Причината зошто некој намерно или ненамерно користи одреден пример на поединец или група како модел за цел колектив е суштината на тоа по што се разликува стариот од новиот еон. Еонот на Озирис и на умирачките богови е период каде религијата одредува сет на правила и истите се мандаторни за сите. Па така на пример ако некој се декларира како муслиман и не јаде свинско, а останатите муслимани не негираат дека тој е муслиман, тогаш тоа значи дека сите муслимани не јадат свинско. Истото важи и за останатите религии од еонот на Озирис( не за свинското, туку за правилото за дозволиво и недозволиво).
Кај Телемата разликата е суштински спротивна. Самиот збор Телема значи волја и таа е дефинирана како динамички аспект на битието. Тоа значи дека нормите, правилата, моралот, не доаѓаат од надворешен авторитет, туку од внатрешен, од самото битие на секој маж и секоја жена.
Дали тогаш ако некој каже дека прави оргии и е Телемит, а јас не негирам дека е Телемит, тоа значи дека и јас практикувам оргии бидејќи и самиот се декларирам како Телемит? Секако дека не, бидејќи Човекот не е машина, не е создаден на фабричка лента, живо битие е и е уникатен во однос на другите луѓе. Тоа што за мене може да биде вистински пат, за некој друг може да биде ќорсокак и обратно. Ние ја препознаваме суштинската грешка на религиите од стариот еон, а тоа е дека Човекот не е машина, не можат сите да живеат на ист начин од проста причина што не се сите исти. Секој има своја суштина, предодреденост - Волја, што е уникатна за него и само за него. И тука обично доаѓа прашањето: ,,Што ако некому му е волја да те убие?" Одговорот е многу едноставен - Ако не се работи за самоодбрана или акт против тиранија, тогаш тоа не е чиста - вистинска волја.
инаку ти благодарам за посочената литература.
