П.К. Јаворов, еден од најдобрите другари на Гоце пишува
АКО ИМАХМЕ САМО ЕДИН ВРАГ
Наистина, ако бјахме имали само един враг, ако беше против нас един-еднич'к турчин'т, макар десет погански хомота да бјаха на врата ни, досега биха станали на парчета и десеттјах.
Ниј говорихме по-рано за сметките и домогванијата на Германија, Австрија и Русија - д'ржави, които вардјат от сгромолјасване османското царство и които нас'рчават Стамбулскија кр'волок да ни уништожи с ог'н и меч.
Ни поменахме на с'штото мјасто Рум'нија, С'рбија и Г'рција - дребос'ци, които по наоштрение от големите играјат на бос крак в'рху кремениста балканска земја ту берлинско, ту виенско, ту петербургско криво хоро. И колкото по-безчовечна е политиката на Германија, Австрија и Русија, толкова по-жалка е политиката на Рум'нија, С'рбија и Г'рција.
Всеки колко-годе разбран в политиката човек знае, че нашите малки с'седи за своја пагуба стават мостове на чужди кола.
Ос'штествјават ли Германија, Австрија и Русија своите замисли по наследството на Турција - ето п'тиштата, които ште ги отведат к'м това наследство: С'рбија - Македонија - покрај Г'рција; Рум'нија - Мизија и Тракија.
Рум'нија, Б'лгарија, С'рбија ште б'дат прегазени, Г'рција ште б'де пребита. Ако Рум'нија, С'рбија и Г'рција биха водили една трезва и самостојателна политика, те биха ударили назад от п'тја, в којто слепешком днес в'рвјат и којто ште ги отведе утре в тинјата на вечнија позор, а другија ден в пропастта на сигурната гибел.
П'т, којто ште ги отведе утре в тинјата на вечнија позор, заштото като страни, които до вчера са м'кнали заедно с нас турскија хомот, и като страни, в които божем ц'фтјат свободата и цивилизацијата - те просто, за да опазјат своето достојнство, би трјабало, ако не са кад'рни да сторјат нешто повече, поне да уважават нашето стремление к'м свобода и цивилизација.
П'т, којто ште ги отведе други ден в пропастта на сигурната гибел, заштото като страни, б'дештето на които е застрашено еднакво и от едно и с'што мјасто с нашето - те би трјабало да помислјат за самос'хранението си и да видјат в
целокупно самоуправна Македонија своја естествена с'јузница и следователно, ако не могат ни оказа нјакаква помошт, поне да не услужват на обштите, наши и техни врагове.
Уви, за рум'нина, за с'рбина, за г'рка нјама ништо по-ненавистно от македонеца,
от македонскија б'лгарин.
Ала рече ли рум'нин'т, рече ли с'рбин'т, рече ли г'рк'т, рече ли в'обште нјакој да оправдае таја македоноедштина с рум'нски, ср'бски, гр'цки народен интерес, застрашен от нјакаква великоб'лгарска идеја, уж преследвана от наша страна - ниј ште отговорим: не с'штествува краска за слепија; за глухија звук не с'штествува!
С голјамо с'жаление ште отбележим, че рум'нин'т, с'рбин'т и г'рк'т в'преки столетнија си волен живот нјамат нужнија културен р'ст,
за да проумејат как т'ј македонскијат б'лгарин, даже като б'лгарски родолјубец, или по-право - именно като б'лгарски родолјубец, в'става не само против разпок'сването на Македонија, но и против нејното обединение с Мизија и Тракија...
В Рум'нија, в С'рбија и в Г'рција македонците са поставени в'н от всјакакви писани д'ржавни и неписани човешки закони.
В Рум'нија
ниј не можем да кажем, че сме македонци,ако не искаме, штом си покажем нос'т на улицата, да тр'гнат подир нас десетина копои за следене всјака наша ст'пка, додето намерјат случај да ни отведат в участ'ка, дето ште изм'кнат,макар и последнија металик, останал в джеба ни за един обед мамалига.
В С'рбија
ниј не можем да кажем, че сме македонци, ако не искаме след себе си т'лпа властни и невластни пројдохи, които ште ни убеждават в "право ср'бство" и които, покажем ли упорство, ште ни затласкат и запсуват, както е подадине само на един "прав с'рбин", разбира се, когато е дома си, а не при Сливница.
В Г'рција п'к, не минем ли за елини от потеклото на Темистокла или Аристида, чисто и просто намираме затвора, отдето след месец, два без причина д'ржане православните мегали-идиоти ни хваштат за р'ка и ни посочват границата си с една решителност, којато т'ј малко биде пројавена при Домокос и фарсала.
Рум'нските вестници пишат, че м'чно би се намерило на света управление, добро като турското. Ср'бските вестници пишат, че в Македонија всичко е тр'гнало по мед и масло, ами нјамало признателни хора. Гр'цките вестници пишат, че македонските "дебелоглави варвари" се бунтували, заштото не знаели какво правјат.
И рум'нските, и ср'бските, и гр'цките вестници пишат, че ниј сме били чудовишта, от които страдали рум'ни, страдали с'рби, страдали г'рци...
Турци, рум'ни, с'рби, г'рци штели да се борјат дружно против нас!
Затова рум'нскијат, ср'бскијат и гр'цкијат посланици в Цариград не изпуштат повод за напомнјане на турското правителство да усили преследванијата си против недоволнија македонски б'лгарин. Затова рум'нските, гр'цките и ср'бските консули в нашата земја правјат шпионски услуги на хьокјумата и му с'дејствуват в неговите безплодни усилија да се разправи с нас. Рум'ните и с'рбите оште не са повели крак, но г'рците идат.... Ето какво с'обштава гр'цкијат лист "Константинополис":
"Нјакои студенти от Атинскија университет, турски поданици, пожелаха чрез турското посолство в Атина да пост'пјат в редовете на турската војска с цел да услужат на негово императорско величество султана и на високата му д'рхава. Императорското правителство се отнесе благосклонно к'м това желание и вече се издаде императорско ираде, с което се разрешава приемането на казаните студенти за војници на турска служба."
Пфју! Нека дојдат, ниј ште ги посрештнем, както подобава...
С нашето презрение и с нашија куршум, както посрештаме војската на Абдул Хамида, както бихме посрештнали војските на кралја Карола и на кралја Александра, и на кралја Георгја, ако б'дем честити да ги видим нјакога...
Прочее, ако днес отворихме дума за рум'нската, ср'бската и гр'цката политики спрјамо Македонија и македонците, направихме го не от голјама енја, кој, как, де пропада.
А заштото в земјата ни, крај нас б'лгарите, живејат и по нјакоја стотица или хилјада разхв'рлени тук-там куцовласи, с'рбомани, г'ркомани и г'рци, които с'образјават отношенијата си к'м нашето револјуционно дело с рум'нскија, ср'бскија и гр'цки ветришта.
Та преди да говорим за поведението на тија братја, рекохме да видим нечистите изводи, от които те, сиромаси, пијат нечиста вода...
в. „Свобода или см'рт", број 11,14 април 1903 г.
