Доаѓа до интересен момент војнава и пресвртница во однос на притисокот и очекувањата.
Веќе година дена од како почна војната во Украина, и константен притисок дека треба за 3 дена Русија да ја освои Украина, па за 3 месеца, па за незнам колку ...за прв пат од почетокот на војната притисокот и очекувањата почнуваат да паѓаат врз Украина.
Од сите изјави на нивни командири, генерали, министри, па до светски аналитичари, политичари и свашта што не изнапрочитав последните недела дена, муабетот е веќе свртен во насока на Украина мора да освои волку територија, толку територија, за 3 дена, за 2 месеца, до крај на година...
Од она што природно се знае, е дека под притисок и со наметнати временски рамки, добри резултати скоро па никогаш не доаѓаат. Ете нека ги прашаат Русија. Најголемите и најтешките загуби Русија ги имаше во тие почетни недели кога притисокот за брза разврска тежнееше што од самите нив, што од јавноста.
Нетрпението веќе расте очигледно од сите поддржувачи на Украина, од јавноста светска и домашна, од фамилиите на регрутираните, од спонзорите, од слабата економија, од бељата што им тежи над врат на САД и ЕУ. (Поготово ЕУ следејќи како одат деновиве сите по ред да коленичат во Кина да изврши притисок врз Русија за примирје, а и да не почне да ги помага воено).
Најголемите грешки се прават во брзање. На Русија после година дена им падна тежината од грбот, ја препуштија топката кај украинците. Сега им останува само да чекаат грешка од Украина.
Ова веќе се вика attrition warfare.
Да сега напраат нешто набрзина Украина лесно може да отиде се во непосакуван правец. Да чекаат пак, ќе трпат загуби кои нема да можат да ги држат на долг рок со ова темпо...