Заслугите за пратеничките места на Алтернатива за Германија во германскиот Бундестаг во целост и` припаѓаат на Ангела Меркел, а не на војната во Сирија.
Ангела Меркел беше таа која со отворени прегратки ги пречекуваше таканаречените бегалци од Сирија и Ирак, за кои во пракса испадна дека добар дел воопшто не се бегалци, а не потекнуваат само од Сирија и Ирак, туку од целиот блиски исток, како и од северна Африка.
Истовремено, токму таканаречената Христијанско-демократска Унија - поголема иронија од име, здравје - на Ангела Меркел, наместо да излезе во одбрана на жените кои беа силувани низ Германија на 25 декември 2015, ги повикуваше германските жени да се облекуваат "поскромно, помалку провокативно, за да не ја привлечат агресивноста на бегалците", индиректно обвинувајќи ги жртвите на силувањата дека самите се виновни бидејќи биле силувани, а не бидејќи силувачите се увезени од блискиот исток и од северна Африка.
Со ваква влада на власт, и со социјалдемократите на пијаницата Мартин Шулц како најголема опозициска партија - но истовремено и како најголем коалициски партнер на Ангела Меркел и нејзината таканаречена Христијанско-демократска Унија - потребите од трета партиска опција која ќе ги брани жртвите, а не злосторниците, беа повеќе од очигледни.
Алтернатива за Германија си ја начека својата можност и најверојатно ќе ги снема од германската политичка сцена на наредните редовни федерални парламентарни избори - освен ако Ангела Меркел и нејзините таканаречени демохристијани, направат по уште некоја голема глупост.
