Мајнштајн е се разбира суперталентиран генерал, но надвор од тесните одговорнoсти, хмм како да кажам, чуден? На страна што не учестува во заговорот против Хитлер 1944 (а во мемоарите после војната за се му е крив баш Хитлер).
За да се сфати подобро зошто Мајншатјн не учествувал во пучот, зошто не му наредил на Паулус пробој и други некои случки, треба да се знае нешто повеќе за пруската воена традиција, благородничкиот пруски офицерски врв.
Во врска со мемоарите, станува збор за класична човечка особина да се испере сопствената вина, која доаѓа до израз во посебните услови, во кои се наоѓале Мајншатајн, Зајдлиц, Гудериан... во моментот кога ги пишуваат тие мемоари.
Мемоарите на генералите не се историски подобна алатка за откривање на вистината, а сепак заради идеолошки побуди, токму мемоарите на германските офицери, во голема мерка, го обликуваат јавниот наратив на западот за многу нешта, околу Вермахтот и војната. Тие заблуди денес се разобличени.
Станува збор за човек кој ги има потрошено речиси сите негови пари така што купува голем посед во источна Померанија/Прусија во октомври 1944. Само пар месеци пред да дојде Црвената Армија таму. Common sense, anyone? WTF?
Кои се причините рационални битија на врвот од својата струка, како што се пруските генерали, упорно да продолжат да војуваат кога војната е повеќе од изгубена?
Идеологијата која го преклопува рационализмот, постојано во Третиот Рајх, е главна причина за губење на војната (примери - милион). Таа е една од причините за тоа, зошто Германците продолжија да војуваат. Но, пруските генерали не се некои нерационални битија, со оглед на нивната струка и спремност. Не им е нив доволно тоа. Иако е сосема доволно за обичниот Ханс или за новиот ков на генерали, кои Хитлер ги нсталира, од кај 43-та, а особено после летото 44-та, наместо пруските благородници.
Има доста други причини поради кои овие луѓе продолжуваат со војната. Некои од нив се тесно поврзани со пруската воена традиција, некои се поврзани со патриотизмот и евидентната војна до истребување, која самите Германци ја наметнаа. Но сепак, има уште нешто, што вака на површина не се глеа, а тоа е системот на дотации (воведен уште пред неколку векови), според кој владетелот на Прусија им доделува пари на своите генерали (надвор од регуларните плати и други привилегии), за верната служба. Дотациите во Третиот Рајх за генералите, биле баснословни и биле давани по разни поводи. На пример, за 50-ти или 60-ти роденден добивале околу два милиони долари (пресметано во денешни пари).
Не знам која му била причината на Мајнштајн за да го купи имотот во Померанија, но сигурен сум дека во тие моменти му бил јасен исходот на војната. Веројатно, се потсетил на периодот по Прва Светска и што се десило со марката/рајхсмарката после војната, па скроз е можно да решил да ги претвори парите во нешто што нема да изгуби на вредност после.