Како кнез на Бугарија, во 1879 и во 1886 сакал да се кандидира и Александар Боев (Александар Егзарх), роден во Стара загора, но на источнобалканските народи кои по секоја цена сакаат да се идентификуваат како огурски (туркиски) Бугари oчигледно помил им бил германскиот и рускиот јарем.
Александар Стоилов Боев (Бојоглу), кој себеси се нарекувал Александар Егзарх, бил бугарска јавна личност и новинар, активен учесник во борбата за независна Бугарска Егзархија.
Роден е во Стара Загора и потекнува од богато семејство. Студирал во Букурешт, Будимпешта и Минхен. Од 1836 година бил во Париз, каде што прво студирал математика, а подоцна, со отоманска државна стипендија, медицина (1839–1841).
Од 1866 до 1876 година бил советник во амбасадата на Отоманската империја во Париз. По ослободувањето, имал образовни, административни и судски функции во Пловдив и други градови[3]. Бил член на Врховниот административен суд во Источна Румелија. Двапати се кандидирал за кнез на Бугарија (1879, 1886). Од 1885 година до неговата смрт живеел во Софија.
Затоа, неколку дена по отворањето на Уставотворното собрание во Трново, Ал. Егзарх му упатил писмо на својот пријател М. Балабанов, во кое го споделил своето убедување за потребата Бугарин да биде избран за кнез. Писмото, зачувано во фондот на Ал. Егзарх во НБКМ-БИА, досега не е искористено и открива голем дел од мотивите и основите поради кои истакнатата јавна личност во тоа време ја предложила својата кандидатура за бугарски кнез. Споделувајќи го со М. Балабанов нетрпеливоста со која се чека претстојниот избор на кнез, авторот на писмото забележува: „Би било многу тажно за мене да назначам странец, кој и да е, кој ќе наоѓа причини да нè кара, кој ќе биде странец меѓу нас, кој нема да го знае ниту јазикот ниту нашите вистински потреби, кој, меѓу другото, ќе биде раскошен, ќе сака луксуз, ќе ги троши народните пари без ограничување. Да бев таму, би викал до небото: нека биде наш, нека биде наш Бугарин“ (НБКМ-БИА)1. И за да додаде повеќе аргументи на својата теза дека е подобро да се избере Бугарин за кнез, Ал. Егзархот продолжува: „Колку поголеми квалитети ќе има еден странец од еден од нашите Бугари? Немаме ли луѓе кои можат соодветно да ја исполнат оваа функција; зошто да не ги свртиме очите кон себе. Ова ќе ни направи чест пред сите народи“ (НБКМ-БИА).
Секако дека не го избрале. Дали тоа се должи на изменетите когнитивни способности поради нивното практикување на вештачката деформација на черепот, не може со сигурност да се каже.
