Има раселено, може повеќе од милион луѓе и тоа сите со повеќе пари у џеб. Има многу што бараат начин да извадат пари и да си отидат. Дубаи е пуно, Србија исто и уште по некоја земја ама тоа е 1%, а до душа од Украина у Русија се преселија неколку пати повеќе од тие што избегале и што ќе бегаат. Има и доброволци, негде 150000 така да заедно прават преку пола милион војска.
На никој не му се гине, никој не е будала и никогаш не било лесна оваа работа ама јбг. Кога ќе те нападне некој треба да се браниш, преку 10000 руси се убиени од 2014 навака у Домбас.
Го бараа со боринче украинците сега ќе го добијат, ма да како народ не верувам дека повеќе од 20% се согласувале со политиките до сега и тоа е најголемата трагедија. Како кај нас на пример, ни 10% од македонците не се за ова што ни се прави ама јбг, северџани у спрега со шошонци и нашите амерички пријатели ни го направија се ова.
Еве ќе се сложиме дека стално има процент што има пари и ќе кидне на време. Неможеш да порекнеш дека Украинците помасовно се мобилизираат и со поголем мотив влагаат у војнава. И да, на никој не му се гине ама на украинциве некако поише им се гине. Веројатно пошто за нив е егзистенцијален проблемот, а не за русите. Просечниот русин никогаш ама никогаш не се осетил нападнат на своја територија ни па никогаш се осетил загрозен од ширење на НАТО. Да се осетил ќе манифестирал. Вака од нигде никаде отидоа присилно да гинат за пропаганда, а им донесоа закони и драконски мерки против буна да немаат избор. Ова зборам за руси руси, не зборам за муџите платеници на Кадиров или монголите што зборат руски на исток тие се од господ забораени. Дагестанците видоа колку е саат па дигнаа џева по секоја цена, па Москва смируваше дека толку е мобилизацијата немало веќе. Е сеа ако им напраат нов бран наредна година ќе биде занимливо да се види реакцијата. Така да војнава нема оправдање за просечниот русин кој нема искочено од границите на федерацијата, меѓутоа има и те како за врхушката и за пропагандистите кои сите до еден без исклучок се со имот и/или фамилија на запад. Разликата е во цврстата моќ што ја има Путин врз ситуацијата дома и сега за сега ја држи контролата. Не очекувам да им се дешаваат револуции, ама самиот факт на потреба присилно да мобилизираш армија а притоа проповедаш дека ова е “да не биде или не”, кажува многу за поентата и оправданоста.
To be fair, the Russian tactical cat-and-mouse games in this conflict has been nothing short of infuriating. The Russians spent some time rolling around Kiev to draw Ukrainian troops away from the Donbass and prevent a Ukrainian attack on it; once that was done, they withdrew. Great Ukrainian victory! They also spent some time tooling around the Black Sea coastline near Odessa, threatening a sea invasion, to draw off Ukrainian forces in that direction, but never invaded. Another Ukrainian victory! The Russians occupied a large chunk of Kharkov region that the Ukrainians left largely undefended, then, when the Ukrainians finally paid attention to it, partially withdrew behind a river to conserve resources. Yet another Ukrainian victory! The Russians occupied/liberated the regional capital of Kherson, evacuated all the people who wanted to be evacuated, then withdrew to a defensible position behind a river. Victory again! With all these Ukrainian victories, it is truly a wonder that the Russians have managed to gain around 100km2 of the former Ukraine’s most valuable real estate, over 6 million in population, secured a land route to Crimea and opened up a vital canal that supplies irrigation water to it and which the Ukrainians had blocked some years ago. That doesn’t seem like s defeat at all; that looks like an excellent result from a single, limited summer campaign.
Russia has achieved several of its strategic objectives already; the rest can wait. How long should they wait? To answer this question, we need to look outside the limited scope of Russia’s special operation in the Ukraine. Russia has bigger fish to fry, and frying fish takes time because eating undercooked fish can give you nasty parasites such as tapeworm and liver fluke. And so, I would like to invite you to Mother Russia’s secret kitchen, to see what’s on the cutting board and to estimate how much thermal processing will be required to turn it all into a safe and nutritious meal.
Mixing our food metaphors, allow me to introduce Goldilocks with her three bears and her porridge not to hot and not too cold.
What Russia seems to be doing is keeping their special military operation moving along at a steady pace - not to fast and not too slow.
Going too fast would not allow enough time to cook the various fish; going too fast would also increase the cost of the campaign in casualties and resources.
Going too slow would give the Ukrainians and NATO time to regroup and rearm and prevent the proper thermal processing of the various fish.
In an effort to find the optimal pace for the conflict, Russia initially committed only a tenth of its professional active-duty soldiers, then worked hard to minimize the casualty rate. It opted to start turning off the lights all over the former Ukraine only after the Kiev regime tried to blow up the Kerch Strait bridge that linked Crimea with the Russian mainland. Finally, it called up just 1% of reservists to relieve the pressure from the frontline troops and potentially prepare for the next stage, which is a winter campaign—for which the Russians are famous.
With this background information laid out, we can now enumerate and describe the various ancillary objectives which Russia plans to achieve over the course of this Goldilocks War.
The first and perhaps most important set of problems that Russia has to solve in the course of the Goldilocks War is internal.
The goal is to rearrange Russian society, economy and financial system so as to prepare it for a de-Westernized future. Since the collapse of the USSR, various Western agents, such as the National Endowment for Democracy, the US State Department, various Soros-owned foundations and a wide assortment of Western grants and exchange programs have made serious inroads into Russia. The overall goal was to weaken and eventually dismember and destroy Russia, turning it into a compliant servant of Western governments and transnational corporations that would supply them with cheap labor and raw materials. To help this process along, these Western organizations did whatever they could to drive the Russian people toward eventual biological extinction and replace them with a more docile and less adventurous race.
Starting well over 30 years ago, Western NGOs set to corrupting the minds of Russia’s young. No effort was spared to denigrate the value of Russian culture, to falsify Russian history and to replace them both with Western pop culture and propaganda narratives. These initiatives achieved limited success, and the USSR, and Soviet-era culture, has remained ever-popular even among those who were too young to have experienced life in the USSR firsthand. Where the damage has been most severe is in education. Excellent Soviet-era textbooks that taught students how to think independently were destroyed and replaced with imports. These were at best useful for training experts in narrowly defined fields who can follow previously defined procedures and recipes but can’t explain how these procedures and recipes were arrived at or to create new ones. Russian teachers, who saw their job not just in educating but in bringing up their students to be good Russians who love and cherish their country, were replaced by Western-trained educationalists who saw their mission as providing a competitive, market-based service in bringing up qualified, competent… consumers! Who are these people? Well, luckily, the Internet remembers everything, and there are plenty of other jobs for these people such as shoveling snow and stoking furnaces. But identifying and replacing them takes time, as does finding, updating and reproducing the older, excellent textbooks.
But what of the young people left behind by this wave of destruction? Luckily, not all is lost. The special military operation is providing them with some very valuable lessons that their ignorant educationalists left out: that Russia—a unique, miraculous agglomeration of many different nations, languages and religions—has been preserved and expanded over the centuries through the efforts of heroes whose names are not just remembered but venerated. What’s more, some of them are alive today, fighting and working in the Donbass. It is one thing to visit museums, read old books and hear stories about the great deeds of one’s grandfathers and great-grandfathers during the Great Patriotic War; it is quite another to watch history unfold through the eyes of your own father or brother. Give it another year or two, and Russia’s young people will learn to look with disdain on the products of Russia’s Western-oriented culture-mongers. Their elders do already: opinion polls show that a large majority of Russians see Western cultural influence as a negative.
...
Particularly damaging to Russia’s future has been the emergence and preeminence of pro-Western economic and financial elites. Ever since the haphazard and in many cases criminal privatization of state resources in the 1990s, there was brought up an entire cohort of powerful economic agents who does not have Russia’s interests in mind. Instead, these are purely selfish economic actors who until quite recently thought that their ill-gotten gains would allow them to enter into posh Western society. These people usually have more than one passport, they try to keep their families in some wealthy enclave outside of Russia, they send their children to schools and universities in the West, and their only use for Russia is as a territory they can exploit in creating their wealth extraction schemes.
When in response to the start of Russia’s special military operation the West mounted a speculative attack on the ruble, forcing Russia’s central bank to impose strict currency controls, these members of the Russian elite were forced to start thinking about making a momentous choice. They could stay in Russia, but then they would have to cut their ties to the West; or they could move to the West and live off their savings, but then they would be cut off from the source of their wealth. Their choice was made easier by Western governments which worked hard to confiscate the property of rich Russian nationals, freeze their bank accounts and subject them to various other indignities and inconveniences.
Still, it’s a hard choice for them to make—realizing that, in spite of their sometimes fabulous wealth, for the collective West they are just some Russians that can be robbed. Many of them are mentally unprepared to throw in their lot with their own people, whom they have been taught to despise and to exploit for personal gain. A quick victory in Russia’s special military operation would allow them to think that their troubles were temporary in nature. Given enough time some of them will run away for good while others will decide to stay and work for the common good in Russia.
Next in line are various members of the Russian government who, having been schooled in Western economics, are incapable of understanding the economic transformation that is occurring in Russia, never mind helping it along. Most of what passes for economic thought in the West is just an elaborate smokescreen over this fundamental dictum: “The rich must be allowed to get richer, the poor must be kept poor and the government shouldn’t try to help them (much).” This worked while the West had colonies to exploit, be it through good old-fashioned imperial conquest, plunder and rapine, or through financial neocolonialism of Perkins’s “economic hit men,” or, as has recently been grudgingly admitted by several top EU officials, by taking advantage of cheap Russian energy.
That doesn’t work any more—not in the West, not in Russia or any place else, and mindsets have to adjust. There is a great deal of inertia in appointments to government positions, where there are many vested interests vying for power and influence. It takes time for such basic ideas to percolate through the system as the fact that the US Federal Reserve no longer has a planet-wide monopoly on printing money. Therefore, it is no longer necessary for Russia’s central bank to have dollars in reserve to cover their ruble emissions to defend it against speculative attack since it is no longer necessary for Russia’s central bank to allow foreign currency speculators to run rampant and stage speculative attacks.
But some results have already been achieved, and they are nothing short of spectacular: over the past few months, just a few well-chosen departures from Western economic orthodoxy have made the ruble the world’s strongest currency, have allowed Russia to earn more export revenue by exporting less oil, gas and coal, and have allowed it to drive inflation down to almost zero. Since the start of the special military operation, Russia has been able to reduce its national debt by a large amount and increase government revenues. A swift end to Russia’s special military operation may spell the end of such miracles and a most unwelcome return to the untenable status quo ante.
...
Perhaps this is mission creep, or perhaps this has been the plan all along, but what Russia is doing at this point is destroying NATO. You may recall that a year ago Russia demanded that the US honor certain security guarantees it made as a condition for allowing the peaceful reunification of Germany; namely, that NATO would not expand eastward. “Not an inch to the east” was how the official record of the meeting reads. Gorbachev and Shevardnadze failed to get this deal on paper and signed, but a verbal deal is a deal. A year ago Russia’s offer was quite moderate: that NATO withdraw to its pre-1997 borders, when it expanded to Eastern Europe.
But, as usually happens when negotiating with the Russians, their initial offer is usually the best. For all we know, based on how things are going in the Ukraine, Russia’s best and final offer may require NATO to disband altogether. After all, the Warsaw Pact disbanded 31 years ago but NATO is still around and bigger than ever; what for? To fight Russia? Well, then, what are they waiting for? Come and get it! This may not even take the form of a negotiation. For example, Russia could say, take a quick whack at Latvia (it richly deserves a whack or two for abusing its large native Russian population Nazi-style) and then stand back and say, “Come on, NATO, come and die heroically on our doorstep for poor little Latvia!” At this, NATO officials will stand united but very quiet, thoughtfully examining their own and each others’ shoes. Once it becomes clear that there will be no offers to launch World War III to avenge Latvia, NATO will quietly dry up and blow away.
Finally, we come to what is perhaps the least important reason for the Goldilocks War: the former Ukraine itself. In view of Russia’s other strategic goals, it seems more of the nature of a sacrificial piece in a chess gambit. Given what Russia has already achieved over the past nine months—four new Russian regions, six million new Russian citizens, a land bridge to Crimea, irrigation water supply to Crimea—there isn’t much left for Russia to achieve militarily before its military campaign reaches the stage of diminishing returns. The addition of Nikolaev and Odessa regions and full control of the Black Sea coastline would, of course, be most valuable; control of Kharkov and Kiev somewhat less so. Control of the entire Dniepr hydroelectric cascade is a definite nice-to-have. As for the rest, it could be left to languish for ages as a deindustrialized, depopulated wasteland, labeled “Mostly harmless.”
Еве ќе се сложиме дека стално има процент што има пари и ќе кидне на време. Неможеш да порекнеш дека Украинците помасовно се мобилизираат и со поголем мотив влагаат у војнава. И да, на никој не му се гине ама на украинциве некако поише им се гине. Веројатно пошто за нив е егзистенцијален проблемот, а не за русите. Просечниот русин никогаш ама никогаш не се осетил нападнат на своја територија ни па никогаш се осетил загрозен од ширење на НАТО. Да се осетил ќе манифестирал. Вака од нигде никаде отидоа присилно да гинат за пропаганда, а им донесоа закони и драконски мерки против буна да немаат избор. Ова зборам за руси руси, не зборам за муџите платеници на Кадиров или монголите што зборат руски на исток тие се од господ забораени. Дагестанците видоа колку е саат па дигнаа џева по секоја цена, па Москва смируваше дека толку е мобилизацијата немало веќе. Е сеа ако им напраат нов бран наредна година ќе биде занимливо да се види реакцијата. Така да војнава нема оправдање за просечниот русин кој нема искочено од границите на федерацијата, меѓутоа има и те како за врхушката и за пропагандистите кои сите до еден без исклучок се со имот и/или фамилија на запад. Разликата е во цврстата моќ што ја има Путин врз ситуацијата дома и сега за сега ја држи контролата. Не очекувам да им се дешаваат револуции, ама самиот факт на потреба присилно да мобилизираш армија а притоа проповедаш дека ова е “да не биде или не”, кажува многу за поентата и оправданоста.
Не планирале у Москва дека уствари јенките се спремни у војна да влегуваат со нив и дека оваа ситуација е повод уствари за војна. Тоа е параметарот кој Путин го нема убацено у равенката. Фората беше да ги присилат украинците да потпишат договор, да се вратат на Минск договорите и да дадат гаранции дека нема со американците тикви да садат. Тоа беше целата акција со влез на војска у Киев, заплашување. После убиството на преговарачот и преземање на тотална контрола на јенките на Украина го имаме тоа што го имаме сега. Гинат украинците за окултната олигархија, за ѓубрињата кои ги држат сите конци на Запад и ги прават сите срања по светов.
Првична цел беше да се штедат човечки животи и инфраструктура. Е сега имаме мобилизација, и сега ќе гледаме права војна и тотално уништување на Украина. Само што нема да заврши тука приказната, ќе се убаци Полска тука, па НАТО, па ќе ескалира у Белорусија и т.д.
Крајно тенденциозен текст кој е ништо поише од нечие мислење. Али нејсе, ако е све така како што пишува, интересно е како овој што го пишувал ова не се осврнал кон мењањето генерали на секои три месеци. Ако све било феинт и тактика, тогаш зашто летаа разно разни генерал касап, месар, фреди кругер и слични баба рога генерали? Или да, и тоа е дел од тактиката. Ваљда и ова што им гаѓаат аеродроми длабоко на територија и тоа е дел од тактика.
Знаеш, отсуството на самокритичност е најголем заеб општо у животот, а највише у војна. И украинците мислеа дека имаат цела контрола над својата територија па кога почнаа пиздариите видоа дека најголеми колаборатори им биле у највисок врв на реоните кои потпаднаа под русите без испукан куршум. Да биле самокритични а не горди морони од типот на нивните довчерашни браќа руси, можда и ќе ја имале ситуацијата под контрола од сам старт.
Не планирале у Москва дека уствари јенките се спремни у војна да влегуваат со нив и дека оваа ситуација е повод уствари за војна. Тоа е параметарот кој Путин го нема убацено у равенката. Фората беше да ги присилат украинците да потпишат договор, да се вратат на Минск договорите и да дадат гаранции дека нема со американците тикви да садат. Тоа беше целата акција со влез на војска у Киев, заплашување. После убиството на преговарачот и преземање на тотална контрола на јенките на Украина го имаме тоа што го имаме сега. Гинат украинците за окултната олигархија, за ѓубрињата кои ги држат сите конци на Запад и ги прават сите срања по светов.
Првична цел беше да се штедат човечки животи и инфраструктура. Е сега имаме мобилизација, и сега ќе гледаме права војна и тотално уништување на Украина. Само што нема да заврши тука приказната, ќе се убаци Полска тука, па НАТО, па ќе ескалира у Белорусија и т.д.
Абе не планирале, како може да не планирале а поентата на војнава според Москва на крај се сведува да се избаци Украина од влијание на Америка. Па нормално дека ќе влезе и Америка колку што треба, и нормално дека русите знаеле и за тоа сценарио. Се додека е Путин на власт и има контрола дома, странска војска официјално нема да влезе у Украина. Првиот момент кога ќе се деси ,ако се деси, хаос у Москва, е тогаш влагаат all in сите. Се до тогаш ќе се препукуваат ќе си освајаат ниви и едните и другите и ќе си праат натиго дајмиго на региони пошто ни тие ни тие имаат капацитет трајно да одржат контрола на некоја од освоениве територии. Белорусија може само нож у грб да му забоде на Путин, и него тоа му е јасно чим до сега издржа Лукашенка да не нападне од север, а дефакто може кога сака пошто овој му чува грб со нуклеарки. Али не е таа математиката очигледно.
Абе не планирале, како може да не планирале а поентата на војнава според Москва на крај се сведува да се избаци Украина од влијание на Америка. Па нормално дека ќе влезе и Америка колку што треба, и нормално дека русите знаеле и за тоа сценарио. Се додека е Путин на власт и има контрола дома, странска војска официјално нема да влезе у Украина. Првиот момент кога ќе се деси ,ако се деси, хаос у Москва, е тогаш влагаат all in сите. Се до тогаш ќе се препукуваат ќе си освајаат ниви и едните и другите и ќе си праат натиго дајмиго на региони пошто ни тие ни тие имаат капацитет трајно да одржат контрола на некоја од освоениве територии. Белорусија може само нож у грб да му забоде на Путин, и него тоа му е јасно чим до сега издржа Лукашенка да не нападне од север, а дефакто може кога сака пошто овој му чува грб со нуклеарки. Али не е таа математиката очигледно.
Не ја разбираш ситуацијава, ебени се сите моментално. Нема назад за никого и нема решение. Оваа инволвираност на јенките и британците како и целиот тероризам што го направија, што индустриски што цивилен и воен е точка на вриење. Кога била кубанската криза се договориле сите дека има црвени линии, и си ги почитувале сите. Па имало договори, за исфрлање на ракети со среден дострел, па намалување на боеви глави, па антибалистички штит и т.н.
Ова све отиде у курац сега, кризата у Куба гомна да јаде работава.
Не е едноставно да ја контемплира целава ситуациј некој, посебно ако не знае историја и ако не прати воен развој, разместување на сили на терен, како и глобални економски текови. Гледај го ова ќе ти стане појасно, иако и он има некои дубиози а и не смее нормално да биде 100 % искрен заради цензурите.
Ги разбирам ја нив, они се поставуваат у ситуација на бранители на човечки права. На извадена ситуација од контекст они даваат размислувања како треба и како не треба. До душа секој што би пробал да даде мислење со еден фрлен поглед би дошол до истата констатација, дека Русија е агресорот. Ако не знаеш дека украинците си играа кур со русите од 2014 навака ќе си мислиш дека Русија е ѓаволска створевина. Следно е да паднеш на пропагандата на медиумите кои ќе ти ги сервираат сите невистини кои ги мантраат кај стигнат.
Викаат историјата ќе суди, ма да не сум сигурен...животот не е црно бел како и да е.
Ракетата била советско производство - Ту-141 "Стриж"
Проектиран под раководството на Георги Хофбауер и Леонид Куликов, Ту-141 го извршува првиот полет во 1974 г. Должината на апаратот е 14 м, тежи 5,4 тона.
Тој БПЛА е наменет за разузнавање на растојание од неколку стотици километра (домет 1000 км) при трансзвукови брзинии (до 1100 км/ч). Тој е опремен со фото и инфрацрвени камери. Апаратот уствари не се контролирал: тој лета по зададена маршрута, при нормална употреба - прстеновидно. Слетувањето е со помош на падобран. Не биле предвидено предавање на податоци по радиото - после паѓање, филмот требаше да биде земен и развиен. /тогаш немало дигитални фотоапарати со огромна резолуција/
Меѓу 1979-1989 г. во Харковскиот авионен завод се произведени 152 такви апарати. Колку од нив останале во Украина знае НАТО и Путин и Зелениот.
Порано тие биле користени како разузнавачки апарати, а не како напаѓачки. Во 2012 г. Ту-141 беше повлечен од вооружување на РФ.
Секоја чест на НАТО, не случаен беше тој Ту-141што падна во Загреб , реално е модифициран дронот, сигурно и малку подобрен, да лета пониско, особено ако му додадеш GPS, може да лета пониско, дури и би можел да го управуваш. Фрлиш тоа оптики, леќи, лентов фотоапарат, ќе ти остане доста место за експлозив. Оригиналот можел да лета 500 км и 500 км назад, да падне кај тебе и да го земеш филмот, сега ако го користиш како ракета со бомба може 1000 км. Башка ако смениш цела електроника може да добиеш пола тон место за експлозив, а и се има некој пензионери од Харков што учествувале во проектот. Башка до 2014 Украина произведуваше доста делови за руските ВКС.
Нешто ми изгледа како тест на Русија за уништување на нејзиниот нуклеарен потенцијал, превентивен удар.
Во секој случај војната напредува, НАТО нема време, или Украина ќе капитулира или треба активно да влезе во Украина. Немаат струја, вода парно, интернет, телефони, сега ја почнаа и железницата, некој месец им останува до капитулацијата, но реално војната е НАТО- Русија, така да ќе видиме колку време ќе трае. Украинците можат само да ќутат и пушат, господарите веќе им предлагаат кој може да иде да живее на село, на дрва, свеќа, леб сол, се разбира мажите и децата да се на фронтот да го бранат нацизмот, дури има случаи после окупацијата на Херон за казна мобилизираат 16-т годишни.
Русија почна една варијанта на денацификација, западот се замеша во војната, плановите се адаптираат спрема противникот, залогот се зголемува. Сега ќе почне да руши и мостови, целата пруга.
Во секој случај не е убаво, никој неможел да помисли дека НАТО ќе проба да уништи Руски стратегиски нуклеарни бомбардери. Иако тие се повеќе за украс, главно се подморници, подземни шахти, и мобилни возови.
Егото тоа го смета за закана заради неговата реактивна природа. Подолго време ако веруваш у некоја приказна таа станува дел од твојот идентитет, а идентитетот е најсвето нешто кај луѓето.
Затоа онаа позната реченица на Алан Ватс, дека не му должиш ништо на човекот кој си бил вчера. Некој ќе го протумачи како немање карактер, ама да не идеме толку далеку
Не ја разбираш ситуацијава, ебени се сите моментално. Нема назад за никого и нема решение. Оваа инволвираност на јенките и британците како и целиот тероризам што го направија, што индустриски што цивилен и воен е точка на вриење. Кога била кубанската криза се договориле сите дека има црвени линии, и си ги почитувале сите. Па имало договори, за исфрлање на ракети со среден дострел, па намалување на боеви глави, па антибалистички штит и т.н.
Ова све отиде у курац сега, кризата у Куба гомна да јаде работава.
Не е едноставно да ја контемплира целава ситуациј некој, посебно ако не знае историја и ако не прати воен развој, разместување на сили на терен, како и глобални економски текови. Гледај го ова ќе ти стане појасно, иако и он има некои дубиози а и не смее нормално да биде 100 % искрен заради цензурите.
Професоров е само уште еден у купчето дека само Русија има право на црвени линии. И дека ко на размазено дете ако не му купиш играчка у Џамбо има право да се треска од земја пред сите. Иначе да у прсво си дека ова е комплексно за сфаќање, еве и на домашните неможе Путин да им објасни па се прашуваат на кого и зошто му требаше ова.
Професоров е само уште еден у купчето дека само Русија има право на црвени линии. И дека ко на размазено дете ако не му купиш играчка у Џамбо има право да се треска од земја пред сите. Иначе да у прсво си дека ова е комплексно за сфаќање, еве и на домашните неможе Путин да им објасни па се прашуваат на кого и зошто му требаше ова.
US Ambassador William Burns, now CIA director, admitted in 2008 embassy cable that NATO expansion to Ukraine crosses Russia's security "redlines" and could lead to violence which would force Moscow to intervene.
A recording of Assistant Secretary of State Victoria Nuland and ambassador Geoffrey Pyatt speaking on the phone about US strategy for a political transition ...
www.youtube.com
Земи слушај ги Douglas Mcgregor, Scot Ritter....
Колективниот Запад сака да се шири накај Сибир, тоа е целата заебанција. на крајно ниво. И ти со твојот северџански менталитет викаш да им се натртат.....јебеш црвени линии дај ми ајфон и интернет и сл. замајувања што ги нуди западот, дај лубриканти, дај ја помијата на луѓе како Шваб и т.н.
Професоров е само уште еден у купчето дека само Русија има право на црвени линии. И дека ко на размазено дете ако не му купиш играчка у Џамбо има право да се треска од земја пред сите. Иначе да у прсво си дека ова е комплексно за сфаќање, еве и на домашните неможе Путин да им објасни па се прашуваат на кого и зошто му требаше ова.
Страшен си !
Има и написмено СССР ја напушта источна Германија и целиот блок на СИВ, гаранција от САД НАТО да не се шири натаму.
Уствари западот се шири, и се тие што излажале. Но веќе сите ги разбраа дека се подли недоговороспособни. Како што порано доста народи потпишувале некакви договори со колонизаторот, од тип Бик Што седи, абуриџените. Договорот важи ако е во нивна корист, ако не е одма неважи. Не само со нато и Русија, пример беше либерализам и слободна трговија со Кина Индија.... Сега не е веќе, а планска економија во ЕУ и САД со квоти царини забрани.
Вклучително и Македонија, цел источен блок затвори стотици илјади фабрики, демек несмеело државата да се меша на слободниот пазар, а од 2-3 години тој истиот запад се меша на нивните фабрики, гледа ако може да не ги затвори, донира пари, предимство за откуп на продукција...
US Ambassador William Burns, now CIA director, admitted in 2008 embassy cable that NATO expansion to Ukraine crosses Russia's security "redlines" and could lead to violence which would force Moscow to intervene.
A recording of Assistant Secretary of State Victoria Nuland and ambassador Geoffrey Pyatt speaking on the phone about US strategy for a political transition ...
www.youtube.com
Земи слушај ги Douglas Mcgregor, Scot Ritter....
Колективниот Запад сака да се шири накај Сибир, тоа е целата заебанција. на крајно ниво. И ти со твојот северџански менталитет викаш да им се натртат.....јебеш црвени линии дај ми ајфон и интернет и сл. замајувања што ги нуди западот, дај лубриканти, дај ја помијата на луѓе како Шваб и т.н.
Znaci ova kazuva deka Ukraina sakala da vleze vo NATO Membership Action Plan i da stremi kon clenstvo. Ne vidov deka gotovo ja primile Ukraina odnosno deka taa bila pred vlez pa morala da dojde do intervencija. Taka mozevme ovde da citame od nekoi clenovi.
Ама пак не ти е јасно, не е Путин што го прави ова....еве ти пак еден хинт
Земи слушај ги Douglas Mcgregor, Scot Ritter....
Колективниот Запад сака да се шири накај Сибир, тоа е целата заебанција. на крајно ниво. И ти со твојот северџански менталитет викаш да им се натртат.....јебеш црвени линии дај ми ајфон и интернет и сл. замајувања што ги нуди западот, дај лубриканти, дај ја помијата на луѓе како Шваб и т.н.
Абе не викам ја тоа, самите руси викаат дајте визи за на запад да одјебеме од оваа вукојебина кај што шака транзициски криминалци ни ебат матер со години.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.
, реално е модифициран дронот, сигурно и малку подобрен, да лета пониско, особено ако му додадеш GPS, може да лета пониско, дури и би можел да го управуваш. Фрлиш тоа оптики, леќи, лентов фотоапарат, ќе ти остане доста место за експлозив. Оригиналот можел да лета 500 км и 500 км назад, да падне кај тебе и да го земеш филмот, сега ако го користиш како ракета со бомба може 1000 км. Башка ако смениш цела електроника може да добиеш пола тон место за експлозив, а и се има некој пензионери од Харков што учествувале во проектот. Башка до 2014 Украина произведуваше доста делови за руските ВКС.
