TpH_Bo_OkO
Трноризец
- Член од
- 18 мај 2005
- Мислења
- 11.537
- Поени од реакции
- 879
Република Македонија во 21-от век се карактеризира како држава во која секој може да формира партија и слободно да се кажува како се чувствува, па дури тоа да е и спротивно од државните интереси. Сето тоа е во спрега со новите ветришта во светот. Затоа, имам сознанија дека во догледно време би требало да се формира партија на Бугарите во Македонија, која досега работеше илегално како ВМРО-Вардар. Можноста за нејзино официјализирање ја најави нејзиниот лидер Лазар Чулев на Конгресот на бугарската ВМРО-БНД на Красимир Каракачанов, во чија основа на битисувањето е антимакедонизмот.
Историјата за формирање бугарска партија во Македонија има и друга позадина. За потребите на парламентарните избори минатата година, токму СДСМ, со помош на полициските служби, редовно го помагаше формирањето на партијата на македонските Бугари. Со тоа требаше да нанесе удар на ВМРО-ДПМНЕ и ВМРО-НП, бидејќи планерите сметаа дека оние што се чувствуваа Бугари се гласачи на овие партии. Водач, односно прв претседател на оваа партија, требаше да биде младо момче од Арачиново - Македонец, кое студира во Бугарија. Во времето кога се подготвуваше Предлог-законот за новата територијална организација на локалната самоуправа, односно поделбата на нашава земја, страстите, амбициите и шпекулациите за поединци и за одредени групации се зголемија. Се склопија „нови пријателства“ меѓу ВМРО-БНД, ВМРО-Вардар и ДУИ. Нивната логика беше дека ќе се зголеми нестрпливоста меѓу Македонците и Албанците, а кулминација би било распаѓањето на Македонија.
Каракачанов, со соработниците Чулев и Ташев од Македонија, престојуваа во седиштето на ДУИ во Мала Речица. Тогаш овие структури разговараа за поделба на Македонија, која тие очекуваа да се случи во 2005 година. Но, нивните планови не се исполнија. Каракачанов дошол со карти како ќе изгледа распарчена Македонија. Границата би била поставена на Вардар, во спротивно Бугарија ќе и објавела војна на Албанија. Според овие планови тој добил поддршка од ДУИ, односно од Г’зим Острени, Теута Арифи, Хазби Лика, а на идејата и се спротивставиле Али Ахмети, Агрон Буџаку, Ермира Мехмети и Фатмир Дехари. Колку што ми е познато соработката со Острени продолжува, тој неколку пати одел во Софија и имал контакти со високи политички функционери на Бугарската држава.
Контактот меѓу ДУИ и антимакедонската ВМРО, сега оди преку поранешен директор на национална информативна куќа. Прв претседател на ВМРО-Вардар е Спас Ташев, сега директор на Културниот центар на Бугарија во Македонија. По поставувањето на Ташев за директор на Културниот центар, претседател на илегалната партија станал кавадарчанецот Лазар Чулев, додека за секретар бил поставен Драшко од Прилеп. Нивните очекувања се големи. Главни упоришта им се Охрид, Прилеп и Кичево, од каде почна делењето на индексите на македонските студенти во учебната 1996/97 година. Полицискиот доушник, „по потекло од Беломирска Македонија“, како што тврдат бугарските медиуми, Красимир Каракачанов, си зема за право да кажува како Македонија ќе влегува во Европската Унија и дека тоа Бугарија мора да го наплати, па најавува дека ќе се кандидира на локалните избори во 2009 година, преку ВМРО-Вардар.
Според плановите на бугарските служби, оваа партија својата експанзија треба да ја доживее на парламентарните избори во 2010 година, при што планираат да добијат 7-8 пратенички места. Според нивните планови, со оваа бројка таа пратеничка група би била пожелна за коалицирање и на тој начин ќе може да се шири бугарството во Република Македонија. Планерите на овој план се потпираа на 46.000 државјанства, кои им ги издала бугарската држава на македонски граѓани, но сега таа бројка ја намалуваат на 30.000 пасоши.
Тие ќе морале да гласаат за партијата на Бугарите, зашто во спротивно ќе им се одзеле бугарските државјанства и пасоши, со што ќе изгубат многу поволности. Математиката не им се совпаѓа со реалноста, затоа што 46.000 гласачи, односно 30.000, се малку за 7-8 пратенички места во Собранието на Република Македонија. Но, Бугарија планира до овие избори во Македонија да издаде околу 70.000 државјанства. Моите извори велат дека, потенцијалните гласачи на оваа партија, меѓу себе се раскарани, и тешко ќе функционираат како политички субјекти, а многу мина од нив со бугарското го сокриваат кодошкото во себе. Исто така, се губат нивните надежи дека таа партија ќе ја превземе познат македонски политичар од Македонија, со што треба да го постигнат успехот.
Како и да е, не смееме да си дозволиме во нашава држава да дејствува партија која ќе го копа антимакедонскиот „ров“, кој би се протегал и „под“ границата на Македонија со Бугарија. Не смееме да дозволиме да го легализираме и одобриме антимакедонизмот, односно да го пречекаме со отворени врати. Не смееме да заборавиме дека Бугарија ги користи методите на Тодор Живков: апсења, притворања, забрана за регистрирање на политичка партија, забрана за изјаснување на националниот идентитет, и тоа само затоа што тамошните луѓе се чувствуваат Македонци. Да застанеме на браниот на нашата земја, и да покажеме и докажеме, дека кога станува збор за Македонија, тогаш не постојат компромиси. Да покажеме дека знаеме да го чуваме нашиот идентитет!
Историјата за формирање бугарска партија во Македонија има и друга позадина. За потребите на парламентарните избори минатата година, токму СДСМ, со помош на полициските служби, редовно го помагаше формирањето на партијата на македонските Бугари. Со тоа требаше да нанесе удар на ВМРО-ДПМНЕ и ВМРО-НП, бидејќи планерите сметаа дека оние што се чувствуваа Бугари се гласачи на овие партии. Водач, односно прв претседател на оваа партија, требаше да биде младо момче од Арачиново - Македонец, кое студира во Бугарија. Во времето кога се подготвуваше Предлог-законот за новата територијална организација на локалната самоуправа, односно поделбата на нашава земја, страстите, амбициите и шпекулациите за поединци и за одредени групации се зголемија. Се склопија „нови пријателства“ меѓу ВМРО-БНД, ВМРО-Вардар и ДУИ. Нивната логика беше дека ќе се зголеми нестрпливоста меѓу Македонците и Албанците, а кулминација би било распаѓањето на Македонија.
Каракачанов, со соработниците Чулев и Ташев од Македонија, престојуваа во седиштето на ДУИ во Мала Речица. Тогаш овие структури разговараа за поделба на Македонија, која тие очекуваа да се случи во 2005 година. Но, нивните планови не се исполнија. Каракачанов дошол со карти како ќе изгледа распарчена Македонија. Границата би била поставена на Вардар, во спротивно Бугарија ќе и објавела војна на Албанија. Според овие планови тој добил поддршка од ДУИ, односно од Г’зим Острени, Теута Арифи, Хазби Лика, а на идејата и се спротивставиле Али Ахмети, Агрон Буџаку, Ермира Мехмети и Фатмир Дехари. Колку што ми е познато соработката со Острени продолжува, тој неколку пати одел во Софија и имал контакти со високи политички функционери на Бугарската држава.
Контактот меѓу ДУИ и антимакедонската ВМРО, сега оди преку поранешен директор на национална информативна куќа. Прв претседател на ВМРО-Вардар е Спас Ташев, сега директор на Културниот центар на Бугарија во Македонија. По поставувањето на Ташев за директор на Културниот центар, претседател на илегалната партија станал кавадарчанецот Лазар Чулев, додека за секретар бил поставен Драшко од Прилеп. Нивните очекувања се големи. Главни упоришта им се Охрид, Прилеп и Кичево, од каде почна делењето на индексите на македонските студенти во учебната 1996/97 година. Полицискиот доушник, „по потекло од Беломирска Македонија“, како што тврдат бугарските медиуми, Красимир Каракачанов, си зема за право да кажува како Македонија ќе влегува во Европската Унија и дека тоа Бугарија мора да го наплати, па најавува дека ќе се кандидира на локалните избори во 2009 година, преку ВМРО-Вардар.
Според плановите на бугарските служби, оваа партија својата експанзија треба да ја доживее на парламентарните избори во 2010 година, при што планираат да добијат 7-8 пратенички места. Според нивните планови, со оваа бројка таа пратеничка група би била пожелна за коалицирање и на тој начин ќе може да се шири бугарството во Република Македонија. Планерите на овој план се потпираа на 46.000 државјанства, кои им ги издала бугарската држава на македонски граѓани, но сега таа бројка ја намалуваат на 30.000 пасоши.
Тие ќе морале да гласаат за партијата на Бугарите, зашто во спротивно ќе им се одзеле бугарските државјанства и пасоши, со што ќе изгубат многу поволности. Математиката не им се совпаѓа со реалноста, затоа што 46.000 гласачи, односно 30.000, се малку за 7-8 пратенички места во Собранието на Република Македонија. Но, Бугарија планира до овие избори во Македонија да издаде околу 70.000 државјанства. Моите извори велат дека, потенцијалните гласачи на оваа партија, меѓу себе се раскарани, и тешко ќе функционираат како политички субјекти, а многу мина од нив со бугарското го сокриваат кодошкото во себе. Исто така, се губат нивните надежи дека таа партија ќе ја превземе познат македонски политичар од Македонија, со што треба да го постигнат успехот.
Како и да е, не смееме да си дозволиме во нашава држава да дејствува партија која ќе го копа антимакедонскиот „ров“, кој би се протегал и „под“ границата на Македонија со Бугарија. Не смееме да дозволиме да го легализираме и одобриме антимакедонизмот, односно да го пречекаме со отворени врати. Не смееме да заборавиме дека Бугарија ги користи методите на Тодор Живков: апсења, притворања, забрана за регистрирање на политичка партија, забрана за изјаснување на националниот идентитет, и тоа само затоа што тамошните луѓе се чувствуваат Македонци. Да застанеме на браниот на нашата земја, и да покажеме и докажеме, дека кога станува збор за Македонија, тогаш не постојат компромиси. Да покажеме дека знаеме да го чуваме нашиот идентитет!
