Гледам во овие страници од темава дека провејува еден дух на разочараност од денешнава либерална демократија,па исто како пред 30-тина години што почнаа нападите врз комунистичката демократија сега во сличен број ќе почнат да се гадат и од денешниов систем на владеење.
Се сеќавам како пред 30 години еуфорично ја славеа победата на демократијата врз тоталитарниот комунизам,и дека основа на демократија е до крај почитување на процедурата па така процесното право и неговото доследно применување ќе не доведе до содржината до мериторностаи до вистинската демократија.
Така беше и во академските кругови и сеуште денешните студенти тоа го учат.Сега после 30 години полека некој луѓе(кои за себе мислат дека се паметни и ја прозреле западната демократија) "увидуваат"дека западната демократија е само обланда параван од процесни правила кои никако не можат да доведат до вистинска демократија.
Да бидеме отворени,тие ниту тогаш ниту сега можат да увидат и заклучат нешто.Тие по своето мислење одат гледајќи и слушајќи светски и домашни opinion makers,затоа што немаат интелектуални капацитет да го разберат времето и просторот во кој се наоѓаат,па трчаат кај некои "паметни луѓе" по свое мислење.
Такви луѓе секогаш ќе има во големо мнозинство и тоа не би бил проблем да тие луѓе со својата ароганција и безобразлук се дограбаа и до сите позиции во општеството и се га заради своите лажни титули се мислат за интелектуалци. Сите тие имаат еден назив а тоа е ПЛАГИЈАТ ИНТЕЛЕКТУАЛЦИ.
Поентата на овој пост зошто е напишан на оваа тема е токму критиката на овие луѓе на гласањето во Русија за уставните реформи.
Демократскиот пат по кој е тргната Русија кој е базиран на сувереноста на народот врз својата држава и на државата како институција која мора да постои,за разлика од сегашниве западни тенденции.
Русите тргнале по тој пат,јас сум длабоко убеден дека тоа е исправниот пат и дека тоа за разлика од минатото и кимунистичкиот пат сега на Русите ќе им даде одредена предност пред другите кои би да ја уништат државата како израз на суверената воља на народот.Тешината на денешните промени во светот и неговото преустројување се од такви размери да се веројатно слични на тие од 1789 година и 1917.Убеден сум дека Русија овој пат го избира побрзиот пат т.е. вистинскиот пат.
Се сеќавам како пред 30 години еуфорично ја славеа победата на демократијата врз тоталитарниот комунизам,и дека основа на демократија е до крај почитување на процедурата па така процесното право и неговото доследно применување ќе не доведе до содржината до мериторностаи до вистинската демократија.
Така беше и во академските кругови и сеуште денешните студенти тоа го учат.Сега после 30 години полека некој луѓе(кои за себе мислат дека се паметни и ја прозреле западната демократија) "увидуваат"дека западната демократија е само обланда параван од процесни правила кои никако не можат да доведат до вистинска демократија.
Да бидеме отворени,тие ниту тогаш ниту сега можат да увидат и заклучат нешто.Тие по своето мислење одат гледајќи и слушајќи светски и домашни opinion makers,затоа што немаат интелектуални капацитет да го разберат времето и просторот во кој се наоѓаат,па трчаат кај некои "паметни луѓе" по свое мислење.
Такви луѓе секогаш ќе има во големо мнозинство и тоа не би бил проблем да тие луѓе со својата ароганција и безобразлук се дограбаа и до сите позиции во општеството и се га заради своите лажни титули се мислат за интелектуалци. Сите тие имаат еден назив а тоа е ПЛАГИЈАТ ИНТЕЛЕКТУАЛЦИ.
Поентата на овој пост зошто е напишан на оваа тема е токму критиката на овие луѓе на гласањето во Русија за уставните реформи.
Демократскиот пат по кој е тргната Русија кој е базиран на сувереноста на народот врз својата држава и на државата како институција која мора да постои,за разлика од сегашниве западни тенденции.
Русите тргнале по тој пат,јас сум длабоко убеден дека тоа е исправниот пат и дека тоа за разлика од минатото и кимунистичкиот пат сега на Русите ќе им даде одредена предност пред другите кои би да ја уништат државата како израз на суверената воља на народот.Тешината на денешните промени во светот и неговото преустројување се од такви размери да се веројатно слични на тие од 1789 година и 1917.Убеден сум дека Русија овој пат го избира побрзиот пат т.е. вистинскиот пат.