Fiat Punto 55 S 1.1 1998 година
Купено во август 2012 година со 128.000 км за 1200 евра, возилото беше увезено од Словенија. Продадено во март 2016 година за 500 евра со 165.000 км и изгорен дихтунг на глава, поминати 37.000 км во наша сопственост. Возилото беше во многу лоша состојба кога го купивме и за тие 3 ипол години поминати во наша сопственост делумно го средивме меѓутоа кога прегреа и изгоре дихтунгот на глава решивме да го дадеме пошто-зашто бидејки не беше исплатливо да го поправаме повеќе, требаше и клипови и карики да се сменат а веќе премногу дадовме за поправки до тогаш и ни беше скиснато више. Од кога го купивме до пред да го дадеме беа заменети акумулаторот, лагер на предно десно тркало, ауспухот, двата предни амортизери, потисна и ламела, сајла за кумплуг, сајла за рачна, двата добоши позади, црева и цевки за кочници, свеќици, термостат и што све не више, 500-600 евра вкупно за сите овие работи. Каросеријата беше изедена од корозија, праговите се распаѓаа, задниот трап беше партал, задните тркала беа криви, со страв го возевме ако требаше да се излага надвор од Скопје (затоа што после една вожња до Куманово и назад, наредниот ден накај работа се скина црево од кочниците и истече цел глицерин, не би сакал да замислам што ќе беше да се десеше ова на автопат), ниту еднаш не сме го возеле побрзо од 110. Згора на се, возилото немаше плински уред, се возеше на чист бензин и трошеше 7-8 литри 95ка низ Скопје, ретко кога помалце а зимно време одеше и нешто изнад 8. Единствено моторот беше како што треба, барем до денот кога дигна температура и прегреа: секогаш палеше од прва, дури и на дебел минус, имаше одлична реакција на гаста и имаше добри перформанси како за 55 коња. Исто така, возилото имаше електрика на предни стакла и централна брава што е исто така плус бидејќи повеќето примероци на пунто со ознака S немаат ништо од опрема. Познавам доста луѓе кои имале исти проблеми со пунто 1.1 и 1.2 со 8 вентили како мене (а и други фиати со тие мотори), конкретно со дихтунгот на глава: до 2003 година кај овие мотори е користен обичен дихтунг кој е со лош квалитет (проблемот е решен после 2003 година со користење на метален дихтунг) а како капак на се, во основните модели на пунто кец и двојка до 2003 година нема сказалка на температура за вода на инструмент таблата што е огромен проблем, може да се спречи прегревањето многу порано ако се има инструмент наместо обична сијалица која светнува кога моторот веќе прегреал. На колешка од работа исто и отиде дихтунгот на глава на пунто 1.2 8v од 2001 година и тоа баш пред некој месец сега брзо. Лично не сум нешто претерано задоволен од возилото, но какво и да беше, барем беше подобро од јавен превоз ако ништо друго. Ми беше прва кола, на него се научив да возам уште пред да земам часови (имав 16 години кога го купивме). Некој можда би помислил дека имам нешто против Фиат, меѓутоа мојата сегашна кола е исто така Фиат и тоа:
Fiat Punto 1.3 Multijet 2004 година
Купено крај на март 2016 година со 131.000 км за 3000 евра, регистрирано почеток на април 2016 година. 70 коња/51 киловат, редизајн модел на пунто мк2 со големите фарови, увезено од Италија. Од опрема поседува речиси се што можело да се нарача за овој модел минус електрика на ретровизори (има АБС, предни магленки, 2 воздушни преници, City серво, клима, централно, ел. на стакла, борд компјутер и за мене најбитно - има сказалка за темп. на вода и обртомер, за разлика од претходното пунто). Отсекогаш сум бил голем скептик за поседување на дизел кола поради разните приказни за скапи делови и одржување кои сум ги слушал, меѓутоа колава излезе 10 пати поефтина за одржување од претходната, можеби затоа што овој мотор нема DPF, нема варијабилен замаец, турбината е од поедноставниот тип без променлива геометрија, дизните се Bosch, така да се работи за мотор кој е прилично едноставен за одржување за разлика од некои други дизел мотори. Моментално е на 175.800 и нешто км, односно скоро 45.000 км во моја сопственост и освен неколку ситници кои требаше да се средат, се друго е во најдобар ред до сега, да чукнам во дрво. Кога ја купивме колата, приметивме дека фали еден кедер на задната десна врата и кога врнеше влегуваше малце вода во кабината, најдовме таков кедер од удрено пунто за 500 денари. Заменета беше фиоката пред совозачко седиште бидејќи на фабричката се скрши рачката за отварање, ставена половна фиока извадена од отпад, за 800 денари. На фаровите почна да им се лупи некој горен заштитен слој што го имаат и после некое време драстично се прошири, ја однесовме колата кај еден дечко да ги исполира фаровите и да им стави восочна заштита, ни зеде 900 денари за зафатот. Моторот троши некоја мала количина на уље (300-400 грама меѓу промени што и не е толку страшно со оглед на тоа што користиме Селениа 5W-40 кое е доста ретко уље), до сега имаме дотурено скоро 1 литро уље (за овој мотор уљето е 700 денари литро, не е баш ефтино ама подобро тоа него ли предвремено менување на ланец и затегач кои се многу осетливи на лошо уље). Освен уште неколку цркнати сијалички за позиција и средно светло, други проблеми со колата не сме имале до сега, само редовно менување на уље и филтри и тоа е се (уље и филтер на 10.000 км, другите филтри на 20.000 км). Колата ја купивме со зимски гуми Матадор, а после купивме и летни гуми Нокиан, 4 гуми по 2500 ден. Од неодамна почна да трепка сијаличката за греачи 30 пати после секое палење, вероватно има некој ослабен греач меѓутоа колата и понатаму пали без никаков проблем, пред некој ден запали на -8 на пример, пред 2 години запали на -22 исто без мака. Во догледно време веројатно ќе треба да се замени антифризот и можеби плочките за кочници, здравје догодина. Што се однесува до потрошувачката, до последното застанување на бензинска потрошени се 2066,47 литри гориво за 44.559 км, што би му дошло околу 4,64 литри на 100 км, далеку помалку од претходната кола, со тоа што оваа кола се вози на подолги релации и има солидна километража и на отворено за разлика од претходната која ретко кога беше возена надвор од Скопје. Јас сум многу задоволен од оваа кола, дијаметрално спротивно искуство во споредба со претходното пунто, ми прави мерак и не ми е страв дека ќе му се деси нешто додека го возам за разлика од претходната кола, барем таков впечаток остава (со четворица возрасни + полн гепек до врв, оптеретено скоро до макс. носивост, без проблем ги помина Плетвар и Ѓавато во 4та со 80-90 летоска кога бев на одмор). Ја возев 165 во една прилика, без никаква мака стигнува до таму, има одлични перформанси за претекнување во сите брзини (можда нема многу коњи, ама има голем вртежен момент а колата е прилично лесна, под 1 тон, па оттука се и добрите возни особини). Кај колава едино ми смета слабата звучна изолација и кратките преносни односи (на 130 во 5та има 3000 вртежи, вакво пунто со 1.9 Multijet HGT моторот со 100 коња има 2500 вртежи на 130 во 5та). Тоа е тоа углавном.
Chevrolet Matiz 0.8 2004 година
Купен нов од Аутомакедонија во август 2004 година, околу 6000 евра, беше во сопственост на дедо ми до јули 2014 кога отиде тоталка во сообраќајка во која роднините едвај преживејаа и се здобија со сериозни повреди. Колата не се возеше многу, имаше само 47.000 км за 10 години. Ова беше меѓу најефтините нови возила на пазарот тоа време, немаше апсолутно ништо од опрема пошто беше најосновен модел, дури ако не се лажам немаше ни внатрешни рачки за подесување на ретровизори него мора да отвориш прозор и со прсти да го местиш стаклото -_- За ова возило скоро и да немам што добро да кажам: внатре е тесно ко у туна конзерва, во кабината преовладува сива ружна пластика и гол лим, мењачот е полош од југо (никад не си сигурен у која брзина е), моторот со 3 клипа нема никаква култура на работа, снага нема никаква, изолација исто никаква, троши 8 литра бензин, еднаш се возевме 130 и унутра буквално не се седи од бучава. Капак на се беше тоа што после 4-5 години цркна една дизна, беше сменета со нова во Аутомакедонија која чинеше околу 5000 денари. Можеби и единствена предност кај ова возило е малата регистрација. А да, и што за разлика од старото пунто има сказалка за темп. на вода.
Peugeot 206 1.1 2000 година
После матизот, дедо ми го зеде пежово и од јули 2014 до сега има поминато едвај 15-16 иљадарки, се поретко вози пошто веќе има скоро 80 години. Беше купено за 1600 евра со 151.000 км, пред тоа 4 години било во сопственост на друго лице од Македонија, не знаеме дали е увезено или тука купено ново. Од опрема поседува 1 воз. перниче, серво, централно, ел. на стакла и обртомер, клима нажалост нема. Не е баш во најдобра состојба, предното лево крило е потемна нијанса на светло плава боја во однос на остатокот од каросеријата, имаше доста работи кои беа заменети, поготово во подвозјето и во амортизацијата (спони, чаури, виљушки, јабучици, манжетни итн.) и околу 300-400 евра се дадени за сите делови и има уште работи за средување. Генерално гледано, 206ката е подобра од матиз и пунто S мк1, има многу повеќе место во кабината од матизот но е нешто потесна од двете пунтовци. Тоа е тоа, долг испадна постов знам, ама сакав што е можно подетално да напишам за возилата кои сме ги имале во потесната фамилија и евентуално да му помогнам на некој што би бил заинтересиран за тие модели.