никој никаде не рече дека државата треба да е примарен работодавач (иако кај нас е).
дури и ќе се сложиме - и јас сметам дека државата треба да изнајде решение за да го олабави буџетот од партиски неработници и од преполната администрација.
минималната потрошувачка кошничка е 49.000 МКД +-, што значи дека просечната плата (која што не е реална) не ни може да го покрие ова, или у превод, 2/3 од населението јаде само по еден импровизиран оброк или воопшто и не јаде секојдневно, купување облека секој месец или секој втор месец е фантазија за мнозинскиот дел од народот, како и одмор и се останато.
па мешан кашкавал е 700 МКД, сувомеснати производи по 680 МКД, буквално потребна ти е цела дневница да одвоиш за да можеш една основна работа во фрижидерот да имаш, и тоа работи кои што на четиричлено семејство нема ни пола недела да му издржат, а кај е доручекот, кај е ручекот, кај е вечерата?
од цел Балкан, најголема сиромаштија е во Македонија и Албанија (која коинциденција), а секое трето дете во Македонија живее во ТЕШКА СИРОМАШТИЈА, повеќе од 500.000 луѓе во Македонија живеат во ТЕШКА СИРОМАШТИЈА, а уште минимум толку се во ризик од сиромаштија.
зборуваме за достоинствен живот, која е поентата на работата ако од платата од истата не можеш ниту да се прехраниш, ниту да обезбедиш кров, сметки и се останато, а да не зборуваме за ,,луксузи" од типот на одмор (нешто што е нормалност у секоја друга држава) и облека.