Што би направила, не знам, ниту ми се случило ниту сакам да ми се случи.
Се сеќавам, пред неколку години во комшии под кирија беа три студентки, цимерки. По некоја случајност се здруживме со нив, ние маалски другарки. После некое време една од нив ни кажа дека нашла некои чудни предмети (конци, праменчиња од коса итн) заврзани во крпчиња и дека се сомнева во другарка и. Само што слушнав, не ме интересираше што и како понатаму или дали уопште е вистина и веќе никогаш не стапнав таму. Едноставно ме снема.
Можда премногу нагло изреагирав, ама и така не бев премногу здружена со нив.
Што знам ништо од тоа ми се нема случено за да верувам потполно, од друга страна имам многу неверојатни приказни слушано што до ден денес кожа ми се ежи. Единствена непозната работа која би сакала така и да остане - непозната. Можда и ова е суеверие.
