- Член од
- 6 мај 2018
- Мислења
- 1.140
- Поени од реакции
- 2.735
Му го спомна името...E ova zhiti Voldemort koa go prochitav, znachi mi se ispolni voidot
Да сум му другар, нема да го дружам више!
Му го спомна името...E ova zhiti Voldemort koa go prochitav, znachi mi se ispolni voidot
Едно време сакав да бидам ВолдемортE ova zhiti Voldemort koa go prochitav, znachi mi se ispolni voidot
Кога го прочитав тоа ја слушнав Хермиона у глава :Му го спомна името...
Да сум му другар, нема да го дружам више!
Ме интересира што е тоа што те влече да бидеш ко него Интересен муабет, мада оф-топик малце.Едно време сакав да бидам Волдеморт
Амбициозен тип (колку и да беше лош), се разликуваше од останатите во тоа. Плус ептен поштувам антагонисти.Ме интересира што е тоа што те влече да бидеш ко него Интересен муабет, мада оф-топик малце.
На крај се сведува на почетокот на човештвото ако сакаш да разбереш со што сакаш да ја потполниш празнината. Ако си полн со љубов, нема празнина....во минатото човекот имал секакви форми на верувања во надприродни сили кои го пратат животот на луѓето,даваат судови и казни за непослушните и награди за послушните во секаков можен облик
...јас лично,потребата за верување ја сфаќам како социјален феномен за опстанок
...се повеќе добивам впечаток дека "пливаме во празно"
...не би сакал да навлегувам во тумачење на истите,туку да прочитам ваше мислење за напредокот на цивилизацијата во таа насока и состојбата што ја имаме денеска на тоа поле
...во што веруваме денеска?
...веруваме во она сега и овде?
...дали тоа сега и овде е ПРАЗНО?
...ако е ПРАЗНО со што ќе го "полниме"?
Мене јаки емоции ме реметат ми создаваат анксиозност. Само smooth sailing...Со страст, да се осети животот, така ја исполнувам празнината.