене! На своите најмили им ги дарив мојата неизмерна љубов и доверба, како и мојот успех што го споделувам со нив. Секако, ќарив и големо богатство... убавина од богатство... но, за тоа не ми се зборува!
Можеме да разјасниме - дали Калиопи, како докажан естраден уметник, има нешто против колегите на естрадата, кои многу, многу и не ја мирисаат или против песните што активно се пеат и што најчесто се со сомнителен квалитет, а стануваат доста слушани, но и колку ти би можела да се пронајдеш како изведувач на една песна од типот на песните на Цеца Ражнатовиќ или на Лепа Брена?
Секој докажан уметник нема време за интриги, мирисање или немирисање на туѓи животи. Мојот живот е исполнет со работа до таа мера, што понекогаш ми фали време за себе и за мојата приватност. Единствено нешто што ми преостанува е да го почитувам нивното постоење, како и нивните одлуки, па дури и на оние кои, како што велиш ти, не ме мирисаат... а знам дека постојат! Па, ако се вратиме на почетната реченица од мојов одговор, ќе мораме да констатираме дека токму таквите имаат време за интриги, бидејќи немаат доволно работа. Инаку, има многу песни во кои се пронаоѓам себеси, а кои жанровски се далеку поразлични од она што јас го работам. А доказ дека за мене не постојат граници и предрасуди е токму моментот кога пред извесно време снимив песна на Мили, авторот кој ги направи најголемите хитови на Цеца и на Брена. Таа убава песна ќе се најде на неговата компилација “Милиграм“, која сега нема да ја коментирам, туку ќе оставам допрва сами да ја чуете.
Да си селектор на некоја си “македонска музичка репрезентација“ дали со “црвен картон“ би ги накитила прво пејачите од фолк-музиката или пејачите од забавната и поп-музика, бидејќи ако сакаш да бидеме искрени, и во попот и во шлагерот има многу кич последните неколку години?
Не дај Боже да бидам во една таква ситуација. Тоа дури и како сон ми изгледа кошмарно. А, бидејќи само судиите делат црвени и жолти картони, однапред морам да се дистанцирам од една ваква идеја, бидејќи мое животно правило е – никому да не судам. Секој си одговара сам за своите постапки. А што се однесува до кичот, тој е присутен секаде. Но не е кичот најтемната дамка во шоу-бизнисот. Неискреноста е таа што прави најголем јаз меѓу нас колегите. Што се однесува до мерата, мислам дека лицемерието е поприсутно во нашава бранша, отколку во светот на фолкерите.
Зошто “евровизиската“ песна “Рум дум дум...“ не стана слушана во Македонија, туку по се она непријатно што ти се случи по македонскиот евровизиски настап, оваа мелодија како да падна во заборав?
Сигурно не заради тоа што јас згрешив во мојата проценка, бидејќи и денес тврдам дека Македонија со оваа песна ќе си обезбедеше не само влез во финалето, туку и пласман меѓу првите десет песни. Пред се, заради нејзината необичност и оригиналност, ќе го привлечеше европското внимание, она внимание што во својата земја песната не го доби, а надвор од неа беше наградувана и многу слушана... Но од самиот старт на фестивалот, на песната и беше изрежиран неславен крај, се што отпосле се случуваше беше направено со тенденција луѓето што побрзо да заборават како на песната, така и на сите доблести и убавини на двајца уметници-интерпретатори на песната, кои на својата земја не и подариле ништо друго освен чесна работа и љубов. За жал, тоа ќе остане црна дамка во историјата на македонската музика.
Беше повредена и многу разочарана, бидејќи добар дел од новинарите по тој македонски избор едноставно те дочекаа “на нож“ со грст невкусни и примитивни коментари, а силно ракоплескаа по твојата изјава “дека заминуваш од Македонија“?
Да, бев разочарана, но не и лута, како што многумина од нив коментираа уште истата вечер. А веќе утредента истапија со измислени наслови по насловните страници, со цел да продадат поголем тираж. Подоцна ме лажеа со некоја си уредувачка политика! Замисли, еден угледен дневен весник има уредувачка политика да продава лага, без разлика на тоа што целата јавност ќе ја доведе во заблуда. При тоа, ќе го уништува мојот углед и името што со децении наназад го градев со многу труд!
Зошто кај нас сите пејачи обожаваат да претеруваат со силни самопофалби дека се со големо музичко образование, а кога пеат надвор најчесто во дијаспората поради парите, тогаш сеедно им е дали настапуваат во гостилници, бурекчилници, ќебапчилници...?
Не знам за тоа, но еве ти еден контрапример. Јас никогаш не го завршив факултетот и се откажав од него во име на својата музичка кариера надвор од класичната музика. Но никогаш нема да заминам да пеам во дијаспората, доколку тоа не им соодветствува на стандардите што јас ги поставив во својата земја. Значи, едно правило важи за сите и доколку не е така, не одам. Никогаш не сум го потценувала туѓиот труд и за тоа кој каде пее, зашто и тоа каде пее е вложен труд!
Колку другаруваш со колегите од македонската естрада и со оние од естрадата на поранешна Југославија?
Досега во мојот живот се имам нагледано се и сешто на музичката сцена, кај нас и надвор од земјава. Секогаш велам, ретко е во нашава бранша да се најдат здрави луѓе без искривени критериуми. Постојат луѓе со кои соработувам, постојат и такви со кои одвреме-навреме се наоѓам на кафе, постојат такви што се мои пријатели. Но веќе сум уморна да глумам луда и збунета, заради нечие ненахрането его.
Калиопи е дволична или се тоа само надуени приказни произлезени од твојата преголема доза срдечност, љубезност и воопшто едно фино домашно воспитание, кое те научи при секоја средба со некој познат да го прашаш “како си“?
Ова сигурно го коментирале оние што ракоплескале или оние што не ме мирисаат! (Се смее)... Според нечии “стандарди“ излегува дека дволичноста е резултат на доброто домашно воспитување и култура! Бог да чува!
Кога си почесто во Скопје, можеби сега во деновите пред Нова година, што е тоа што Калиопи купува низ продавниците, дуќаните, шопинг-центрите, опуштено, без страв дека ќе бидеш сликана од некој наш папарацо, дури и ако влезеш во некој бутик за интимна облека?
Кога одам во шопинг, воопшто не ми е гајле дал‘ некој ме гледа или не! Јас сум тогаш дел од светот меѓу кој сум излегла да прошетам и сеедно ми е дали некој ќе ме слика, ќе ме гледа, ќе ме озборува. Не само што не ми пречи, туку нареден пат ќе ве викнам со мене во шопинг на интимна облека, бидејќи гледам дека тоа е она што ве интересира. Така вашиот папарацо нема да се мачи да ме “лови“ по бутиците. ОК?!
Колку Калиопи живее од продажбата на своите цедеа, од своите концерти, од појавувањата во весниците, на телевизијата или сето тоа мора да е “покриено“ од некој си добар спонзор?
Живеам одлично, со оглед на тоа колку многу вложувам во својата работа, иако музичарите во нашава земја се уште се неоправдано обесправени во однос на наплатата на нивните авторски и изведувачки права! Тоа е нешто што под итно треба да се среди кај нас. Спонзорите, исто така, се уште се важен дел во процесот на мојата работа. Кога државата Македонија ќе ги среди горенаведените проблеми, музичарите ќе имаат далеку поголема мотивација за работа, а и помалку ќе зависат од пронаоѓање други извори за финансирање на нивните проекти.
Од што стравува Калиопи - дека можеби ќе остане без публиката, без симпатиите од најблиските, без љубов од сопругот, без контактите со синот Пако, кој остана да живее во Швајцарија со татко му Ромео?
И Ромео и Пако остануваат да бидат дел од мојот живот, без разлика на тоа што моментално животот најмногу го делам со музиката, публиката, новинарите, со Васил, со пријателите. Не тагувам веќе по она што го носам во себе, како љубовта кон моето дете или на мислата на една земја Југославија која веќе не постои, а сепак е жива слика во моите сеќавања.
Дали стравуваш како ќе помине твојот најнов проект со Един Карамазов за кој завидливиот дел од конкуренцијата “пушта гласини“ дека Калиопи нема ништо со тоа цеде туку само се прави важна, па важна ли си?
(Се смее)... Да, да, УМИРАМ ОД СТРАВ! Оххх... што ли да одговорам на ова, а да не испадне глупаво, кога и самиот ти, како врвен новинар, знаеш се! Ај, поарно ќе си премолчам! Тоа се истите тие “загрижените“ што пишуваат разни коментари по форумите и го валкаат моето име. Додека со Един го работевме албумот, пишуваа дека нема ништо да биде од долгонајавуваниот албум со светски познатиот Карамазов. Кога се објави веста дека албумот е готов, молчеа како риби! А кога го објавивме албумот и помина неговата промоција, повторно се огласија, ама сега со промашени изјави и критики. И да биде уште потрагично, мислат дека под псевдонимите го кријат својот вистински идентитет, а самите веќе оддамна си ги имаат симнато маските од лицата. Сите ги препознав!
Зошто токму Един, а не да речам и Есма Реџепова, твоја кумашинка, која можевте да ја ангажирате во некоја од песните, а со која сега многу ретко се појавуваш во јавноста за разлика од порано, кога бевте неразделни?
Со Есма ме врзуваат три нешта што се најмалку врзани за каков било интерес. Најпрво музиката, потоа кумството и како трето почитта кон делото на Стево Теодосиевски, кое датира одамна и кое за мене е големо наследство за македонската музика. Се останато, без разлика на тоа од чија уста ќе излезе, а е врзано за мене и за мојот однос кон неа, ќе биде чиста шпекулација и невистина. Така што мојот проект со Един не е замислен како проект на кој ќе гостува трето или четврто лице, тоа е приказна помеѓу нас двајца, исто како што ни во мојот дует со Есма не гостуваше Карамазов!
http://www.svet.rs/
_________________________________________________________________________
Среќа и тага - нов сингл на Калиопи
Среќа и тага е новиот поп-сингл на Калиопи на македонски јазик, кој синоќа беше ексклузивно промовиран на Метрополис радио. Музиката и текстот за песната ги напиша Калиопи, а арaнжманот е на Дарко Димитров.
Среќа и тага е најава на новиот поп-албум на македонската поп-дива, кој ќе излезе до крајот на следната година.
Албумот ќе има македонско и хрватско издание кое ќе биде наменето за музичките пазари во целиот регион.
http://mmm.com.mk/default.asp?ItemID=EAD02D7E7BB9A9499F986C5B986FAE9C
________________________________________________________________________
Напаѓана, оспорувана и озборувана од последниот македонски “Евровизиски фестивал“, Калиопи Букле покажа дека и на тој начин не и дава спокој на нацијата, која повеќе од три децении е ненаситна за нејзината песна. Хит до хит, како што љуби да каже секој нормален што ги препознава нејзините музички вредности, песни за сите времиња и глас што ќе ве крене и “од мртвите“. Со Калиопи секогаш отворено и “без влакно на јазикот“ само за “Свет“.
Со оглед на тоа што сите го почнуваат интервјуата со тебе за твојот најнов проект со Един Карамазов, јас на прашањата за албумот ќе им се навратам подоцна, зашто на почетокот на муабетот ме интересираат некои други работи, а тие се: дали Калиопи и по толку години присутност на естрадата може за себе да каже дека на ова парче земја се чувствува холивудски?
И тоа како! Се чувствувам како македонска Ава Гарднер или подобро како Марлен Дитрих...не, не! Мерил Стрип би била посоодветен пример за тоа како се чувствувам... Или можеби сепак како Ал Пачино е она со што треба да се идентификува мојата холивудска самочувственост. Само за разлика што мојот Холивуд во себе го живеам на Балканов, а тоа и не е секогаш гламурозно. Единствената разлика меѓу мене и гореспоменатите високопочитувани имиња е тoa што искрено не верувам дека кој било од нив би уживал толку долго во балканскиве средби, колку што уживам јас.
И што всушност успеа да ќариш од големото музичко име Калиопи, за себе и своите најмили, сопругот, за потесната и подалечната фамилија, а можеби и за татковината Македонија кога настапуваш во странство?
Уф! Ќарив само големи нешта! Име, репутација, слава, почит, пријатели, непријатели, обожаватели, озборувачи, критичари, писмени и полуписмени, неписмени... И сето тоа е само за мене! На своите најмили им ги дарив мојата неизмерна љубов и доверба, како и мојот успех што го споделувам со нив. Секако, ќарив и големо богатство... убавина од богатство... но, за тоа не ми се зборува!
Можеме да разјасниме - дали Калиопи, како докажан естраден уметник, има нешто против колегите на естрадата, кои многу, многу и не ја мирисаат или против песните што активно се пеат и што најчесто се со сомнителен квалитет, а стануваат доста слушани, но и колку ти би можела да се пронајдеш како изведувач на една песна од типот на песните на Цеца Ражнатовиќ или на Лепа Брена?
Секој докажан уметник нема време за интриги, мирисање или немирисање на туѓи животи. Мојот живот е исполнет со работа до таа мера, што понекогаш ми фали време за себе и за мојата приватност. Единствено нешто што ми преостанува е да го почитувам нивното постоење, како и нивните одлуки, па дури и на оние кои, како што велиш ти, не ме мирисаат... а знам дека постојат! Па, ако се вратиме на почетната реченица од мојов одговор, ќе мораме да констатираме дека токму таквите имаат време за интриги, бидејќи немаат доволно работа. Инаку, има многу песни во кои се пронаоѓам себеси, а кои жанровски се далеку поразлични од она што јас го работам. А доказ дека за мене не постојат граници и предрасуди е токму моментот кога пред извесно време снимив песна на Мили, авторот кој ги направи најголемите хитови на Цеца и на Брена. Таа убава песна ќе се најде на неговата компилација “Милиграм“, која сега нема да ја коментирам, туку ќе оставам допрва сами да ја чуете.
Да си селектор на некоја си “македонска музичка репрезентација“ дали со “црвен картон“ би ги накитила прво пејачите од фолк-музиката или пејачите од забавната и поп-музика, бидејќи ако сакаш да бидеме искрени, и во попот и во шлагерот има многу кич последните неколку години?
Не дај Боже да бидам во една таква ситуација. Тоа дури и како сон ми изгледа кошмарно. А, бидејќи само судиите делат црвени и жолти картони, однапред морам да се дистанцирам од една ваква идеја, бидејќи мое животно правило е – никому да не судам. Секој си одговара сам за своите постапки. А што се однесува до кичот, тој е присутен секаде. Но не е кичот најтемната дамка во шоу-бизнисот. Неискреноста е таа што прави најголем јаз меѓу нас колегите. Што се однесува до мерата, мислам дека лицемерието е поприсутно во нашава бранша, отколку во светот на фолкерите.
Зошто “евровизиската“ песна “Рум дум дум...“ не стана слушана во Македонија, туку по се она непријатно што ти се случи по македонскиот евровизиски настап, оваа мелодија како да падна во заборав?
Сигурно не заради тоа што јас згрешив во мојата проценка, бидејќи и денес тврдам дека Македонија со оваа песна ќе си обезбедеше не само влез во финалето, туку и пласман меѓу првите десет песни. Пред се, заради нејзината необичност и оригиналност, ќе го привлечеше европското внимание, она внимание што во својата земја песната не го доби, а надвор од неа беше наградувана и многу слушана... Но од самиот старт на фестивалот, на песната и беше изрежиран неславен крај, се што отпосле се случуваше беше направено со тенденција луѓето што побрзо да заборават како на песната, така и на сите доблести и убавини на двајца уметници-интерпретатори на песната, кои на својата земја не и подариле ништо друго освен чесна работа и љубов. За жал, тоа ќе остане црна дамка во историјата на македонската музика.
Беше повредена и многу разочарана, бидејќи добар дел од новинарите по тој македонски избор едноставно те дочекаа “на нож“ со грст невкусни и примитивни коментари, а силно ракоплескаа по твојата изјава “дека заминуваш од Македонија“?
Да, бев разочарана, но не и лута, како што многумина од нив коментираа уште истата вечер. А веќе утредента истапија со измислени наслови по насловните страници, со цел да продадат поголем тираж. Подоцна ме лажеа со некоја си уредувачка политика! Замисли, еден угледен дневен весник има уредувачка политика да продава лага, без разлика на тоа што целата јавност ќе ја доведе во заблуда. При тоа, ќе го уништува мојот углед и името што со децении наназад го градев со многу труд!
Зошто кај нас сите пејачи обожаваат да претеруваат со силни самопофалби дека се со големо музичко образование, а кога пеат надвор најчесто во дијаспората поради парите, тогаш сеедно им е дали настапуваат во гостилници, бурекчилници, ќебапчилници...?
Не знам за тоа, но еве ти еден контрапример. Јас никогаш не го завршив факултетот и се откажав од него во име на својата музичка кариера надвор од класичната музика. Но никогаш нема да заминам да пеам во дијаспората, доколку тоа не им соодветствува на стандардите што јас ги поставив во својата земја. Значи, едно правило важи за сите и доколку не е така, не одам. Никогаш не сум го потценувала туѓиот труд и за тоа кој каде пее, зашто и тоа каде пее е вложен труд!
Колку другаруваш со колегите од македонската естрада и со оние од естрадата на поранешна Југославија?
Досега во мојот живот се имам нагледано се и сешто на музичката сцена, кај нас и надвор од земјава. Секогаш велам, ретко е во нашава бранша да се најдат здрави луѓе без искривени критериуми. Постојат луѓе со кои соработувам, постојат и такви со кои одвреме-навреме се наоѓам на кафе, постојат такви што се мои пријатели. Но веќе сум уморна да глумам луда и збунета, заради нечие ненахрането его.
Калиопи е дволична или се тоа само надуени приказни произлезени од твојата преголема доза срдечност, љубезност и воопшто едно фино домашно воспитание, кое те научи при секоја средба со некој познат да го прашаш “како си“?
Ова сигурно го коментирале оние што ракоплескале или оние што не ме мирисаат! (Се смее)... Според нечии “стандарди“ излегува дека дволичноста е резултат на доброто домашно воспитување и култура! Бог да чува!
Кога си почесто во Скопје, можеби сега во деновите пред Нова година, што е тоа што Калиопи купува низ продавниците, дуќаните, шопинг-центрите, опуштено, без страв дека ќе бидеш сликана од некој наш папарацо, дури и ако влезеш во некој бутик за интимна облека?
Кога одам во шопинг, воопшто не ми е гајле дал‘ некој ме гледа или не! Јас сум тогаш дел од светот меѓу кој сум излегла да прошетам и сеедно ми е дали некој ќе ме слика, ќе ме гледа, ќе ме озборува. Не само што не ми пречи, туку нареден пат ќе ве викнам со мене во шопинг на интимна облека, бидејќи гледам дека тоа е она што ве интересира. Така вашиот папарацо нема да се мачи да ме “лови“ по бутиците. ОК?!
Колку Калиопи живее од продажбата на своите цедеа, од своите концерти, од појавувањата во весниците, на телевизијата или сето тоа мора да е “покриено“ од некој си добар спонзор?
Живеам одлично, со оглед на тоа колку многу вложувам во својата работа, иако музичарите во нашава земја се уште се неоправдано обесправени во однос на наплатата на нивните авторски и изведувачки права! Тоа е нешто што под итно треба да се среди кај нас. Спонзорите, исто така, се уште се важен дел во процесот на мојата работа. Кога државата Македонија ќе ги среди горенаведените проблеми, музичарите ќе имаат далеку поголема мотивација за работа, а и помалку ќе зависат од пронаоѓање други извори за финансирање на нивните проекти.
Од што стравува Калиопи - дека можеби ќе остане без публиката, без симпатиите од најблиските, без љубов од сопругот, без контактите со синот Пако, кој остана да живее во Швајцарија со татко му Ромео?
И Ромео и Пако остануваат да бидат дел од мојот живот, без разлика на тоа што моментално животот најмногу го делам со музиката, публиката, новинарите, со Васил, со пријателите. Не тагувам веќе по она што го носам во себе, како љубовта кон моето дете или на мислата на една земја Југославија која веќе не постои, а сепак е жива слика во моите сеќавања.
Дали стравуваш како ќе помине твојот најнов проект со Един Карамазов за кој завидливиот дел од конкуренцијата “пушта гласини“ дека Калиопи нема ништо со тоа цеде туку само се прави важна, па важна ли си?
(Се смее)... Да, да, УМИРАМ ОД СТРАВ! Оххх... што ли да одговорам на ова, а да не испадне глупаво, кога и самиот ти, како врвен новинар, знаеш се! Ај, поарно ќе си премолчам! Тоа се истите тие “загрижените“ што пишуваат разни коментари по форумите и го валкаат моето име. Додека со Един го работевме албумот, пишуваа дека нема ништо да биде од долгонајавуваниот албум со светски познатиот Карамазов. Кога се објави веста дека албумот е готов, молчеа како риби! А кога го објавивме албумот и помина неговата промоција, повторно се огласија, ама сега со промашени изјави и критики. И да биде уште потрагично, мислат дека под псевдонимите го кријат својот вистински идентитет, а самите веќе оддамна си ги имаат симнато маските од лицата. Сите ги препознав!
Зошто токму Един, а не да речам и Есма Реџепова, твоја кумашинка, која можевте да ја ангажирате во некоја од песните, а со која сега многу ретко се појавуваш во јавноста за разлика од порано, кога бевте неразделни?
Со Есма ме врзуваат три нешта што се најмалку врзани за каков било интерес. Најпрво музиката, потоа кумството и како трето почитта кон делото на Стево Теодосиевски, кое датира одамна и кое за мене е големо наследство за македонската музика. Се останато, без разлика на тоа од чија уста ќе излезе, а е врзано за мене и за мојот однос кон неа, ќе биде чиста шпекулација и невистина. Така што мојот проект со Един не е замислен како проект на кој ќе гостува трето или четврто лице, тоа е приказна помеѓу нас двајца, исто како што ни во мојот дует со Есма не гостуваше Карамазов!
http://www.svet.rs/
_________________________________________________________________________
Среќа и тага - нов сингл на Калиопи
Среќа и тага е новиот поп-сингл на Калиопи на македонски јазик, кој синоќа беше ексклузивно промовиран на Метрополис радио. Музиката и текстот за песната ги напиша Калиопи, а арaнжманот е на Дарко Димитров.
Среќа и тага е најава на новиот поп-албум на македонската поп-дива, кој ќе излезе до крајот на следната година.
Албумот ќе има македонско и хрватско издание кое ќе биде наменето за музичките пазари во целиот регион.
http://mmm.com.mk/default.asp?ItemID=EAD02D7E7BB9A9499F986C5B986FAE9C
________________________________________________________________________
