Македонскиот полк во Руската војска

[Competent]

Ne ne ne.. hehe tie finti na rumunska granica..ne na ovoj forum!

Се пак, учтиво те замолувам да објасниш дали сликата е од оригиналниот документ от 18-тиот век или не ? Ако не, во Киев ли е оригиналот ? :helou:

 

[saso82]

Бугар, а ти да не го вештачиш?

 

[Misirkov]

Бугарот и неговите пајташи спамираат бидејќи знаат дека со овој како и со мноштвото други историски документи им се топи лагата за непостоење на Македонска нација и народ.

Оригиналот е во архивот на Украина.

Тука е значаjно што македонските доселеници биле наполно диференцирани од другите народи (Срби, Бугари, Грци, и Власи) и биле заведувани во рyските списоци како припадници на "македонској нацiеј" (ЦДИАУ Киев, ф. 1413, оп. 1, сб. 6/1756).
.

 

[Competent]

Благодарам за објаснуването !

А не е ли направена досега слика од оригиналот ?

 

[saso82]

Направена е али јеби га на вас не ви ја покажале.

http://library.kr.ua/elib/pivovar/pivo58.html
.

 

[Misirkov]

Благодарам за објаснуването ! А не е ли направена досега слика од оригиналот ?

Направена е.

Дури и да не е направена, тоа не значи дека не постои бидејќи е евидентирана. Значи нема можност да се избрише историскиот доказ дури и да го уништите оригиналот во меѓувреме.

Повели и друг пат.


Грбот на Македонскиот полк:

 

[anaveno]

Агоп Гарабедијан и Румјана Комсалова

ПЕРЕСЕЛЕНИЕ БОЛГАР И СЕРБОВ В РОССИју ВО ВРЕМја ПЕТРА ВЕЛИКОГО И ЕГО НАСЛЕДНИКОВ

Так указом от 21 сентјабрја 1752 г. предписывалось к 10 кв. верстам земли в “Новој Сербии” прибавить еште 2 кв. версты тој роте, в которој будет жить генерал-мајор И. Хорват. Указом от 19 октјабрја 1752 г.разрешалось селитьсја на землјах в Новој Сербии только “выходцам из Молдавии, Волохии, Македонии и Сербии, а не других каких народов”....

Но так как их мало, решением Сената от 3 марта 1759 г. приказано, поступившим на военнују службу черногорцам под командованием мајора Симеона Пишчевича установитьсја в Новој Сербии, под верховным командованием И. Хорвата, а другим – поступить в старые гусарские полки или в новосформированные – Македонскиј и Болгарскиј полки (24, 239– 240). По некоторым данным, в период 1756–1759 гг. приблизительно 2.500 человек. ...

http://www.rastko.rs/rastko-ukr/istorija/2003-ns/agarabedjan-rkomsalova.pdf
.

 

[Misirkov]

...ВО ВРЕМја ПЕТРА ВЕЛИКОГО...

Prebaruvav nekoi ruski dokumenti denovive i naidov na dva interesni ukazi na Petar I Veliki do Crnogorcite (i do site Hristijani, pravoslavni ili katolici) od 3. mart 1711 godina i od 8. juli 1715 godina - nekoi chetirieset godini pred formiranjeto na makedonskiot polk.
Vo dvata imperatorski ukazi se spomnuva Makedonija. Bugarija togash se ushte ne e izmislena, a interesno e deka pokraj Crnogorci, Petar I Veliki ne spomenuva Srbi.

Prviov proglas na Petar I Veliki, Crnogorcite go objavija za prv pat pred godina i pol:

Vtriot proglas mozhe da se najde tuka:

http://www.magister.msk.ru/library/history/solov/solv16pd.htm


Грамота Петра Великого черногорцам

Божиеју милостију мы, Петр Первыј, царь и самодержец всероссијскиј и проч. и проч. и проч.

Преосвјаштенным митрополитом, превосходительнејшим и почтеннејшим господам губернатором, капитаном, кнјазем и воеводам, и всем христианом православно-греческого, такоже и римского исповеданија духовного и мирского, чина в Сербии, Македонии, черногорцам и приморцам, герцеговцем, никшичам, банјаном, пивлјаном, дробнјаком, гачаном, перебинјаном, кучам, белопавличам, пипером, васејвичам, братоножичам, климентам, граховлјаном, руцинаном, поповлјаном, зубуем наше царского величества благоволение.

Понеже нам, великому государју, нашему царскому величеству известно, как в прошлом 1711 году, когда против нас салтан турецкиј без всјакие от нас данные причины војну начал, вы по нашему желанију и к вам писмјанному напоминанију чрез полковника нашего Михајла Милорадовича и капитана Ивана Лукачевича от Подгорице, которые от них вручены преосвјаштенному Даниилу Счепчевичу Негошу, которыј своеју ревностију и вашеју христианскоју и ради единоверија и единојазычија с нами и подражаја древние славы предков ваших словенского единоплеменного с вами народа, вооружившесја всенародно, показали воинские против того обштего христианству непријателја храбрые и славные дејства, за что потом, когда тот салтан турецкиј паки с нами мир возобновил, прислал в провинции ваши турецкие свои војска, которые многих из ваших народов порубили и мучительски умертвили, иных же по каторгам развезли, монастыри же и церкви пожгли и церковные утвари и ваши пожитки разграбили, о чем мы как из посторонних ведомостеј, так и чрез присланных ваших ко двору нашему известилисја и по христианској должности соболезнуем. И повелели во всем нашем православном царствии в божиих церквах и монастырјах за оных пострадавших за веру христианскују и венчавшихсја мученическим венцем соборне бога молить и поминовение творить.

Вам же, в животе оставшимсја ратоборцам, мы, великиј государь, наше царское величество восхотели чрез сију нашу грамоту вам тот с начала оној војны ревностној по христианству и единоверију с нами подвиг и оказанные воинские дејства всемилостивејше похвалить и за показанные в тот случај к нам, великому государју, и ко всему нашему империју вспоможенија возблагодарить, и хотја за нынешнеју долгопротјажноју с еретиком королем швецким војноју, на которују многие иждивенија употреблјать мы принуждены, дабы онују как наискорјае окончать, не можем мы по достоинству и по заслугам вашим вам награжденија учинить; однако ж во знак нашија к вам милости посылаем ныне с преосвјаштенным Даниилом Негушу Счепчевичем, митрополитом скендеријским и приморским чиноначальником вашим, 160 золотых персон наших да денег пјать тысјач рублев на вспоможение разоренным лјудјам и большеј в тој случај труд понесшим, да ему преосвјаштенному митрополиту, на расплату долгов его в сем случае полученных и на созидание разоренных в митрополии его церквеј и монастыреј пјать тысјач рублев.

А впредь, когда мы мир благополучныј получим и от претјажких воинских иждивениј освободимсја, не оставим за вашy вернују службу нашеју царскоју милостију вјаште наградити. И понеже мы имеем ныне с салтаном турецким мир, и с нашеј стороны желаем оној ненарушимо содержать. Сего ради советуем и вам иметь с ними мир, ежели ж бы оныј паки на нас и на государство наше војну (чего в нынешнее времја не чаем) всчал, и в таком случае желаем от вас паки по единоверију и единојазычију оружију нашему помошти и обнадеживаем вас всјакоју нашеју царскоју милостију и награждением, котораја наша милость от вас всех никогда и впредь неот'емлема будет. Впрочем, об'јавит нашу к вам милость бывшеј здесь, при дворе нашем, преосвјаштенныј Даниил, митрополит скендеријскиј. Дан в царствујуштем нашем граде Санкт-Питербурхе лета от рождества Спасителја нашего 1715, ијулја в 9, государствованија нашего 34.
(Из Москов. архива мин. иностр. дел)

 

[anaveno]

Prebaruvav nekoi ruski dokumenti...spomnuva Makedonija...Bugarija togash se ushte ne e izmislena, a interesno e deka pokraj Crnogorci, Petar I Veliki ne spomenuva Srbi...

A koga postirav deka Srbi oznacuvalo pravoslavni, no ne i narod vo smisol na zborot ?!?!?

 

[TpH_Bo_OkO]

Митрополитот црногорски Василиј Петровиќ во писмо до Рускиот гроф Шувалов, бара поддршка дека под заштита од Русија, Албаците, Македонците, Бошњаците, Србите и Бугарите ќе останат православни бидејќи без таа поддршка, лесно ќе продре исламот низ православните земји и народи.

Со преселбите во Руското царство во времето на Петар I Алексеевич и на неговите наследници, балканските православни христијани биле организирани во полкови, шанчеви и гарнизони. Овие, полковите на Ј. Албанез, И. Хорват, Ј. Шевиќ, Ј. Прерадович, секако и Македонскиот, Бугарскиот и др., како и "Нова Сербија" и "Славено Сербија", биле составени од:"Сербов", "Македонјан", "Болгар", "Арнаут", односно "из греческују, сербскују, болгарскују, волоскују, македонскују нацију" итн.
Според сегашните сознанија, во полкот на Ј. Шевич 74 ли- ца се декларирале "из македонској нациеј".

Ѓеорѓије Магарашчевич, професор во Будим, во својата "Кратка всемирна историја", објавена 1831 година (од стр. 24 до 27), со името "Македонјани" ги претставува античките Македонци.

 

[^Poor Knight]

Prebaruvav nekoi ruski dokumenti denovive i naidov na dva interesni ukazi na Petar I Veliki do Crnogorcite (i do site Hristijani, pravoslavni ili katolici) od 3. mart 1711 godina i od 8. juli 1715 godina - nekoi chetirieset godini pred formiranjeto na makedonskiot polk. Vo dvata
imperatorski ukazi se spomnuva Makedonija. Bugarija togash se ushte ne e izmislena, a interesno e deka pokraj Crnogorci, Petar I Veliki ne spomenuva Srbi.

A koga postirav deka Srbi oznacuvalo pravoslavni, no ne i narod vo smisol na zborot ?!?!?

Ne go razbiram ovoj 'ispad' od temata, no me interesira kako pismoto podolu bi se nadovrzalo na predhodnite prashanja?

Митрополитот црногорски Василиј Петровиќ во писмо до Рускиот гроф Шувалов, бара поддршка дека под
заштита од Русија, Албаците, Македонците, Бошњаците, Србите и Бугарите ќе останат православни
бидејќи без таа поддршка, лесно ќе продре исламот низ православните земји и народи.

 

[Misirkov]

“Испадот“ од темата е за да се види контекстот, а тоа е исклучително важно. Се работи за спротивставени интереси на Русија, Британија и Франција на Балканот и пошироко, и сите три играат со Отоманската Империја.

Кога веќе го покриваме овој временски период, да споделам два документа на кои наидов деновиве. Имено, бев заинтригиран кои се корените на Француската политика спрема Македонија, која во континуитет е многу на страната на нашите непријатели.

Откако почнав да чешлам документи, излезе на повидок фактот дека Наполеон имал едно откровение, еден момент кога се менува се, во поглед на ширењето на моќта на француската империја!

Имено, при посетата на Ватикан и на папските држави, на 9. февруари 1797 год. Наполеон престојувал во Анкона, пристаниште на Јадранско Море. Анкона била стратешки важна точка, посебно за односите со Цариград, а била населена со Турци, Албанци, Грци, Босанци, итн.

При моментот на откровение, Наполеон пишува:

" Човек може да стигне [од тука] до Македонија за дваесет и четири часа, а дo Цариград за десет дена. ... Ние мораме да го задржиме пристаништето Анкона кога ќе се склучи мировниот договор за тоа засекогаш да биде француско. Тоа ќе ни овозможи големо влијание врз Отоманската Порта, и ќе не направи господари на Јадранското Море. ..."

(Correspondance de Napoleon publee par orde de l'empereur Napoleon III, 32 vols. (Paris 1858-1870), Corr ii. n. 1497 (15 February, 1797)).


Шест месеци подоцна, Наполеон го повторува овој првобитен сентимент:

" Крф и Јонските острови за нас вредат повеќе отколку цела Италија. ... Империјата на Турците се распаѓа со секој нареден ден: имањето во посед на овие острови ќе ни овозможи да го потпомогнеме [распаѓањето на империјата], и да си го земеме нашиот дел од неа. ..."

(Correspondance de Napoleon publee par orde de l'empereur Napoleon III, 32 vols. (Paris 1858-1870), Corr. III n. 2103 (16 August, 1797))


Еве каде е Анкона (обележано со зелено):

 

[bitushanec]

Многу руски документи од 17 и 18 век говорат за населување на Македонци во Руските краишта. Зачувана е молбата од Македонскиот Народ до царска Русија, за нивно населување во Русија.

(извор: Полное собрание Россiјској имперiи с' 1649 года , Том' XIII, С. Петербургь 1830)

На 24.12.1751 год., Руската царица Елизабета Петровна со Указ го дозволува населувањето на Србохорватите, Македонците, Бугарите, Власите и другите православни народи во Русија и да формираат свои полкови.

(извор: Пет'р' Кеппен', Хронологическiј указатель матерiалов' длја исторiи инородцев' европејској Росiи, Санктпетербург' 1864 г.)

Македонскиот полк е формиран 1752 г. од страна на Иван Хорват, со униформа во македонските национални бои: жолта и црвена.

(извор: Скальковски, Хронологическое обоз'рнiе исторiи Новороссiјскaга краја, 1731-1823, I, Оддеса 1836).

Зачувани се списоците со имињата на македонските војници од македонскиот полк, со нивни податоци kako место на раѓање, брачна состојба и нивно изјаснување по националност; сите од нив се изјасниле како припадници на македонската нација.

(извор: Централниј державниј историческиј архив УРСР - Киев фонд 1413, опис 1, зб. 6/1756)

Македонците кои бегале по Војводина, најчесто се населувале во најблиските погранични градови со турската империја: Земун и Панчево. По црквите во Земунскиот Магистрат, сочувани се изводите од матичните книги на родените и умрените од 18 век, каде иселениците од Македонија, се изјаснувале по националност како Македонци. Всушност, во тнр. протоколи од матичните книги на родените и умрените, за секое новородено дете или починат човек требало да се напише и националноста, при што многу честа е и националноста Македонци, за луѓето со словенски имиња и презимиња, кои потекнувале од сите краишта на етничка Македонија.

(Извори: ИАБ, ЗМ = Историјски архив Београда, Земунски магистрат (1761-1800), ИАБ, ЗМ, Протоколи I = Протоколи матичних књига рођених и крштених Цркве Св. Николаја, Земун (1761-1800), ИАБ, ЗМ, Протоколи 1а = Протоколи матичних књига рођених и крштених цркве Рождества Св. Богородице, Земун (1761-1800), ИАБ, ЗМ, Протоколи II = Протоколи матичних књига венчаних цркве Св. Николаја (1761-1800), ИАБ, ЗМ, Протоколи III = Протоколи матичних књига умрлих цркве Св. Николаја (1761-1800), ИАБ, ЗМ, Протоколи III а = Протоколи матичних књига умрлих цркве Рождества Богородице, Земун).

Според документите од Земунскиот Магистрат, покрај Македонците, се населувале и бегалци кои по националност се изјаснувале како Власи, Грци и Бугари.

 

[@cool@]

Македонски гусарски полк

Гусарите како еден засебен род во кавалеријата се појавува за прв пат во Унгарија за време на владеењето на младиот 15 годишен крал Hunyadi Mátyás- познат како врана, или Матија Корвин. Историјата на гусарите започнува во XV век во Унгарија. Во 1453 год. по падот на Константинопол,престанала да суштествува Византија — многовековниот штит на христијанската Европа од мусулиманскиот Исток. Нападите од турците на јужните граници на Унгарија го принудиле кралот Матија Корвин(1443-1490, на престолот од 1458 г.) да создаде пособен вид за заштита. Во чиј состав се наоѓале дворјани по 20-25 луѓе, со оружје, коњи и слуги.Добро организираните дворјани облечени во своите јарки национални костуми- униформи добиле назив гусар — «хуc» — дваесет, «ар» — завршување, кое укажува на «еден од дваесетте».

Дејствијата на гусарите низ вековите се покажале како успешни , така да тој род на кавалерија почнал да возникнува и во армиите на другите држави. Во средината на 30-х години од XVII век гусарите се појавиле и во воените организации на Рускогата држава . Руските гусари, како и полските, за заштита од ладно и огнострелно оружје носеле лесни панцири, наручи и шишаки.

Кај царицата Ана Миних -гусарите биле собрани од (срби, унгарци , валаси, грузијци), со цел да образуваат од нив погранична војска.
<SPAN style="COLOR: #000000">Последното оформување на гусарските полкови било во царствувањето на ќерката на Петар Велики -царицата Елизабета Петровна. Количеството на гусарските полкови било значително зголемено, и во состав на 10-тиот полк влегле уште осум: Србскиот, Унгарскиот, Молдавскиот, Грузијскиот, Слободскиот (1757 г.), Жолтиот (1759 г.), Македонскиот (1759 г.) и Бугарскиот (1759 г.);

​

 

[theMac3donian]

Оваа жолто-црвената униформа е на сите гусари или само на Македонскиот полк?