Знаете како викаат, тешко е до првиот милион да се дојде, после натака е лесно.
Со ова, многу платформи и многу врати им се отворија. Се надевам дека ќе освојат уште еден пратеник.
И покрај сите маани што ги имаат припаднициве, перипетии, и покрај overinflated егото на Апасиев, сепак се решив да гласам за Левица. И убаво е да се види што на добар дел од младите (кои се преку 80% од гласачите на Левица) им е преку к*р од Костадин Костадинов ботчиња или Тимчо Муцунски ухлебани со генерации наназад бирократи, кои не ни имаат мозок за да размислуваат со своја глава туку само слепо извршуваат наредби, селективно критикуваат или пак се тешка школа на УДБА.
Замислете само таква мала партија која што нема набљудувачи и кодоши на секој сокак ко владариве успеа да влезе у парламент и да освои +/- 40.000 гласа(може грешам?). Слободно можам да тврдам дека голем дел од неважечките ливчиња во 2 и 3 се гласови за Левица, по теренски договор меѓу двете водечки партии (+ ДУИ) во државава. И дека има кратење гласови, манипулации и рандом силеџиски методи, тоа е несомнено.
Убава приказна у секој случај, човеков издржа секакви смешни наметнати дебати со ШКЉ аналитичари, се шлаеше по улици, идеше, пустеше, губеше, пробаа да му ја скршат партијата, но издржа. Мислам дека ако ништо друго, на овие избори, Апасиев и Левица испаднаа пример за сите нас дека може со пот, труд и со искрена намера и жар, далеку почесно(не викам тотално чесно!) од конкуренцијата да се дојде до целта порано или покасно.