Па и тој беше продолжение на постоечката статус кво политика на Џорџ Буш Помладиот - подобро го помниме како Џорџ Буш Помладиот отколку како Џорџ Вокер Буш.
Како што Џорџ Буш Помладиот во последните месеци од неговиот втор и последен претседателски мандат ги спасуваше американските банки со народни пари, така и Барак Хусеин Обама ја продолжи таквата пракса.
Хехе, и исто како што и Џорџ Буш Помладиот не се држеше до дадените ветувања, така и Барак Хусеин Обама не се држеше до дадените ветувања.
Вети дека ќе го затвори затворот во Гвантанамо, но не го затвори.
Вети дека сите закони и законски измени кои неговата влада ќе ги предлага, ќе бидат првично објавени на Интернет, па потоа ќе бидат доставени до американскиот Конгрес и американскиот Сенат на разгледување, но наместо тоа, законот за задолжително здравствено осигурување кој стана негов личен бренд - Обамакер, не беше достапен за никој, па дури ни за пратениците во американскиот Конгрес и во американскиот Сенат. Баш напротив, тогашната претседателка на Конгресот, Ненси Пелоси, се прослави со нејзината изјава дека треба прво да се изгласа законот за да можат пратениците и американската јавност да го прочитаат законот, долг нешто над 20.000 страници.
Исто така, во последните 2 години од неговиот втор и последен претседателски мандат, Барак Хусеин Обама се обиде низ американскиот Конгрес и низ американскиот Сенат по забрзана постапка - читај: без детална дискусија - да го протне договорот за Транс-Пацифичко Партнерство, односно ТПП - договор за кој се преговараше во целосна тајност, а кој Доналд Трамп го погреба со една од неговите први извршни наредби кои ги потпиша на почетокот на неговиот прв претседателски мандат во 2017 година.
Така да, и Барак Хусеин Обама беше продолжение на дотогашната статус кво политика на САД, а како тргнале работиве, и плавиот Трамп не делува како некој голем отстапник од статус кво политиката на САД.