Има еден текст на официкалната страна на ОТО, се вика - За Кроулијанството. Добро е да го прочитаат оние што размислуваат како Ботко. Телемата не значи дека јас треба во се да имам идентични размислувања и начин на живот како Кроули. Тој бил и бисексуалец, јас не сум, дали тоа значи дека не сум во ,,култот" поради тоа? Кроули бил и против вакцините, не затоа што не верувал во нивната ефикасност туку затоа што сметал дека луѓето треба преку природна селекција да станат поздрави, подобри и слично. Јас ни за тоа не се слагам со него, според Ботко испаѓа дека сега треба да ме исфрлат од ОТО...
Има многу луѓе што ми се драгоцени, битни и ги сакам безрезервно, да ги сметам за животни или пештерски луѓе бидејќи не биле во ОТО е тешка глупост!
Овој е меѓу првите одговори на темава што ги добивам, а се искрени и не се кријат зад кодифицирани „бисери“ кои страхотно ме иритираат ко пристап. Овде има простор да зборуеме ко нормални луѓе. Додека некој пристапуе со почит, и ја ќе пристапуем со почит. Во спротивно, враќам на ист начин.
1. Ти веруем дека не секој треба да мисли ко Кроули и да ги има неговите мненија за работите во животот. Не веруем дека секој од твојот Ред се сложува со Кроули за све. Но исто така веруем дека неговиот „Закон“ не е нешто подложно на несогласување бидејќи не доаѓа од самиот Кроули, туку од Ајваз. Кажи ми дека не е така. Социјалните структури кои поради дефицит на термини влагаат у категоријата на „култови“, „религии“, „филозофии“ и уште по некоја класификација, понекогаш делат некои карактеристики. Кроули го нема статусот на општопознатите култ лидери во О.Т.О. и/или А.'. A.'., но О.Т.О. има некои други карактеристики што ги дели со култовите и другите религии, а тоа е слепата верба во „Книгата на Законот“, помеѓу другото. Кажи дека не е така.
2. Не знам дали се согласуваш со ова начело, можеби не се согласуваш.
„Liber CI - Отворено писмо до оние што би сакале да се придружат на редот
ORDO TEMPLI ORIENTIS
Обврски на браќата
28. Членовите на редот треба да се однесуваат кон луѓето кои се надвор од редот како да не поседуваат никаков вид на права затоа што не го прифатиле законот, и затоа се слични на пештерски луѓе, остатоци од преживеана цивилизација и кон нив треба да се однесуваат со добрина исто како и кон било кое друго животно и да прават напор да ги доведат до Слобода. “
Но истото е доста специфично и недвосмислено. Доколку истото би било цитат од Библијата, дали ќе го толкуваше симболично или ќе им го натураше на верниците во уста? Доколку ова начело има некакво друго значење, те молам објасни го.
И ако сакаш да имаме конструктивна дебата, одговарај прецизно и искрено, прави прецизни приговори, со прецизна аргументација. Ако почнеш да ми зборуваш шифрирано, не чинам дека ќе имаме за што да зборуваме, а ниту пак ако почнеш со „профаните не може да разберат“ муабети. У таков случај ќе престанеме со дискусија и секој ќе си го тера своето на темиве.
Што и да те боли - си има болница, не сме ние должни да те лечиме.
Но да лажеш и измислуваш сказни „како си бил поканет за иницијација во О.Т.О., а ти како стара тетка си рекол: НЕ и си заминал“ може само да ги лажеш оние кои никогаш и не слушнале за иницијација и за Телема...
Овој е меѓу првите одговори на темава што ги добивам, а се искрени и не се кријат зад кодифицирани „бисери“ кои страхотно ме иритираат ко пристап. Овде има простор да зборуеме ко нормални луѓе. Додека некој пристапуе со почит, и ја ќе пристапуем со почит. Во спротивно, враќам на ист начин.
1. Ти веруем дека не секој треба да мисли ко Кроули и да ги има неговите мненија за работите во животот. Не веруем дека секој од твојот Ред се сложува со Кроули за све. Но исто така веруем дека неговиот „Закон“ не е нешто подложно на несогласување бидејќи не доаѓа од самиот Кроули, туку од Ајваз. Кажи ми дека не е така. Социјалните структури кои поради дефицит на термини влагаат у категоријата на „култови“, „религии“, „филозофии“ и уште по некоја класификација, понекогаш делат некои карактеристики. Кроули го нема статусот на општопознатите култ лидери во О.Т.О. и/или А.'. A.'., но О.Т.О. има некои други карактеристики што ги дели со култовите и другите религии, а тоа е слепата верба во „Книгата на Законот“, помеѓу другото. Кажи дека не е така.
2. Не знам дали се согласуваш со ова начело, можеби не се согласуваш.
„Liber CI - Отворено писмо до оние што би сакале да се придружат на редот
ORDO TEMPLI ORIENTIS
Обврски на браќата
28. Членовите на редот треба да се однесуваат кон луѓето кои се надвор од редот како да не поседуваат никаков вид на права затоа што не го прифатиле законот, и затоа се слични на пештерски луѓе, остатоци од преживеана цивилизација и кон нив треба да се однесуваат со добрина исто како и кон било кое друго животно и да прават напор да ги доведат до Слобода. “
Но истото е доста специфично и недвосмислено. Доколку истото би било цитат од Библијата, дали ќе го толкуваше симболично или ќе им го натураше на верниците во уста? Доколку ова начело има некакво друго значење, те молам објасни го.
И ако сакаш да имаме конструктивна дебата, одговарај прецизно и искрено, прави прецизни приговори, со прецизна аргументација. Ако почнеш да ми зборуваш шифрирано, не чинам дека ќе имаме за што да зборуваме, а ниту пак ако почнеш со „профаните не може да разберат“ муабети. У таков случај ќе престанеме со дискусија и секој ќе си го тера своето на темиве.
1. Во самиот Liber Al, стои дека толкувањето на книгата на други ќе значи дека си ,,центар на чума" и како таков другите треба да те избегнуваат, тоа е огромна разлика од библијата на пример, каде такво нешто никаде не е кажано. Тоа исто така е причина поради која не го сметам ОТО за култ, бидејќи секој според своите разбирања треба да си ја најде смислата во таа симболика, што значи нема догми. Кроули самиот кажува дека не очекува следбеници кои фанатично ќе го копираат и ќе имаат идентични ставови како и тој.
2. Во истиот текст стои и дека членовите што имаат фабрики, рудници и друг недвижен капитал, треба дел од него да го отстапат на редот. Ако одиме според логикава што ја наметна, испаѓа дека секој член на ОТО што има на лример куќа и викендичка или стан и дуќан, два стана и куќа, фирма....треба да отстапи дел на редот. Според тоа, треба половина од членството досега да биде исклучено. Тоа е доволен аргумент дека не се работи за мандаторно правило, туку повеќе како советодавно. Никаде јас не сум обврзан да сметам било кој за животно само затоа што не е член. Јас на тоа гледам на следниов начин - Човек што живее во согласност со својата суштина, живее според законот на телемата, оние што одат против својата суштина се слични на животни, па според мене и полоши. На животно да му чепнеш младенче, око ќе ти извади, за разлика од верник на некоја од религиите на Аврам, каде тој - Аврам е пример и патријарх а пример му е спремноста да го заколе синот единец, за да искаже покорност....за мене некој тоа што го смета за ок е бетер од животно и не го кријам тоа.
Може секој сешто да каже, како да докажам јас дека тој лаже и измислува сешто за О.Т.О., бидејќи неколкупати има напишано како ова или она не му се допаѓа во врска со Телема и иницијаторски Редови (како да мора да му се допадне нештото за да е праведно) и како ние не покануваме, освен да копирам од официјални документи (а тоа е правено тука) како и кој може да БАРА иницијација... мора да побараш иницијација, мора да имаш волја за тоа, не некој да те поканува, ајде ако сакаш...
И целиот муабет е како го поканиле, ама тој бидејќи ги надминува овие работи - одбил. Психологија...
Мислиш дека ова е првиот ваков муабет? Ниту прв ниту последен...
Но, секако - вие си знаете, тука се споделени информации секакви, треба оние кои ги интересира сето ова - да истражуваат
Коментар за пасусот за животните:
Животните најмногу живеат според својата волја! Особено кога човекот не им се меша со тренирање, условување, трауматизирање и други обиди да се донесе животното под своја „волја“. И особено кога екосистемот е во баланс
Животните се неинхибирани - се водат според најценетето кое природата им го дала. Да се биде во контакт со животно кое е во склад со својата автентичност значи да се биде во допир со своето најавтентично себство, или волја како што би рекле.
Знам дека у западната езотерија, базирано на тоа што го имам читано, на животните се гледа како помалку вредни од нас, јас поинаку го гледам тоа. Можеби ова долгогодишно сфаќање произлегува од нашата колективна сенка - обидот да се отуѓиме од природното, обидот да се биде повеќе од природно битие, да се чувствуваме себеси како посупериорни над остатокот од битијата на планетава?
Ги предизвикувам овие сфаќања за „нижоста“ на животните. Food for thought
1. Во самиот Liber Al, стои дека толкувањето на книгата на други ќе значи дека си ,,центар на чума" и како таков другите треба да те избегнуваат, тоа е огромна разлика од библијата на пример, каде такво нешто никаде не е кажано. Тоа исто така е причина поради која не го сметам ОТО за култ, бидејќи секој според своите разбирања треба да си ја најде смислата во таа симболика, што значи нема догми. Кроули самиот кажува дека не очекува следбеници кои фанатично ќе го копираат и ќе имаат идентични ставови како и тој.
2. Во истиот текст стои и дека членовите што имаат фабрики, рудници и друг недвижен капитал, треба дел од него да го отстапат на редот. Ако одиме според логикава што ја наметна, испаѓа дека секој член на ОТО што има на лример куќа и викендичка или стан и дуќан, два стана и куќа, фирма....треба да отстапи дел на редот. Според тоа, треба половина од членството досега да биде исклучено. Тоа е доволен аргумент дека не се работи за мандаторно правило, туку повеќе како советодавно. Никаде јас не сум обврзан да сметам било кој за животно само затоа што не е член. Јас на тоа гледам на следниов начин - Човек што живее во согласност со својата суштина, живее според законот на телемата, оние што одат против својата суштина се слични на животни, па според мене и полоши. На животно да му чепнеш младенче, око ќе ти извади, за разлика од верник на некоја од религиите на Аврам, каде тој - Аврам е пример и патријарх а пример му е спремноста да го заколе синот единец, за да искаже покорност....за мене некој тоа што го смета за ок е бетер од животно и не го кријам тоа.
1. Но внимавај, ти мора да ја интерпретираш кaко што ти лежи „Книгата на Законот“, а не текстот на Мики1 или некоја случајна шкрабаница. Тоа значи дека во нејзе, така како што е пишана, има одредени вистини без разлика на тоа дали интерпретацијата е буквална или преносна и субјективна. Тоа значи дека ти не можеш да кажеш: „Јас не се согласувам со 35 и мислам дека треба да биде вака и вака", иако можеш да го интерпретираш според твојата Волја. Тоа пак го прави словото неменливо, поради моќта на формулите, секако. А на некој начин, ти мора да се сложиш со напишаното, како и да решиш да го интерпретираш. На некој начин, тоа нужно повлекува безрезервно прифаќање на „Законот“ така како што е напишан, без можност за промени поради верувањето дека доаѓа од Ајваз кое има повеќе знаења од некој член на Редот што чини, според својот увид, дека тоа не е така.
2. Тоа е „советодавно", а не „мандаторно", како и другите совети за давање капитал, но зошто постои тој совет? Зошто некое начело би советувало таква работа?
Кога нешто има таква советодавна улога, тоа значи дека е добредојден тој што ќе го прифати советот, а не осуден поради неговиот однос кон другите што не се иницирани. Ако некој рече: „Во ред, јас го прифаќам советот дека тие надвор од Редот се животни“, тоа ќе биде аплаудирано како нешто добро и поддржано од Редот. На некој начин, се поддржува директен шовинизам кон неистомислениците. За мене ова е очигледен етички проблем, чинам дека разбираш и зошто. Ти не чиниш дека советувањето на таков пристап од страна на Редот, па макар и да не е мандаторно, е шовинистичко? Замисли си некоја организација во која постои совет:
„Се советуваат Членовите на редот да се однесуваат кон жените/хомосексуалците/црнците како да не поседуваат никаков вид на права и затоа се слични на пештерски луѓе, остатоци од преживеана цивилизација и кон нив треба да се однесуваат со добрина исто како и кон било кое друго животно. “
Или некоја религиозна фундаментална муслиманска секта...
„Се советуваат Членовите на редот да се однесуваат кон кафирите како да не поседуваат никаков вид на права и затоа се слични на пештерски луѓе, остатоци од преживеана цивилизација и кон нив треба да се однесуваат со добрина исто како и кон било кое друго животно. “
Ова би било толкувано како чист шовинизам кон личностите што не се дел од групата. Не ме зезај, не може да не ти пречи ова и да не гледаш проблем у истото... Па тоа се коси со целата претстава дека О.Т.О. се залага за еднаквост и толеранција.
Коментар за пасусот за животните:
Животните најмногу живеат според својата волја! Особено кога човекот не им се меша со тренирање, условување, трауматизирање и други обиди да се донесе животното под своја „волја“. И особено кога екосистемот е во баланс
Животните се неинхибирани - се водат според најценетето кое природата им го дала. Да се биде во контакт со животно кое е во склад со својата автентичност значи да се биде во допир со своето најавтентично себство, или волја како што би рекле.
Знам дека у западната езотерија, базирано на тоа што го имам читано, на животните се гледа како помалку вредни од нас, јас поинаку го гледам тоа. Можеби ова долгогодишно сфаќање произлегува од нашата колективна сенка - обидот да се отуѓиме од природното, обидот да се биде повеќе од природно битие, да се чувствуваме себеси како посупериорни над остатокот од битијата на планетава?
Ги предизвикувам овие сфаќања за „нижоста“ на животните. Food for thought
Езотеричарите низ историјата ги гледале животните како суштества со нижа свест (како и некои хинду школи, па оттаму и реинкарнациите кои те носат кон „пониски“ животни форми), поблиски до инстинктивната примордијална природа која не вклучува самосвесност, совест и сл. Некои нови езотериски правци (како неопаганизмот) гледаат поинаку на сето тоа. Мада, некои многу стари спиритуални учења (многу шамански/анимистички учења) гледаат поинаку на животното.
Коментар за пасусот за животните:
Животните најмногу живеат според својата волја! Особено кога човекот не им се меша со тренирање, условување, трауматизирање и други обиди да се донесе животното под своја „волја“. И особено кога екосистемот е во баланс
Животните се неинхибирани - се водат според најценетето кое природата им го дала. Да се биде во контакт со животно кое е во склад со својата автентичност значи да се биде во допир со своето најавтентично себство, или волја како што би рекле.
Знам дека у западната езотерија, базирано на тоа што го имам читано, на животните се гледа како помалку вредни од нас, јас поинаку го гледам тоа. Можеби ова долгогодишно сфаќање произлегува од нашата колективна сенка - обидот да се отуѓиме од природното, обидот да се биде повеќе од природно битие, да се чувствуваме себеси како посупериорни над остатокот од битијата на планетава?
Ги предизвикувам овие сфаќања за „нижоста“ на животните. Food for thought
Вистинската волја значи и да не ги спречуваш другите ѕвезди да ја вршат својата волја. Тоа - ѕвезди, е многу битен момент, бидејќи во Liber Al стои - Секој маж и секоја жена е ѕвезда. Не вели секое живо суштество, туку секој маж и секоја жена. Животните се водат од нагони, нагоните и желбите се слични, не се Волја од телемитски аспект. Животното нема проблем да те нападне или дури и убие ако смета дека си му загрозил територија, плен и слично. Тоа не е волја.
За да живееш според својата волја, треба да ја спознаеш својата суштина, тоа го можат битија со поголем когнитивен и духовен капацитет.
1. Но внимавај, ти мора да ја интерпретираш кaко што ти лежи „Книгата на Законот“, а не текстот на Мики1 или некоја случајна шкрабаница. Тоа значи дека во нејзе, така како што е пишана, има одредени вистини без разлика на тоа дали интерпретацијата е буквална или преносна и субјективна. Тоа значи дека ти не можеш да кажеш: „Јас не се согласувам со 35 и мислам дека треба да биде вака и вака", иако можеш да го интерпретираш според твојата Волја. Тоа пак го прави словото неменливо, поради моќта на формулите, секако. А на некој начин, ти мора да се сложиш со напишаното, како и да решиш да го интерпретираш. На некој начин, тоа нужно повлекува безрезервно прифаќање на „Законот“ така како што е напишан, без можност за промени поради верувањето дека доаѓа од Ајваз кое има повеќе знаења од некој член на Редот што чини, според својот увид, дека тоа не е така.
2. Тоа е „советодавно", а не „мандаторно", како и другите совети за давање капитал, но зошто постои тој совет? Зошто некое начело би советувало таква работа?
Кога нешто има таква советодавна улога, тоа значи дека е добредојден тој што ќе го прифати советот, а не осуден поради неговиот однос кон другите што не се иницирани. Ако некој рече: „Во ред, јас го прифаќам советот дека тие надвор од Редот се животни“, тоа ќе биде аплаудирано како нешто добро и поддржано од Редот. На некој начин, се поддржува директен шовинизам кон неистомислениците. За мене ова е очигледен етички проблем, чинам дека разбираш и зошто. Ти не чиниш дека советувањето на таков пристап од страна на Редот, па макар и да не е мандаторно, е шовинистичко? Замисли си некоја организација во која постои совет:
„Се советуваат Членовите на редот да се однесуваат кон жените/хомосексуалците/црнците како да не поседуваат никаков вид на права и затоа се слични на пештерски луѓе, остатоци од преживеана цивилизација и кон нив треба да се однесуваат со добрина исто како и кон било кое друго животно. “
Или некоја религиозна фундаментална муслиманска секта...
„Се советуваат Членовите на редот да се однесуваат кон кафирите како да не поседуваат никаков вид на права и затоа се слични на пештерски луѓе, остатоци од преживеана цивилизација и кон нив треба да се однесуваат со добрина исто како и кон било кое друго животно. “
Ова би било толкувано како чист шовинизам кон личностите што не се дел од групата. Не ме зезај, не може да не ти пречи ова и да не гледаш проблем у истото... Па тоа се коси со целата претстава дека О.Т.О. се залага за еднаквост и толеранција.
1. Да го прифатиш законот не значи да одиш на нотар и да потпишеш договор, значи да ја пронајдеш во таа симболика сопствената слика за реалноста, духовноста и слично. Останува фактот дека толкување и наметнување на сопственото разбирање на други се смета за недозволиво.
2. Јас ти кажав како гледам на тој совет и што значи за мене. Како некои други гледаат е нивни проблем. Затоа постои систем на спонзорство или гаранти што ќе го проценат кандидатот и ќе оценат дали треба или не да му се даде зелено светло. Е сега, тој механизам секако не е 100% ефикасен но никаде не ни има таков.
Вистинската волја значи и да не ги спречуваш другите ѕвезди да ја вршат својата волја. Тоа - ѕвезди, е многу битен момент, бидејќи во Liber Al стои - Секој маж и секоја жена е ѕвезда. Не вели секое живо суштество, туку секој маж и секоја жена. Животните се водат од нагони, нагоните и желбите се слични, не се Волја од телемитски аспект. Животното нема проблем да те нападне или дури и убие ако смета дека си му загрозил територија, плен и слично. Тоа не е волја.
За да живееш според својата волја, треба да ја спознаеш својата суштина, тоа го можат битија со поголем когнитивен и духовен капацитет.
Автоматски споено мислење:
1. Да го прифатиш законот не значи да одиш на нотар и да потпишеш договор, значи да ја пронајдеш во таа симболика сопствената слика за реалноста, духовноста и слично. Останува фактот дека толкување и наметнување на еопственото разбирање на други се смета за недозволиво.
2. Јас ти кажав како гледам на тој совет и што значи за мене. Како некои други гледаат е нивни проблем. Затоа постои систем на спонзорство или гаранти што ќе го проценат кандидатот и ќе оценат дали треба или не да му се даде зелено светло. Е сега, тој механизам секако не е 100% ефикасен но никаде не ни има таков.
1. Јас не реков дека прифаќањето на Законот е како одење на нотар и потпишување договор. Ова е Strawman.
Повторно кажуваш дека Законот се интерпретира субјективно и преносно. Во ред, се сложивме околу тоа. Но јас ти велам друго нешто...
Науката и догмата се разликуваат бидејќи научните сознанија се менуваат со нови истражувања. Научникот не им дава 100% точност на теориите, дури и на тие најсилните. Научникот ги менува и методите со кои добива информации.
Догмите, од друга страна, се базираат на готови списи/доктрини кои се издиктирани од некој непобивлив извор кој знае повеќе од било кој, бил тој Ајваз, Џибрил или Јахве со плочите на Мојсеј. Без разлика дали тие списи ќе бидат толкувани буквално или како формули (Кабалата) кои му влијаат различно секому, кога тие правила и Закони не смеат да се побијат, станува збор за догма. Мислам дека сум доволно разбирлив. Сите учења кои почнуваат од недокажливи премиси кои не може да се тестираат, се псевдонаука според демаркацијата на фалсификација. Ајваз е еквивалент на Џибрил. Верувањето дека Ајваз дало некакви упатства е верување во работи кои се контрадикторни со сегашните сознанија и за кое немаш доказ.
Зборови што доведуваат до различни свесни состојби кај различни луѓе кои различно ги интерпретираат, ја губат својата епистемиолошка вредност. Ако слободата на интерпретација на еден исказ е преголема, а интерпретација преинклузивна, тогаш тој исказ нема никакво значење. Истиот може да значи „Сите китови летаат“ и „Јас јадам палачинка“. Тоа значи дека било кој исказ, колку и да е отворен на интерпретација, не може да биде интерпретиран секако.
Но дали секој ги интерпретира законите како што сака или има подобри начини за нивна интерпретација од други?
2. Ова е спинување. Јас не те прашав како ти го гледаш тоа. Еве, повторно ќе ги поставам прашањата, по определен редослед за да биде појасно прецизирано.
а) Зошто, според тебе, Редот би советувал таква работа?
б) Дали мислиш дека таквиот совет е шовинистички?
в) Доколку некое салафистичко братство би го имало истово начело, само за кафирите, дали би го оценил како нетолерантно?
Вистинската волја значи и да не ги спречуваш другите ѕвезди да ја вршат својата волја. Тоа - ѕвезди, е многу битен момент, бидејќи во Liber Al стои - Секој маж и секоја жена е ѕвезда. Не вели секое живо суштество, туку секој маж и секоја жена. Животните се водат од нагони, нагоните и желбите се слични, не се Волја од телемитски аспект. Животното нема проблем да те нападне или дури и убие ако смета дека си му загрозил територија, плен и слично. Тоа не е волја.
За да живееш според својата волја, треба да ја спознаеш својата суштина, тоа го можат битија со поголем когнитивен и духовен капацитет.
Знам што вели Кроули, го преиспитувам тоа. Волјата на човекот има врска со универзалната волја, сеопфатната волја. Она што не е вистинска волја е она што е во контраст со редот на универзумот. Значи, по автоматизам, ако животните не се експресија на таа волја и ако сами по себе немаат волја, односно не извршуваат задачи кои се во склад со вишата волја, тогаш тие не би постоеле, или ако би постоеле, не би постоеле на начин на кој постојат. Алтернативно, би биле истребени и со нивното истребување ќе вирее максимален и највиш ред на земјата (а за ова мислам не треба елаборација - на сите ни е јасно дека тоа не е така). Ние не одредуваме која е нивната волја според нашите перцепции за тоа што е правилно, а што не е, природата и универзалната волја си има свои механизми.
Инстинктите не можат да бидат нескладни со волјата бидејќи тоа подразбира дека најеволуираниот механизам би бил контрарен со универзалната волја - а тоа е неможно, бидејќи се што не е ускладено со универзалната волја е краткотрајно и уништено, не може да постои доволно долго, особено не толку долго и толку длабоко вкоренето како инстинктите.
За свесноста, не мора да се биде нешто конкретно свесен за својата волја - ако таа е најприродната и најавтентичната експресија на себството, тогаш таа доаѓа природно и, во оптимални ситуации, секоја акција ќе биде во склад со вишата волја, бидејќи егото не би било корумпирано од илузии. Со оглед на ова, животните би биле многу посклони да ја следат својата волја, особено бидејќи немаат его структури или имаат но истите се многу слаби, со тоа универзалната волја може директно да се експресира преку нив и во нивните инстинкти, без сопирници од его-условувања.
Кроули самиот прави разлика меѓу свесна волја и вистинска волја - значи, со тоа имплицира дека вистинската волја постои без разлика дали е свесна или не (ако личност не е свесна за својата виша волја, тоа не значи дека ја нема). Автоматски - тоа што животното не е свесно за вишата волја не значи дека ја нема. Исто така, тоа што личноста не е свесна дека се однесува од позиција на виша волја (пример, растена е во оптимални услови, а нема поим ни што е телема, ни магика, ни виша волја), не значи дека не се однесува од позиција на виша волја.
Може да создава од просторот на вишата волја преку чувствата и акциите, а притоа когнитивно поим да нема за истото, со оглед на тоа дека вишата волја не доаѓа со свесна намера туку со танцот на најдлабоката виша индивидуална волја и универзалната волја. Истото ќе важи и за животните - тие не мора да се свесни за она што го прават, за тоа што го прават да биде во склад со својата и универзалната волја.
Знам што вели Кроули, го преиспитувам тоа. Волјата на човекот има врска со универзалната волја, сеопфатната волја. Она што не е вистинска волја е она што е во контраст со редот на универзумот. Значи, по автоматизам, ако животните не се експресија на таа волја и ако сами по себе немаат волја, односно не извршуваат задачи кои се во склад со вишата волја, тогаш тие не би постоеле, или ако би постоеле, не би постоеле на начин на кој постојат. Алтернативно, би биле истребени и со нивното истребување ќе вирее максимален и највиш ред на земјата (а за ова мислам не треба елаборација - на сите ни е јасно дека тоа не е така). Ние не одредуваме која е нивната волја според нашите перцепции за тоа што е правилно, а што не е, природата и универзалната волја си има свои механизми.
Инстинктите не можат да бидат нескладни со волјата бидејќи тоа подразбира дека најеволуираниот механизам би бил контрарен со универзалната волја - а тоа е неможно, бидејќи се што не е ускладено со универзалната волја е краткотрајно и уништено, не може да постои доволно долго, особено не толку долго и толку длабоко вкоренето како инстинктите.
За свесноста, не мора да се биде нешто конкретно свесен за својата волја - ако таа е најприродната и најавтентичната експресија на себството, тогаш таа доаѓа природно и, во оптимални ситуации, секоја акција ќе биде во склад со вишата волја, бидејќи егото не би било корумпирано од илузии. Со оглед на ова, животните би биле многу посклони да ја следат својата волја, особено бидејќи немаат его структури или имаат но истите се многу слаби, со тоа универзалната волја може директно да се експресира преку нив и во нивните инстинкти, без сопирници од его-условувања.
Кроули самиот прави разлика меѓу свесна волја и вистинска волја - значи, со тоа имплицира дека вистинската волја постои без разлика дали е свесна или не (ако личност не е свесна за својата виша волја, тоа не значи дека ја нема). Автоматски - тоа што животното не е свесно за вишата волја не значи дека ја нема. Исто така, тоа што личноста не е свесна дека се однесува од позиција на виша волја (пример, растена е во оптимални услови, а нема поим ни што е телема, ни магика, ни виша волја), не значи дека не се однесува од позиција на виша волја.
Може да создава од просторот на вишата волја преку чувствата и акциите, а притоа когнитивно поим да нема за истото, со оглед на тоа дека вишата волја не доаѓа со свесна намера туку со танцот на најдлабоката виша индивидуална волја и универзалната волја. Истото ќе важи и за животните - тие не мора да се свесни за она што го прават, за тоа што го прават да биде во склад со својата и универзалната волја.
Одлична замерка. Истата замерка би можела да се аплицира и на луѓето. Ако нашето его не е комплементарно со правилата на Космосот, како е возможно тоа да постои? Ако постои, тоа значи дека сите наши постапки, со сѐ нашето интерферирање со туѓите Волји, се во склад со начелата на Космосот.
Генерално, во повеќето езотерички учења кои почиваат на еманационизмот, тоа се објаснува со фактот дека ние сме „корумпирани“ бидејќи живееме во материјалниот свет (како и животните) кој е најниската еманација на Бог. Ние, на некој начин, сме најлошиот Негов аспект. Според некои постари гностички учења, овој материјален свет е креација на Демиургот кој е машкиот комплемент на Софија. Таа е последната Еманација на Светлината, па го создала Него (кој нема Светлина), а тој го создал материјалниот свет. Според тој наратив, нам ни е вметната Светлина која може да избега од овој свет само преку определени пракси кои ќе нѐ оттргнат од материјалното. Во таквите учења инстинктивните нагони се производ на овој Свет, а Интелектот и Љубовта се аспекти од нашата душа, но ова е симплификација, системот е покомплициран.
Проблемот со етичката парадигма на Телема, вклучувајќи ја и позајмницата на кармата како концепт е парадоксот на кармата што е суштината на твојата критика.
Тој гласи вака: Ако јас наштетам некому, тоа значи дека не одам според космичките правила и добивам лоша карма. Но јас само ја исполнувам неговата лоша карма, па затоа му штетам (или Космосот, преку мене како медиум, ја остварува неговата лоша карма). Тогаш зошто јас добивам лоша карма?
Во однос на Liber CI, која се појавува прв пат 1919 во Equinox, Vol.III, No.1, стои забелешка на O.H.O. на О.Т.О. :
"These regulations first appeared in The Equinox III(1) (Detroit: Universal, 1919) and constitute our best and most comprehensive guidelines for Thelemic social intercourse. Certain provisions will need to be modified to take advantage of the U.S.A.'s comparatively enlightened tax-exemption statutes as applied to religious organizations - a few are of dubious legality at this writing. Most of the principles outlined herein have long been observed in the U.S. O.T.O."
- Equinox, Vol.III,1
Претходно споделив размисли на Sabazius Xº токму за овие работи кои се збунувачки и што оние кои не се заинтересирани за Редот, па и оние кои се заинтересирани и оние што не го прифаќаат Законот на Телема, секако го толкуваат сето ова, не земајќи во предвид и други книги од неколку класи издадени до A.'.A.'. од каде што доаѓа и Законот на Телема.
Времињата се менуваат. Човештвото не е исто како во 1919 e.v. нели. Редот О.Т.О. кој што прв го прифати Законот е многу развиен за разлика од тие времиња...
Ние не сме догма. Ние се менуваме, таков е законот.
Знам дека некои сакаат да расправаат како телемитските Редови се исто со старите институции кои се темелат на старите закони, како сме индоктринирани - но тоа не е вистина.
Ако индоктринацијата ја гледате како бхакти јога - да, тогаш ќе прифатам дека сум индоктриниран во Телема и тоа е мојата пракса на бхакти јога и се што носи тоа.
Инаку, тоа е површно размислување, а во најлош случај - злобен.
П.С. Човек што ги прифатил правата дадени во Liber Oz (која што е најзбиената форма на Законот на Телема) да важат за него, а овие права се многу поврзани со стихот кој што го дискутираат погоре, прифаќа дека истите тие права важат и за другите.
Острица со два меча е Телема и треба добар баланс во своите дејствувања, затоа постојат пракси, учења во самиот Ред, бидејќи кога еднаш ќе реши човек да го извади мечот - мора да го врати или во футролата со туѓа крв или да има на мечот своја крв. Нема колебање, но тоа не значи дека нема последица.
Сакам да кажам потребно е мудро дејствување во однос на другите, разбирање на нештата, освен Телема, да не заборава човек дека другиот тас ја содржи другата половина на Законот - Агапе, за која има многу пишувано самиот Кроули!
Бидејќи еден човек е цел универзум. Ако нема меѓусебен допир на два универзума, мала е веројатноста дека ќе се разберат две индивидуи во своите дејствувања и сопствените симболи, тоа не може да биде причина за војна или нечовечко однесување кон другоста.
Некој што не ја прифаќа Слободата, Светлината, Љубовта и Животот на Телема (четирите зраци на Законот дадени во Liber CL) - јас секако го третирам како човек што сеуште не успеал свесно да ги осознае работите кои доаѓаат со и преку Телема. Секој доаѓа од некаде и оди некаде, во дадениот момент - се е искуство и спознавање, кое може да донесе надминување.
Омразата ако постои кај луѓето заради Законот на Телема - сама ќе се погрижи за своите деца, исто како Сатурн со неговите деца.
Одлична замерка. Истата замерка би можела да се аплицира и на луѓето. Ако нашето его не е комплементарно со правилата на Космосот, како е возможно тоа да постои? Ако постои, тоа значи дека сите наши постапки, со сѐ нашето интерферирање со туѓите Волји, се во склад со начелата на Космосот.
Генерално, во повеќето езотерички учења кои почиваат на еманационизмот, тоа се објаснува со фактот дека ние сме „корумпирани“ бидејќи живееме во материјалниот свет (како и животните) кој е најниската еманација на Бог. Ние, на некој начин, сме најлошиот Негов аспект. Според некои постари гностички учења, овој материјален свет е креација на Демиургот кој е машкиот комплемент на Софија. Таа е последната Еманација на Светлината, па го создала Него (кој нема Светлина), а тој го создал материјалниот свет. Според тој наратив, нам ни е вметната Светлина која може да избега од овој свет само преку определени пракси кои ќе нѐ оттргнат од материјалното. Во таквите учења инстинктивните нагони се производ на овој Свет, а Интелектот и Љубовта се аспекти од нашата душа, но ова е симплификација, системот е покомплициран.
Проблемот со етичката парадигма на Телема, вклучувајќи ја и позајмницата на кармата како концепт е парадоксот на кармата што е суштината на твојата критика.
Тој гласи вака: Ако јас наштетам некому, тоа значи дека не одам според космичките правила и добивам лоша карма. Но јас само ја исполнувам неговата лоша карма, па затоа му штетам (или Космосот, преку мене како медиум, ја остварува неговата лоша карма). Тогаш зошто јас добивам лоша карма?
Благодарам на надополнувањето, натаму и одев уствари. Технички се што е, би било манифестирано е во склад со вишата волја бидејќи ако нешто не е во склад со истата, не ни може да постои. Може да биде креативна адаптација (што е секој одбранбен механизам и секоја его илузија) на некоја ситуациска околност. Значи, ако некоја личност живее во услови што се живото-загрозувачки, вишата волја би обезбедила одбранбени механизми што би биле доволни за личноста да излезе од таа живото-загрозувачка ситуација, со цел да преживее и да може понатаму да ја остварува вишата волја, освен ако вишата волја не е животот да се прекине. Што значи дека - се што е создадено, секое однесување и секоја интеракција е токму производ на таа волја (ќе ја пишувам само како волја понатаму, за вишата мислам).
Некои операционализирани желби се посредни исполнувачи на волјата, а некои непосредни. Посредните се оние кои на помалку очигледен начин ја исполнуваат (несвесно се лажеме себе и со тоа се ставаме во незгодна ситуација со цел да сфатиме дека патот по кој сме тргнати не е во склад со нашето највишо добро, во тој случај волјата би била да не изнесе на „правиот“ пат). Поентата би била нели, да се доведеме себеси до практикување на однесувања кои непосредно кореспондираат со волјата. Али во секој случај, што и да се деси, што и да постои мора да биде во склад со универзалната волја и со личната волја, бидејќи се што не е во склад со волјата не може воопшто да се манифестира во материјалниот свет - во тој случај, универзалниот ред би бил нарушен. Можеби не секогаш ги гледаме начините на кои се одржува универзалниот ред со нешто што ние го сметаме за неправилно, но можеби, едноставно, не секогаш сме наменети да го видиме тоа.
А тоа сфаќање за корумпираност ради живеењето во материјалниот свет многу кореспондира и со христијанството (Ева или жената како репрезент на материјалноста ги носи сите гревови). Али тоа е муабет за на друга тема вајда. Знам на што реферираш - технички да, инстинктите се производ на нашето живеење во материјалниот свет, но тоа не ги прави нив (заедно со материјалното) помалку вредни или пак „валкани“. Ова е бидејќи тоа е само следно ниво на конкретизација, ништо друго. Исто како што идејата за превозно средство со кое воедно ќе се спортува не е помалку валкано од идејата за велосипед, што не е помалку валкано од велосипедот сам по себе во материјалниот свет. Точно е дека колку повеќе нешто се филтрира и дефинира, толку пооддалечено станува од универзалната себидност (се е едно vs граници на јас, ти, каучот итн.). Али со оглед на тоа дека таа оддалеченост постои, таа кореспондира со волјата, што значи дека не е корумпирана ни валкана, барем не во некаква негативна димензија.
1. Но внимавај, ти мора да ја интерпретираш кaко што ти лежи „Книгата на Законот“, а не текстот на Мики1 или некоја случајна шкрабаница. Тоа значи дека во нејзе, така како што е пишана, има одредени вистини без разлика на тоа дали интерпретацијата е буквална или преносна и субјективна. Тоа значи дека ти не можеш да кажеш: „Јас не се согласувам со 35 и мислам дека треба да биде вака и вака", иако можеш да го интерпретираш според твојата Волја. Тоа пак го прави словото неменливо, поради моќта на формулите, секако. А на некој начин, ти мора да се сложиш со напишаното, како и да решиш да го интерпретираш. На некој начин, тоа нужно повлекува безрезервно прифаќање на „Законот“ така како што е напишан, без можност за промени поради верувањето дека доаѓа од Ајваз кое има повеќе знаења од некој член на Редот што чини, според својот увид, дека тоа не е така.
2. Тоа е „советодавно", а не „мандаторно", како и другите совети за давање капитал, но зошто постои тој совет? Зошто некое начело би советувало таква работа?
Кога нешто има таква советодавна улога, тоа значи дека е добредојден тој што ќе го прифати советот, а не осуден поради неговиот однос кон другите што не се иницирани. Ако некој рече: „Во ред, јас го прифаќам советот дека тие надвор од Редот се животни“, тоа ќе биде аплаудирано како нешто добро и поддржано од Редот. На некој начин, се поддржува директен шовинизам кон неистомислениците. За мене ова е очигледен етички проблем, чинам дека разбираш и зошто. Ти не чиниш дека советувањето на таков пристап од страна на Редот, па макар и да не е мандаторно, е шовинистичко? Замисли си некоја организација во која постои совет:
„Се советуваат Членовите на редот да се однесуваат кон жените/хомосексуалците/црнците како да не поседуваат никаков вид на права и затоа се слични на пештерски луѓе, остатоци од преживеана цивилизација и кон нив треба да се однесуваат со добрина исто како и кон било кое друго животно. “
Или некоја религиозна фундаментална муслиманска секта...
„Се советуваат Членовите на редот да се однесуваат кон кафирите како да не поседуваат никаков вид на права и затоа се слични на пештерски луѓе, остатоци од преживеана цивилизација и кон нив треба да се однесуваат со добрина исто како и кон било кое друго животно. “
Ова би било толкувано како чист шовинизам кон личностите што не се дел од групата. Не ме зезај, не може да не ти пречи ова и да не гледаш проблем у истото... Па тоа се коси со целата претстава дека О.Т.О. се залага за еднаквост и толеранција.
1. Да го прифатиш законот не значи да одиш на нотар и да потпишеш договор, значи да ја пронајдеш во таа симболика сопствената слика за реалноста, духовноста и слично. Останува фактот дека толкување и наметнување на еопственото разбирање на други се смета за недозволиво.
2. Јас ти кажав како гледам на тој совет и што значи за мене. Како некои други гледаат е нивни проблем. Затоа постои систем на спонзорство или гаранти што ќе го проценат кандидатот и ќе оценат дали треба или не да му се даде зелено светло. Е сега, тој механизам секако не е 100% ефикасен но никаде не ни има таков.
Знам што вели Кроули, го преиспитувам тоа. Волјата на човекот има врска со универзалната волја, сеопфатната волја. Она што не е вистинска волја е она што е во контраст со редот на универзумот. Значи, по автоматизам, ако животните не се експресија на таа волја и ако сами по себе немаат волја, односно не извршуваат задачи кои се во склад со вишата волја, тогаш тие не би постоеле, или ако би постоеле, не би постоеле на начин на кој постојат. Алтернативно, би биле истребени и со нивното истребување ќе вирее максимален и највиш ред на земјата (а за ова мислам не треба елаборација - на сите ни е јасно дека тоа не е така). Ние не одредуваме која е нивната волја според нашите перцепции за тоа што е правилно, а што не е, природата и универзалната волја си има свои механизми.
Инстинктите не можат да бидат нескладни со волјата бидејќи тоа подразбира дека најеволуираниот механизам би бил контрарен со универзалната волја - а тоа е неможно, бидејќи се што не е ускладено со универзалната волја е краткотрајно и уништено, не може да постои доволно долго, особено не толку долго и толку длабоко вкоренето како инстинктите.
За свесноста, не мора да се биде нешто конкретно свесен за својата волја - ако таа е најприродната и најавтентичната експресија на себството, тогаш таа доаѓа природно и, во оптимални ситуации, секоја акција ќе биде во склад со вишата волја, бидејќи егото не би било корумпирано од илузии. Со оглед на ова, животните би биле многу посклони да ја следат својата волја, особено бидејќи немаат его структури или имаат но истите се многу слаби, со тоа универзалната волја може директно да се експресира преку нив и во нивните инстинкти, без сопирници од его-условувања.
Кроули самиот прави разлика меѓу свесна волја и вистинска волја - значи, со тоа имплицира дека вистинската волја постои без разлика дали е свесна или не (ако личност не е свесна за својата виша волја, тоа не значи дека ја нема). Автоматски - тоа што животното не е свесно за вишата волја не значи дека ја нема. Исто така, тоа што личноста не е свесна дека се однесува од позиција на виша волја (пример, растена е во оптимални услови, а нема поим ни што е телема, ни магика, ни виша волја), не значи дека не се однесува од позиција на виша волја.
Може да создава од просторот на вишата волја преку чувствата и акциите, а притоа когнитивно поим да нема за истото, со оглед на тоа дека вишата волја не доаѓа со свесна намера туку со танцот на најдлабоката виша индивидуална волја и универзалната волја. Истото ќе важи и за животните - тие не мора да се свесни за она што го прават, за тоа што го прават да биде во склад со својата и универзалната волја.
Прочитај го уште еднаш мојот пост и ќе видиш дека никаде не напишав дека животните немаат вистинска волја, туку дека е потребна поголема когнитивност и духовен капацитет за да се открие таа. Во Liber II Кроули вистинската волја ја споредува со орбита по која ѕвездата се движи за да не дојде во судир со другите ѕвезди. Исто така никаде не спомнав инстинкти, туку нагони...
Благодарам на надополнувањето, натаму и одев уствари. Технички се што е, би било манифестирано е во склад со вишата волја бидејќи ако нешто не е во склад со истата, не ни може да постои. Може да биде креативна адаптација (што е секој одбранбен механизам и секоја его илузија) на некоја ситуациска околност. Значи, ако некоја личност живее во услови што се живото-загрозувачки, вишата волја би обезбедила одбранбени механизми што би биле доволни за личноста да излезе од таа живото-загрозувачка ситуација, со цел да преживее и да може понатаму да ја остварува вишата волја, освен ако вишата волја не е животот да се прекине. Што значи дека - се што е создадено, секое однесување и секоја интеракција е токму производ на таа волја (ќе ја пишувам само како волја понатаму, за вишата мислам).
Некои операционализирани желби се посредни исполнувачи на волјата, а некои непосредни. Посредните се оние кои на помалку очигледен начин ја исполнуваат (несвесно се лажеме себе и со тоа се ставаме во незгодна ситуација со цел да сфатиме дека патот по кој сме тргнати не е во склад со нашето највишо добро, во тој случај волјата би била да не изнесе на „правиот“ пат). Поентата би била нели, да се доведеме себеси до практикување на однесувања кои непосредно кореспондираат со волјата. Али во секој случај, што и да се деси, што и да постои мора да биде во склад со универзалната волја и со личната волја, бидејќи се што не е во склад со волјата не може воопшто да се манифестира во материјалниот свет - во тој случај, универзалниот ред би бил нарушен. Можеби не секогаш ги гледаме начините на кои се одржува универзалниот ред со нешто што ние го сметаме за неправилно, но можеби, едноставно, не секогаш сме наменети да го видиме тоа.
А тоа сфаќање за корумпираност ради живеењето во материјалниот свет многу кореспондира и со христијанството (Ева или жената како репрезент на материјалноста ги носи сите гревови). Али тоа е муабет за на друга тема вајда. Знам на што реферираш - технички да, инстинктите се производ на нашето живеење во материјалниот свет, но тоа не ги прави нив (заедно со материјалното) помалку вредни или пак „валкани“. Ова е бидејќи тоа е само следно ниво на конкретизација, ништо друго. Исто како што идејата за превозно средство со кое воедно ќе се спортува не е помалку валкано од идејата за велосипед, што не е помалку валкано од велосипедот сам по себе во материјалниот свет. Точно е дека колку повеќе нешто се филтрира и дефинира, толку пооддалечено станува од универзалната себидност (се е едно vs граници на јас, ти, каучот итн.). Али со оглед на тоа дека таа оддалеченост постои, таа кореспондира со волјата, што значи дека не е корумпирана ни валкана, барем не во некаква негативна димензија.
Тоа што го кажав е наративот на некои гностички учења, но далеку од тоа што ја го верувам. Тоа ја што го верувам е послично на тоа што го кажуваш, само у друго паковање. Јас сите овие емергентни феномени како Свест, Волја, сентименти, морали, валкани ствари, христијанство, капитализам и сл., сметам дека на некое ниво се детерминирани од космичките правила, но ги редуцирам на феномени од понизок ред, па сѐ така до Планковата константа до која постои детерминистичкиот законик. Секако, тој самиот по себе е операционализација на Умот ако го глеаш идеалистички и ултимативно можеби се префрла од хаотичен динамичен систем (недетерминистички) у статичен детерминистички систем надвор од феноменолошкиот апаратус на нашите мисли, којзнае. После Планковата константа, на величини од понизок ред, све иде у хаос пичке лудило и тоа боље да не го зборуеме.
1. Да го прифатиш законот не значи да одиш на нотар и да потпишеш договор, значи да ја пронајдеш во таа симболика сопствената слика за реалноста, духовноста и слично. Останува фактот дека толкување и наметнување на еопственото разбирање на други се смета за недозволиво.
2. Јас ти кажав како гледам на тој совет и што значи за мене. Како некои други гледаат е нивни проблем. Затоа постои систем на спонзорство или гаранти што ќе го проценат кандидатот и ќе оценат дали треба или не да му се даде зелено светло. Е сега, тој механизам секако не е 100% ефикасен но никаде не ни има таков.
Прочитај го уште еднаш мојот пост и ќе видиш дека никаде не напишав дека животните немаат вистинска волја, туку дека е потребна поголема когнитивност и духовен капацитет за да се открие таа. Во Liber II Кроули вистинската волја ја споредува со орбита по која ѕвездата се движи за да не дојде во судир со другите ѕвезди. Исто така никаде не спомнав инстинкти, туку нагони...
Знаев што ќе ми пишеш отприлика, па го имав спремено ова пошо испадна како што очекуев. Затоа и вака одма ти враќам.
1.
Вака, сакам да те наведам на тоа дека не може да ги толкува тие работи кој како сака. Да ти објаснам нешто за Кабалата што веројатно го знаеш и е многу постаро од Книгата на Законот. „Различното интимно толкување на симболите“ е стара работа. Тој аспект може лесно да се одбрани со референца кон Питагорејството и другите традиции на грчката антика, но концептот на античко „скриено“ знаење станува проминентен со воведот на Пико во Кабалата; а резултантната комбинација станала уште посилна кога Пико додал нов зачин: симболизмот на бројките. Дијалектиката на затскривање и откривање (која твојот колега сака да ја користи цело време) е централен мотив на еврејската Кабала. Истата станува многу посилна кога Пико сака да ја вовлече во наративот за тајната објава на Јахве кон Мојсеј во христијанската Кабала.
Тоа значело откривање тајни свети мистерии на одбрани луѓе, скриени зад маската на закони и груби зборови. Со тоа не им се дава светото на кучињата и не се фрлаат бисери по свињите. Оттаму доаѓа и тој совет во твојот Ред. Ние сме свињите и кучињата. Кабалистичките „вистини“ не се криеле и не се скриени само поради елитистички причини, туку бидејќи нивните мистерии се отпорни на вербализации, премногу суптилни за да бидат фатени од или/или категориите на дискурзивната логика. Кабалистичката вистина бара парадоксален јазик во кој еден исказ се побива себеси. Супериорната Вистина е повисока од платонското скалило на Битието и поапстрактна од доменот на сетилата; па таа може да се апроксимира со комплексни лингвистички и нумерички калкулации. Таа се добива интуитивно, преку Интелектот на Умот, но не може да биде допрена и разбрана директно, „затскриена“ е. Основната перспектива на Кабалата е одбивање на ‘комуникацискиот јазик’ како начин за експресија на Вистината, па античката мудрост е скриена во ‘несемантичките’ слоеви на јазикот. Кабалата е форма на симболичка филозофија, со што симболите се медијатори кои откриваат или кријат спиритуални реалности според христијанската, еврејската и вашата Кабала. Мене сево ова ми е добро јасно и знам зошто Законот може да биде интерпретиран различно од секој човек, но намерно ти поставувам прашања за да навлезам во суштината на оваа позиција. Симболите не може да ги смениш, а догмата не е во нивната интерпретација која не е буквална и вербална, знаеме што кажуе Витгенштајн за сето тоа и каде завршува таа бездна. Јас навлегувам во проблемот на мета-ниво. А тоа е: Како знаеш дека ТИЕ симболи те носат до Вистината, а не некои други симболи? Како знаеш кое искуство е приказ на вистинитоста на симболите, кога ти и некој друг член од Редот имате различни искуства од истите симболи? Да не те моткам и да те однесам до поентата. Има една работа што се вика аd infinitum регресија. Ако земеш некакви зборови од некоја света книга кои се толкуваат буквално, се наоѓаш на првиот слој и ги сфаќаш догматски/здраво за готово бидејќи нивното значење е непроменливо и важи за сите. Ако земеш зборови кои не се толкуваат буквално и се симболи со преносно значење (семантичко или пак гностичко), тогаш слојот на интерпретација не е догматски бидејќи таа варира од човек до човек, но формата и поставеноста на симболите е иста и не смее да се смени (како формула) за да имаат ефект, што значи дека тоа е првата догматски поставена премиса на која мора да се сложиме сите со leap of faith. Ad infinitum регресијата секогаш те носи до некакви први премиси на кои мора да се сложиш без никаков доказ.
Ти не може да ги комуницираш своите гностички искуства со други луѓе, ниту да ги измерите и да видите дали се исти. Тио не знаеш дали сите имате гностичко искуство и која е демаркацијата помеѓу такво и непостоечко, туку солипцистички затворен во твојот ум, веруеш во твоето искуство индуцирано од тие симболи. А тоа е вера, не наука, без разлика на тоа што мислиш ти дека чепкаш у твоите квалии и што искусуваш. Не знам дали ја разбираш тежината на тоа што ти го зборувам.
2.
А ова со препораките не го брани, ептен е лошо. Јасно пишува: „Секој што НЕ Е ВО РЕДОТ, гледајте го како тоа, тоа и тоа.“ Нема простор за интерпретирање, не е тоа Кабала. Ептен е јасно назначено и недвосмислено, со овоземен комуникациски јазик. Тука нема простор за „Јас го гледам вака и вака, а тој го гледа вака и онака“. Ако си искрен како што велиш, кажи само дека е глупо и шовинистичко. Обидот да го оправдаш укажува на „индоктринацијата“, а тоа е кога браниш нешто безрезервно, дури и по цена на сопствениот интегритет. Ако навистина имаш право на свое мислење и слобода за искажување на својот став, чинам дека ќе ти биде лесно да кажеш дека таквиот совет е шовинистички и не е во ред. Во спротива, навистина не ми даваш опција да верувам дека све е лабаво, слободарско и недогматско во О.Т.О. Ги знаеш муслиманине што секој глуп стих од Куранот го бранат до смрт и го релативизираат, а глумат отворени и толерантни? Не биди ти тоа. Можеш и подобро.
Тоа што го кажав е наративот на некои гностички учења, но далеку од тоа што ја го верувам. Тоа ја што го верувам е послично на тоа што го кажуваш, само у друго паковање. Јас сите овие емергентни феномени како Свест, Волја, сентименти, морали, валкани ствари, христијанство, капитализам и сл., сметам дека на некое ниво се детерминирани од космичките правила, но ги редуцирам на феномени од понизок ред, па сѐ така до Планковата константа до која постои детерминистичкиот законик. Секако, тој самиот по себе е операционализација на Умот ако го глеаш идеалистички и ултимативно можеби се префрла од хаотичен динамичен систем (недетерминистички) у статичен детерминистички систем надвор од феноменолошкиот апаратус на нашите мисли, којзнае. После Планковата константа, на величини од понизок ред, све иде у хаос пичке лудило и тоа боље да не го зборуеме.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.
