Со оглед на тоа што еден брак имам позади мене кој заврши неславно не сум моментално толку воодушевена од институцијата брак, односно не брзам да го заглавам партнерот во заедница за да не ми избега. Сигурна сум во човекот кој го сакам, верувам и он во мене, ми фали дете во животот ама не сум дорасната на идеата да имам дете сеуште, немам финансиска зрелост, немам независност што се однесува до бизнисот, морам да се појавам бар еднаш во денот за да средам дел од работите иако до пред месец дена имав 2 вработени. Здравје пред да наполнам 35 сигурно ќе забременам, без оглед на тоа дали имам или не документ, засега сме и јас и тој согласни во тој дел, па ако се е во ред очекувам 35 да полнам со меше, тоа би било за 2г. Тој има бизнис кој му е прилично развиен, може да си дозволи да не се појави на работа некој ден, не е толку зависен од него, ама си ја сака работата. Засега калкулираме, но не живееме заедно, односно и јас останувам кај него и тој кај мене, некогаш и по неколку месеци, ама не сме сеуште со заеднички дом, убаво ми е вака, ми се чини уште повеќе се сакаме. Тоа што и двајцата сме биле во брак претходно не прави мислам попретпазливи, засега вака ни е супер, не живееме заедно ама не прави разлика тоа, и двајцата сме слободни да одиме во било кое време од денот во станот на другиот, имаме клучеви, користиме заеднички автомобили, заеднички имаме дури и некои бизнис соработки. Сметам дека мора да се достигне извесна зрелост за да се оформи брачна заедница, од сегашна гледна точка.
