Посебно вазал на Пакс Американа... Една анегдота и одредени искуства, велат дека помалку штетно е да си нивни непријател, отколку нивни „пријател“ (читај: вазал).
Северна Кореја, Иран, Венецуела, Сирија и други држави кои не се ни малку пример за тоа како треба да функционира едно општество, сепак го извлекуваат помалиот крај од слободарско-демократорскиот стап на САД.
Дефинитивно народот на една држава полесно ќе помине доколку неговата држава е означена како непријател на светската лулка на либерал-фашизмот, отколку како нејзин пријател.
Северна Кореја, Иран, Венецуела, Сирија и други држави кои не се ни малку пример за тоа како треба да функционира едно општество, сепак го извлекуваат помалиот крај од слободарско-демократорскиот стап на САД.
Дефинитивно народот на една држава полесно ќе помине доколку неговата држава е означена како непријател на светската лулка на либерал-фашизмот, отколку како нејзин пријател.
Погледај ја судбината на Либија на пример. Или уште полошо - Украина... Коментарот исто така му беше и од аспект на гледање во иднината. Украина нема иднина, само пеколната сегашност на пеколот во кој ги живеат последните моменти како држава (барем држава со перспектива, и во овој облик).
Види јас прашав што ќе значеше поголемиот крај од стапот за Сирија зашто очигледно земја во руини, со накај 600 000 мртви, 6 милиони избегани од земјата е помалиот крај.
Јас во глава си ја зедов за пример Иран, земјата што исто го извлекла помалиот крај од стапот.
Иран е подобар пример од другиот крај на дијагоналата.
Украина е на другиот крај со Украина и Либија.
Сирија е некаде на средина... Но поентата си стои. Таквите како Украина, кои демек се „пријатели“ на САД, таквите најлошо поминуваат. Украина буквално нема иднина. Сега гледаме цела ЕУ како си ја eбaт, како цела економија и индустрија им ја уништија (за социјалниот инжинеринг и поделбите во опшеството, намалување на нателитет и имиграција со шљамот на планетава, тоа подобро да не почнуваме).
Ни ние во Македонија не сме лош пример за тоа како поминуваат „пријателите“ на САД. ОК сва среќа што немавме поголема војна и разурнувања но сеуште сме активно јeбeни од нашите „пријатели и сојузници“ САД кои не натераа да потпишеме капитулација во војната со нивните вазали УЧК кои до ден денес ни ги држат како сатрапи овде во Македонија.
Многу реална теза е тоа дека на среден и подолг рок помалку штетно е да си нивни непријател, отколку нивни „пријател“ (читај: вазал).
Погледај ја судбината на Либија на пример. Или уште полошо - Украина... Коментарот исто така му беше и од аспект на гледање во иднината. Украина нема иднина, само пеколната сегашност на пеколот во кој ги живеат последните моменти како држава (барем држава со перспектива, и во овој облик).
Не беше ни Сирија. Либија беше спомната во директна споредба со Сирија, за да се илустрира поголемо разурнување... И веднаш потоа спомната беше Украина, како уште поголемо разурнување и нaeбувањe до таму да се нема иднина. Во споредба со нив Сирија е во подобра ситуација, тоа беше поентата на тоа свртување на муабетот за судбината на пријателите на САД.
Покрај Украина најеклатантниот пример за судбината на пријателите на САД, друг пример сме самите ние, и целата ЕУ, и многу други „пријатели и сојузници“ на САД.
Не беше ни Сирија. Либија беше спомната во директна споредба со Сирија, за да се илустрира поголемо разурнување... И веднаш потоа спомната беше Украина, како уште поголемо разурнување и нaeбувањe до таму да се нема иднина. Во споредба со нив Сирија е во подобра ситуација, тоа беше поентата на тоа свртување на муабетот за судбината на пријателите на САД.
Покрај Украина најеклатантниот пример за судбината на пријателите на САД, друг пример сме самите ние, и целата ЕУ, и многу други „пријатели и сојузници“ на САД.
Mislam ni gospod ne mozhe da svati so ti bese poentata so libija vo muabetot. I libija i sirija ne bea amerikanski sojuznici. Nekoj pogore pisa deka Sirija dobro prosla, so e presmesno. Na prsti se brojat zemji so prosle poloso od niv.
Не беше ни Сирија. Либија беше спомната во директна споредба со Сирија, за да се илустрира поголемо разурнување... И веднаш потоа спомната беше Украина, како уште поголемо разурнување и нaeбувањe до таму да се нема иднина. Во споредба со нив Сирија е во подобра ситуација, тоа беше поентата на тоа свртување на муабетот за судбината на пријателите на САД.
Покрај Украина најеклатантниот пример за судбината на пријателите на САД, друг пример сме самите ние, и целата ЕУ, и многу други „пријатели и сојузници“ на САД.
Либија беше спомната од тебе. Муабетот беше дека пријателите поминуваат полошо и дека Сирија поминала подобро како непријател и го извлекла пократкиот крај од стапот.
Сирија по секоја статистика помина полошо од Украина. Поголемо уништување, далеку повеќе загинати, далеку поголема територија каде немаат контрола, далееекууу помала помош има од Русија отколку Украина што има од западот.
Aко непријателите на САД, Либија и Сирија поминале подобро од Украина тогаш ОК.
Во Сирија најголемиот дел од државата кој е погоден за живеење (читај не е пустина) е делот покрај морето, кој е скоро цел под сиријска контрола. Проблем се нафтените извори, од кои многу се под америчка контрола (и нивните проксија, што му доаѓа на исто пошто Америте лагано си ја крадат/експолатираат таа нафта).
Што се однесува на уништувањето, скроз не си во право. Во Украина таму каде се војува, камен на камен нема останато. Односно има, ама тоа е само заради квалитетот на советското градежништво. Во секој случај тоа се се рушевини.
Во Сирија тоа не е случај.
А како поминале и поминуваат Русија, Кина? Дефакто и дејуре непријатели на САД.
Виетнам на долг рок? Па дури и Куба/Северна Кореја, подобро поминуваат од Украина.
Како поминуваат „пријателите и сојузниците“ на САД?
Не е само Украина. Што се дешава со Европа? Македонија, како ние поминуваме со „пријателите и сојузниците“ САД? Итн, итн...
Еве еден коментар од редит, за зборовите на Хенри Кисинџер. “It may be dangerous to be America’s enemy, but to be America’s friend is fatal.” -Henry Kissinger
Sovereign_State
•
3 yr. ago
To be a friend to the U.S. is to willingly enter into an unequal partnership, where resources are extracted and very little is given in return. To allow U.S. investment is to allow for poverty wages and a heightening of class antagonisms between those making extreme poverty wages and a new, still extremely poor labor aristocracy making slightly more at American companies, dividing the proletariat. Taking U.S.-backed loans leads to inflation and crippling national debt with unpayable interest rates. The CIA will continue to manufacture unrest with regards to ethnic conflicts and funding terrorist groups in order to maintain a proper level of instability that allows for the most profit extraction. The U.S. will murder any leader who pushes for too many social programs, or those that lead to less flow of capital to the imperial core. They will install right-wing comprador leaders through vote manipulation and other tactics.
Lots of other things, but these are just issues I can list off the top of the head.
Во Сирија најголемиот дел од државата кој е погоден за живеење (читај не е пустина) е делот покрај морето, кој е скоро цел под сиријска контрола. Проблем се нафтените извори, од кои многу се под америчка контрола (и нивните проксија, што му доаѓа на исто пошто Америте лагано си ја крадат/експолатираат таа нафта).
Што се однесува на уништувањето, скроз не си во право. Во Украина таму каде се војува, камен на камен нема останато. Односно има, ама тоа е само заради квалитетот на советското градежништво. Во секој случај тоа се се рушевини.
Во Сирија тоа не е случај.
А како поминале и поминуваат Русија, Кина? Виетнам на долг рок? Дефакто и дејуре непријатели на САД.
Па дури и Куба/Северна Кореја, подобро поминуваат од Украина.
Како поминуваат „пријателите и сојузниците“ на САД?
Не е само Украина. Што се дешава со Европа? Македонија, како ние поминуваме со „пријателите и сојузниците“ САД?
Еве еден коментар од редит, за зборовите на Хенри Кисинџер. “It may be dangerous to be America’s enemy, but to be America’s friend is fatal.” -Henry Kissinger
Кој голем град освен Мариопол(кој патем се обновува со силно темпо) е уништен? Камен на камен нема останато во Авдивка, Маринка, Пикси, Бахмут добар дел и некој такви помали градови. Спореди Алепо со Харков, Одеса и Днипро. Плус таму кај што не е останато камен на камен е руска територија според уставот на Русија.
Курдите си контролираат територија, Турците, Американците, оние што се нарекуваат опозиција. Збориме за помали земји ти споредуваш Русија и Кина.
Виетнам е посебна приказна, беше непријател на САД, војуваа со нив, потоа со Кина војуваа. Види таму Виетнам денес со кој има потпишано стратешки договор и види денес каде оди 1/3 од тоа што извезува Виентам. Си се изборија да си бидат независни ама и сфатија дека ќе имаат добар економски бенефит да се во добри односи со САД.
Најди ја на редит целосната изјава на Кисинџер и постирај ја тука за да видиш кој контекст ќе добие.
Не дека не се согласувам и со овој изваден дел, поеднакво е опасно да си пријател или непријател посебно ако си банана корумпирана земја како ние.
Само глупост е да речеш дека непријателите на САД Сирија и Либија поминале подобро од пријателите.
Кој голем град освен Мариопол(кој патем се обновува со силно темпо) е уништен? Камен на камен нема останато во Авдивка, Маринка, Пикси, Бахмут добар дел и некој такви помали градови.
Така де... Само таму каде што се војува. За што всушност зборуваме, нели?
Ако утре дојде да се војува во Харков/Дњипро/Одеса, подобро ќе биде? Плус што е милион жртви? Што е со многу повеќе милиони отселени кои никогаш немаат намера да се вратат назад? Што е со државата која за кратко во оваа форма/потенцијал (ниту блиску до тоа) нема да постои?
За тоа зборуваме. Не за тоа што во Мариопол се гради, а во Алепо не. Тоа се можностите и реалноста на Русија наспрема Сирија.
Ништо од ова не менува во вистинитоста на пораката од Кисинџер.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.
