Резултати од барањето

  1. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Поминаа неколку години, милион вечности без тебе... Поминаа неколку мигови, ратсрчкани весели зеници љубов, цвеќиња и Наполеони! Поминав и јас покрај твојата слика деновиве неколку пати, всушност сто пати... Зарем е важно кој погреши, кој излажа, кој не ги крена и не ги гушна дечињата шо ни ги...
  2. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Нека ја има, само нека не се вика зима И по зимата зима, пак зима Нека ја има, само нека не се вика зима Нека се вика лето, Белким ќе изгори во новите, совршени букви. Кога е зима и северот на реверс Секоја коска го прима и Нека ја има, само нека не се вика зима, Нека се вика љубов, Бакнеж...
  3. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Бела кучка Еј, снешкото ми мафна, Сигурно халуцинирам, Персифлажа, за оваа бела гњаважа! Лопатата ме тиранизира, Мускулите ми ги тестира. Нека дојде Пролет, И зимата нека ја пензионира. На кучките не им мрда опашката, На пците не им се дига... Шах играм намерно со црни, Пијам црно...
  4. lovedisaster

    Ваша поезија!

    до чупете шо ми се припикнуваше и ми спиеше на рамо од Велес до Битола, очајно шо сакаше да се запознае со мене, а шо слезе Ат пазар: Не е лепотице проблемот во тебе...убавa си како музика! Се ќе ти биде јасно, кога ќе ме сретнеш некогаш, како го шетам синот за раче по Широк Сокакмоќно...
  5. lovedisaster

    Ваша поезија!

    атер на 3 тројки омажи се :cool:
  6. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Последната песна за нас нема да ми ги раскара срцето и спомените. Последната песна за нас не очекувам повторно да ми ги отвори широко портите до твојата интима. Последната песна за нас нема да собира аплаузи, ќе ја собери само тишината на нашите срца. Последната песна за нас можеби ќе биде...
  7. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Арамивкееееее! Врати ми го срцето!!! Види таму во именикот на сите машки срца шо ги имаш украдено треба да е прво по азбучен ред а второ по глупавост. Убава си како Русинка а курва ко Украинка Си велам, и нив треба некој да ги шета за рака... Тебе мило , те осуди убавината во моите зеници! Мене...
  8. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Одлета мојот стих на крилата на ветровите зашуми летото во мојата машкост а јас не успеав да ги раскрилам едрата во твојата совршеност. Ја отпетлав слободата во моите гради и ја фрлив пред твоите посакувања мене да ми биде лек а тебе постела ! Бедрата ти зовриваат на звучни слики и млада...
  9. lovedisaster

    Писатели, јавете се! :)

    35 Метеорологијата се влечеше по небото со еден куп облаци затегнати со ремници од господа.Расторбешеното небо покриено со сиви и црни студени облаци, изгледаше готово за ќивање. Во меѓувреме се запишав на курс по Англиски јазик зошто ми требаше диплома, за као наводно да не ме плукаат...
  10. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Еленииииии!!!!!! пак ми титкаш од непознати броеви на полноќ Да не те заборавам, малку ти биле похвали досега Као демек Малку се брукав досега па чекај да се доизбрукам Да те најдам во соништата каде твојата гордост Конечно смее да признае дека ме сака Да тибам душата недоносена и нашата љубов...
  11. lovedisaster

    Писатели, јавете се! :)

    31 Сите тие луѓе изгледаа ебено нереално, ги симнав очилата за сонце, си реков чекај да не ме заебал првиот впечаток. Впечатокот беше ист, изгледаа ебено нереално со насмевките залепени на фаците ко некоја изџвакана мастика залепена со јазикот на шупливиот катник. Сите тие фаци се подбиваа со...
  12. lovedisaster

    Писатели, јавете се! :)

    28 Од Струга до Битола дури се враќав назад, разговаравме цело време на телефон. Јас ја обвинував дека не ме сака и дека само си игра со мене, а таа се правдаше дека не била подготвена за да ме бакне, као побајаги некако многу брзо и дошло тоа. Шо да ви расправам, јас мислев дека донекаде...
  13. lovedisaster

    Писатели, јавете се! :)

    26 Значи Елена не дозна тој ден дека јас сум војник, знаеше и од предходно а сепак нешто ја натера да помине покрај касарна со надеж дека ќе ме сретне мене. Можеби мислеше дека имам отепано 2-3 мисии и дека сум довлечкал една торба евра и дека не знам што да им правам на тие пари, дека не знам...
  14. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Ех бе мило... да те држев за рака, под рака... Абе, барем за малиот прст да ми даеше да те држам, Јас ќе ти даев заљубен кактус да те боцка вагинално! Ќе ме сакаше, знам дека ќе ме сакаше, Да носев POLICE очила со тегли диоптери Да бев со мео во офсајд дур те возев под ѕвездите во некое Ауди...
  15. lovedisaster

    Писатели, јавете се! :)

    23 Ниедна сторија не може да биде повистинита од онаа што ја пишувам јас моментално за Елена, лагата може да ми се измери помножена со нула. Не сум по природа лажго а умот уште добро ме држи ко за 34 годишен. Ненормален сум, само кога некој се обидува да му направи нешто на син ми! Тогаш...
  16. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Избледено лице како парталаво минијатурно плашило. Синџир пламења,разбеснети и лакоми... По кој инстинкт ги познавате, паднатиот ангел од амбисот, гласникот од вечниот престол, водaчот од заводникот? Срцето ми беше како некоја костурница но сега ќе биде олтар, за да можам да го голтам отровот...
  17. lovedisaster

    Писатели, јавете се! :)

    20 Елена се сретна со Скопскиот фраер уште два пати. После тоа, тој го смена бројот на мобилниот. Во меѓувреме, Номче се ожени со првата девојка која му се испречи пред неговиот полов орган. Вереничкиот прстен сепак заврши на нечија женска рака. Сите од фамилијата Спасевци беа пресреќни...
  18. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Ми недостигаш курво, да ти ја шибнам раката во бедрата да те стиснам силно да ми писниш да ти ги излижам влажните патишта до твоите колена. Сакав да ти се јавам пред некој ден, да, оној истиот ден, ти ко мислеше на мене, само шубе ми беше дека срцето ќе се излае наместо да ти кажам оди еби си...
  19. lovedisaster

    Писатели, јавете се! :)

    18 Денес од пет часот и пеесет и пет минути па се до осумнаесет часот алкохолните промили ми ја пцуеја мајката. Жилите се бесеа без последна порака, џелатите куцаа на левата нога од артритисот во нивните закржлавени зглобови. Празната линија од бесконечно многу нули имаше ископано подлабоки...
  20. lovedisaster

    Ваша поезија!

    Одѕвонуваа чекорите во твоите штикли Во полниот амфитеатар на Тумбе кафе, Го гушкаше подиумот со крупните очи како да ти е последниот секс. Мислеше на мене, признај!!! Како да ми го заебиш животот, Како да ми набиеш рогови во мозокот, Како да ме казниш заради тоа што Толку многу те сакав...
Back
На врв Bottom