Ќе отидам во Германија и како бе на колегата Ханс да му го објаснам скечот од К15 Цацко ко збори за Џерманците у Кавадарци или Тошо ко збори за пеглање на скопско лизгалиште. Или да праиме мрсен муабет за циганската минџа на Лила и да погодуваме за колку пари се ебе Маријана. Нема пиено литро со литро во истите биртии со вас и се нема траскано на истите песни, нема киснето на истите места ко вас, баба му му нема правено сарма, му се нема паднато паричето за Бадник, не знае кој е Гоце Арнаудов ниту неговите кошули, нема лапано пичка на концерт на Владо Јаневски. Нема да ме сфати ако му кажам дека знам човек што го викаа на надимак Ќош зашто се викал Ивица. Џипси Меџик го нема гледано, нема на одмор во Охрид во средно одено.
Таму позади грб ќе ти зборат, а на детето во школо во лице ќе му викаат - глуп полјак.
Само тука е дома и нигде на друго место во светот. Е ние се исравме и се уште го сереме најгадниот пролив во дневната соба.
Не знам, може јас сум постар па затоа размислувам вака. Може со помладите генерации сега што се сега средношколци нема да има толку разлика. По 10 саати се на телефон и ги гледаат истите гомна на тик ток и инстаграм. Поентата ми е дека со такви колеги не знам за што би правел муабет освен за работа, фудбал и времето. Немаме преживеано колективни радости или трауми за да се поврземе емоционално, или да се разбереме на друго ниво.
