Библијата

[pozdrav eden topol]

Батали историја и книги, проучи се себеси кога си бил дете ..и секоја промена која следи, а бидејќи си во поодминати години можеш и смртта да ја почекаш таа во еден миг ќе ти го врати филмот , а за сумерици, египјани , грци и останати нема да те праша.Џабе учиш.

Не ти ја разбирам поентата
Мислам дека сите ние луѓево во одреден период од животот се анализираме себеси, се подсетуваме на детството, знаеме што сме биле и низ што се сме поминале, сите промени кои сме ги искусиле, па многумина и со смртта очи во очи се соочила....и што од сето тоа проучување на самите себе, на нашиот личен живот, на нашите успеси и падови...само една празнина чувствувам во душава, пак некоја чудна тескоба на срце а незнам зошто и поради која причина така се чувствувам, едно разочарување...ништо посебно( можеби некој друг поубаво се чувствува)
Чему сето тоа Алф

 

[Мацото]

Не ти ја разбирам поентата
Мислам дека сите ние луѓево во одреден период од животот се анализираме себеси, се подсетуваме на детството, знаеме што сме биле и низ што се сме поминале, сите промени кои сме ги искусиле, па многумина и со смртта очи во очи се соочила....и што од сето тоа проучување на самите себе, на нашиот личен живот, на нашите успеси и падови...само една празнина чувствувам во душава, пак некоја чудна тескоба на срце а незнам зошто и поради која причина така се чувствувам, едно разочарување...ништо посебно( можеби некој друг поубаво се чувствува)
Чему сето тоа Алф

Не сум „Алф“, но ми се допадна прашањево, поставено во права рубрика.
Општо познато е дека историјата ја пишуваат победниците и полна е со дупки кои не можат да се пополнат, лаги и доктрини. Во Библијата и митологијата има повеќе вистина отколку во историјата.
Анализирајки се себеси и својот живот, човек може да извлече многу важни и корисни поуки, но секако подобро е да учиме од туѓи грешки. Добра книга полна мудрост сублимирана со векови (како Библијата) може да ги пополни празнините кои ги чувствуваат многу од нас и да не разбуди на ново повисоко ниво на свесност и духовност.

 

[pozdrav eden topol]

Не сум „Алф“, но ми се допадна прашањево, поставено во права рубрика.
Општо познато е дека историјата ја пишуваат победниците и полна е со дупки кои не можат да се пополнат, лаги и доктрини. Во Библијата и митологијата има повеќе вистина отколку во историјата.
Анализирајки се себеси и својот живот, човек може да извлече многу важни и корисни поуки, но секако подобро е да учиме од туѓи грешки. Добра книга полна мудрост сублимирана со векови (како Библијата) може да ги пополни празнините кои ги чувствуваат многу од нас и да не разбуди на ново повисоко ниво на свесност и духовност.

Точно така, но мораме да признаеме дека мудроста што ја содржи библијата бара многу размислување и филозофирање, трагање за правиот одговор или што сака всушност да ни каже писателот.
Незнам дали постои некоја библија полесна за читање и со објаснување, за вакви не мудрите како мене и многу други, но ете на форумов постојат луѓе кои имаат воља да ни објаснат што не ни е јасно.

Што се однесува до анализирањето на својот живот и тоа дека можеме да изведеме корисни поуки, да се искачиме на некое повисоко ниво на свесност и духовност, ќе ти кажам дека сето тое е едно големо ништо, нажалост добиваш само една болна вистина дека нема реприза, нема враќање назад, нема друга прилика, дека се е бадијала, дали ако си направил вака или онака, исти ку*ац ти е се.
Вероватно старите луѓе затоа делуваат така тажно.

 

[alf]

Не ти ја разбирам поентата
Мислам дека сите ние луѓево во одреден период од животот се анализираме себеси, се подсетуваме на детството, знаеме што сме биле и низ што се сме поминале, сите промени кои сме ги искусиле, па многумина и со смртта очи во очи се соочила....и што од сето тоа проучување на самите себе, на нашиот личен живот, на нашите успеси и падови...само една празнина чувствувам во душава, пак некоја чудна тескоба на срце а незнам зошто и поради која причина така се чувствувам, едно разочарување...ништо посебно( можеби некој друг поубаво се чувствува)
Чему сето тоа Алф

Поентата е. Човек многу повеќе може да осознае и научи за духовноста анализирајќи ги своите промени од бебе до старец. Не зборувам за карактерно анализирање ,каков бил тогаш (дете) каков денес како возрасен човек. Се мисли на основните особини кој се идентични со сите други луѓе. На пример .. малите деца се искрени , без задни намери и не покварени , не ги делат луѓето според тоа што го имаат , ниту половите поделби во нив постојат и не се срамат. Додека кај тинејџер имаш други особини , сила и индивидуалност манифестираат, за половото разбирање .. во цутот на младоста , тоа станува нивна преокупација.
И така за секоја промена.

Тие постоеле оддамна и биле идентични за сите луѓе.
Сите промени преставени во едно ,каде времето не постои е слика на седумглав змеј (смртта е дополнителна глава) тоа е "слика" на душата.
Секоја глава од тие промени на земјата создава свој култ , верување или филозофија.
Ако ги изнанализираш сите промени лесно ќе се уочат кој од кој дух(глава) е.

 

[Мацото]

Духовност и духовитост не е исто! Духот е нешто што е заробено во нашата душа.
Да знаевте што е духовност, немаше да мислите така

 

[pozdrav eden topol]

Духовност и духовитост не е исто! Духот е нешто што е заробено во душата на човек.
Да знаевте што е духовност, немаше да мислите така

Извини, а кој тоа незнае што е духовитост?
Ќе сакаш ли да ми објасниш зошто мислиш дека духот ни е заробен во душата

 

[Мацото]

Подобро не.
Не сакам!

 

[alf]

Духовност и духовитост не е исто! Духот е нешто што е заробено во нашата душа.
Да знаевте што е духовност, немаше да мислите така

Не е никој на никого роб.
Тоа е како да кажеш дека мирисот е заробен во цветот!
Да знаевте што е маја , немаше да мислите така!

 

[Хептаграм XI]

"And ye shall not swear by My name falsely, so that thou profane the name of thy God: I am the LORD"

וְלֹא-תִשָּׁבְעוּ בִשְׁמִי, לַשָּׁקֶר: וְחִלַּלְתָּ אֶת-שֵׁם אֱלֹהֶיךָ, אֲנִי יְהוָה

I am the LORD - אֲנִי יְהוָה (Ани .... )
the name of thy God - שֵׁם אֱלֹהֶיךָ (Шем Елoхикa)

 

[Marche12]

Ja citam sega , najdobrata kniga t.e ne e kniga ova ova e sveto neshto , pravec na zivot , i zivot voopshto

 

[Deleted member 12196]

Ja citam sega , najdobrata kniga t.e ne e kniga ova ova e sveto neshto , pravec na zivot , i zivot voopshto

Читај и размислувај што си прочитал/а.

 

[Хептаграм XI]

Ова првото е собрано од православие.мк

„И рече Саул: „Господи, Боже Израилев! Зошто сега не му одговори на Твојот слуга? Во мене ли е вината за тоа, или кај син ми Јонатан? Господи, Боже Израилев, дај знак. “

Ова пак сега е од православната официјална книга на МПЦ-ОА, истиот стих:

„И рече Саул: „Господи, Боже Израилев! (Зошто сега не му одговори на Твојот слуга? Ако е во мене вината за тоа, или кај си ми Јонатан, Господи, Боже Израилев), дај Урим. (Но ако е вината кај твојот народ Израил, дај Тумим)“

Гледате како секој си преведува и видоизменува во светите книги, посебно она што е собрано од Евреите?
Дај знак, поврзано со богови - не дава многу инфо, бидејќи е искасапен преводот.
Не дека и ова урим и тумим е превод, само е запишано како се чита!

За Урим и Тумим можете да видете најлесно, а и општо на википедија. А ако озбилно се заинтересирате ќе навлезете во тајните практики на рабините, за кои урим и тумим биле алатки за дивинација!

Со лесно читање, момци и девојки

 

[Solaire of Astora]

Поентата е. Човек многу повеќе може да осознае и научи за духовноста анализирајќи ги своите промени од бебе до старец. Не зборувам за карактерно анализирање ,каков бил тогаш (дете) каков денес како возрасен човек. Се мисли на основните особини кој се идентични со сите други луѓе. На пример .. малите деца се искрени , без задни намери и не покварени , не ги делат луѓето според тоа што го имаат , ниту половите во нив постојат и не се срамат. Додека кај тинејџер имаш други особини , сила и индивидуалност манифестираат, за половото разбирање .. во цутот на младоста , тоа станува нивна преокупација.

Апсолутно. Процесот на растење на дете покрај себе и како тоа се менува е еден од најдобрите духовни учители во животот.

Во другиот дел од постот, мислиш на седумглавиот змеј, односно Ѕверот, што излегува од море, споменат во Стариот Завет?

 

[Ipsissimus]

Во другиот дел од постот, мислиш на седумглавиот змеј, односно Ѕверот, што излегува од море, споменат во Стариот Завет?

Откровението е книга која не е дел од стариот завет, пишувана е за време кога Рим води војна со евреите, во време на императорот Нерон.
Тоа е скоро илјада години после настаните опишани во стариот завет.

 

[Solaire of Astora]

Откровението е книга која не е дел од стариот завет, пишувана е за време кога Рим води војна со евреите, во време на императорот Нерон.
Тоа е скоро илјада години после настаните опишани во стариот завет.

Фала на исправката, сеа видов дека впрочем е последна книга од Новиот Завет.