Самоубиство!

Psyside

Nocturnal
Член од
30 јануари 2009
Мислења
18.719
Поени од реакции
18.455
Кои и какви се тие хипстерски ставови? Си видел ли ти воопшто болен од клиничка депресија како изгледа ? Си бил ли на Клиника за Психијатрија да видиш воопшто како изгледаат тие луѓе ? Нема тука никаков хипстеризам, нарушена исхрана или што и да е. Едноставно мозокот е сјебан и тоа тешко се решава. Клиничка депресија се јавува барем еднаш во животот кај 25 проценти од луѓето, ако немаш среќа или не реагираш на време, отиде брате возот у еден правец.
Прееска бев на искачање, па еве да одговорам. Хипстерски ставови се ставовите заради кои добар дел од ликовите кои патат игнорираат се, и се премногу кул за да се "замараат" да се борат, па дури и се фалат дека се депресивни, емо и слични срања, имаат преголемо его за да прифатат туѓ совет, затоа што пази, можеби ќе искочиш во право, дали ти или некој друг не е битно, знаеш ли колку вакви фаци гледам секојдневно?

Друго, си видел ли ти човек со прениско ниво на тестостерон? со пореметена тироида? со огромен дефицит на витамин Д? со хипоглицемија? ај вака, ќе ти дадеме супстанца која ќе те однесе у хипоглицемија, што мислиш како ќе се осеќаш, и дали го памтиш муабетот со благото, што мислиш зошто ти се случува тоа, заради тоа што мозокот ти е сјебан или?

Знаеш ли колку луѓе во светот се со погрешна дијагноза, и дека немаат ни Д од депресија, него се работи за скроз друг проблем кој доведува до таа "депресија"

Каде се доказите за тоа дека мозокот наводно се заебува, и што е тоа што го заебува мозокот, како се манифестира, и како да дијагностицира?
 
Последно уредено:

Anon

/b/ House /b/
Член од
13 декември 2007
Мислења
16.698
Поени од реакции
27.624
Со овие ставови, @Љубовен Каскадер не покажува бесчувствителност.
Секој различно дефинира бесчувствителност, претпоставувам.
Како што вика Лери Дејвид во монологот на почетокот на Whatever Works:
"You open the newspaper, you read about some massacre in Darfur or some school bus gets blown up and you go "omg the horror" and then you turn the page and finish your egg from the free-range chickens. Because what can you do? It's overwhelming."
@Љубовен Каскадер ако некој твој пријател е во депресија, ќе се обидеш да му помогнеш?
 
Последно уредено:
Член од
22 јануари 2015
Мислења
55
Поени од реакции
18
Како една индивидуа која сака да живее треба да инспирира и други да не се откажат. Не зборуваме за форсирање и да живее заради други. Да живее за себе. Да си ја пронајде среќата. Ако првото решение ти е да го оставиш да си го одземе животот бидејќи пати секој ден, тогаш ти не си таа личност со која некој ќе може да зборува на оваа тема. Прво разберете дека тука не доаѓаат само луѓе за да дадат мислење на оваа тема, некои се дојдени тука да побараат помош. И да простак сум што се мешам во туѓи животи, што сакам барем малку надеж да дадам некому дека постои подобро утро. Навистина сум без осет.
 
Член од
30 јули 2014
Мислења
5.037
Поени од реакции
15.630
Прееска бев на искачање, па еве да одговорам. Хипстерски ставови се ставовите заради кои добар дел од ликовите кои патат игнорираат се, и се премногу кул за да се "замараат" да се борат, па дури и се фалат дека се депресивни, емо и слични срања, имаат преголемо его за да прифатат туѓ совет, затоа што пази, можеби ќе искочиш во право, дали ти или некој друг не е битно, знаеш ли колку вакви фаци гледам секојдневно?

Друго, си видел ли ти човек со прениско ниво на тестостерон? со пореметена тироида? со огромен дефицит на витамин Д? со хипоглицемија? ај вака, ќе ти дадеме супстанца која ќе те однесе у хипоглицемија, што мислиш како ќе се осеќаш, и дали го памтиш муабетот со благото, што мислиш зошто ти се случува тоа, заради тоа што мозокот ти е сјебан или?

Знаеш ли колку луѓе во светот се со погрешна дијагноза, и дека немаат ни Д од депресија, него се работи за скро друг проблем кој доведува до таа "депресија"

Каде се доказите за тоа дека мозкот наводно се заебува, и што е тоа што го заебува мозокот, како се манифестира, и како да дијагностицира?
Ок, претпоставував дека мислиш на тоа. Да, денес е кул да се жалиш дека си депресивен, а во меѓувреме ништо не превземаш и продужуеш по старо. Тоа е снобизам. Но, има и доста вакви случаи, кои најчесто за среќа се лесни и минливи. И тоа е акутна, обична депресија. Луѓето кои патат од обична депресија ретко имаат суицидални мисли, а уште поретко посегнуваат по својот живот.

И да, ретко кој прифаќа совет, знаеш зошто? Можеби ќе забегам со муабетот во друга насока, но сепак ќе пишам - затоа што Егото има потреба да се издвојува и да живее според некои свои претпоставки, за да биде уникатно и да се издвојува. Егото живее и се храни од страв, и само така господари со вистинското Јас. Егото кога ќе се соочи со факти и аргументи, со вистината, умира дел од него, се ништи. А Егото најмногу се плаши од смрт. Затоа често самото Его е причина и за анксиозност и за депресија, обична, зашто само ќе може да продолжи да живее и да јакнее уште повеќе. Ај, доста беше источна филозофија.

Е сега, муабетот ми беше за клиничка депресија. За тешки депресивни случаи на кои ништо не им помага. Ни лекови, ни турмерик и ѓумбир, ни разговор, ништо буквално. Сум бил сведок, седи жена со една кукла во раце и плаче. Плаче 24 часа дневно, без престан и гледа низ прозор. Како на филмовине буквално. Како ќе и помогнеш неа?

Што се дешава со мозокот? Поима немам. Има многу теории. Непријатни случки, наследен фактор, намален серотонин, ги има уште, не ми текнуваат. Сега ти постираш студија дека новите сознанија говорат дека се работи за воспалителен процес. Поима немам, и се земам со многу резерва.

Треба да се внимава кога се зборува за депресија, каква е, дали е обична, клиничка. Јас патам од сезонска, ништо страшно, ама се мачам, преку таквото ми е. Зимно време од дома не ми се искача. Да, признавам дека кога пазам на храна малку сум подобар, ама ништо значајно. Деновиве се убив од теста и јх, самото тело ми бара, ради состојбата. Сепак оваа зима сум супер, со оглед дека имаме доста сонце. Прошлата беше многу потешка.
 

Psyside

Nocturnal
Член од
30 јануари 2009
Мислења
18.719
Поени од реакции
18.455
Ок, претпоставував дека мислиш на тоа. Да, денес е кул да се жалиш дека си депресивен, а во меѓувреме ништо не превземаш и продужуеш по старо. Тоа е снобизам. Но, има и доста вакви случаи, кои најчесто за среќа се лесни и минливи. И тоа е акутна, обична депресија. Луѓето кои патат од обична депресија ретко имаат суицидални мисли, а уште поретко посегнуваат по својот живот.

И да, ретко кој прифаќа совет, знаеш зошто? Можеби ќе забегам со муабетот во друга насока, но сепак ќе пишам - затоа што Егото има потреба да се издвојува и да живее според некои свои претпоставки, за да биде уникатно и да се издвојува. Егото живее и се храни од страв, и само така господари со вистинското Јас. Егото кога ќе се соочи со факти и аргументи, со вистината, умира дел од него, се ништи. А Егото најмногу се плаши од смрт. Затоа често самото Его е причина и за анксиозност и за депресија, обична, зашто само ќе може да продолжи да живее и да јакнее уште повеќе. Ај, доста беше источна филозофија.

Е сега, муабетот ми беше за клиничка депресија. За тешки депресивни случаи на кои ништо не им помага. Ни лекови, ни турмерик и ѓумбир, ни разговор, ништо буквално. Сум бил сведок, седи жена со една кукла во раце и плаче. Плаче 24 часа дневно, без престан и гледа низ прозор. Како на филмовине буквално. Како ќе и помогнеш неа?

Што се дешава со мозокот? Поима немам. Има многу теории. Непријатни случки, наследен фактор, намален серотонин, ги има уште, не ми текнуваат. Сега ти постираш студија дека новите сознанија говорат дека се работи за воспалителен процес. Поима немам, и се земам со многу резерва.

Треба да се внимава кога се зборува за депресија, каква е, дали е обична, клиничка. Јас патам од сезонска, ништо страшно, ама се мачам, преку таквото ми е. Зимно време од дома не ми се искача. Да, признавам дека кога пазам на храна малку сум подобар, ама ништо значајно. Деновиве се убив од теста и јх, самото тело ми бара, ради состојбата. Сепак оваа зима сум супер, со оглед дека имаме доста сонце. Прошлата беше многу потешка.
Јас сум многу радознал, и додека не пробам одредени работи не негирам ништо, ама и не прифаќам, имам неутрален став. Е сега, за храната и ефектот....восаплението е неизбежен дел од скоро секоја ако не секоја хронична болест - пореметување. Кога ќе ја намалиш инфламацијата, се намалува и депресијата (најчесто) и се чуствуваш осетно подобро, проблемот е што кај секој тоа воспаление е на различно ниво, некој има умерено, некој има големо - ако имаш големо, промената на диетата треба да биде радикална, и неколку дена во кои ја јадеш истата храна, ама помалце нема ништо посебно да ти сменат.

Еве вака од прва без да имам увид во твоите резултати - крвна слика, предвидувам дека имаш проблем со инсулинска резистетност, како и едно 30-40% од популацијата, ова не значи дека имаш дијабет, него дека имаш лоша регулација, која е тесно поврзана со инфламацијата исто така (не е битно кое и што доведува прво до тој процес, него да се намали истата) кога ќе изедеш благо на пример, и ПОГОТОВО ако истото е измешано со животински протеини осетно ќе ти се покачи гликозата/инсулинот, додатен проблем е што потоа заради инсулинската резистетност - доаѓа до неправилна искористливост на шеќерот/калориите кои не идат онаму каде што треба клетките/мускулите/гликоген и затоа имаш краш и буквално се осеќаш утепан после тешки оброци, не е дека си уморен, не е дека си се преоптеретил на работа, ова можеш сам да ги го тестираш и да се увериш, многу е лесно - едноставно јадеш голема количина на салата, (да не е компир) и ја мешаш со јатки, бадеми, ораси или w/e за да не бидеш гладен, моментот со дроп на снага, умор, приспиување нема да го имаш, полесен тест здравје, терај го ова 3-4 дена и ќе сфатиш колку и дали инсулинот/гликозата ти прават разлика во твојот случај.

Телото ти бара шеќери заради инсулинската резистетност, буквално up/down цело време праиш, и да знаеш дека прашање на време е коа телото ќе ти се навикнe да се осеќа подобро кога шеќерот ти е висок, а тоа значи повеќе храна, затоа те тера да јадеш и кога не си гладен, тоа ти е пеколен круг.




 
Последно уредено:
Член од
28 декември 2011
Мислења
4.371
Поени од реакции
6.207
ако некој твој пријател е во депресија, ќе се обидеш да му помогнеш?
Секако дека ќе се обидам. Односно, ќе понудам да помогнам. Не би сакал да пати, но ако не ја сака помошта јебига. На човек можеш со сила да му земеш, да му дадеш тешко. И ако смета дека страдањето е преголемо и единствениот излез го гледа во самоубиство, ќе го разберам. Не можам јас да ги правам тие одлуки за него. Затоа го пишав вицот за бихејвиористи. Секој човек различно доживува различни трауми и тегоби. Некој со Хантингтон ќе одбере да се убие бидејќи не сака да дојде до крајните стадиуми. Некој кој, не знам, љуби да трча ќе одбере да се убие кога ќе остане доживотно парализиран. И комплетно се слагам дека е возможно да се најде нова љубов во животот. Нова смисла. Нов разлог. Али ако некој не сака да најде, или се откаже од барањето, тоа си е негово.
Ако веќе сме решиле дека човек има право да живее како што сака се додека не повредува друг, зошто да не му се дозволи да умре како што сака?[DOUBLEPOST=1515308067][/DOUBLEPOST]
Како што вика Лери Дејвид во монологот на почетокот на Whatever Works:
"You open the newspaper, you read about some massacre in Darfur or some school bus gets blown up and you go "omg the horror" and then you turn the page and finish your egg from the free-range chickens. Because what can you do? It's overwhelming."
Арно ме потсети. Во филмот Boris е човек кој е години во брак со жена која не ја сака, туку се оженил со неа бидејќи била паметна. Одбрал нешто кое што по некои критериуми би требало да го направи среќен, а не она што го прави среќен. "On paper we're ideal. But life's not on paper". Во монологот збори за choosing what you can get over what you always wanted, and settling for less smiling like it makes you happy. Моментот коа го сфаќа тоа, пробува да се самоубие. Не е момент на clarity, али е моментот кога сфаќа дека целиот живот му бил една емотивна downward спирала.
Откако ја упознава Melody има период на exuberance поради промената од долгогодишен статус кво. Откако се дешава што се дешава и Melody го откачува бидејќи овој пат она е во улогата на settling for what passes for happy, пробува повторно да се самоубие, али овој пат е тоа ирационалното.
Со рефератов цел ми е единствено да сублимирам некоја choose life критика, бидејќи живееме во време каде што сме кондиционирани не само што да посакуваме, туку и како да посакуваме. Тренирани сме да замижуваме пред 95% мизерија во некоја надеж дека евентуално ќе дојдат другите 5%, да купуваме облека, да се прејадуваме, да се пијанчиме во петок, да одиме на тим билдинг журки и патувања со колегите, да одбереме соодветен партнер, стан и деца кои пола живот потајно ќе посакуваме да не се десиле. Со која цел? За да заборавиш дека останатиот дел од животот треба да работиш 8-10 саати работа за која и не си толку напален колку што сакаш или се претставуваш. За да заборавиш дека од секаде околу тебе фрчат очекувања кои треба да ги исполниш за малку пари и сатисфакција која мора да ја чувствуваш, или си неблагодарен.
Boris пробува да се убие бидејќи го разбира се ова. Длабоко во себе веројатно секој со просечна интелегенција во разбира ова. Па ипак одбираат whatever works, и потоа имаат афери, мастурбираат во веце и се прават распад система со која дрога и да можат да си ја дозволат.
И на крајот тоа е прашањето во whatever works, will you choose life or not? Некои одбираат, некои не. И двата избори се валидни.
 
Последно уредено:
Член од
21 септември 2016
Мислења
831
Поени од реакции
1.135
@Almeida ти уште од старт тргна со толку субјективно размислување и почна да кажуваш за што некој вреди или не вреди да се убие а не сфаќаш дека секој има различна перцепција за животот и различен ментален склоп каде што во некои случаи не помага ниту разговор ниту лекарска помош.
Скроз ја измести поентата од контекст, не се работи за бесчуствителност туку напротив за разбирање на ситуацијата од двете страни а не само од твоја гледна точка.
 
Член од
22 јануари 2015
Мислења
55
Поени од реакции
18
Кога некои се во таква состојба да се самоубијат, тие личности не се при себе. Нормално дека во тој момент ќе немаат надеж за понатаму, ништо веќе не им е битно. Само сакаат да си го одземат животот за да ги престане болката. И вие уште викате дека треба да ги дозволи тоа, нели? Секој си има право да си одлучи како ќе си умре. И не зборувајте во некои случаи, војници, кој каков е. Без да направите муабет, не знаете што се случува.
 

Almeida

поет, мрачна сила, гад
Член од
15 февруари 2015
Мислења
7.563
Поени од реакции
19.992
http://fokus.mk/skopjanets-se-obesi-vo-letnikovets-vo-park-shumata-gazi-baba/

Еве оваа вест од денеска, а и претходните денови имаше два случаи, од кои не знам дали девојката преживеа. Сите се релативно млади луѓе. Ова е многу често за вака мала земја.

http://fokus.mk/19-godishna-devojka-se-obide-da-si-go-odzeme-zhivotot-poradi-bivshiot-koj-ja-utsenuval-da-mu-se-vrati-so-kompromitirachki-fotografii/

19-годишна девојка од тетовското село Порој се обиде да си го одземе животот по подолго време вознеминување од нејзиниот поранешен дечко, кој и барал пари, злато и кој ја уценувал со компромитирачки фотографии.

@Almeida ти уште од старт тргна со толку субјективно размислување и почна да кажуваш за што некој вреди или не вреди да се убие а не сфаќаш дека секој има различна перцепција за животот и различен ментален склоп каде што во некои случаи не помага ниту разговор ниту лекарска помош.
Скроз ја измести поентата од контекст, не се работи за бесчуствителност туку напротив за разбирање на ситуацијата од двете страни а не само од твоја гледна точка.
Токму и тоа сакам да кажам, дека не сечија перцепција е правилна и не сечие размислување е објективно. Мене поентата во целава дискусија ми е дека може лицето нема доволно сознанија и животно искуство, па на првата помала препрека беспомошно паѓа. Еве го случајов со девојкава...дали „решениево“ и е базирано на објективна анализа на ситуацијата?

За тешки психијатриски дијагнози не сум стручен да коментирам и нема да коментирам, а за тешки дијагнози и терминални болести имам напишано и понапред дека и јас имам голема дилема околу тоа. Имам неколку блиски роднини што доживеале тешки, терминални болести и не знам колку е човечки, меѓутоа некогаш сум помислувал дека и побрза смрт повеќе би им помогнала отколку да ги преживуваат тие маки....што прашање е колку е етички исправно и секогаш е предмет на спротиставени ставови.

А еве и ова е од денеска....

http://fokus.mk/mazh-si-ja-udiral-glavata-vo-zid-pa-so-nozh-se-probodel-vo-gradi/
 

Anco

За солун ДА, ЗА срем НЕ
Член од
1 ноември 2011
Мислења
8.603
Поени од реакции
15.403
otviri vo temata Kako do invalidska penzija vo opsti muabeti, Moze i ovde nekoj da go prevrli tekstot,
 
Член од
2 октомври 2018
Мислења
33
Поени од реакции
23
има некој кој ќе сака да поразговараме за одредени проблеми приватно во порака..
 
Член од
1 јануари 2010
Мислења
1.908
Поени од реакции
1.412
Пошто самоубиството велат дека било себично, ако веќе одиш, треба никогаш да не одиш сам - да се расчисти малку од зло тоа генетската септичка јама, за добро на човештвото.
 
Член од
20 април 2012
Мислења
3.678
Поени од реакции
9.689
Пошто самоубиството велат дека било себично, ако веќе одиш, треба никогаш да не одиш сам - да се расчисти малку од зло тоа генетската септичка јама, за добро на човештвото.
Животот е круг ,а и ти си во него,незаборавај!
 
Член од
28 февруари 2017
Мислења
2.770
Поени од реакции
2.682
има некој кој ќе сака да поразговараме за одредени проблеми приватно во порака..
До оваа моја возраст имам пројдено се и сешто од женачка, разведувачка, деца растење, родители погребување, куќи и свадби правење. Може директно не сум го имал твојот проблем ама ако Агда нема одговор или бараш алтернативно мислење, можеш слободно да ми пишеш во ПП.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom