- Член од
- 7 септември 2016
- Мислења
- 22.396
- Поени од реакции
- 38.939
- Во врска со дијагнозата, резидуалната шизофренија F20.5.:
,,До денес, психијатријата користи неколку опции за класификација на шизофреничните нарушувања. Некои се засноваат на севкупноста на одредени симптоми, други на интензитетот на нивните манифестации. Други, пак, се на варијантите на перцепцијата на болеста од самиот пациент и неговите роднини. Една од овие форми, која се јавува доста често кај пациенти во ремисија е резидуалната шизофренија F20.5.
И покрај фактот дека шизофренијата се смета за неизлечива болест и се влошува со текот на времето, шизофреничарите имаат и чудни периоди на ремисија.
Кај резидуалната шизофренија, пациентите доживуваат целосен сет на симптоми во одреден временски период. Тогаш нивната манифестација слабее и станува минимална, многумина, патем, се враќаат во нормален живот, создаваат семејства и одат на работа. Но, отсуството на изразени симптоми не треба да ги уверува роднините на пациентот, бидејќи тие сè уште ги чувствуваат негативните последици. На пациентот, напротив, може да му се чини дека сè е во ред.
Во клиничката психијатрија, оваа форма на болеста може да се смета за латентна, хронична, долготрајна или слаба. Многу е тешко да се препознае преостанатата шизофренија без дијагноза од специјалист, иако дури и луѓето без специјално образование и искуство можат да забележат некои знаци, на пример:
- Многу ниски стапки на психомоторна и физичка активност, хиподинамија, летаргија, летаргија. Се добива впечаток дека личноста е многу уморна, не спиела доволно, преуморна.
- Слаба манифестација на емоции, несоодветни, слабо изразени емоционални реакции на надворешни дразби.
- Високо ниво на пасивност во одлучувањето, пациентот се труди да не покажува никаква иницијатива.
- Стилски и семантички слаб говор.
- Стагнација на изрази на лицето, неможност да се воспостави полноправна невербална комуникација со пациентот, скитници очи, чести промени во држењето на телото и гласовна модулација.
- Ниско ниво на социјална продуктивност.
- Невешт, занемарување на личната хигиена.
Важна фаза на закрепнување по ваква болест е социјалната адаптација и намалувањето на другите негативни последици за психата на пациентот. Можете да го поправите позитивниот резултат од курсевите за третман со лекови и психотерапија со спроведување на една од достапните опции за стабилизирање на состојбата на пациентот:
- Одржувајте позитивно расположение, не обидувајте се да се сеќавате на периодот на акутната фаза на болеста во присуство на пациентот. Можете да натерате некоја личност да се чувствува виновно што предизвикува страдање на саканите, што само ќе ја влоши неговата состојба.
- Бидејќи личноста има потисната емоционална сфера, фокусирајте се на пријатни активности кои не бараат активно манифестирање на емоции. Добивајќи задоволство преку решавање на логични или секојдневни проблеми, човекот ќе доживее олеснување и задоволство од завршената работа.
- Дозволете му на пациентот да се вклучи во каква било креативност што му е достапна. Преку цртање или пеење, свирење на музички инструменти или работа со глина, човекот стекнува ментална рамнотежа, повторно учи да се концентрира на детали, да се сеќава на редоследот на дејствата и да постигнува резултати.....“
... консултација околу валпроична (Депакине) дали дозата треба да се зголеми или ќе се следи пациентот доколу му се зачестат епилептичните напади.
... посебен акцент за тие кои веќе имаат проблем со покачена телесна тежина.
... следење на нивото на гликоза во крвта, можно е покачување,
... со претпазливост комбинација на рисперидон и бензодиазепини (диазепам) кога се пијат во комбинација да се има меѓу нив разлика во текот на денот евентулано да се намали и дозата на диазепам и јачината.
- сето ова, во консултација со лекарот кој го моноторизира пациентот и му ја одредува терапијата.
Последно уредено:
