Еден од најлошите сектори во Македонија.
2000та почнав со школување, се сеќавам на првиот час, тоа беше еден стар учител кој само у прво ми предаваше (строг и принципиелен човек, ама "закоравен") . 2 пати ме фаќаше за уво онака силно (еднаш уствари за бакембарда, тука кај увото, тогаш тоа го запамтив ептен јер болеше, да му ја ебам семката). И тоа, и двете случки беа во прво оделение.
Е, причината за таквата "физичка" интервенција беше банална . Не дека нешо праев проблеми, далеку од тоа. Дури мислам дека еден од тие ескалации беше пошо се растрчав ко деген у школската сала. Уште од прво оделение чоекот еднаш неделно некого дисциплинираше со такви потези, и тоа ГАРАНТИРАМ дека се случувало многу пати кај многу од вас со (можеби) поголем интензитет, и сите сме сведоци на такво нешто. Не дека глумам жртва, ама стварно ко хоби му беше да не "дисциплинира" физички чоекот. Им кажувам на моите дома, они со реакција... абе ајде ништо не ти е, нас како не тепале порано ехеееееееееее. И тоа за тоа си останува.
Ете, во такви средини ние сме учеле до 4то оделение (барем оние што се у средина/доцни 20ти години, коа ги фатиле последниот бран од социјалистичката гарда на учителите). Катастрофално.
Искрено, сеа од денешен аспект гледајќи, тоа учителите беа многу оскудни со своите знаења(јер 2 години завршиле факс и ги стаиле учители),никогаш повеќе не пипнале книга откако се вработиле ко учители, доусовршување ЈОК . Тоа време сеуште повеќе се нагласуваше оној "воспитен" аспект (остатоци од социјализам). И на нив им беше побитно да те напраат "послушен, мирен, дисциплиниран" отколку реално да те научат нешо (зборам за моево искуство во школото кај што учев, и зборам исклучиво за онаа комунистичко-социјалистичка гарда на учители).
Од 4-8мо иста приказна. Оскудни сеуште останати социјалистички учители кои 30 години не прочитале книга (откако се вработиле) без желба за интелектуален напредок, 95% од нас во 7мо, знаеја да работат на компјутер, а пола од учителите (барем оние пост-социјалистичките) немаа поим како се вклучува компјутер. Е сеа, не дека другата крајност (онаа што се случува денес, деца заслепени од секакви и разноразни апликации,таблети,телефони и тн и тн) е добра, ама срамота е(срамота беше) да си производ на таков образовен систем.
Смешни наставници кои буквално напамет ги учеа лекциите. А и како да не ги знаат, коа цел живот од исти книги предавале. Надвор од она напишаното у таа книга, надвор од она што го имаше у книгиве, овие врска немаа. Најсериозно појма немаа шо и како.
Средно ко средно, си летна у пм. Од образовен аспект, исто така беше катастрофален период. Не ми текнува, но мислам бев 2ра година коа ги имплементираа проектот "компјутер за секое дете", кој мора да се признае беше еден од подобрите работи кои се направија во времето на озлогласениот режим. Но, се тоа јалово и џабе. Неможев да верувам дека и во средно училиште имаше ПРОФЕСОРИ (значи овие се со завршен факултет, а не вишо 2 годишно образование) кои не знаеја да ВКЛУЧАТ КОМПЈУТЕР. Тука негде веќе почна со хардкор партизацијата, и оние остарените професори беа заменети буквално со партиски послушници. Иако во моево искуство, и тие партиски пиуни, беа подобри од оние закоравени социјалистички професори, бидејќи прво беа помлади, со самата возраст - попрогресивни (иако подржувачи на фашист и режим), и беа подобри/полиберални во образовниот пристап кој го имаа.
Заклучок : Најпрвин, за да бидеш професор (до средно, бидејќи факсот е скроз друга приказна) мора едноставно да бидеш у тек со настаните од твојата сфера, мораш да се надградуваш во својата сфера максимално колку што можеш, а не да тапкаш у место без прогрес, и само слепо да го предаваш она што е у дадената книга. Така ги ослепуваш генерациите покрај тоа што самиот се ослепуваш.
Секој просветител мора да има критички ум, но не онаков секојдневен македонски критичко-хејтерски дневно-политички ум, туку ИНТЕЛЕКТУАЛЕН КРИТИЧКИ УМ, кој не доаѓа така лесно. Мора децата да ги учиш на футуристички, прогресивни вредности покрај тоа што ќе ги образуваш. Мораш да ги заинтересираш децата, мораш да ги поттикнеш, мотивираш, самиот да бидеш визионер. А не, да се појавиш 5 саати колку да ти помине денот и да те боли кур. Не бива.
Да, далеку од тоа дека професорите,учителите, наставниците биле мотивирани за работа со такви плати, за да не мотивираат нас... ама мајку му, стварно е благородна професија да си просветен работник, и не е се во парите(ко што они викаат). Ти ја градиш и својата иднина градејќи, образувајќи ги тие деца.