Замисли на хорсајла што се излечил у манастир да му објасниш дека е плацебо. Ќе го шибне „ноцебо" и ќе се врати на хорс. Вистината не е секогаш поважна од среќата. Иако ноцебото е негативен ефект тригеруен од погрешно веруење, може да се каже дека важи истиот механизам и у случајов.
Постовиве погоре ми се напишани со комична намера, ама ја иам сумњива смисла за хумор.
Некогаш е така ко што велиш, ама не секогаш. Ова е форум наменет за дебатирање. Но фактите може да спасат некои луѓе (како на мене порано) од глупи срања. Ја до ден денес сум му благодарен на Роберт Карол за риалити чековите што ми ги здрвил со неговите написи.
Некогаш тие религиозни верувања што пружаат мир и спокој може да не се благопријатни за останатите кои ги немаат, нешо шо го сведочи историјата. Нема везе наративот, сеа имаш милитантни атеисти што се фанатици на ниво на протестант. Но шала на страна, па што кур ако ги пука ноцебо? Ај да не го кажуеме тоа што го мислиме пошо ги пука ноцебо. Кога они ми кажуваат дека сум плиток материјалист, ги боли курот дали мене ќе ме пукне ноцебо и можда ќе заакам у Тибет да се преиспитам (место да учам хемија!) или уше пострашно, ќе одбијам трансфузија и ќе цркнам? Не. Кој ги ебе. Ја лично неам проблем со религии што не се општествено штетни ко што е исламот. И секој нека веруе у што сака. Ја, на пример, иако јадам гомна и се зезам, негуем некоја форма на спиритуалност. Ама на никој не му ја бутам у нос и ако некој не се слага со тоа, океј сум со дебатирање или да се сложиме дека не се слагаме. Мил у „Бегството од слободата" добро рекол (парафразирам): „Секој има право да го каже своето мислење, колку и да е погрешно. Само со дебата и кажуење спротиставени мислења ќе стигнеме најблиску до вистината."
Ако ова веруење те праи посреќен, кој сум ја да ти замерам?