Кајгана форум

Хахаха, де бе! Па милион емоции ти поминуваат тогаш низ глава. Кај да не се расплачиш.

А само да знаеш колку не сум плачко. Тврд ко орев сум!

Не бре, поштуем, плачи си!
Јас сум плачка. Особено кога се соживувам со луѓе, а ти како ја имаше опишано целата таа дешавка, како мене да ми се случила ја доживеав.

Јас не знам на кого сум излезен: дете на родители плачковци, а едвај солза пуштам.

А за дешавката, имаше многу детали, ситници кои да ги опишувам, којзнае колку време би ми одзеле. На пример: кога е лута, жена ми вика и не бира зборови, па тоа и беше една од причините заради кои се решивме да не присуствувам на пораѓајот, зошто 100% бевме сигурни дека ќе се испокараме таму и ќе направиме сцена...

...Така, додека одевме кон клиника, контракциите веќе ептен зачестија - на помалку од 5 минути, и таа не можејќи да издржи, ме опцу. Додека чекав и ми поминуваа де морници, де страв да не се случи нешто (некако последните недели ми изгледаше како се да коби околу мене), де тотална збрканост...

... кога ќе ми текнеше на моментот во колата со жена ми како вреска и пцуе, ме фаќаше таква смеа што некој да ме видеше можеше лесно да помисли дека сум сосем нетокму.