Знаеш дека пред Втора светска војна Рибентроп и Молотов потпишале договор за коалиција и ненапаѓање меѓу Германија и Русија, како министри за надворешни нели...и знаеш како заврши приказната.
Договори се потпишуваат и раскинуваат.
Јас нешто што доживувам како позитивно е следното - официјалните ставови на владата на паторот изразени преку несмасни изјави, кошкања, одбивање состаноци и посебно неофицијалната пропаганда изразена во колумни и фејсбук статуси на крмаците мирко и миленка, сликички со некролози на амбасадори, филип шупакот со песните и слични провокации - се' ова што го набројав е еден модел кој во политиката луѓето го разбираат како отворено непријателство. Нашата држава му даде орден на Орбан, кој во ЕУ е доживеан како фашист и редовно е критикуван за граѓанските слободи во Унгарија. Паторот создаде имиџ дека земјава ја сочинуваат два миљона исфрустрирани психопати шо мрзат све околу себе и пошироко. Позитивно е што тоа се има тенденција да се смени. Нормално не смее да се дозволи да не праат овци, ама со она сељачко, нафурано поведение на дпне ниту тоа не успеавме да го попраиме.
Ако се види дека бугарската страна е неконструктивна или аздисува - ќе алармираш и ќе те земат за посериозно, затоа што претходно си покажал добра волја, а не си се к**чел со закани и кршење плочи на Кајмакчалан.
Да не бидам грешно сватен, јас сум апсолутно про ЕУ и про НАТО. Немаме други опции ако сакаме да опстанеме како земја, буквално и во секоја смисла.
И сосема разбирам и се согласувам дека мора да ја смениме сликата на проблематичен психопат што ја претстави гвујо. Пред се за нас дека ептен ама ептен им годи таква слика за нас на грците вољни за блокади.
Тхет саид...
Да, договорот може да не се почитува и да се излезе од него.
Но, излегување од орото, пази наречено “добрососедски договор“ значи дека не сакаме добрососедски односи, т.е. нема ЕУ и НАТО.
Понатаму става црно на бело дека проблемите за кои би се нарушиле добрососедски и ЕУ е историјата (комисиите).
Ако до сега беше неразбирливо (за западњаци) мрчење на БГ за “нашата историја, јазик име“ од сега со договорот тоа мрчење е ставено во јасна рамка.
Ние се обврзуваме да најдеме решение (заеднички комисии) за тоа мрчење, значи можеме да најдеме решение.
Да не ја должам, да не биде договорот отварање на поголеми проблеми наместо затварање и решавање?
Бугарите да не сметаат точно на уцена со овој договор за од една страна да бараат се и сешто, а од друга страна (со излез од договорот) ги губите ЕУ аспирациите?
Некако тоа “комисии“ е карт бланш, им даваме бланко чек, отвара се и сешто.
Со други зборови, нивните желби (на кои се нафаќаме) не се дефинирани, немаат граници.
А нивните отстапки, се непостоечи. Нека ме поправи некој не гледам што решил и кое прашање затворил овој договор.