Советувалиште за родители, деца и млади

The`bItCh

AdJuStAbLe mAdNeSs
Член од
22 јануари 2005
Мислења
4.605
Поени од реакции
113
Не постои волшебен прирачник кој ќе ги упати родителите како да бидат добри родители. Подигањето на дете преставува голема одговорност, која обично ја прифаќаме како подарок и за тоа нема потреба од тренинг. Повеќето родители учат „во од“ како што наидуваат проблемите, под влијание на начинот на кој тие биле одгледувани или раководојќи се со она што го виделе или прочитале.
Родителите може да имаат различен стил, но нивната цел е заедничка. Сите родители сакаат нивните деца да израснат во здрави, среќни, добро прилагодени, успешни, задоволни, чесни, грижливи и одговорни возрасни личности кои ќе умеат да ги респектираат туѓите чувства, ќе бидат способни да соработуваат со другите и успешно да се справуваат со животните тешкотии. Исклучително е важна мотивираноста на родителите. Дали тие навистина сакаат да бидат родители или се чувствуваат неспремни и уплашени. Следните совети може да бидат од корист:

  • Треба да бидете спремни дека како родители ќе доживеете различни чувства. Ќе има периоди во кои ќе чувствувате љубов, радост и гордост, но исто така и периоди со негативни емоции како лутина, паника и разочарување. Ваквите емоции може да предизвикаат чувство на кривица или да помислите дека не сте добар родител.
  • Важно е да сфатите дека не се очекува да бидете безгрешни и дека секој (па и родителите) понекогаш прават грешки. Грешките се значајни само доколку ги повторуваме. Не губете време и енергија со тоа што ќе се чувствувате криви- изменете го она што не е добро.
  • Информирајте се за она што не го знаете. Прочитајте литература за растот и развојот на децата, така ќе знаете што да очекувате.
  • Имајте доверба во самите себе. Сослушајте ги мислењата на другите (така всушност се учи), но направете онака како што чувствуавте дека е правилно за вас и вашето дете. Верувајте во сопственота моќ на расудување.
  • Кога зборувате со пријателите околу родителството, немојте да се жалите или кукате, бидејќи тоа нема да ги смени работите- обидете се да го смените пристапот.
  • Немојте да очекувате премногу, од себе и од другите. Ценете се себеси заради мали работи. Вие работите исклучително важна работа - одгледувате дете.Немојте да се повлекувате ако згрешите (грешките се за да научите подобро, не за да се чувствувате лошо). Обидете се да предвидите како ќе се одвиваат работите.
  • Прифатете ги сопствените чувства . Разберете дека мешаните чувства се нормална појава. Во време на промени или стрес, можеби ќе се чувствувате несреќни или криви. Помогнете си себеси така што ќе зборувате со партнерот, со пријателите, со членовите на семејството или со некој друг, кој не е вклучен во емоцијата.
  • Наградете се себеси. Направете барем една работа во тек на денот која ви помага вам, да се чувствувате убаво. Побарајте некој да ви помогне така да имате време да направите нешто во што уживате – на пример да се искапите, да прочитате магазин, да играте фудбал, да прошетате, да зборувате со пријател/ка.
  • Работете на вашите сопствени вредности. Ако вашите вредности и верувања се јасни, тоа е добра основа за воспитување на децата. Обидете се фамилијарните вредности да бидат заеднички со вашиот партнер, дури и ако се разликувате во мислењата. На тој начин ќе избегнете непотребна забуна кај децата. Ако вие и вашиот партнер се разликувате, обидете се да не се критикувате меѓусебно.
  • Обезбедете си подршка . Ако нема кој да ви помогне, родителството може да биде навистина тешко. Ако се чувствувате сами а немате подршка од фамилијата, пронајдете пријател/ка со која ќе ги споделите грижите. Не се плашете да побарате помош- тоа не е знак на неуспех.
  • Родителството е посебно тешко во услови кога имате проблеми, на пример насилство во семејството, проблеми со пари, здравствени проблеми и сл. Обидете се да ги разрешите проблемите, ако чувствувате дека не можете, побарајте професионална помош.
  • Грижете се за вашите односи со партнерот и/или пријателите. Најдобро што може да направите за вашето дете е да се грижите за сопствените потреби за подршка и љубов. Веројатно е дека најблискиот однос ќе биде со вашиот партнер, но може и со некој специјален пријател/пријателка. Пронајдете време за вашите возрасни релации, да бидете заедно, да уживате во заеднички работи, да зборувате за тоа што се случило во тек на денот, да ги споделите идеите и чувствата или само да се релаксирате. Работејќи за себе, вие всушност работите во интерес на вашите деца, кои на овој начин најдборо учат за меѓучовечките односи.
  • Справување со лутина. Најчесто родителите успешно се справуваат со ова чувство, но понекогаш може да се случи да ја изгубат контролата. Лутината е секогаш измешана со други чувства, како чувство на кривица, фрустрација, тага, чувство дека не сте сакани или дека сте употребени. Обидете се да се справите со тоа што го предизвикало теквото чувство. Ако чувствувате дека губите контрола, отстапете малку, излезете надвор, прошетајте. Внимавајте, ако ви се случило во моменти кога сте ја изгубиле контролата да го повредите вашето дете или сте биле насилни кон некој друг во семејството, побарајте професионална помош
 
Член од
24 ноември 2005
Мислења
3.233
Поени од реакции
391
Презентираноив текст го симна од некаде или е твое авторско дело?
-Можам само да кажам дека невозможно е да се биде добар родител според инстант рецепти како што е овој поради фактот што никаде не е спомната индивидуалната личност на секое дете посебно, односно не е нагласено дека е невозможно да се има ист пристап кон подигањето и воспитувањето на секое дете. И најконзервативните детски психолози знаат за потребата од индивидуален пристап во актуелната проблематика, затоа сметам дека овој текст малку може да биде од корист.
The`bItCh, не замерувај, ама поарно смени го текстов или дополни го со она што недостасува зашто вака на идните или новопечените родители баш и не им правиш услуга. Ова го пишувам од позиција на родител на двајца тинејџери и едно дете на предшколска возраст.
 
Член од
30 април 2005
Мислења
361
Поени од реакции
21
За да се биде добар родител неопходно е безусловно да се сака, да се даде целосна подршка на детето, да се биде и негов другар, и учител, и педагог. Мора да се изгради авторитет, но да се има смисол и кога да се попушти, а кога да се биде строг. На детето му треба многу, многу љубов и внимание. Му треба искрен разговор, поттик за неговите активности и доверба.
Никој не е идеален родител (нема ништо идеално,нели?), но секој може да се потруди да го даде најдоброто од себе. Децата се нашата иднина(знам, звучи како отцртана фраза, но баш така е - па нека биде и фраза!),
затоа да се потрудиме таа иднина да биде што поуспешна и подобра.
 

Наташа Радио Милева Мара

Проф. Др. Маг. Мами
Член од
29 април 2005
Мислења
3.835
Поени од реакции
1.118
Добар родител неможе да се биде по упатство од книга.Јас сум родител на три златни дечиња и секое дете си има свој карактер и затоа на секое е посебно воспитувањето.
 

Буковец

www.KETERING.com.mk
Член од
3 јули 2005
Мислења
996
Поени од реакции
15
Пред се се сложувам со Мандрак дека не се станува добар родител со инстант рецепти, ама текстот е добар и не го сваќај како прирачник, односно учебник за родители.Свати ги како совети:wink: .
Секое дете, нормално дека си е приказна за себе и треба на на различен начин да му се пристапи, да се возпитува и негува. има една изрека која вели:
Детето е бела книга-како ќе го пишеш, така ќе го читаш:wink:
 
Член од
14 јули 2005
Мислења
2.128
Поени од реакции
41
Наташа напиша:
Добар родител неможе да се биде по упатство од книга.Јас сум родител на три златни дечиња и секое дете си има свој карактер и затоа на секое е посебно воспитувањето.
Кажи ми како си излегла на крај со она што те игнорирало кога го учиш нешто! И кога ќе го искараш за нешто, пак тргнувало истата беља да ја направи!

Ај за трескање од земја од инает, и бесење за клепки, и трчање од еден кај друг само да добие она што сака - се справувам. Ама со игнорирањево никако!
 

Наташа Радио Милева Мара

Проф. Др. Маг. Мами
Член од
29 април 2005
Мислења
3.835
Поени од реакции
1.118
Како прво на дете не треба да му се дозволи се и сешто.Дете знае две и двеста!За се треба да се има пед и дисциплина.
Се знае кога е ред за јадење,за телевизија,за заедничко играње со родителот и најважното ред на СПИЕЊЕ.Кога бев во Македонија скоро сите деца одеа со родителот в кревет 11,12 или 1 часот:icon_eek: за мене е тоа непоимливо.Во 2о:15 најкасно се децата во кревет кај мене.И јас сакам малку од мојот ден.:wink:
Кога се инати со мене а јас имам право не попуштам лесно.Казнувам не тепам,казната може да биде една недела нема играње со омилената играчка,забрана за омилената серија...но важно е на тоа да си стоиш и да се држиш на доделената казна ако попуштиш следниот пат пак ке направи исто.
Плачење,дерење,лупање од под:ne: кај мене тоа не функционира.Имам нерви ко бивол:icon_lol: па нека се дере мене не ми пречи,ке види невиди ке му здосади.Следниот пат ке размисли дали така да постапи оти знае со дерење не постигнало никаков ефект:wink:
 
Член од
14 јули 2005
Мислења
2.128
Поени од реакции
41
Се е тоа во ред, јас не знам како да постапам кога ме игнорира! Ќе го завртам, ќе му кажам, ќе го поткарам, и тој ќе си се заврти и како ништо да не било!

Да му забранам играчка, серија или таква работа нема ефект, има само двеипол...
 

SeaGull

Walter
Член од
17 мај 2005
Мислења
763
Поени од реакции
9
Koga stanuva zbor za legnuvanje, go legnuvame sin mi najkasno do 21:30, oti vo sprotivno sabajle nema sansa da stane za gradinka. Koga ne odi pak vo gradinka, si sedi do pokasno, i toa ne mi smeta.
Okolu kaznuvanjeto, seuste go nemam kazneto, ama go karam, i koga ke go iskaram, ne smee posle da pisne. Ednas vikam, ama od toa se stresuva.
Iako znam deka najarno e so arno da se razbereme, ama nekogas nema sansa, mora da se vikne, pa duri i da se udri. Da, da, go pleskam :)

I, toa e toa sto sakam da go kazam, da ne dolzam premnogu. I, koga ke mu pisnam, ne davam nikoj drug da go pribere i da to smiruva. Mora sam da razbere i sfati sto cini, a sto ne. Oti dzabe ako jas go karam, a majka mu, ili nekoj drug, go zeme posle i go gali. Dzabe e toa.

Tolku od mene ...
 

ThA-BiTcH

~*~Blonde Bitch With a Brain~*~
Член од
23 септември 2005
Мислења
4.338
Поени од реакции
61
Jas mislam deka za da se bide roditel, treba da go poznavas svoeto dete i da mu postavis nekoi granici vo odnesuvanjeto.
Nema da bides dobar roditel ako mu dozvoluvas se i sesto, ako dozvoluvas da ti se kaci na glava, ako se sto ke posaka,mu davas:ne:
Taka nikogas nema da ima dovolno pocit ni kon tebe kako roditel, a ni kon toa sto go dobil. Za nisto nema da treba da se pomaci za da go dobie, tuku se kje mu bide na dlanka:icon_roll
 

ragazza

Adorable
Член од
3 јуни 2005
Мислења
2.870
Поени од реакции
29
Edno sto e potrebno kaj roditeli e da slozni i da se soedineti , da se pocituva odluka na edniot roditel barem pred decata ako posle ne cinelo to mozi da se spomni na samo da e jasno .
Doma kaj nas nemase takva stabilnost koga majkami ke recese NE nie odefme kaj tatica i go prasvafme koj e gazda doma i toj se cukashe po gradi i mnogu lesno stignuvafme do celta ...
 

Наташа Радио Милева Мара

Проф. Др. Маг. Мами
Член од
29 април 2005
Мислења
3.835
Поени од реакции
1.118
Најголема грешка на родителите кога не се согласни.И не само родителите тоа важи и за бабите и дедовците!Кога јас дискутирам или го карам детето никој не смее да ми се меша,така и јас кога мажот ми ги кара јас молчам,а ако не е во право ке му кажам насамо ама никако пред децата!Со тоа се ствара лош и добар родител,ако мама не даде тате ке дае.Не!тоа е погрешна политика.
 

Devilish Angel

Лошотија по потреба
Член од
7 мај 2005
Мислења
1.451
Поени од реакции
18
Точно е тоа за согласноста. Јас сум така растена, татко ми често патуваше надвор од земјата и го гледавме еднаш годишно, во периодите кога ке беше дома немаше срце да не искара за нешто па се ни угодуваше и мене и на брат ми, кога мама ке не караше ние трчавма кај тато и тој не галеше, а кога не беше тато тука за галење, тука ни беше баба, така да ако мама не даваше нешто знаевме дека баба сигурно ке даде :icon_lol: Па кога се врати тато кога прекина со патувањата, тогаш тој беше построгиот, а мама подобрата. И ден денес е така, ако тато нешто не дава ќе даде мама и обратно.
Таков начин на воспитување воопшто не поштувам, секогаш треба да се има согласност и секогаш треба двајцата родители да се придржуваат до одлуката на едниот или заедничката одлука. Детето треба да сфати дека згрешило и да се поправи, а не ако згрешило за мама за тато било во право ... а најмногу од се не треба да се дозволи бабите и дедовците да се мешаат во одгледувањето на децата.
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
Ќотекот излегол од рајот, ама бидејќи јас не верувам ни во рај ни во пекол, не тепам. Убав збор железни врати отвора, крши, превиткува.
Алоооо, нема казни, контраефект се постигнува и трауми. Само трпение и објаснение.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom